7 Dywizja Piechoty Armii Krajowej
| |||
| Historia | |||
| Państwo |  Polskie Państwo Podziemne
| ||
| Sformowanie | 1944 | ||
| Rozformowanie | 1944 | ||
| Nazwa wyróżniająca | „Orzeł” | ||
| Działania zbrojne | |||
| II wojna światowa Bitwa pod Krzepinem | |||
| Organizacja | |||
| Formacja | Armia Krajowa | ||
| Rodzaj wojsk | wojska lądowe | ||
7 Dywizja Piechoty AK kryp. „Orzeł” - wielka jednostka piechoty Armii Krajowej - utworzony zgodnie z "Planem Odtwarzania Sił Zbrojnych", z września 1942, przez Inspektorat Częstochowa AK (Okręg AK Radom-Kielce), w ramach akcji „Burza”.
Działania partyzanckie[edytuj | edytuj kod]
Dywizja została sformowana w lipcu 1944 wchodząc w skład Kieleckiego Korpusu Armii Krajowej, uczestniczyła w koncentracji w lasach przysuskich i marszu na Warszawę. Po rozwiązaniu Korpusu 22 sierpnia 1944, dywizja odeszła do inspektoratu częstochowskiego. 27 i 74 pułki piechoty po powrocie do swoich macierzystych rejonów stosowały zasadzki: 30 sierpnia pod Rudą Melaniecką, 10 września pod Brześciem i 28 września w Kamieńsku oraz 15 października w Nowym Kamieńsku. 27 września pododdział 74 pp mjr Adama Szajny "Roztoki" pod Krzepinem wziął do niewoli 99 jeńców. Przebywający 26 września w lasach przysuskich 72 pp i 25 pp stoczyły całodzienny bój z jednostkami Wehrmachtu i SS, a następnego dnia zaatakowały posterunek żandarmerii w Przysusze. 6 października pod Eugieniowem jeden z pododdziałów 3 pp Leg. walczył się z niemiecką kompanią 790 batalionu.
Struktura organizacyjna i obsada personalna dywizji[edytuj | edytuj kod]
Dowództwo 7 Dywizji Piechoty AK
- dowódca dywizji - płk dypl. Gwido Kawiński ps. "Czesław"
- szef sztabu - ppłk dypl. Walerian Tewzadze vel Walery Krzyżanowski ps. "Tomasz"
27 pułk piechoty
- dowódca pułku - mjr Franciszek Polkowski ps. "Korsak"
- I batalion "Ryś" (wystawiony przez Obwód Radomsko AK) - dowódca por./kpt. Stanisław Sojczyński ps. "Warszyc"
- II batalion "Centaur" (wystawiony przez Obwód Częstochowa AK) - dowódca mjr Paweł Bierzyński ps. "Roch"
- dowódca pułku - mjr Hipolit Świderski ps. "Jur" od września 1944 mjr Adam Szajna ps. "Rostoka"
- I batalion "Tygrys" (sformowany z oddziałów partyzanckich Inspektoratu Częstochowa AK), - p. o. dowódcy por. Mieczysław Tarchalski ps. "Marcin"[1]
- II batalion "Wilk" (wystawiony przez Obwód Włoszczowa AK) - dowódca kpt. Franciszek Pieniak ps. "Przebój"
oddział rozpoznawczy - rtm. Marian Nitecki
Liczebność dywizji[edytuj | edytuj kod]
W okresie koncentracji na akcję "Zemsta" w drugiej połowie sierpnia 1944 roku stan 7DP piechoty wynosił ok. 1 225 żołnierzy zgromadzonych w jednostkach:
- 27 pp - 492 ludzi,
- 74 pp - 727 ludzi,
- zwiad konny dywizji - 312 ludzi.
Dywizja nie miała praktycznie zorganizowanych służb dywizyjnych. Ścisły sztab dywizji nie przekraczał 5 ludzi[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Światowy Związek Żołnierzy AK pod red. Tadeusza Przyłuckiego: Czas Burzy w 50. rocznice operacji "Burza". Warszawa: Zakład poligraficzny Akcydens, 1994. ISBN 83-90-1777-0-6.
- Wojciech Borzobohaty: „Jodła” Okręg Radomsko–Kielecki ZWZ–AK 1939-1945. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1988. ISBN 83-211-0901-2.
- Marek Ney-Krwawicz, Struktura Organizacyjna Armii Krajowej, Mówią wieki nr 9/1986.
- Ksawery Jasiak, Generał Stanisław Sojczyński ps. "Warszyc", Przegląd Historyczno-Wojskowy, Warszawa 2006, nr 1 (211), s. 217-227.
| ||||||||||||||
