Fulham F.C.

Fulham FC
	; Logo klubu
Pełna nazwa	Fulham Football Club
Przydomek	The Cottagers (Wieśniacy); The Whites (Biali)
Barwy	biało-czarne
Data założenia	1879 jako Fulham St Andrews
Debiut w najwyższej lidze	1949/1950 (2001/2002 w Premier League)
Liga	Premier League
Państwo	Wielka Brytania
Kraj	Anglia
Siedziba	Fulham; Londyn
Stadion	Craven Cottage
Sponsor techniczny	Adidas
Prezes	Shahid Khan
Trener	Marco Silva
Asystent trenera	Stuart Gray; Luís Boa Morte; Goncalo Pedro
Stroje; domowe	Stroje; wyjazdowe
	Trzeci; strój
	Trzeci; strój
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Ten artykuł należy dopracować:

od 2014-06 → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Fulham Football Club (wymowa: /ˈfʊləm/) – angielski klub piłkarski mający siedzibę w Londynie w dzielnicy Hammersmith and Fulham założony w 1879 roku. Fulham jest najstarszym zawodowym klubem piłkarskim w Londynie (najstarszym klubem jest półzawodowy Cray Wanderers).

Klub spędził 25 sezonów w pierwszej lidze angielskiej biorąc pod uwagę ostatnie lata i lata 60. W 1975 roku zagrał w finale Pucharu Anglii, jednak przegrał z West Ham United 2-0. Jedyne europejskie trofeum to Puchar Intertoto zdobyty w 2002 roku. W sezonie 2009/10 Fulham dotarł do finału Ligi Europy gdzie przegrał z Atletico Madryt.

Historia

Klub został założony w 1879 roku jako Fulham St Andrew’s Church Sunday School przez wyznawców Kościoła Anglii z Kensington^[2]. W październiku 1885 zespół rozegrał swój pierwszy mecz w rozgrywkach piłkarskich. Było to spotkanie w ramach London FA Cup z zespołem Hendon, przegrane 0:9. W następnym sezonie Fulham wygrał rozgrywki West London Cup, wygrywając w finale 2:1 z drużyną St Matthew’s. W grudniu 1888 roku klub zmienił swoją nazwę na Fulham Football Club, której używa do dziś^[3]. W sezonie 1892/1893 Fulham wygrał rozgrywki West London League, a cztery lata później rozpoczął grę w Second Division London League. 12 grudnia 1898 roku Fulham stał się zawodowym klubem i w tym samym roku dołączył do Second Division Southern League^[3]. W sezonie 1900/1901 klub przyjął czerwono-białe barwy. Od 1903 oficjalne stroje meczowe są białe. W sezonie 1899/1900 Fulham zajął drugie miejsce w Second Division, ale przegrał mecz o awans z Thames Ironworks. W sezonach 1901/1902 i 1902/1903 klub wygrał rozgrywki ligowe, jednak nie zdołał zwyciężyć w meczu decydującym o awansie. Mimo to zdecydowano się powiększyć First Division i Fulham awansował do najwyższej klasy rozgrywek Southern League^[3]^[4].

W 1904 roku klub zatrudnił Harry’ego Bradshawa na stanowisku menadżera zespołu. W sezonie 1905/1906 Fulham wygrał rozgrywki Southern League i rok później powtórzył to osiągnięcie^[3]. W sezonie 1907/1908 stał się członkiem Football League i rozpoczął grę w Second Division. W tym samym roku zespół doszedł do półfinału Pucharu Anglii. Po dwudziestu latach klub spadł do Third Division, ale po czterech sezonach awansował do Second Division. W sezonie 1935/1936 Fulham powtórzył wcześniejsze osiągnięcie – doszedł do półfinału krajowego pucharu. W czasie II wojny światowej oficjalne rozgrywki piłkarskie w Anglii zostały zawieszone^[4].

