Przejdź do zawartości

Akcja w Celestynowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Akcja w Celestynowie
II wojna światowa
Czas

19–20 maja 1943

Miejsce

Celestynów

Terytorium

Polska pod okupacją niemiecką

Wynik

zwycięstwo Polaków

Strony konfliktu
 Polskie Państwo Podziemne  III Rzesza
Dowódcy
Mieczysław Kurkowski
Tadeusz Zawadzki
n/n
Straty
2 zabitych 4 zabitych
brak współrzędnych

Akcja w Celestynowie (19–20 maja 1943) – akcja uwolnienia więźniów przewożonych transportem kolejowym z Warszawy do Auschwitz-Birkenau na stacji kolejowej w Celestynowie.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Przeprowadzenie akcji powierzono oddziałowi dyspozycyjnemu Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej „Motor 30”. Na dowódcę wyznaczono kpt. Mieczysława Kurkowskiego „Mietka”, a na jego zastępcę podchorążego Tadeusza Zawadzkiego ps. „Zośka”. Obserwatorem z ramienia dowództwa był kapitan Adam Borys „Pług”.

Akcję przeprowadzono w nocy z 19 na 20 maja 1943 roku. Opanowano stację kolejową, odcięto łączność telefoniczną, a gdy pociąg wjechał na peron, inny patrol sterroryzował obsługę parowozu. Główna grupa harcerzy z Grup Szturmowych zaatakowała gestapowców ochraniających dołączoną do pociągu więźniarkę. Efektem tych działań było uwolnienie 49 więźniów, których bezpiecznie ewakuowano. Zginęło czterech pilnujących ich gestapowców.

Pod koniec akcji padły nieoczekiwanie strzały od strony pociągu, które śmiertelnie raniły dwóch jej uczestników: por. Stanisława Kotorowicza „Krona” i por. Włodzimierza Stysło „Jana II”[1]. Były to jedyne straty po stronie polskiej, nie licząc lekko rannego Wacława Dunin-Karwickiego ps. „Luty”, który zmarł w dniu 21 listopada 1944 r. w wyniku ran odniesionych w czasie powstania warszawskiego.

Akcja zakończyła się sukcesem i potwierdziła zdolności dowódcze „Zośki”.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jędrzej Tucholski, Powracali nocą, Warszawa: Książka i Wiedza, 1988, ISBN 83-05-11760-X, str. 110

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]