Barchlin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barchlin
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

wolsztyński

Gmina

Przemęt

Liczba ludności (2022)

415[2]

Strefa numeracyjna

65

Kod pocztowy

64-234[3]

Tablice rejestracyjne

PWL

SIMC

0375250

Położenie na mapie gminy Przemęt
Mapa konturowa gminy Przemęt, po prawej znajduje się punkt z opisem „Barchlin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Barchlin”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Barchlin”
Położenie na mapie powiatu wolsztyńskiego
Mapa konturowa powiatu wolsztyńskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Barchlin”
Ziemia52°01′03″N 16°24′11″E/52,017500 16,403056[1]
Emblemat miejscowości

Barchlin (pol. hist. Barklino[4]) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wolsztyńskim, w gminie Przemęt[5].

Podstawowe funkcje wsi: rolnicza i przemysłowa.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość Barchlin położona jest w południowo-wschodnim pasie wysoczyznowym, na skraju dwóch dużych rejonów: Wysoczyzny Leszczyńskiej i Pradoliny Warszawsko-Berlińskiej. Administracyjnie należy do gminy Przemęt, która zlokalizowana jest na granicy Pojezierza Lubuskiego i Pojezierza Wielkopolskiego.

Wieś Barchlin położona jest na północny wschód od Przemętu, tuż za miejscowością Bucz. Dojechać tam można bezpośrednio drogą przez Sączkowo i Bucz, lub też jadąc dookoła przez Siekówko, Siekowo, Kluczewo i Sączkowo. Do Urzędu Gminy z Barchlina jest ok. 9 kilometrów.

Środowisko przyrodnicze[edytuj | edytuj kod]

Zagospodarowanie przestrzeni[edytuj | edytuj kod]

Powierzchnia wsi składa się z:

oraz z niewielkich cieków wodnych. Zabudowa jest zwarta, w części południowej typowa dla rolnictwa indywidualnego; w części północnej znajdują się zabudowania RSP (obecnie w likwidacji) i spółdzielcze bloki mieszkalne.

Ukształtowanie terenu jest wynikiem ostatniego zlodowacenia. Podczas wycofywania się, lodowiec pozostawił naniesione duże masy materiału, są to przede wszystkim piaski i żwiry. Spowodowało to powstanie moreny dennej i czołowej, w postaci drobnych pagórków.

Świat roślinny i zwierzęcy[edytuj | edytuj kod]

Część miejscowości, leżąca na południe od drogi Śmigiel-Mochy, należy do Przemęckiego Parku Krajobrazowego, pozostała część leży w otulinie tegoż Parku.

Podmokłe łąki o podłożu torfowym mają charakter szuwarów z dominacją turzyc. Występują tam torfianki i trzcinowiska, a wśród nich liczne gatunki ptaków wodno-błotnych, a także drapieżnych. W okolicach występuje też zwierzyna: sarny, jelenie, dziki, lisy, zające, bażanty, kuropatwy.

Atrakcje turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Atrakcją krajobrazową jest wzniesienie o wysokości 96 metrów, zwane Byczą Górą, stanowiące dobry punkt widokowy. Zachodnie zbocze porasta konwalia majowa, a całe wzniesienie lasy sosnowe i mieszane.

Surowce mineralne[edytuj | edytuj kod]

Barchlin nie występują bogate złoża surowców. Na uwagę zasługują złoża torfu łąkowego i żwiry.

Środowisko kulturowe i zabytki[edytuj | edytuj kod]

Dworek w Barchlinie
2007

W Barchlinie znajdują się 22 stanowiska archeologiczne, m.in. cmentarzysko należące do ludności kultury łużyckiej, pochodzące z młodszej epoki brązu (1000–650 p.n.e.), co stanowi cenny zabytek archeologiczny. Około 200 metrów na wschód od rzeczki, która stanowiła niegdyś granice wsi, znajduje się grodzisko z okresu wczesnego średniowiecza, jedno z nielicznych znajdujących się na terenie gminy Przemęt.

