Przejdź do zawartości

Harry Potter i Insygnia Śmierci (powieść)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Harry Potter i Insygnia Śmierci
Harry Potter and the Deathly Hallows
Ilustracja
Autor

J.K. Rowling

Tematyka

Fantasy

Typ utworu

Powieść

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Wielka Brytania

Język

angielski

Data wydania

21 lipca 2007

Wydawca

Bloomsbury Publishing

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

26 stycznia 2008

Wydawca

Media Rodzina

Przekład

Andrzej Polkowski

poprzednia
Harry Potter i Książę Półkrwi
następna
Harry Potter i przeklęte dziecko
Fani czekający w kalifornijskiej księgarni, 5 minut przed oficjalną premierą książki

Harry Potter i Insygnia Śmierci (ang. Harry Potter and the Deathly Hallows) – siódmy tom przygód Harry’ego Pottera autorstwa J.K. Rowling. Data premiery w Wielkiej Brytanii, USA oraz innych krajach anglojęzycznych to 21 lipca 2007. Autorka powtarza w wywiadach, że po zakończeniu tego tomu ciężko będzie jej rozstać się ze światem, który stworzyła, jednak seria od początku liczyć miała siedem tomów[1].

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Przed swoją śmiercią z ręki Severusa Snape’a, Albus Dumbledore zdołał przekazać Harry’emu, Wybrańcowi lub Chłopcu Który Przeżył, całą swoją wiedzę o przeszłości Lorda Voldemorta – Toma Marvolo Riddle.

Harry zerwał z Ginny i nie wrócił już do Hogwartu, który został opanowany przez dyrektora Snape’a i siejące terror rodzeństwo śmierciożerców o nazwisku Carrow. Alecto Carrow została nową profesor mugoloznawstwa, która oczerniała ludzi niemagicznych. Jej brat Amycus – profesorem do obrony przed czarną magią, który właściwie nauczał wiedzy, przed którą – w teorii – mieli się bronić uczniowie.

Ministerstwo Magii zostało opanowane przez śmierciożerców, a wraz z tym czarodziejskie media stały się wrogie zwolennikom Pottera. Harry i jego dwoje przyjaciół Ron i Hermiona podjęli się śmiertelnie niebezpiecznego zadania. Mieli odnaleźć i zniszczyć horkruksy Toma Marvolo Riddle'a, by pozbawić go nieśmiertelności.

Ważniejsze nowe postacie

[edytuj | edytuj kod]

Rozdziały

[edytuj | edytuj kod]
  1. Czarny Pan rośnie w siłę (The Dark Lord Ascending)
  2. In memoriam (In Memoriam)
  3. Dursleyowie opuszczają dom (The Dursleys Departing)
  4. Siedmiu Potterów (The Seven Potters)
  5. Poległy wojownik (Fallen Warrior)
  6. Ghul w piżamie (The Ghoul in Pyjamas)
  7. Testament Albusa Dumbledore’a (The Will of Albus Dumbledore)
  8. Wesele (The Wedding)
  9. Kryjówka (A Place to Hide)
  10. Opowieść Stworka (Kreacher's Tale)
  11. Łapówka (The Bribe)
  12. Magia to potęga (Magic is Might)
  13. Komisja Rejestracji Mugolaków (The Muggle-Born Registration Commission)
  14. Złodziej (The Thief)
  15. Zemsta goblina (The Goblin's Revenge)
  16. Dolina Godryka (Godric's Hollow)
  17. Sekret Bathildy (Bathilda's Secret)
  18. Życie i kłamstwa Albusa Dumbledore’a (The Life and Lies of Albus Dumbledore)
  19. Srebrna łania (The Silver Doe)
  20. Ksenofilius Lovegood (Xenophilius Lovegood)
  21. Opowieść o trzech braciach (The Tale of the Three Brothers)
  22. Insygnia Śmierci (The Deathly Hallows)
  23. Dwór Malfoya (Malfoy Manor)
  24. Wytwórca różdżek (The Wandmaker)
  25. Muszelka (Shell Cottage)
  26. Bank Gringotta (Gringotts)
  27. Ostatnia kryjówka (The Final Hiding Place)
  28. Brakujące lusterko (The Missing Mirror)
  29. Zaginiony diadem (The Lost Diadem)
  30. Ucieczka Severusa Snape’a (The Sacking of Severus Snape)
  31. Bitwa o Hogwart (The Battle of Hogwarts)
  32. Czarna Różdżka (The Elder Wand)
  33. Opowieść Księcia (The Prince's Tale)
  34. Znowu w Zakazanym Lesie (The Forest Again)
  35. King’s Cross (King’s Cross)
  36. Luka w planie (The Flaw in the Plan)
  37. Epilog: Dziewiętnaście lat później (Nineteen Years Later)