Po zakończeniu wojny, w sezonie 1948/1949 klub wygrał rozgrywki Second Division i awansował do najwyższej ligi piłkarskiej w Anglii. Po trzech latach ponownie spadł do drugiej ligi, a po siedmiu kolejnych sezonach powrócił do First Division. Pod koniec lat 60. klub przeżył spadek formy – w ciągu dwóch lat trafił do trzeciej ligi. Szybko jednak awansował do Second Division, gdzie grał do 1980 roku, kiedy to ponownie został zdegradowany do niższej ligi.

Po kilkunastu latach gry, Fulham roku spadł do czwartej ligi w 1994. Trzy lata później zdołał awansować o ligę wyżej, a w sezonie 1999/2000 występował w drugiej lidze. Rok później klub wygrał rozgrywki ligowe i awansował do Premier League^[4]. W roli beniaminka zespół zajął 13. miejsce. W rozgrywkach FA Cup, Fulham dotarł do półfinału, ale po konfrontacji z Chelsea, odpadł z rozgrywek. 17 kwietnia 2003 r., z funkcji menedżera zespołu zwolniony został Jean Tigana, a posadę zajął Chris Coleman.

Kolejne rozgrywki Premier League dla klubu ze stolicy były bardziej udane, pod względem wyników w lidze. Najlepszym strzelcem został Louis Saha, który zanotował 13 trafień (rozgrywki Premier League). 18 lipca 2004 roku do londyńskiego klubu dołączył napastnik Andrew Cole, wcześniej występujący m.in.: w Manchesterze United i Arsenalu. W sezonie 2006/2007 z funkcji trenera klubu został zwolniony Chris Coleman, a na jego miejsce chwilowo zatrudniono Lawriego Sancheza. Pod koniec grudnia funkcję stałego trenera objął Roy Hodgson. Pod jego wodzą Fulham w sezonie 2008-9 zajęło siódme miejsce w Premier League.

W sezonie 2009/2010 klub zajął 12. miejsce w lidze^[5] oraz dotarł do finału Ligi Europy, w którym przegrał 1:2 z Atlético Madryt^[6]. W dniu 29 lipca 2010, na stanowisko trenera został mianowany Mark Hughes. Największą sensacją tego sezonu była wygrana 4:0 z Tottenhamem. W dniu 2 czerwca 2011 Hughes zrezygnował z pracy w Fulham. Klub ostatecznie zajął 8. miejsce w lidze.

7 czerwca 2011 roku Martin Jol podpisał 2-letni kontrakt z Fulham. Pierwszy mecz nowy menedżer rozegrał w Lidze Europy, wygrywając to spotkanie 0:3. W lidze zaś chwalono Jola za zwycięstwo z Queens Park Rangers 6:0. W pucharze Anglii Fulham odpadło w 4. rundzie przegrywając z Evertonem 2:1.

W sezonie 2012/2013 Fulham zajęło 12. miejsce w ligowej tabeli.

W lipcu 2013 roku właścicielem klubu został pakistański biznesmen Shahid Khan. Kupił on Fulham za około 150-200 milionów funtów, jednak oficjalna kwota nie została potwierdzona^[7].

1 grudnia 2013 posadę trenerską stracił Martin Jol, ponieważ jego drużyna spisywała się bardzo słabo. Jego miejsce zajął René Meulensteen^[8]^[9].

14 lutego 2014 roku René Meulensteen został zastąpiony przez niemieckiego szkoleniowca Felixa Magatha^[10]. 3 maja w 37. kolejce angielskiej Premier League po przegranej 1:4 ze Stoke City Fulham spadło do Championship^[11].

8 lipca 2014 dołączył napastnik Leeds United – Ross McCormack, stając się tym samym najdroższym piłkarzem zakupionym przez klub z Championship^[12].

Na zapleczu Premier League Fulham grało bardzo słabo i 18 września 2014 Felix Magath został zwolniony z funkcji menadżera. Jego miejsce zajął Kit Symons. 28 października 2014 klub ze stolicy odpadł z Pucharu Ligi Angielskiej przegrywając z Derby County 2:5, zaś 3 lutego 2015 przegrał mecz powtórkowy 4. rundy Pucharu Anglii z Sunderlandem. 27 grudnia 2015 roku nowym trenerem został Slavisa Jokanović. Fulham sezon 2015/16 zakończyło na 20. miejscu w tabeli, ostatecznie utrzymując się w Championship.

