Wojciech Olejniczak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Olejniczak
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Wojciech Michał Olejniczak

Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1974
Łowicz

Wicemarszałek Sejmu V kadencji
Okres

od 26 października 2005
do 4 listopada 2007

Przynależność polityczna

Sojusz Lewicy Demokratycznej

Minister rolnictwa i rozwoju wsi
Okres

od 2 lipca 2003
do 31 maja 2005

Przynależność polityczna

Sojusz Lewicy Demokratycznej

Poprzednik

Adam Tański

Następca

Józef Jerzy Pilarczyk

Przewodniczący Klubu Poselskiego Lewica
Okres

od 5 listopada 2007[1]
do 10 czerwca 2009

Przynależność polityczna

Sojusz Lewicy Demokratycznej

Poprzednik

Jerzy Szmajdziński[2]

Następca

Grzegorz Napieralski

Przewodniczący Sojuszu Lewicy Demokratycznej
Okres

od 29 maja 2005
do 31 maja 2008

Przynależność polityczna

Sojusz Lewicy Demokratycznej

Poprzednik

Józef Oleksy

Następca

Grzegorz Napieralski

Wojciech Michał Olejniczak (ur. 10 kwietnia 1974 w Łowiczu) – polski polityk i ekonomista, doktor nauk ekonomicznych. Poseł na Sejm IV, V i VI kadencji (2001–2009), wicemarszałek Sejmu V kadencji, w latach 2003–2005 minister rolnictwa i rozwoju wsi, w latach 2005–2008 przewodniczący Sojuszu Lewicy Demokratycznej, poseł do Parlamentu Europejskiego VII kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Technikum Ogrodniczego w Sochaczewie. Ukończył studia inżynierskie na Wydziale Ekonomiczno-Rolniczym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie na kierunku rynek rolny i spółdzielczość, a następnie na tym samym wydziale studia magisterskie na kierunku zarządzanie i marketing w agrobiznesie. 10 lipca 2007 obronił pracę doktorską, uzyskując stopień doktora nauk ekonomicznych (na podstawie pracy Ekologiczne, ekonomiczne i społeczne warunki zalesień gruntów w Polsce obronionej w SGGW[3]). Podczas studiów był przewodniczącym Parlamentu Studentów Rzeczypospolitej Polskiej, nie otrzymał absolutorium w pierwszym głosowaniu[4].

W latach 1999–2002 był przewodniczącym rady krajowej Związku Młodzieży Wiejskiej, a od 1999 do 2000 przewodniczącym Parlamentu Studentów RP. W latach 1997–1999 był pierwszym prezesem zarządu Fundacji Parlamentu Studentów RP (fundacja Skarbu Państwa). Od 2002 zasiada w zarządzie głównym Ochotniczych Straży Pożarnych.

W 2000, w trakcie kampanii prezydenckiej, był w sztabie wyborczym prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego odpowiedzialnym za stronę medialną i wizualną kampanii. W 2001 został wybrany na posła na Sejm IV kadencji z listy SLD-UP w okręgu sieradzkim. Zasiadał w Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz w Komisji Europejskiej. W kwietniu 2003 został wiceministrem rolnictwa (w randze sekretarza stanu) i jednocześnie pełnomocnikiem rządu ds. dostosowania rolnictwa do wymogów UE. 2 lipca 2003 objął urząd ministra rolnictwa i rozwoju wsi, pełnił tę funkcję do 31 maja 2005, wchodząc w skład rządu Leszka Millera i dwóch gabinetów Marka Belki.

29 maja 2005 został przewodniczącym Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Był członkiem komitetu wyborczego Włodzimierza Cimoszewicza w wyborach prezydenckich w tym samym roku. W wyborach parlamentarnych po raz drugi uzyskał mandat poselski, 26 października 2005 został wybrany na wicemarszałka Sejmu. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz trzeci został posłem, kandydując z listy koalicji Lewica i Demokraci w okręgu łódzkim i otrzymując 51 865 głosów. Od 22 kwietnia 2008 przewodniczył klubowi poselskiemu Lewica. 31 maja 2008 nie został ponownie wybrany na przewodniczącego SLD, przegrywając z Grzegorzem Napieralskim stosunkiem głosów 210:231[5].

7 czerwca 2009 z listy koalicyjnego komitetu wyborczego SLD-UP w okręgu wyborczym Warszawa uzyskał mandat deputowanego do Parlamentu Europejskiego, otrzymując 72 854 głosy[6]. W wyborach samorządowych w 2010 zajął 3. miejsce w wyborach na prezydenta Warszawy, uzyskując 13,33% głosów[7]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 startował z listy koalicji SLD-UP, nie uzyskując reelekcji (zdobył 36 416 głosów)[8]. W latach 2013–2016 był prezesem Polskiego Związku Triathlonu[9][10].

W latach 2015–2016 był doradcą prezesa NBP Marka Belki[11]. W 2016 został dyrektorem departamentu biznesu agro w Alior Banku[12][13], pracował na tym stanowisku do 2019[14]. Od 2019 związany z pionem bankowości inwestycyjnej mBanku[13]. Został też członkiem rady Fundacji Aleksandra Kwaśniewskiego „Amicus Europae”[15]. W 2024 wszedł w skład rady nadzorczej Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń[16].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Anną, z którą ma dwoje dzieci, Szymona i Marię[17]. Jest bratem Cezarego Olejniczaka. W 1995 razem ze znajomymi założył klub piłkarski Victoria Bielawy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Do 22 kwietnia 2008 jako przewodniczący KP Lewica i Demokraci.
  2. Jako przewodniczący KP SLD.
  3. Dr Wojciech Michał Olejniczak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2014-06-03].[martwy link]
  4. Bianka Mikołajewska. Chłopiec stanu. „Polityka”. Nr 28, 2003. 
  5. Grzegorz Napieralski został szefem SLD. rp.pl, 31 maja 2008. [dostęp 2014-06-03].
  6. Serwis PKW – Wybory 2009. [dostęp 2014-06-03].
  7. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2014-06-03].
  8. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2014-06-03].
  9. Olejniczak Prezesem PZTri, stary Zarząd bez absolutorium!. akademiatriathlonu.pl, 9 czerwca 2013. [dostęp 2014-06-03].
  10. Jarski prezesem Polskiego Związku Triathlonu. polsatsport.pl, 17 grudnia 2013. [dostęp 2023-03-18].
  11. Rozdawnictwo w NBP. Na pół etatu zarabia się tyle co poseł. gf24.pl, 25 września 2015. [dostęp 2015-09-28].
  12. Były lider SLD dyrektorem w Alior Banku. tvn24bis.pl, 9 września 2016. [dostęp 2016-09-09].
  13. a b Zgłoszenie kandydatów na członków Rady Nadzorczej PZU SA przez akcjonariusza: Powszechny Zakład Ubezpieczeń Spółka Akcyjna. pap.pl, 14 lutego 2024. [dostęp 2024-02-14].
  14. Jakub Ceglarz: Wojciech Olejniczak już nie pracuje w Alior Banku. Odszedł z końcem maja. money.pl, 11 czerwca 2019. [dostęp 2019-12-14].
  15. Rada Fundacji. fae.pl. [dostęp 2022-09-29].
  16. Katarzyna Dybińska: Zmiany personalne w PZU. Jest nowa rada nadzorcza, w jej składzie były polityk. interia.pl, 15 lutego 2024. [dostęp 2024-02-15].
  17. Wojciech Olejniczak: Uwodzę i jestem uwodzony. kobieta.pl, 30 lipca 2010. [dostęp 2023-03-18].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]