11 Pułk Strzelców Pieszych
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk Walenty Dunin |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
11 Pułk Strzelców Pieszych – polski pułk piechoty okresu Królestwa Kongresowego.
Sformowany 26 maja 1831 z gwardzistów Gwardii Ruchomej województwa mazowieckiego[1].
Dowódca pułku[edytuj | edytuj kod]
- ppłk Walenty Dunin (5 czerwca 1831)[1]
Bitwy i potyczki[edytuj | edytuj kod]
Pułk brał udział w walkach w czasie powstania listopadowego[2].
- Łagów (22 września 1831),
- Skalmierzyce (24 września 1831).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Gembarzewski 1925 ↓, s. 77.
- ↑ Miejsca bitew i potyczek oraz daty podano za: Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925, s. 77.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
| Wojska |
| ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bitwy |
|
