Pułk Grenadierów Gwardii
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. Franciszek Żymirski |
| Działania zbrojne | |
| powstanie listopadowe | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
Pułk Grenadierów Gwardii – pułk piechoty Wojska Polskiego Królestwa Kongresowego.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Pułk sformowany 20 czerwca 1815 z batalionu wzorowego[1]. Posiadał organizację odmienną od innych pułków piechoty polskiej. Składał się ze sztabu i dwóch batalionów po osiem kompanii. Kompanie liczyły po 4 oficerów, 10 podoficerów i 128 szeregowych. Cały pułk, obok generała-dowódcy, liczył etatowo 6 oficerów starszych, 72 młodszych, 162 podoficerów, 103 muzykantów i 1984 szeregowych. Poza tym 66 oficerów oraz 83 podoficerów i szeregowych niefrontowych. Łącznie liczył 2417 ludzi i wchodził w skład trzybrygadowej dywizji piechoty rosyjskiego Rezerwowego Korpusu Gwardii[2].
Od 29 listopada 1831 zwany pułkiem grenadierów byłej Gwardii, a później pułkiem grenadierów[1]
Dyslokacja pułku[edytuj | edytuj kod]
Stanowisko: Warszawa[3]. Koszary Aleksandryjskie[4]
Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]
Pułkiem dowodzili[1]:
- gen. Franciszek Żymirski
- gen Henryk Milberg
- ppłk Jerzy Niewęgłowski
- płk Feliks Breański
Walki pułku[edytuj | edytuj kod]
Pułk brał udział w walkach w czasie powstania listopadowego
Bitwy i potyczki[1]:
- Warszawa (12 lutego 1831)
- Stanisławów
- Wawer (19 lutego i 31 marca 1831)
- Grochów (25 lutego 1831)
- Mińsk
- Iganie
- Sucha
- Jędrzejów
- Budziska
- Okęcin
- Warszawa (6 i 7 września 1831)
W 1831 roku, w czasie wojny z Rosją, żołnierze pułku otrzymali 1 kawalerski, 49 złotych i 84 srebrne krzyże Orderu Virtuti Militari [1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Gembarzewski 1925 ↓, s. 68.
- ↑ Wimmer 1978 ↓, s. 458.
- ↑ Gembarzewski 1925 ↓, s. 67.
- ↑ Korzon, Gembarzewski i Rogowa 1923 ↓, s. 376.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie - Królestwo Polskie 1815-1830. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-48-3.
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
- Bronisław Gembarzewski: Żołnierz polski. Ubiór, uzbrojenie i oporządzenie. Tom IV. Od 1815 do 1831 roku. Warszawa: 1966.
- Karol Linder: Dawne Wojsko Polskie. Ubiór i uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1960.
- Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
| Wojska |
| ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bitwy |
|