Lista uśmierconych postaci i zwierząt

[edytuj | edytuj kod]
Osoba Zabita/y przez Sposób Gdzie
Charity Burbage Voldemort Avada Kedavra zabita w domu Malfoyów
Hedwiga, śnieżna sowa Harry’ego prawdopodobnie Stan Shunpike podczas ewakuacji Harry’ego z Little Whinging
Alastor „Szalonooki” Moody Voldemort prawdopodobnie Avada Kedavra, potem zsuwa się z miotły i spada na ziemię a jego ciało zostało nieodnalezione
Bathilda Bagshot, autorka Historii magii prawdopodobnie zamordowana na rozkaz Voldemorta nieznany Dolina Godryka, około miesiąc przed przybyciem Harry’ego i Hermiony
kilkunastu nieznanych mugoli Voldemort Avada Kedavra podczas poszukiwań Gregorowicza
Gregorowicz dom Gregorowicza
Ted Tonks Szmalcownicy nieznany podczas ucieczki przed prześladowaniami czarodziejów mugolskiego pochodzenia
Dirk Cresswell
Gornak, goblin podczas ucieczki przed prześladowaniami
Rufus Scrimgeour Voldemort lub Śmierciożercy po przejęciu Ministerstwa Magii przez Voldemorta i torturach mających na celu otrzymanie informacji o miejscu przebywania Harry’ego
Gellert Grindelwald Voldemort Avada Kedavra więzienie Nurmengard
Peter Pettigrew uduszony przez własną magiczną dłoń jego magiczna dłoń, którą podarował mu Voldemort w domu Malfoyów
Zgredek, wolny skrzat domowy Bellatrix Lestrange przebity nożem Bellatrix w trakcie ucieczki z domu Malfoyów
Gryfek Voldemort prawdopodobnie Avada Kedavra Bank Gringotta
Nieznany goblin
Bogrod smok chroniący skarbów spalony żywcem
Remus Lupin Antonin Dołohow[2] nieznany Bitwa o Hogwart
Nimfadora Lupin Bellatrix Lestrange
Lavender Brown Fenrir Greyback spadła z balkonu w wyniku ataku Fenrira (wersja filmowa - J. K. Rowling nie potwierdziła jej śmierci w książce)
Vincent Crabbe w wywołanym przez siebie pożarze Szatańska Pożoga Bitwa o Hogwart, w Pokoju Życzeń
Fred Weasley Augustus Rookwood w wyniku częściowego zawalenia się ściany Hogwartu po eksplozji wywołanej przez Rookwooda Bitwa o Hogwart
Scabior Neville Longbottom zaklęcie spowodowane zawaleniem się mostu i spadkiem szmalcownika w przepaść
Walden Macnair Rubeus Hagrid rzucony na ścianę przez Hagrida
Antonin Dołohow Filius Flitwick nieznany
Severus Snape Nagini ukąszony przez Nagini na rozkaz Voldemorta Bitwa o Hogwart, we Wrzeszczącej Chacie
Augustus Rookwood Percy Weasley nieznany Bitwa o Hogwart
Colin Creevey nieznany
Pius Thicknesse Artur Weasley lub Percy Weasley
Nagini, wąż Voldemorta Neville Longbottom mieczem Godryka Gryffindora wyjętym z Tiary Przydziału
Bellatrix Lestrange Molly Weasley nieznane zaklęcie, prawdopodobnie Avada Kedavra – błysk zielonego światła[3]
Lord Voldemort samego siebie Avada Kedavra (wystrzelone przez Voldemorta z Czarnej Różdżki zaklęcie odbiło się od zaklęcia jej prawowitego pana Harry’ego Pottera i ugodziło Voldemorta)[4]

Polska wersja

[edytuj | edytuj kod]

23 lipca 2007 wydawnictwo Media Rodzina przekazało mediom swoją decyzję, iż polska wersja ukaże się w nocy z 25 na 26 stycznia 2008[5]. Tak też się stało. 24 lipca 2007 tłumacz ogłosił polski tytuł: Harry Potter i Śmiertelne Relikwie[6]. W październiku 2007 okazało się jednak, że nie jest to ostateczny tytuł. 22 listopada 2007 Robert Gamble z Media Rodzina zmienił tytuł na Harry Potter i Insygnia Śmierci.