W części należącej obecnie do RSP znajduje się Założenie Dworskie z Zespołem dworsko-folwarcznym, składające się z dworku rządcy oraz niewielkiego parku. Dworek został wzniesiony w 1893 roku przez ówczesnego właściciela majątku Fryderyka Ksawerego Speicherta.

Park w Barchlinie
2007

Jest on murowany z cegły, wysoko podpiwniczony, parterowy, z mieszkalnym poddaszem, nakryty niskim, prawie płaskim dachem. Na elewacji frontowej zachowała się tablica z data budowy i łacińską sentencją „1893 CUSTODI DOMINE HOC AEDIFICIUM ET AB OMNI PERICULO DEFENDE F.X. SPEICHERT” („Zachowaj Panie ten budynek i broń ponad wszelkim niebezpieczeństwem”). Park krajobrazowy o powierzchni 1,6 ha, został założony w końcu XIX wieku na rzucie prostokąta. W środkowej części parku znajdują się dwa stawy połączone rowem. Drzewostan parkowy składa się głównie z lipy drobnolistnej i robinii akacjowej, a w części północno-zachodniej rosną: olsza czarna, klon pospolity, jawor, topola biała (jedno z drzew ma obwód 360 cm), dąb szypułkowy (tutaj również rośnie okazały egzemplarz o obwodzie 310 cm), a także brzoza brodawkowata. Na trawniku przed dworem rośnie pomnikowy cis o obwodzie 230 cm, rozwidlający się na cztery pnie.

Z dawnej zabudowy zachował się spichlerz z II poł. XIX wieku, murowany z cegły, trzykondygnacyjny, z dwukondygnacyjnym poddaszem, nakryty dachem dwuspadowym. W pierzei północno-wschodniej zachowana została stodoła, a w południowo-wschodniej chlewnia z przełomu XIX i XX wieku. W pierzei południowo-zachodniej znajduje się dawna stajnia z 1917 roku oraz obora z początków XX wieku, murowane z cegły, nakryte dachem dwuspadowym. Przy drodze przez wieś zachowały się domy, jeden przeznaczony pierwotnie dla sześciu rodzin, drugi dla trzech, wzniesione zostały pod koniec XIX wieku, murowane z cegły, parterowe, z użytkowym poddaszem, nakryte dachem dwuspadowym pokrytym dachówką. Sześciorak został zbudowany na planie wydłużonego prostokąta. Każde z mieszkań składało się z dwóch izb i kuchni, w szczytach zachowały się fryzy schodkowe.

W wiosce przetrwało także kilka domów z przełomu XIX i XX wieku, z których najstarszy został zbudowany w 1880 roku. Na skraju Barchlina znajdują się także resztki drewnianego wiatraka z 1824 roku.

Dzięki dokumentom sądowym wiadomo iż jeden z właścicieli majątku, Wojciech Barkliński, prowadził sądowe spory z wieloma sąsiadami. Oto niektóre z nich:

  • w 1392 roku skarży Wolframa Bodeckiego z Bucza o uwięzienie go wraz z jego 8 kmieciami oraz o napad i rabunek siana
  • w 1393 skarży Katarzynę Kardynałową, niegdyś dziedziczkę w Trzebidzy o zrabowane 2 osiodłane wierzchowce i dokumenty
  • w 1395 oskarżony jest przez Zygfryda, wójta Kościana i Wojciecha Kokorzyńskiego o gwałt
  • w 1398 skarży Wolframa o zniesławienie
  • w 1398-1404 oskarżony o uwięzienie tegoż wójta i o rabunek jego zboża
  • w 1400 przegrywa spór z przeorem klasztoru w Ząbrsku (obecnie Zemsko) o wieś Osiecko
  • w 1412-1416 wygrywa spór z Wyszemirem Bodeckim z Wilkowa (Polskiego) o 1/4 jeziora Trzebidza
  • w 1417 procesuje się z Dobiesławem Grobskim (lub Bodeckim) z Grobi o 1/2 jeziora Trzebidza i o 1/3 wsi Trzebidza

Również synowie Wojcicha, Sędziwój i Andrzej Barklińscy prowadzili liczne spory:

  • w 1420 skarżą Wyszemira z Bucza o przekopanie rowu i wyłowienie ryb z ich jeziora

Obiekty zabytkowe podlegające ochronie[edytuj | edytuj kod]

  • wiatrak-koźlak, drewniany, 1824 rok
  • budynek mieszkalny nr 13, cegła, 2 połowa XIX wieku
  • budynek mieszkalny nr 32, cegła, 1936 rok
  • budynek mieszkalny nr 30, szach., 2 połowa XIX wieku
  • budynek mieszkalny nr 27, cegła, 1916 rok
  • budynek mieszkalny nr 16, szach., początek XIX wieku
  • budynek mieszkalny nr 8, cegła, koniec XIX wieku

Ścisłej ochronie konserwatorskiej „A” podlegają:

  • zespół dworsko-parkowy wraz z zabudowaniami folwarcznymi
  • wiatrak-koźlak

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość pierwotnie związana była z Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od początku XIV wieku. Wymieniona pierwszy raz w łacińskim dokumencie z 1303 jako Barclino, 1391 Barclino, 1392 Barchlino, 1393 Barklino 1398 Barclino, 1426 Berhlino, 1432 Barclyno, 1466 Barcklino, 1485 Barklyno[4].

Wieś początkowo była własnością szlachecką należącą do lokalnej szlachty wielkopolskiej z rodu Barklińskich, którzy od nazwy wsi przyjęli odmiejscowe nazwisko, a później także do Kotowieckich, Opalińskich. W 1466 leżała w powiecie kościańskim Korony Królestwa Polskiego. W 1563 miejscowość leżała w parafii Wilkowo Polskie[4].

Pierwszy zapis o wsi pochodzi z 1303 kiedy to jako świadek sądowy wspomniany został komes Mszczuj z Barchlina. W latach 1391-1417 jako właściciel we wsi notowany jest w aktach sądowych Wojciech Barkliński z Bucza. W 1392 oskarżył on Wolframa o uwięzienie go wraz z jego 8 kmieciami oraz o napad i rabunek siana za kwotę 3 grzywien. W latach 1398-1399 oskarżył go dodatkowo o zniesławienie oraz o 40 grzywien, a także prowadził z nim kolejny spór o 100 grzywien oraz pretensje Wolframa do 7 grzywien za Barklino Stare. W latach 1398-1404 Wojciech występuje w sprawie o uwięzienie wójta Kościana Zygfryda oraz o rabunek jego zboża w Barchlinie [4].

W pierwszej połowie XV wieku miejscowość dziedziczą synowie Wojciecha - Sędziwój oraz Andrzej Barklińscy. W 1428 Sędziwój z Barchlina był w sporze sądowym z Wyszemirem z Bucza o swoje konie zajęte w zapuście w Barklinie Starym. W 1449 Sędziwój i Andrzej Barklińscy zawarli z Jerzym Sikorzyńskim (zwanym też Szczepankowskim) ugodę polubowną w sprawie rezygnacji z uzyskanych sądownie nabytków w Barchlinie oraz w Trzebidzy. W 1466 Andrzej Barkliński zapisał swojej żonie Jadwidze na połowie wsi Barchlino po 100 grzywien posagu oraz wiana. W 1485 Andrzej Barkliński zapisał żonie Małgorzacie na połowie wsi Barchlin 50 grzywien posagu. W 1495 siostry niedzielne Małgorzata Łaszczyńska oraz Anna Ręcska, córki zmarłego Andrzeja Barklińskiego, wymieniły z Marcinem Swabem Kotowieckiem z Kotusza połowę wsi Barchlin za połowę wsi Kotusz, dopłacając mu 108 grzywien. Małgorzata sprzedała także siostrze Annie 1/4 części we wsi Żegrowo za 1/4 części dziedzicznej w Barchlinie oraz 60 grzywien. Marcin Swab Kotowiecki jako dziedzic w Barchlinie zapisuje 5 grzywien czynszu rocznego na części majątku w Barchlinie żonie Zofii, córce zmarłego Andrzeja Barklińskiego. W 1496 Wojciech Cykowski zapisał swojej żonie Katarzynie na 1/2 wsi Cykowo po 100 grzywien posagu oraz wiana, a Katarzyna sprzedała 1/4 część wsi Barchlin sędziemu poznańskiemu Piotrowi Opalińskiemu[4].

