Roger Martin du Gard

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Roger Martin du Gard

Roger Martin du Gard (ur. 23 marca 1881 w Neuilly-sur-Seine, zm. 22 sierpnia 1958 w Paryżu) – pisarz francuski, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1937. Zasłynął głównie cyklem powieściowym Rodzina Thibault (1922–1940)[1]. Z wykształcenia był archiwistą-paleografem, zainteresowanym wieloma dziedzinami wiedzy[2].

Dzieła (wybór)[edytuj | edytuj kod]

  • Stawanie się
  • Jean Barois (1913)
  • Testament ojca Leleu (1920)
  • Rodzina Thibault: Szary zeszyt (1922, Le cahier gris)
  • Rodzina Thibault: Pokuta (1922, Le pénitencier)
  • Rodzina Thibault: Piękny czas (1923)
  • Rodzina Thibault: Dzień przyjęć doktora Thibault (1928)
  • Rodzina Thibault: Śmierć Ojca" (1929)
  • Rodzina Thibault: Lato 1914 (1936)
  • Rodzina Thibault: Epilog (1940)
  • Zwierzenie afrykańskie (1931)
  • Milczek (1932)
  • Stara Francja (1933)
  • Wspomnienia pułkownika Maumorta (wydanie 1983)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Roger Martin du Gard - Facts. W: The Nobel Prize in Literature 1937 [on-line]. Nobelprize.org. [dostęp 2014-07-31].
  2. ↑ Roger Martin du Gard - Biographical. W: The Nobel Prize in Literature 1937 [on-line]. Nobelprize.org. [dostęp 2014-07-31].


Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie literatury
XX wiek
XXI wiek

Nobel

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Roger_Martin_du_Gard&oldid=61387094”