5 Pułk Strzelców Konnych (powstanie listopadowe)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
5 Pułk Strzelców Konnych
Historia
Państwo

 Królestwo Polskie

Sformowanie

1815

Dowódcy
Pierwszy

płk Tomasz Siemiątkowski

Ostatni

płk Benedykt Zielonka

Działania zbrojne
powstanie listopadowe
Organizacja
Dyslokacja

Warszawa
(Koszary Gwardii Konnej)

Rodzaj wojsk

Jazda

Żołnierz 5 psk (z lewej)
Aleksander I - szef pułku

Pułk 5 Strzelców Konnychoddział szaserów Wojska Polskiego Królestwa Kongresowego i okresu powstania listopadowego.

Utworzone w 1815 szwadrony wzorowe strzelców konnych przybrały 20 czerwca 1815 nazwę Pułk Strzelców Konnych Gwardii. 15 marca 1818 szefem pułku został cesarz Aleksander I Romanow[1]. 19 stycznia 1831 pułk przemianowany na nr 5 strzelców konnych. W czasie wojny otrzymał 2 krzyże kawalerskie, 28 złotych i 39 srebrnych[1].

Stanowisko: Warszawa.

Strzelcy konni gwardii[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy pułku[1]:

Oficerowie[2]:

Żołnierze:

Walki pułku[edytuj | edytuj kod]

Pułk brał udział w walkach w czasie powstania listopadowego.

Bitwy i potyczki[1]:

  • Warszawa (29 i 30 listopada 1831);
  • Wyszków (11 lutego);
  • Wawer i Nowa Wieś (19 lutego);
  • Białołęka (25 lutego);
  • Niwiska (17 kwietnia);
  • Beresteczko (19 kwietnia);
  • Trzebucza (30 kwietnia);
  • Nur (17 i 22 maja);
  • Gostery (25 maja);
  • Ostrołęka (26 maja);
  • Raciąż (23 lipca).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Gembarzewski 1925 ↓, s. 81.
  2. Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, opracowała Elżbieta Sęczys, Warszawa 2000, s. 684.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]