Paul Samuelson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paul Samuelson
Ilustracja
Państwo działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

15 maja 1915
Gary

Data i miejsce śmierci

13 grudnia 2009
Belmont

profesor
Specjalność: ekonomia, statystyka, ekonometria
Alma Mater

University of Chicago,
Uniwersytet Harvarda

Uczelnia

Massachusetts Institute of Technology

Odznaczenia
Narodowy Medal Nauki (USA)
Nagrody

Nagroda Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii

Paul Anthony Samuelson (ur. 15 maja 1915 w Gary, Indiana, zm. 13 grudnia 2009 w Belmont, Massachusetts) – amerykański ekonomista, statystyk i ekonometryk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Rodzice Samuelsona, farmaceuta Frank i jego żona Ella z domu Lipton, byli żydowskimi imigrantami pochodzącymi z Polski[1].

W 1935 roku uzyskał dyplom University of Chicago, w 1941 roku obronił doktorat na Uniwersytecie Harvarda. Od 1940 profesor i twórca wydziału ekonomii w Massachusetts Institute of Technology w Cambridge.

Zajmował się ekonomią dobrobytu, popularyzując tzw. warunki Lindahl-Bowen-Samuelsona jako kryteria oceny, czy dane posunięcie ekonomiczne wpływa na stopień dobrobytu. Opracowywał teorię finansów publicznych, określając optymalną alokację zasobów. Zajmował się wieloma dziedzinami ekonomii, także matematycznej – programowanie liniowe, analiza ekonomiczna, teoria wzrostu, teoria cen, teoria dochodu, system podatkowy, teoria pieniądza, cykle koniunkturalne, teoria handlu międzynarodowego. Pracował jako doradca ekonomiczny prezydentów Kennedy’ego i Johnsona, a także jako konsultant wielu instytucji gospodarczych i politycznych oraz organizacji niedochodowych. Jest też uznanym autorem podręczników z dziedziny ekonomii, tłumaczonych na wiele języków, w tym polski (m.in. Ekonomia, Zasady analizy ekonomicznej).

W opublikowanym w 1954 roku artykule, zatytułowanym The Pure Theory of Public Expenditure, jako pierwszy usiłował formalnie zdefiniować pojęcie dóbr publicznych, takich jak obrona narodowa.

Otrzymał John Bates Clark Medal (1947).

W 1970 roku jako pierwszy Amerykanin otrzymał nagrodę Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii za prace, które pozwoliły „rozwinąć i zintegrować statyczne i dynamiczne teorie ekonomiczne oraz za aktywny wkład w rozwój teorii wzrostu gospodarczego”[2].

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Paul Anthony Samuelson. The Pure Theory of Public Expenditure. „Review of Economics and Statistics”, 1954. 

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Paul A. Samuelson, Economist, Dies at 94 New York Times.
  2. Nobliści. nbportal.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-24)]., Narodowy Bank Polski.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]