Przemęt (województwo wielkopolskie)
52°00′32″N 16°17′59″E/52,008889 16,299722| Artykuł |
52°0′32″N 16°17′59″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
52°1'N, 16°18'E |
| - błąd |
2299 m |
| Odległość |
914 m |
| wieś | |
 Kościół św. Jana Chrzciciela (dawny kościół cysterski) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
1612[1] |
| Strefa numeracyjna |
65 |
| Kod pocztowy |
64-234[2] |
| Tablice rejestracyjne |
PWL |
| SIMC |
0375527 |
Położenie na mapie gminy Przemęt  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wolsztyńskiego  | |
| 52°00′32″N 16°17′59″E/52,008889 16,299722
| |
| Strona internetowa | |
Przemęt (niem. Priment[3]) – wieś (ok. 1311–1797 miasto) w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wolsztyńskim. Jest siedzibą gminy Przemęt. Miejscowość leży na trasie Szlaku Cysterskiego[4], nad jeziorami: Przemęckim Dużym i Małym oraz Południowym Kanałem Obry[5].
Przemęt uzyskał lokację miejską przed 1299 rokiem, zdegradowany 1 czerwca 1797 roku[6][7]. Prywatne miasto duchowne, własność opata cystersów w Przemęcie pod koniec XVI wieku leżało w powiecie kościańskim województwa poznańskiego[8].
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa wsi wywodzi się od brodu przez bagna (przez męty)[potrzebny przypis] lub od staropolskiego imienia Przemęt.
Miejscowość pod nazwą Przemant wymieniona jest w łacińskim dokumencie wydanym w Poznaniu w 1281 roku sygnowanym przez króla polskiego Przemysła II wymieniającego plebana przemęckiego Klemensa łac. "domino Clemente plebano de Przemant"[9].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Ślady kultury łużyckiej pochodzą z około XII wiek p.n.e. W przeszłości była to jedna z najstarszych osad na pograniczu wielkopolsko-śląskim. W XI wieku wybudowano gród piastowski. Przemęt był ważnym ośrodkiem, wzmiankowanym po raz pierwszy jako gród kasztelański w 1210 roku[10][11]. U schyłku XIII wieku lokowano tu miasto królewskie (zapewne po 1296 r., gdy tereny te opanował książę głogowski Henryk). Edmund Callier wskazuje, że Przemęt był miastem już około 1140 roku[3]. Między 1261 i 1312 istniał powiat (districtus) przemęcki[3]. W 1395 roku król Władysław II Jagiełło miasto i gród wraz z należącymi do niego wsiami zastawił Borkom z Gryżyny[3]. Gdy w obliczu wojny z Krzyżakami nie było widoków na rychły wykup zastawu, król 3 lipca 1408 roku zgodził się oddać Przemęt cystersom pod warunkiem wykupienia przez nich zastawu. Zakonnicy pozostali w Przemęcie do 1805 roku. W czasie wojny trzynastoletniej Przemęt wystawił w 1458 roku 2 pieszych na odsiecz oblężonej polskiej załogi Zamku w Malborku[12]. W 1656 w czasie potopu szwedzkiego miasto zostało zniszczone, podobnie jak i w czasie wojen w latach 1702-1710 i 1756-1763. W tym okresie działał tutaj kompozytor polski Benedykt Cichoszewski. Z powodu słabego rozwoju 1 czerwca 1797 roku Przemęt utracił prawa miejskie[3]. Klasztor skasowano w 1805 roku[11]. Po rozbiorach dobra cysterskie skonfiskował rząd pruski i sprzedał marszałkowi dworu, hrabiemu von Keyserlink[3]. Okolica zachowała polski charakter, a okoliczni gospodarze 18 maja 1866 roku powołali jedno z najstarszych w Wielkopolsce kółek rolniczych.
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Przement należała do wsi większych w ówczesnym powiecie babimojskim rejencji poznańskiej[13]. Przement należał do kaszczorskiego okręgu policyjnego tego powiatu i stanowił część majątku Kaszczor, który należał wówczas do rządu Królestwa Prus w Berlinie[13]. Według spisu urzędowego z 1837 roku Przement liczył 272 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 38 dymów (domostw)[13]. Pod koniec XIX wieku Przemęt, nadal w powiecie babimojskim liczył 38 domostw i 453 mieszkańców[3]. We wsi istniała wtedy m.in. parafia, poczta i gorzelnia[3].
Po I wojnie światowej Przemęt znalazł się w Polsce. Od 1975 jest siedzibą gminy.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego[5].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Zabytkowymi obiektami w Przemęcie jest założenie urbanistyczne z XIII-XIX wieku oraz obiekty sakralne[14]:
- cysterski zespół klasztorny z XVII wieku, w którego skład wchodzi kościół pw. św. Jana Chrzciciela z bogatym wyposażeniem. Poza kościołem ochronie podlegają również budynki klasztorne, ogród – dawny wirydarz i lipowa aleja
- kościół parafialny pw. śś. Apostołów Piotra i Pawła z poł. XVII wieku ze starszymi fragmentami i rokokowym wyposażeniem wnętrza
- kościół cmentarny pw. św. Andrzeja z pocz. XIX wieku
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Przemęt znajduje się na skraju Przemęckiego Parku Krajobrazowego[5]. Wieś jest ważnym ośrodkiem turystyki wodnej: w Przemęcie rozpoczyna i kończy się kajakowy Szlak Konwaliowy[5].
Przez miejscowość przebiega również Szlak Cysterski[4] oraz pieszy szlak czarny Olejnica – Perkowo – Przemęt – Błotnica[5].
-
Kościół św. Jana
-
Kościół św. Piotra i Pawła
-
Szkoła Podstawowa
-
ul. Opacka
-
ul. Jagiellońska
-
Pomnikowy jesion, ul. Klasztorna
-
Cysterski Szlak Rowerowy
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 czerwca 2015)].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1059 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c d e f g h Przemęt (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 145.
- ↑ a b Szlak Cysterski w Polsce. Szlak Cysterski, 2008. [dostęp 2016-07-03].
- ↑ a b c d e Alicja Dziewulska, Jan Maj: Kościan: mapa topograficzna Polski. Wydanie turystyczne. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, 1997. ISBN 83-7135-149-6.
- ↑ Historisch statistisch topographische Beschreibung von Südpreußen
- ↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 62-63.
- ↑ Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 247.
- ↑ "Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski", tom I, Biblioteka Kórnicka, Poznań 1877, ss.468-469
- ↑ Jerzy Kwiatek: Polska – Urokliwy świat małych miasteczek. Wyd. 3. Warszawa: Sport i Turystyka MUZA SA, 2006, s. 448. ISBN 83-7319-993-4.
- ↑ a b Włodzimierz Łęcki: Wielkopolska. Warszawa: Sport i Turystyka, 1996, s. 422-423. ISBN 83-7079-589-7.
- ↑ Kodex dyplomatyczny Wielkiej Polski; Codex diplomaticus Majoris Poloniae zawierający bulle papieżów, nadania książąt, przywileje miast, klasztorów i wsi, wraz z innemi podobnéj treści dyplomatami, tyczącemi się historyi téj prowincyi od roku 1136 do roku 1597; zebrany z materyałow przez Kaźmierza Raczyńskiego byłego Generała W. Polskiego i Marszałka nadwornego koronnego przysposobionych; wydany przez Edwarda Raczyńskiego, Poznań 1840, s. 181.
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 190.
- ↑ Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków na terenie województwa wielkopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 248. [dostęp 2016-03-06].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Martin Sprungala: Die deutsche Klostersiedlung Mauche (Mochy) und das Primenter Land (in Großpolen/ Wielkopolska) – zwischen Ethnizität und Konfessionalität. Langwaden: 2000. ISBN 3-934551-08-4. (niem.).
| Wsie | |
|---|---|
| Osady | |
| Osady leśne | |
| Integralne części wsi |
|
| Nieistniejące osady |
