Mariusz Łapiński
| ||
Data i miejsce urodzenia | 26 sierpnia 1957 Szczecin | |
Minister zdrowia | ||
Okres | od 19 października 2001 do 17 stycznia 2003 | |
Przynależność polityczna | Sojusz Lewicy Demokratycznej | |
Poprzednik | Grzegorz Opala | |
Następca | Marek Balicki | |
Odznaczenia | ||
![]() |
Mariusz Piotr Łapiński (ur. 26 sierpnia 1957 w Szczecinie) – polski polityk, lekarz kardiolog, doktor habilitowany nauk medycznych, profesor Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, w latach 2001–2003 minister zdrowia, poseł na Sejm IV kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studia medyczne ukończył na warszawskiej Akademii Medycznej w 1984. Stopień naukowy doktora nauk medycznych uzyskał w 1990, habilitację obronił w 1999[1]. Pracował w Katedrze i Klinice Chorób Wewnętrznych i Nadciśnienia Tętniczego Akademii Medycznej w Warszawie. W 1990 został kierownikiem Pracowni 24-godzinnego automatycznego pomiaru ciśnienia, a w 1994 kierownikiem Kliniki Dziennej Nadciśnienia Tętniczego. Należał do inicjatorów stworzenia obu tych placówek. W 1997 pełnił funkcję doradcy ds. zdrowia premiera Włodzimierza Cimoszewicza.
W 2000 został p.o. dyrektora, a po przejściu postępowania konkursowego dyrektorem największego szpitala klinicznego w Polsce: Samodzielnego Publicznego Centralnego Szpitala Klinicznego Akademii Medycznej w Warszawie. W latach 1995–2001 z ramienia ministra skarbu państwa zasiadał w radzie nadzorczej Polfy Kutno.
Działał w Socjalistycznym Związku Studentów Polskich. W 1999 został członkiem Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Był współautorem programu partii w zakresie służby zdrowia. W wyborach parlamentarnych w 2001 uzyskał mandat poselski z listy SLD-UP z okręgu podwarszawskiego liczbą 7511 głosów[2]. 19 października 2001 objął urząd ministra zdrowia w nowo powołanym rządzie Leszka Millera.
Był przeciwnikiem wprowadzonego przez rząd Jerzego Buzka systemu kas chorych, znajdował się w konflikcie z częścią dyrektorów (m.in. z Andrzejem Sośnierzem)[3]. Jako minister zdrowia doprowadził do zastąpienia kas chorych Narodowym Funduszem Zdrowia. 7 stycznia 2004 Trybunał Konstytucyjny orzekł, że podstawowe przepisy ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia pozostają sprzeczne z Konstytucją RP[4].
Został zdymisjonowany 17 stycznia 2003[5], oficjalnie z powodu treści podpisanego bez konsultacji z premierem porozumienia ze związkowcami śląsko-dąbrowskiej „Solidarności”, w którym minister zobowiązał się do wystąpienia do rządu o umorzenie pożyczki udzielonej w 2000 z budżetu kasom chorych.
Kilka miesięcy później został usunięty z SLD przez sąd partyjny po tym, jak w pobliżu siedziby partii w obecności byłego ministra i jego bliskiego współpracownika Aleksandra Naumana doszło do przepychanek pomiędzy dziennikarzem „Newsweeka” (robiącym wcześniej im zdjęcia) a działaczami młodzieżówki SLD[6]. W grudniu 2003 wykluczono go z klubu parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej po zwołanej konferencji prasowej, na której krytykował działalność nowego ministra zdrowia Leszka Sikorskiego[7].
Po odejściu z SLD został członkiem Federacyjnego Klubu Parlamentarnego, w którym pełnił funkcję sekretarza. Później pozostał posłem niezrzeszonym. W 2004 sugerował, iż Marek Belka był tajnym współpracownikiem służb specjalnych PRL[8]. W 2005 nie kandydował do parlamentu. Pełnił później funkcję wiceprzewodniczącego Krajowej Partii Emerytów i Rencistów[9]. W 2012 powrócił do SLD[10].
Od czasu zakończenia wykonywania mandatu posła związany z biznesem. Zasiadał w zarządach licznych spółek prawa handlowego, w tym związanych z przemysłem farmaceutycznym. Kierował także biurem Klastra Centrum Inżynierii Biomedycznej Wojskowej Akademii Technicznej[11].
W 2000 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi[12].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dr hab. Mariusz Łapiński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2018-08-28] .
- ↑ Strona sejmowa posła IV kadencji. [dostęp 2018-08-28].
- ↑ Kasy nie dla chorych. przeglad-tygodnik.pl, 19 listopada 2001. [dostęp 2018-08-28].
- ↑ Informacje na stronie Trybunału Konstytucyjnego. [dostęp 2018-08-28].
- ↑ Piętnaście miesięcy Mariusza Łapińskiego. rp.pl, 18 stycznia 2003. [dostęp 2018-08-28].
- ↑ Łapiński i Nauman wykluczeni z SLD. rp.pl, 5 czerwca 2003. [dostęp 2018-08-28].
- ↑ Łapiński poza klubem SLD. wp.pl, 17 grudnia 2003. [dostęp 2018-08-28].
- ↑ Rząd Belki padł w głosowaniu. bbc.co.uk, 14 maja 2004. [dostęp 2018-08-28].
- ↑ Władze KPEiR wybrane na VII Kongresie KPEiR w dniu 21 maja 2010 r.. kpeir.org. [dostęp 2018-08-28].
- ↑ Mariusz Łapiński. Reaktywacja. wyborcza.pl, 26 marca 2012. [dostęp 2018-08-28].
- ↑ Wiktoria Lipiec: Byli szefowie resortu i funduszu dzisiaj, czyli co u pana słychać, panie ministrze?. termedia.pl, 23 sierpnia 2018. [dostęp 2018-08-28].
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 5, poz. 94
|
|
- Absolwenci Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
- Ministrowie zdrowia III Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Politycy Krajowej Partii Emerytów i Rencistów
- Politycy SdRP i SLD
- Polscy interniści
- Polscy kardiolodzy
- Posłowie z okręgu Warszawa II
- Urodzeni w 1957
- Ludzie urodzeni w Szczecinie
- Wykładowcy Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego