Paul d’Estournelles de Constant

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paul d’Estournelles de Constant
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1852
La Flèche

Data i miejsce śmierci

15 maja 1924
Paryż

Zawód, zajęcie

polityk, dyplomata

Odznaczenia
Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Paul d’Estournelles de Constant, właśc. Paul Henri Benjamin Balluet, baron de Constant de Rebecque d’Estournelles (ur. 22 listopada 1852 w La Flèche, zm. 15 maja 1924 w Paryżu) – francuski polityk i dyplomata, laureat Pokojowej Nagrody Nobla w roku 1909.

W służbie dyplomatycznej osiągnął status ministra pełnomocnego, następnie zajął się działalnością polityczną. Wielokrotnie zasiadał w parlamencie francuskim (deputowany z departmantu Sarthe 1892–1904, senator od 1904). Brał aktywny udział w pracach międzynarodowych (zwłaszcza międzyparlamentarnych) na rzecz rozbrojenia i pojednania narodów. Dwukrotnie był członkiem delegacji francuskiej na Konferencje Pokojowe w Hadze (1899, 1907). Po pierwszej konferencji haskiej nakłonił prezydenta USA Roosevelta do przekazania sprawy konfliktu amerykańsko-meksykańskiego Stałemu Trybunałowi Arbitrażowemu w Hadze (1902), co podniosło znaczenie Trybunału i wyznaczyło jego rolę w konfliktach międzynarodowych.

W 1905 założył w Paryżu Stowarzyszenie na rzecz Pojednania Międzynarodowego. Za działalność na rzecz światowego pokoju został wyróżniony w 1909 roku Pokojową Nagrodą Nobla, którą otrzymał wspólnie z Belgiem, Augustem Beernaertem.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • La politique française en Tunisie (1891)
  • La conciliation internationale (1906)
  • Pour la Societé des Nations (1921)
  • Le rapprochement franco-allemand (1909)
  • Pour l'aviation (1909)
  • Les États-Unis d'Amérique (1913)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]