Premiera

[edytuj | edytuj kod]

16 lipca 2007 zdjęcia wszystkich stron powieści zostały anonimowo umieszczone w Internecie. Niektóre strony były rozmazane, jednak zakończenie książki zdradzające najważniejsze aspekty fabuły było w pełni czytelne[7]. Autentyczność zdjęć nie została prędko potwierdzona, jednak uważana była za wysoko prawdopodobną[8]. Recenzje książki w The Baltimore Sun i The New York Times potwierdzają przeciek dużej części fabuły[9], którego autentyczność została następnie potwierdzona przez NYT[10].

Sklep wysyłkowy DeepDiscount.com omyłkowo wysłał kilka egzemplarzy książki do czytelników na tydzień przed premierą. Dystrybutor sklepu, Levy Home Entertainment, został pozwany do sądu przez wydawnictwo Scholastic za „poważne błędy w dystrybucji”[10]. Wydawnictwo podało do wiadomości, że mimo wyraźnie podanej daty premiery dostarczono około 1200 książek[11].

Na ochronę siódmej części książki wydano ponad 10 milionów funtów[12]. Zainwestowano między innymi w uzbrojonych ochroniarzy z psami, satelitarny system namierzania, cyfrowe zabezpieczenia dla palet z książkami i wiele umów prawnych[12][13]. Autorka książki, J.K. Rowling wyraziła swój smutek związany z umieszczaniem fragmentów fabuły we wstępnych recenzjach w gazetach, podkreślając fakt, że zmniejsza się przez to przyjemność z samodzielnego odkrywania fabuły[14].

Polska premiera odbyła się o północy z 25 na 26 stycznia 2008[15].

W Polsce sprzedaż książki rozpoczęła się już na kilka dni przed oficjalną datą premiery podaną przez wydawnictwo Media Rodzina. Faktyczna premiera odbyła się w supermarketach sprzedających żywność lub sprzęt RTV.

Tytuł

[edytuj | edytuj kod]

J.K. Rowling wiedząc, że zrozumienie tytułu jest niemożliwe bez przeczytania książki, nadała jej drugi tytuł, który ma zostać przetłumaczony na języki obce: Harry Potter and the Relics of Death. Po polsku oznacza on Harry Potter i Relikwie lub Relikty Śmierci. Ponieważ słowo relikwie jest wspólnym znaczeniem słów hallows i relics, tytuł siódmego tomu miał ostatecznie brzmieć Harry Potter i Śmiertelne Relikwie[6]. Tłumacz nie wykluczył jednak, że tytuł tłumaczenia może ulec zmianie przed wydaniem książki w Polsce.

Jeszcze przed premierą 7. tomu polski tłumacz proponował 3 robocze tytuły: Harry Potter i Śmiertelne Regalia, ...Śmiertelne Relikwie lub ...Zabójcze Relikwie.

Pod koniec października wydawnictwo Media Rodzina zorganizowało sondę internetową, aby czytelnicy wybrali jeden z trzech tytułów proponowanych przez tłumacza cyklu Andrzeja Polkowskiego: Harry Potter i Relikwie Śmierci, ...Insygnia Śmierci i ...Talizmany Śmierci. 22 listopada 2007 ogłoszono ostateczny tytuł powieści, który brzmi Harry Potter i Insygnia Śmierci[16].

Informacje wydawnicze

[edytuj | edytuj kod]

Znaczenie tytułu

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Insygnia Śmierci.

Przed premierą powieści pojawiało się wiele spekulacji, dotyczących tytułu. Najpopularniejsza[potrzebny przypis] była teza, że Insygnia Śmierci to horkruksy. Po premierze okazało się, że wcale nie chodzi o horkruksy.

Deathly Hallows to trzy przedmioty, występujące w legendzie Opowieść o Trzech Braciach ze zbioru Baśnie barda Beedle’a. Zostały podarowane przez Śmierć Trzem Braciom.

Są to: Czarna Różdżka (ang. Elder Wand, różdżka o niezwykłych właściwościach, będąca w posiadaniu Dumbledore’a), Peleryna-Niewidka (ang. Invisibility Cloak, w posiadaniu Harry’ego, który odziedziczył ją po swoim ojcu) oraz Kamień Wskrzeszenia (ang. Resurrection Stone, kamień umożliwiający wskrzeszenie zmarłych, którzy jednak należą już do innego świata, ukryty najpierw w pierścieniu Marvola, a następnie w złotym zniczu, który Dumbledore zapisał Harry’emu w swoim testamencie).

Tłumaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przekładu powieści dokonał, podobnie jak w przypadku poprzednich części, Andrzej Polkowski.

W internecie były rozpowszechniane także nielegalne tłumaczenia, w tym dokonane przez grupę osób występujących pod pseudonimem Armia Świstaka. Motywacją do działania Armii Świstaka było rozczarowanie jakością pierwszego amatorskiego tłumaczenia przygód o Harrym Potterze dokonanego przez tzw. Grupę Spike’a, rozgłos, które ten pierwszy przekład zdobył oraz długi czas oczekiwania na oficjalne polskojęzyczne wydanie. Tłumaczenie publikowano stopniowo. Pierwszy rozdział został opublikowany na stronie internetowej Armii Świstaka 24 lipca 2007 (zaledwie 3 dni po oficjalnej dacie wydania angielskiego oryginału), a epilog 20 sierpnia 2007 (oficjalne tłumaczenie opublikowano w nocy z 25 na 26 stycznia 2008). Tekst zamieszczono w pliku .doc i opatrzono tytułem Harry Potter i Dary Śmierci. Wydawnictwo MediaRodzina w porozumieniu z agentem J.K. Rowling zatrudniło kancelarię prawną do walki z pirackimi tłumaczeniami. Miesiąc po opublikowaniu tłumaczenia Armii Świstaka jej strona internetowa została zamknięta. Tłumaczenie Armii Świstaka w ocenie Magdaleny Małek, która opublikowała artykuł nt. tego przekładu, zawiera błędy gramatyczne, literówki, niespójności z poprzednimi tomami powieści oraz usterki tłumaczeniowe, jednak oficjalny przekład Andrzeja Polkowskiego również nie jest wolny od podobnych błędów i jest daleki od ideału[17].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. JKR quotes about what she will do after book 7, accio-quote.org
  2. Webchat with J.K. Rowling, 30 July 2007. bloomsbury.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-11)].
  3. J.K. Rowling: Harry Potter i Insygnia Śmierci. Poznań: Media Rodzina, 2008, s. 754. ISBN 978-83-7278-281-6.
  4. J.K. Rowling: Harry Potter i Insygnia Śmierci. Poznań: Media Rodzina, 2009, s. 761-762. ISBN 978-83-7278-281-6.
  5. Filip Jurzyk „Harry Potter w księgarniach od stycznia!” – Dziennik.pl, 22 listopada 2007
  6. a b Filip Jurzyk, Polski tytuł to „Harry Potter i śmiertelne relikwie” [online], Dziennik.pl, 24 lipca 2007 [zarchiwizowane z adresu 2007-09-27].
  7. New Harry Potter Book leaked online, smh.com.au
  8. Web abuzz over Potter leak claims
  9. Mary Carole McCauley, An inevitable ending to Harry Potter series Review: Final installment a coming-of-age tale about maturation of title character [online], The Baltimore Sun, 18 lipca 2007 [zarchiwizowane z adresu 2007-09-30].
  10. a b ‘Potter’ Peeks Prove to Be Genuine, The New York Times
  11. Publisher slams book on 'Harry Potter' distributor, Newsday.com
  12. a b 10 million pounds to guard 7th Harry Potter book, rediff.com
  13. Harry Potter przejęty przez piratów [online], Onet.pl, 17 lipca 2007 [zarchiwizowane z adresu 2012-07-07].
  14. Fans dismayed with early reviews of 'Deathly Hallows' – HPANA. hpana.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-27)].
  15. Harry Potter część VII [online], Media Rodzina [zarchiwizowane z adresu 2008-03-16].
  16. Polska premiera ostatniego Pottera – 25 stycznia [online], Wirtualna Polska, 22 listopada 2007 [zarchiwizowane z adresu 2007-12-05].
  17. Magdalena Małek, O tłumaczeniach książki Harry Potter and the Deathly Hallows autorstwa J.K. Rowling, [w:] Marek Łukasik (red.) Debiuty Naukowe II, Terminologia – translatoryka – terminografia, Warszawa, Katedra Języków Specjalistycznych Uniwersytetu Warszawskiego, s.61-69, ISBN 978-83-60770-07-8