Greg Maddux

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Greg Maddux
Greg Maddux
miotacz
Pełne imię i nazwisko Gregory Alan Maddux
Pseudonim Mad Dog, The Professor
Data i miejsce urodzenia 14 kwietnia 1966
San Angelo, Teksas
Odbijał prawą
Rzucał prawą
Debiut 2 września 1986
Ostatni występ 27 września 2008
Statystyki
Win–loss record 355–227
ERA 3,16
Strikeouty 3371
Kariera klubowa
Lata Kluby
1986–1992 Chicago Cubs
1993–2003 Atlanta Braves
2004–2006 Chicago Cubs
2006 Los Angeles Dodgers
2007–2008 San Diego Padres
2008 Los Angeles Dodgers
Empty Star.svg Empty Star.svg Empty Star.svg Baseball Hall of Fame Empty Star.svg Empty Star.svg Empty Star.svg
Rok wprowadzenia 2014
Głosów 97,2% (1. głosowanie)
Metoda elekcji BBWAA

Gregory Alan Maddux (ur. 14 kwietnia 1966) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza przez 23 sezony w Major League Baseball. Rekordzista pod względem liczby otrzymanych Złotych Rękawic[1].

Kariera zawodnicza[edytuj | edytuj kod]

Maddux po ukończeniu Valley High School w Las Vegas w 1984 roku został wybrany w drugiej rundzie draftu przez Chicago Cubs[2]. Początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu: w Pikeville Cubs (Rookie), Peoria Chiefs (Class A), Pittsfield Cubs (Double-A) i Iowa Cubs (Triple-A)[3]. W MLB zadebiutował 2 września 1986 w meczu przeciwko Houston Astros, w którym zaliczył porażkę, uderzenie i zdobył runa[2][4]. W 1988 po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd[2]. W 1992 zwyciężył między innymi w klasyfikacji zwycięstw (20) i po raz pierwszy otrzymał nagrodę Cy Young Award dla najlepszego miotacza w National League[2][5].

W grudniu 1992 jako wolny agent podpisał pięcioletni kontrakt wart 28,5 miliona dolarów z Atlanta Braves[6]. W sezonie 1995 zagrał w dwóch meczach World Series (1–1 W–L, 2,25 ERA, 16 IP, 1 CG), w których Braves pokonali Cleveland Indians 4–2[7]. W tym samym roku po raz trzeci miał najwięcej zwycięstw w lidze (19, w 1994 16), a w głosowaniu do nagrody MVP National League zajął 3. miejsce za Barrym Larkinem z Cincinnati Reds i Dante Bichette z Colorado Rockies[2][8]. W sierpniu 1997 stał się najlepiej opłacanym zawodnikiem w MLB, po podpisaniu nowego, siedmioletniego kontraktu wartego 57,5 miliona dolarów[6].

W marcu 2004 ponownie został zawodnikiem Chicago Cubs[9]. 7 sierpnia 2004 w meczu przeciwko San Francisco Giants zaliczył 300. zwycięstwo, zaś 26 lipca 2005 został trzynastym zawodnikiem w historii Major League Baseball, który zaliczył 3000. strikeout w karierze[10][11]. W lipcu 2006 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Los Angeles Dodgers[9]. Grał jeszcze w San Diego Padres i ponownie w Los Angeles Dodgers, w którym zakończył zawodniczą karierę[2].

Późniejszy okres[edytuj | edytuj kod]

W latach 2010–2011 był asystentem generalnego menadżera w Chicago Cubs[11]. Od listopada 2011 pełni tę funkcję w Texas Rangers[12]. W marcu 2013 był trenerem miotaczy reprezentacji Stanów Zjednoczonych na turnieju World Baseball Classic[13]. W 2014 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame[14].

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
8× All-Star 1988, 1992, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 2000 [2]
18× Gold Glove Award 1990–2000, 2001–2008 [1]
Zwycięzca w World Series 1995 [7]
4× NL Cy Young Award 1992–1995 [5]
Baseball Hall of Fame od 2014 [14]
# 31 zastrzeżony przez Cubs 2009 [15]
# 31 zastrzeżony przez Braves 2009 [16]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Gold Glove Pitchers (ang.). baseball-almanac.com. [dostęp 28 lipca 2013].
  2. ↑ a b c d e f g Greg Maddux Statistics (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 28 lipca 2013].
  3. ↑ Greg Maddux Minor League Stats (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 28 lipca 2013].
  4. ↑ Cubs - Astros Box Score (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 28 lipca 2013].
  5. ↑ a b 1992 NL Cy Young Voting (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 28 lipca 2013].
  6. ↑ a b Greg Maddux from the Chronology (ang.). baseballlibrary.com. [dostęp 28 lipca 2013].
  7. ↑ a b 1995 World Series (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 28 lipca 2013].
  8. ↑ 1995 NL MVP Voting (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 28 lipca 2013].
  9. ↑ a b Greg Maddux Transactions (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 28 lipca 2013].
  10. ↑ 300 Wins Club (ang.). baseball-almanac.com. [dostęp 28 lipca 2013].
  11. ↑ a b Greg Maddux Biography (ang.). espn.com. [dostęp 28 lipca 2013].
  12. ↑ Rangers hire Greg Maddux as Special Assistant to the General Manager (ang.). rangers.com. [dostęp 28 lipca 2013].
  13. ↑ Greg Maddux is USA pitching coach in WBC (ang.). espn.com. [dostęp 28 lipca 2013].
  14. ↑ a b Newest Hall trio reflects on election to Cooperstown (ang.). mlb.com. [dostęp 9 stycznia 2014].
  15. ↑ Cubs retired numbers (ang.). cubs.com. [dostęp 28 lipca 2013].
  16. ↑ Braves retired numbers (ang.). braves.com. [dostęp 28 lipca 2013].
p • d • e
Stany Zjednoczone – World Baseball Classic 2013

4 Phillips • 5 Wright • 7 Mauer • 8 Braun • 9 Arencibia • 10 Jones • 11 Rollins • 12 Zobrist • 15 Perkins • 18 Bloomquist • 21 Bell • 22 Lucroy • 26 Hernandez • 27 Stanton • 32 Vogelsong • 33 Boggs • 35 Hosmer • 40 Cishek • 41 Affeldt • 43 Dickey • 45 Holland • 46 Kimbrel • 47 Gonzalez • 48 Detwiller • 50 Victorino • 52 Pestano • 55 Collins • 57 Gregerson •

menadżer: Torre • trenerzy:  Bowa •  Maddux •  Lachemann •  Perry •  Murphy •  Randolph •
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Greg_Maddux&oldid=52055096”