Wieś odnotowały również historyczne rejestry podatkowe. W 1530 pobrano podatki z 2,5 łana oraz od karczmy. W 1563 pobór odbył się od 2,5 łana, karczmy oraz jednego komornika. W 1581 pobór miał miejsce z 3 łanów, od 5 zagrodników, jednego komornika i 1/4 łana roli karczmarskiej[4].

Już w 1772 roku Barchlin wchodził w skład dóbr Popowo Stare i aż do 1945 roku należał do ich kolejnych właścicieli. W końcu XVII wieku znajdował się w rękach Rozdrażewskich, a od połowy XVIII wieku do ok. 1840 roku – Szołdrskich. W roku 1772 na folwarku w Barchlinie znajdowało się 135 owiec oraz 16 wołów ratajskich i krów.

W wyniku II rozbioru Rzeczypospolitej w 1793, miejscowość przeszła w posiadanie Prus i jak cała Wielkopolska znalazła się w zaborze pruskim. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Barchlin należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kosten rejencji poznańskiej[6]. Barchlin należał do okręgu śmigielskiego tego powiatu i stanowił część majątku Popowo niemieckie (dzisiejsze Popowo Stare), który należał wówczas do J. Szołdrskiego[6]. Według spisu urzędowego z 1837 roku Barchlin liczył 225 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 19 dymów (domostw)[6].

W 1926 roku Barchlin stanowił samodzielny majątek o powierzchni 410,53 ha, z czego 275 ha liczyły pola, 100 ha łąki i pastwiska, 20 ha lasy, a 15,53 nieużytki, drogi i podwórza. Po II wojnie światowej został rozparcelowany wśród pracowników majątku, którzy 27 lutego 1949 roku utworzyli pierwszą w Polsce Ludowej Rolniczą Spółdzielnię Produkcyjną. W latach 70. i 80. RSP przeżywała okres intensywnego rozwoju. W szczytowym okresie zatrudniała ponad 150 osób. Przy RSP istniał klub sportowy ‘ZJEDNOCZENI’ z sekcją piłkarską, a w zabytkowym dworku, gdzie mieściły się biura i klubokawiarnia, spotykała się młodzież, dorośli, a także dzieci. Istniał Klub Prasy i Książki, który organizował Przeglądy Teatrzyków Lalkowych, Konkursy Plastyczne, Spotkania z Poezją i Prozą i inne. Do lat 70. istniała także szkoła podstawowa z klasami 1-4. Miejscowość następnie została przyłączona do obwodu Szkoły Podstawowej w Buczu, a budynek szkolny zamieniony na mieszkania dla nauczycieli. Na początku lat 90., z różnych przyczyn, RSP popadła w stan upadłości i została postawiona w stan likwidacji, która trwa do chwili obecnej, Klub Sportowy zmienił nazwę na HELIOS i został przeniesiony do Bucza, natomiast klubokawiarnia została zamknięta. Pozostały tylko organizacje społeczne jak Związek Emerytów i Rencistów, Ochotnicza Straż Pożarna.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego.

Najważniejsze współczesne wydarzenia[edytuj | edytuj kod]

Poświęcenie pomnika Św. Floriana, Barchlin 2009.JPG

12 sierpnia 2006 zostało otwarte Centrum Społeczno-Kulturalno-Sportowe, którego budowę częściowo zrealizowano z funduszy unijnych. Pozostała część została pokryta z budżetu Gminy Przemęt.

