Denis Mukwege
 Denis Mukwege (2014) | |
| Data i miejsce urodzenia |
1 marca 1955 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
ginekolog, działacz społeczny |
Denis Mukwege (ur. 1 marca 1955 w Costermansville) – kongijski ginekolog, działacz społeczny i pastor zielonoświątkowy, laureat wielu nagród pokojowych, w tym Pokojowej Nagrody Nobla (2018).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w 1955 jako trzecie z dziewięciorga dzieci. Studiował w Zairze (ówczesna nazwa Demokratycznej Republiki Konga) i Francji.
Jest dyrektorem medycznym Szpitala Panzi w Bukavu we wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga. Jako ginekolog specjalizuje się w leczeniu ofiar gwałtów zbiorowych, które rozpowszechniły się w czasie II wojny domowej w Kongu, szacuje się, że około 200 000 kobiet padło ofiarami gwałtów w tym kraju[1]. Szpital jest największym ośrodkiem pomagającym ofiarom gwałtów w Kongu, udzielił pomocy około 50 000 ofiarom przemocy seksualnej[2]. Oprócz pomocy medycznej szpital udziela także pomocy psychologicznej[3], prawnej i prowadzi działalność edukacyjną[2].
W 2012 uzbrojeni bojownicy napadli na jego dom i próbowali go zabić, w strzelaninie zginął jego ochroniarz[1]. Po ataku wyjechał do Europy, powrócił do Konga na początku 2013, mieszka w szpitalu pod stałą ochroną żołnierzy kontyngentu ONZ[4].
Jest laureatem m.in. przyznanej mu w 2008 Nagrody Praw Człowieka ONZ[1]. W grudniu 2013 został laureatem Right Livelihood Award, przyznanej mu „za pełną odwagi pracę na rzecz kobiet, które doświadczyły wojennej przemocy seksualnej i za odważne mówienie o głębokich przyczynach tej przemocy”[5]. W 2013[1] i ponownie 2014 wymieniany jako kandydat do Pokojowej Nagrody Nobla[6]. 21 października 2014 został uhonorowany Nagrodą Sacharowa[7][8]. W 2018 został odznaczony Pokojową Nagrodą Nobla razem z Nadią Murad „za wysiłki mające na celu zaprzestanie używania przemocy seksualnej jako narzędzia wojny i konfliktów zbrojnych”[9].
Jest bohaterem nakręconego w 2015 filmu dokumentalnego „Mężczyzna, który naprawia kobiety: gniew Hipokratesa”[10].
Oprócz swojej pracy chirurga, pełni funkcję pastora w kościele zielonoświątkowym, w Bukavu[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Nobel Peace Prize: Congo rape trauma surgeon among favorites, edition.cnn.com/ [dostęp 2014-09-14] (ang.).
- ↑ a b The Panzi Model. [dostęp 2018-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-25)].
- ↑ Denis Mukwege: The man who mends women. 5-10-2018. [dostęp 2018-10-09]. (ang.).
- ↑ Nobel Peace Prize winner: Denis Mukwege from DR Congo. 5-10-2018. [dostęp 2018-10-09]. (ang.).
- ↑ List of Right Livelihood Award Laureates, The Right Livelihood Award [dostęp 2014-09-14] [zarchiwizowane z adresu 2014-09-25] (ang.).
- ↑ Franciszek, Mukwege i Snowden – kandydaci do pokojowego Nobla, Onet.pl, 13 września 2014 [dostęp 2014-09-14] [zarchiwizowane z adresu 2014-09-14].
- ↑ Denis Mukwege: winner of Sakharov Prize 2014. Parlament Europejski, 21-10-2014. [dostęp 2014-10-21]. (ang.).
- ↑ Parlament Europejski: nagroda Sacharowa dla lekarza z Kongo. Polskie Radio, 21-10-2014. [dostęp 2014-10-21]. (pol.).
- ↑ Pokojowa Nagroda Nobla dla Denisa Mukwege i Nadii Murad, Polskie Radio, 5 października 2018 [dostęp 2018-10-05] (pol.).
- ↑ Mężczyzna, który naprawia kobiety: gniew Hipokratesa (2015). Filmweb. [dostęp 2018-10-09].
- ↑ Pingstvänner förvandlar världen, www.dagen.se, 10 grudnia 2018 [dostęp 2019-01-06] (szw.).
