Irina Rodnina

Irina Rodnina

Ирина Роднина

Irina Rodnina (2018)
Reprezentacja	ZSRR
Data i miejsce urodzenia	12 września 1949 Moskwa
Wzrost	152 cm
Konkurencja	Pary sportowe
Partner sportowy	Aleksandr Zajcew Aleksiej Ułanow
Trener	Tatjana Tarasowa, Stanisław Żuk
Klub	CSKA Moskwa
Zakończenie kariery	1980
Dorobek medalowy
Reprezentacja ZSRR Igrzyska olimpijskie złoto Sapporo 1972 łyżwiarstwo figurowe (pary sportowe) złoto Innsbruck 1976 łyżwiarstwo figurowe (pary sportowe) złoto Lake Placid 1980 łyżwiarstwo figurowe (pary sportowe) Mistrzostwa świata złoto Colorado Springs 1969 pary sportowe złoto Lublana 1970 pary sportowe złoto Lyon 1971 pary sportowe złoto Calgary 1972 pary sportowe złoto Bratysława 1973 pary sportowe złoto Monachium 1974 pary sportowe złoto Colorado Springs 1975 pary sportowe złoto Göteborg 1976 pary sportowe złoto Tokio 1977 pary sportowe złoto Ottawa 1978 pary sportowe Mistrzostwa Europy złoto Garmisch-Partenkirchen 1969 pary sportowe złoto Leningrad 1970 pary sportowe złoto Zurych 1971 pary sportowe złoto Göteborg 1972 pary sportowe złoto Kolonia 1973 pary sportowe złoto Zagrzeb 1974 pary sportowe złoto Kopenhaga 1975 pary sportowe złoto Genewa 1976 pary sportowe złoto Helsinki 1977 pary sportowe złoto Strasburg 1978 pary sportowe złoto Göteborg 1980 pary sportowe
Odznaczenia

Irina Konstantinowna Rodnina, ros. Ирина Константиновна Роднина (ur. 12 września 1949 w Moskwie) – radziecka łyżwiarka figurowa, startująca w parach sportowych z Aleksiejem Ułanowem do 1972 roku, a następnie z mężem Aleksandrem Zajcewem do 1980 roku.

Jedna z najbardziej utytułowanych zawodniczek w historii łyżwiarstwa figurowego: trzykrotna mistrzyni olimpijska z Sapporo (1972), Innsbrucka (1976) i Lake Placid 1980), 10-krotna mistrzyni świata (1969–1978) i 11-krotna mistrzyni Europy (1969–1978, 1980).

Rodnina i Zajcew nie występowali w sezonie 1978/1979 ze względu na ciążę i narodziny ich syna Aleksandra 23 lutego 1979 roku. Drugim mężem Rodniny był producent filmowy Leonid Mińkowski z którym ma córkę Alonę Mińkowską (ur. 30 stycznia 1986), prezenterkę telewizyjną.

W 1980 roku Rodnina zakończyła karierę sportową i została trenerką, najpierw w Rosji, a następnie w Stanach Zjednoczonych, aby później wrócić do Rosji. Pracowała w Komitecie Centralnym Komsomoła, następnie w Dynamo oraz wykładała w Instytucie Wychowania Fizycznego w Moskwie.

7 lutego 2014 podczas ceremonii otwarcia Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2014 w Soczi razem z byłym hokeistą, Władisławem Tretjakiem oficjalnie zapaliła znicz olimpijski.

Osiągnięcia

Z Aleksandrem Zajcewem

Zawody	72–73	73–74	74–75	75–76	76–77	77–78	78–79	79–80
Międzynarodowe
Igrzyska olimpijskie				1				1
Mistrzostwa świata	1	1	1	1	1	1
Mistrzostwa Europy	1	1	1	1	1	1		1
Prize of Moscow News						1
Krajowe
Mistrzostwa ZSRR	1	1	1		1

Z Aleksiejem Ułanowem

Zawody	67–68	68–69	69–70	70–71	71–72
Międzynarodowe
Igrzyska olimpijskie					1
Mistrzostwa świata		1	1	1	1
Mistrzostwa Europy	5	1	1	1	1
Prize of Moscow News	1	2	1
Krajowe
Mistrzostwa ZSRR	3	3	1	1

Nagrody i odznaczenia

• Światowa Galeria Sławy Łyżwiarstwa Figurowego – 1989

Bibliografia

• Athlete - Irina Rodnina. Olympic.org. [dostęp 2018-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-30)]. (ang.).
• Irina Rodnina – Three Time Olympic Pair Figure Skating Champion. About.com. [dostęp 2018-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
• Ирина Константиновна Роднина, Peoples.ru
• Николай Малинин: Ирина Роднина: «Я не дачница, я москвичка». Archi.ru – Архитектура России, 2006-12-01. [dostęp 2018-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-02)]. (ros.).
• Sports Reference – Irina Rodnina. Sports Reference. [dostęp 2020-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-03)]. (ang.).
• FSkate – Роднина Ирина Константиновна. FSkate. [dostęp 2020-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-11)]. (ros.).