W roku 2009 miejscowość obchodziła 700-lecie istnienia, natomiast Ochotnicza Straż Pożarna obchodziła 60-lecie działalności. Z tej okazji został odsłonięty pomnik Św. Floriana (patrona strażaków), a także tablica upamiętniająca uczestników powstania wielkopolskiego oraz poległych w czasie I i II wojny światowej. Odsłonięty został również nieoficjalny herb Barchlina, zaprojektowany przez Agnieszkę Dominiak, łączący motywy historyczne i współczesne.

Adamczewski Michał
Adamczewski Kazimierz
Adamczewski Antoni
Czajka Józef
Franek Franciszek
Mielcarek Wojciech
Pieśniak Franciszek
Szalewski Franciszek
  • Polegli w czasie I i II wojny światowej:
Klecha Szczepan
Szalewski Antoni
Mikołajczak Jan
Mikołajczak Władysław
Nowak Jan
Adamczewski Kazimierz
Adamczewski Michał
Kaźmierczak Stanisław

Ochotnicza Straż Pożarna Barchlin[edytuj | edytuj kod]

Puchar Przechodni za zwycięstwo Kuopio 2001 dla MDP Dziewcząt.JPG, 2007

Ochotnicza Straż Pożarna w Barchlinie została założona w 1949 r. Strażacy OSP Barchlin odnoszą wiele sukcesów w zawodach sportowo-pożarniczych i to zarówno w zawodach krajowych wszystkich szczebli, jak i zawodach międzynarodowych. MDP (Młodzieżowa Drużyna Pożarnicza) dziewcząt wystartowała po raz pierwszy w zawodach gminnych w 1984 r. Organizowała zabawy taneczne, festyny, spotkania przy ognisku, a przede wszystkim szkoliła drużyny strażackie w różnych kategoriach wiekowych. W latach 70. i 80. XX wieku sukcesy w zawodach strażackich odnosiły głównie drużyny: męska i młodzieżowe drużyny chłopców. W 1992 roku młodzieżowa drużyna dziewczęca (12–16 lat), startując według regulaminu polskiego w zawodach wojewódzkich w Lesznie, pokonała w wahadłowym biegu sztafetowym następną drużynę o 19 sekund, wygrywając przy okazji z wszystkimi drużynami chłopców. W konsekwencji dziewczęta zaczęły ćwiczyć według międzynarodowego regulaminu CTIF i w lipcu 1993 r. reprezentowały Polskę na Olimpiadzie Pożarniczej CTIF w Berlinie. Drużyna zajęła tam 4 miejsce, a w Olimpiadzie Obozowej (gry i zabawy zręcznościowe) okazała się najlepsza wśród dziewcząt. W klasyfikacji generalnej, wspólnej z chłopcami, zajęła 7 miejsce. Był to początek wielkiego rozwoju drużyny. Do tej pory dziewczęta z OSP Barchlin pięciokrotnie reprezentowały Polskę na Olimpiadach Pożarniczych, są pięciokrotnymi mistrzyniami Polski, raz wicemistrzyniami oraz raz brązowymi medalistkami.

Galeria Pucharów OSP Barchlin.JPG

Dziewczęta, gdy kończą 16 lat, zaczynają ćwiczyć i startować w drużynach kobiecych, odnosząc także znaczące sukcesy. Nabór do drużyn dziewcząt i kobiet prowadzony jest także w sąsiednich miejscowościach, głównie w Buczu, a także w Sączkowie, Przemęcie, Kluczewie, Siekowie, Błotnicy, Biskupicach, czy też w Poświętnie. W konsekwencji młodzieżowa drużyna nosi nazwę MDP Barchlin, natomiast drużyna kobieca, wywodząca się z drużyny młodzieżowej, nosi nazwę KDP Bucz, druga drużyna kobieca to KDP Barchlin. W zawodach gminnych i powiatowych dziewczyny startują w miejscowych OSP, natomiast w zawodach wojewódzkich, krajowych i międzynarodowych startują najlepsze z całego regionu. Do obowiązków Młodzieżowych Drużyn Pożarniczych (MDP), startujących w Olimpiadach CTIF, należy przygotowanie występu artystycznego, który obrazuje kulturę kraju pochodzenia drużyny. Konieczne jest także przygotowanie wystawy o własnej miejscowości, regionie i kraju. Młodzież rywalizuje także z rówieśnikami z innych krajów w Olimpiadzie Obozowej, tzn. w kilkudziesięciu równych konkurencjach. Od tego czasu zaczęła odnosić sukcesy zarówno na szczeblu gminnym, rejonowym i wojewódzkim.