26 maja 2018 Fulham powróciło do Premier League, wygrywając w finale baraży na Wembley 1:0 z Aston Villą.

Sukcesy

finał Ligi Europy w sezonie 2009/2010
Puchar Intertoto w 2002 roku
finał Pucharu Anglii w sezonie 1974/75

Europejskie puchary

Legenda do wszystkich tabel:

Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe

Sezon	Rozgrywki	Runda	Klub	Dom	Wyjazd	Ogólnie
2002/03	Puchar Intertoto	2R	Haka	0–0	1–1	1–1, w.
		3R	AO Egaleo	1–0	1–1	2–1
		1/2	FC Sochaux-Montbéliard	1–0	2–0	3–0
		F	Bologna FC	3–1	2–2	5–3
	Puchar UEFA	1Q	Hajduk Split	2–2	1–0	3–2
		2Q	Dinamo Zagrzeb	2–1	3–0	5–1
		3Q	Hertha BSC	0–0	1–2	1–2
2009/10	Liga Europy	3Q	Vėtra	3–0	3–0	6–0
		PO	Amkar Perm	3–1	0–1	3–2
		Grupa E	FC Basel	1–0	3–2	2. miejsce
			CSKA Sofia	1–0	1–1
			AS Roma	1–1	1–2
		1/16	Szachtar Donieck	2–1	1–1	3–2
		1/8	Juventus F.C.	4–1	1–3	5–4
		1/4	VfL Wolfsburg	2–1	1–0	3–1
		1/2	Hamburger SV	2–1	0–0	2–1
		F	Atlético Madryt	1–2 (N), Dogr.
2011/12	Liga Europy	1Q	NSÍ Runavík	3–0	0–0	3–0
		2Q	Crusaders	4–0	3–1	7–1
		3Q	RNK Split	2–0	0–0	2–0
		PO	Dnipro Dniepropietrowsk	3–0	0–1	3–1
		Grupa K	FC Twente	1–1	0–1	3. miejsce
			Odense	2–2	2–0
			Wisła Kraków	4–1	0–1

Trenerzy

Z tym tematem związana jest kategoria: Trenerzy piłkarzy Fulham F.C..

Stan na sierpień 2022^[13]

Trenerzy Fulham

Martin Jol został trenerem Fulham w czerwcu 2011 roku

Roy Hodgson w 2010 roku dotarł z Fulham do finału Ligi Europy

Imię i nazwisko	Kraj	Lata
Harry Bardshaw		1904–1909
Phil Kelso		1909–1924
Andy Ducat		1924–1926
Joe Bradshaw		1926–1929
Ned Liddell		1929–1931
James McIntyre		1931–1934
Jimmy Hogan		1934–1935
Jack Peart		1935–1948
Frank Osborne		1948–1949
Bill Dodgin, Sr.		1949–1953
Frank Osborne		1953–1956
Doug Livingstone		1956–1958
Bedford Jezzard		1958–1964
Vic Buckingham		1965–1968
Bobby Robson		1968
Bill Dodgin, Jr.		1969–1972
Alec Stock		1972–1976
Bobby Campbell		1976–1980
Malcolm MacDonald		1980–1984
Ray Harford		1984–1986
Ray Lewington		1986–1990
Alan Dicks		1990–1991
Don Mackay		1991–1994

Imię i nazwisko	Kraj	Lata
Ian Branfoot		1994–1996
Micky Adams		1996–1997
Ray Wilkins		1997–1998
Kevin Keegan		1998–1999
Frank Sibley		1999
Paul Bracewell		1999–2000
Karl-Heinz Riedle		2000
Jean Tigana		2000–2003
Chris Coleman		2003–2007
Lawrie Sanchez		2007
Ray Lewington		2007
Roy Hodgson		2007–2010
Mark Hughes		2010–2011
Martin Jol		2011–2013
René Meulensteen		2013-2014
Felix Magath		2014
Kit Symons		2014-2015
Peter Grant		2015
Stuart Gray		2015
Slaviša Jokanović		2015–2018
Claudio Ranieri		2018-2019
Scott Parker		2019–2021
Marco Silva		2021–

