6 Pułk Strzelców Konnych (powstanie listopadowe)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
6 Pułk Strzelców Konnych
Historia
Państwo

 Królestwo Polskie

Sformowanie

1831

Tradycje
Kontynuacja

6 Kresowy Batalion Rozpoznawczy

Dowódcy
Pierwszy

mjr Michał Jackowski

Ostatni

ppłk Józef Grabowski

Działania zbrojne
powstanie listopadowe
Organizacja
Rodzaj wojsk

Jazda

Puszcza Białowieska

6 Pułk Strzelców Konnych – pułk jazdy polskiej okresu powstania listopadowego

Sformowany 26 maja 1831 w Chrynkach w Puszczy Białowieskiej w szczytowym okresie walk powstania listopadowego[1].

Walki[edytuj | edytuj kod]

Potrzeba udzielania pomocy wojskowej powstaniu na Litwie stała się przyczyną włączenia pułku w skład korpusu gen. Antoniego Giełguda, prowadzącego działania bojowe przeciwko wojskom rosyjskim na terenie Litwy i Żmudzi.

Szlak bojowy 6 pułku strzelców konnych wytyczają potyczki stoczone 17 czerwca 1831 pod Trokami, 5 lipca 1831 pod Użogościem, 6 lipca pod Rosieniem, 11 lipca 1831 roku pod Powendeniem.

Swój szlak bojowy pułk zakończył w Nowym Mieście Żmudzkim, przekraczając 15 lipca 1831 granicę Prus. Za swoje zasługi bojowe otrzymał 1 krzyż kawalerski i 5 krzyży złotych[1]:

Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy pułku[1]:

  • mjr Michał Jackowski (od momentu jego sformowania do 1 lipca 1831 w którym to dniu awansował na ppłk)
  • mjr Józef Grabowski (od 1 lipca 1831; 1 września awansował do stopnia ppłk.)

Tradycje[edytuj | edytuj kod]

Tradycje pułku kultywował w II Rzeczypospolitej 6 Pułk Strzelców Konnych im. Hetmana Stanisława Żółkiewskiego, a w III RP 6 Kresowy batalion rozpoznawczy z Gubina.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Gembarzewski 1925 ↓, s. 81.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]