Najważniejsze starty:

1993 rok
Olimpiada Pożarnicza Berlin
  • MDP Barchlin – 4 miejsce
    • Olimpiada Obozowa – 7 miejsce (najlepsze wśród dziewcząt, kolejna drużyna dziewczęca była dopiero 19)
1995 rok
Eliminacje Krajowe do Olimpiady Pożarniczej Drużyn Młodzieżowych Leszno
  • MDP Barchlin – 1 miejsce

Drużyna wygrywa z dużą przewagą osiągając 1042 pkt., wśród chłopców wygrywa MDP Kawęczyn osiągając 1025 pkt.

Olimpiada Pożarnicza Drużyn Młodzieżowych Arco (Włochy)

  • MDP Barchlin – 2 miejsce
    • Olimpiada Obozowa – 4 miejsce (najlepsze wśród dziewcząt)

Międzynarodowe Zawody Drużyn Pożarniczych według regulaminu CTIF Lądek (k. Konina)

  • MDP Barchlin – 1 miejsce
  • KDP Bucz – 1 miejsce
1996 rok
Eliminacje Krajowe do Olimpiady Pożarniczej Kościan
  • KDP Bucz – 1 miejsce,
  • KDP Barchlin – 4 miejsce

Eliminacje Krajowe do Olimpiady Pożarniczej Drużyn Młodzieżowych Błażejewko

  • MDP Barchlin – 1 miejsce
1997 rok
Olimpiada Pożarnicza Herning (Dania)
  • MDP Barchlin – 3 miejsce
    • Olimpiada Obozowa 1 miejsce (pierwsze wśród 38 drużyn dziewcząt i chłopców)
  • KDP Bucz – 2 miejsce
1998 rok
Międzynarodowe Zawody o Puchar Niemiec Engertsham (Bawaria)

w zawodach wzięło udział 340 drużyn

  • KDP Bucz – 2 miejsce
  • KDP Barchlin – 3 miejsce

Międzynarodowe Zawody Drużyn Pożarniczych według regulaminu CTIF Lądek (k. Konina)

  • KDP Bucz – 2 miejsce,
  • KDP Barchlin – 3 miejsce,

Eliminacje Krajowe do Olimpiady Pożarniczej Drużyn Młodzieżowych Częstochowa

  • MDP Barchlin – 1 miejsce
1999 rok
Międzynarodowe Zawody o Puchar Niemiec Rodgau (Hesja – Niemcy)
  • KDP Bucz
    • 1 miejsce w klasyfikacji drużyn zagranicznych
    • 2 miejsce w klasyfikacji generalnej
  • KDP Barchlin
    • 2 miejsce w klasyfikacji drużyn zagranicznych
    • 4 miejsce w klasyfikacji generalnej

Olimpiada Pożarnicza Drużyn Młodzieżowych Altkirch (Francja)

  • MDP Barchlin – 6 miejsce
    • Olimpiada Obozowa – 1 miejsce (pierwsze wśród 36 drużyn dziewcząt i chłopców)
2000 rok
Eliminacje Krajowe do Olimpiady Pożarniczej Drużyn Młodzieżowych Kościan
  • MDP Barchlin – 1 miejsce

Międzynarodowe Zawody Drużyn Młodzieżowych Augsburg (Bawaria)

Zawody rozgrywane według regulaminu bawarskiego, drużyny zagraniczne nie klasyfikowane według miejsc

Eliminacje Krajowe do Olimpiady Pożarniczej Lądek

  • KDP Bucz – 1 miejsce
  • KDP Barchlin – 3 miejsce
2001 rok
Olimpiada Pożarnicza Kuopio (Finlandia)
  • MDP Barchlin – złoty medal
  • KDP Bucz – brązowy medal
2002 rok
Eliminacje Krajowe do Olimpiady Pożarniczej Drużyn Młodzieżowych Turek
  • MDP Barchlin – 2 miejsce

Międzynarodowe Zawody Drużyn Młodzieżowych Gabcikowo (Słowacja)

  • MDP Barchlin – 3 miejsce

Międzynarodowe Zawody o Puchar Niemiec Bienenbüttel (Niemcy)

  • KDP Bucz – 1 miejsce
  • KDP Barchlin – 4 miejsce
2003 rok
Obóz Szkoleniowy dla Drużyn Młodzieżowych Munderfing (Austria)

Obóz ten został zorganizowany dla ponad 2 tys. członków drużyn młodzieżowych z Austrii oraz zaproszonych drużyn z sąsiednich państw, m.in. z Czech, Słowacji Węgier, Słowenii. MDP Barchlin reprezentowała Polskę. Obóz dla drużyn zagranicznych połączony był ze zwiedzaniem Austrii, m.in. Linz, Salzburg, Sankt Florian.

Międzynarodowe Zawody o Puchar Niemiec HasselrothGonsroth

  • KDP Bucz – 2 miejsce
2004 rok
Eliminacje Krajowe do Olimpiady Pożarniczej Drużyn Młodzieżowych Rymanów
  • MDP Barchlin – 3 miejsce

Eliminacje Krajowe do Olimpiady Pożarniczej Parczew

  • KDP Bucz – 1 miejsce

Międzynarodowe Zawody o Puchar Niemiec Gonsroth

  • KDP Bucz
    • 1 miejsce w klasyfikacji drużyn zagranicznych
    • 5 miejsce w klasyfikacji generalnej
2005 rok
Obóz Szkoleniowy dla Drużyn Młodzieżowych Skrzynia (k. Starogardu Gdańskiego)

Olimpiada Pożarnicza Varaždin (Chorwacja)

  • KDP Bucz – brązowy medal
2006 rok
Międzynarodowe Zawody o Puchar Niemiec Engertsham
  • KDP Barchlin – 1 miejsce
  • KDP Bucz – 2 miejsce

Eliminacje Krajowe do Olimpiady Pożarniczej Drużyn Młodzieżowych Słubice

  • MDP Barchlin – 4 miejsce
2007 rok
Międzynarodowe Zawody o Puchar Niemiec HasselrothGonsroth
  • KDP Barchlin – 3 miejsce
  • KDP Bucz – 6 miejsce
2008 rok
Eliminacje Krajowe do Olimpiady Pożarniczej Lądek
  • KDP Barchlin – 1 miejsce
  • KDP Bucz – 3 miejsce

Międzynarodowe Zawody o Puchar Niemiec HasselrothGonsroth
W klasyfikacji drużyn zagranicznych:

  • KDP Barchlin – 2 miejsce
  • KDP Bucz – 1 miejsce
2009 rok

Olimpiada Pożarnicza Ostrawa (Czechy)

  • KDP Barchlin – srebrny medal

Międzynarodowe Zawody o Puchar Niemiec HasselrothGonsroth
W klasyfikacji drużyn zagranicznych KDP Barchlin – 1 miejsce. Obóz Szkoleniowy dla Drużyn Młodzieżowych Herbstjugendlader Grabendorf (Niemcy) Na zakończenie obozu odbyła się Olimpiada Obozowa (27 konkurencji). Mieszana Drużyna Młodzieżowa zajęła miejsce I

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 2686
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 12 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b c d e f Chmielewski 1982 ↓, s. 15-16.
  5. Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2013-06-18].
  6. a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Księgarnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 211.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]