Producenci i sponsorzy od roku 1974

Producenci strojów

1974–1977: Umbro
1977–1981: Adidas
1981–1984: Osca
1984–1987: Umbro
1987–1990: Scoreline
1990–1992: Ribero
1992–1993: DMF Sportswear
1993–1996: Vandanel
1996–1997: Le Coq Sportif
1997–2003: Adidas
2003–2006: Puma
2006–2007: Airness
2007–2010: Nike
2010–2013: Kappa
2013–: Adidas

Sponsorzy

1974–1984: Brak
1984–1985: William Younger
1985–1987: Prestige Travel
1987: Brak
1988: Emirates
1988–1991: TeleConnect
1991–1993: Brak
1993–1998: GMB
1998–2001: Demon Internet
2001–2002: Pizza Hut
2002–2003: Betfair.com
2003–2005: dabs.com
2005–2007: Pipex
2007–2010: LG
2010–2013: FxPro
2013–2015 : Marathonbet
2015–: Visit Florida

Obecny skład

Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Fulham F.C..

Aktualny na 16 sierpnia 2024^[14]

Nr	Poz.	Piłkarz
1	1 bramkarzBR	Bernd Leno
2	2 obrońcaOB	Kenny Tete
3	2 obrońcaOB	Calvin Bassey
6	3 pomocnikPO	Harrison Reed
7	4 napastnikNA	Raúl Jiménez
8	4 napastnikNA	Harry Wilson
9	4 napastnikNA	Rodrigo Muniz
10	3 pomocnikPO	Tom Cairney (kapitan)
11	4 napastnikNA	Adama Traoré
15	2 obrońcaOB	Jorge Cuenca
17	4 napastnikNA	Alex Iwobi

Nr	Poz.	Piłkarz
18	3 pomocnikPO	Andreas Pereira
20	3 pomocnikPO	Saša Lukić
21	2 obrońcaOB	Timothy Castagne
23	1 bramkarzBR	Steven Benda
28	4 napastnikNA	Jay Stansfield
30	2 obrońcaOB	Ryan Sessegnon
31	2 obrońcaOB	Issa Diop
32	3 pomocnikPO	Emile Smith Rowe
33	2 obrońcaOB	Antonee Robinson
	2 obrońcaOB	Kevin Mbabu
	4 napastnikNA	Carlos Vinícius

Piłkarze na wypożyczeniu

Nr	Poz.	Piłkarz
	3 pomocnikPO	Luke Harris (w Birmingham City do 31 maja 2025)

Sztab szkoleniowy


	Marco Silva	Menedżer
	Stuart Gray	Asystent trenera
	Javier Pereira	Trener pierwszego zespołu
	Alberto Escobar	Trener pierwszego zespołu
	Steve Wigley	Główny trener akademii
	Tim Flowers	Trener bramkarzy

Derby zachodniego Londynu

Osobny artykuł: Derby zachodniego Londynu.

Mecze z Chelsea to dla kibiców jedne z najważniejszych pojedynków w sezonie. Pierwsze oficjalne spotkanie pomiędzy tymi drużynami odbyło się 3 grudnia 1910 roku w ramach rozgrywek English Division 2. Fulham wygrało ten mecz 1:0. Pierwsze zwycięstwo Chelsea miało miejsce cztery miesiące później – 8 kwietnia 1911 roku. The Blues wygrali tamto spotkanie 2:0.

