Po pierwszym roku studiów na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym Uniwersytetu Łódzkiego wyjechał do ZSRR. W 1974 został magistrem ekonomii w Leningradzkim Instytucie Finansowo-Ekonomicznym. W latach 1973–1989 należał do PZPR.
Od 24 października 2001 do 10 lipca 2002 zajmował stanowisko podsekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. W swoim złożonym w związku z objęciem urzędu oświadczeniu lustracyjnym podał, że w okresie PRL był tajnym i świadomym współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa[1]. 7 stycznia 2003 został powołany na urząd ministra skarbu państwa w rządzie Leszka Millera, jednak już 2 kwietnia tego samego roku zastąpił go Piotr Czyżewski.
W latach 2003–2004 pełnił funkcję szefa Specjalnej Misji Dyplomatycznej w Waszyngtonie w randze ambasadora pełnomocnego. 2 maja 2004 został powołany na stanowiska ministra-członka Rady Ministrów w gabinecie Marka Belki oraz szefa KPRM. Pełnił obie funkcje do 31 października 2005. 9 sierpnia 2010 objął stanowisko szefa Gabinetu Prezesa NBP[2]. Pełnił tę funkcję do czerwca 2016.
.jpg)