Wszystkie mecze^[15]
Mecze	Zwycięstwa Fulham	Remisy	Zwycięstwa Chelsea
76	9	25	42

Sukcesy

Zdobywca	Liczba zwycięstw	Lata
Liga
Football League First Division (mistrz)	2	2000/2001
Football League First Division (wicemistrz)	1	1958/1959
Football League Second Division (mistrz)	2	1931/1932, 1948/1949, 1998/1999
Football League Second Division (wicemistrz)	1	1970/1971
Football League Third Division (wicemistrz)	1	1996/1997
Southern League (mistrz)	2	1905/1906, 1906/1907
Krajowe puchary
FA Cup (finalista)	1	1975
Europejskie puchary
Liga Europy (finalista)	1	2010
Puchar Intertoto (zwycięzca)	1	2002
Anglo-Scottish Cup (finalista)	1	1975
Inne.
London Challenge Cup (zwycięzcy)	1	1910
MLS All-Star Challenge (finalista)	1	2005

Przypisy

↑ Określenie to nie ma związku z pejoratywnym znaczeniem słowa „Cottager” w języku angielskim.
↑ Fulham Football Club. Premier League. [dostęp 2010-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-22)]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Pre-League. Fulham. [dostęp 2016-04-25]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Fulham. Football Club History Database. [dostęp 2010-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-27)]. (ang.).
↑ League Table. Premier League. [dostęp 2010-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-03)]. (ang.).
↑ Phil McNulty: Atletico Madrid 2 - 1 Fulham. BBC Sport, 2010-05-12. [dostęp 2010-05-13]. (ang.).
↑ Khan: I’ll listen to Fulham fans. goal.com. [dostęp 2014-01-17]. (ang.).
↑ Rene Meulensteen replaces sacked Martin Jol at Fulham. BBC.sport. [dostęp 2013-12-01]. (ang.).
↑ Fulham 2-1 West Ham. BBC.sport. [dostęp 2014-01-01]. (ang.).
↑ Magath Appointed. fulhamfc.com. [dostęp 2014-02-15]. (ang.).
↑ http://sport.wp.pl/kat,1744,title,Fulham-i-Cardiff-City-zdegradowane,wid,16578560,wiadomosc.html?ticaid=112a94 (pol.). [dostęp 3 maja 2014].
↑ Ross McCormack piłkarzem Fulham. interia.pl. [dostęp 2014-07-08]. (pol.).
↑ Fulham Manager History. Fulham. [dostęp 2011-10-05]. (ang.).
↑ First Team. fulhamfc.com. [dostęp 2023-02-13]. (ang.).
↑ Statystyki z derbów. www.soccerbase.com. [dostęp 2009-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-12)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona klubu (ang.)

[1] Określenie to nie ma związku z pejoratywnym znaczeniem słowa „Cottager” w języku angielskim.

[2] Fulham Football Club. Premier League. [dostęp 2010-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-22)]. (ang.).

[Pre-League-3] Pre-League. Fulham. [dostęp 2016-04-25]. (ang.).

[fchd-4] Fulham. Football Club History Database. [dostęp 2010-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-27)]. (ang.).

[5] League Table. Premier League. [dostęp 2010-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-03)]. (ang.).

[6] Phil McNulty: Atletico Madrid 2 - 1 Fulham. BBC Sport, 2010-05-12. [dostęp 2010-05-13]. (ang.).

[7] Khan: I’ll listen to Fulham fans. goal.com. [dostęp 2014-01-17]. (ang.).

[8] Rene Meulensteen replaces sacked Martin Jol at Fulham. BBC.sport. [dostęp 2013-12-01]. (ang.).

[9] Fulham 2-1 West Ham. BBC.sport. [dostęp 2014-01-01]. (ang.).

[10] Magath Appointed. fulhamfc.com. [dostęp 2014-02-15]. (ang.).

[11] ttp://sport.wp.pl/kat,1744,title,Fulham-i-Cardiff-City-zdegradowane,wid,16578560,wiadomosc.html?ticaid=112a94 (pol.). [dostęp 3 maja 2014].

[12] Ross McCormack piłkarzem Fulham. interia.pl. [dostęp 2014-07-08]. (pol.).

[13] Fulham Manager History. Fulham. [dostęp 2011-10-05]. (ang.).

[14] First Team. fulhamfc.com. [dostęp 2023-02-13]. (ang.).

[15] Statystyki z derbów. www.soccerbase.com. [dostęp 2009-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-12)]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]