Carl Spitteler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Carl Spitteler
Ilustracja
Carl Spitteler w 1919 r.
Data i miejsce urodzenia

24 kwietnia 1845
Liestal

Data i miejsce śmierci

29 grudnia 1924
Lucerna

Narodowość

szwajcarska

Faksymile
Nagrody
Nagroda Nobla w dziedzinie literatury

Carl Friedrich Georg Spitteler (ps. Carl Felix Tandem; ur. 24 kwietnia 1845 w Liestal, zm. 29 grudnia 1924 w Lucernie) – szwajcarski pisarz niemieckojęzyczny, przedstawiciel neoklasycyzmu[1], laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1919 r.[2][3]

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1871–1879 przebywał w Rosji oraz Finlandii, gdzie pracował jako prywatny nauczyciel, następnie wrócił do Szwajcarii. Po powrocie pracował jako nauczyciel oraz dziennikarz, współpracował z wieloma pismami, m.in. z Neue Zürcher Zeitung oraz Der Kunstwart. W 1892 r. osiadł w Lucernie[3].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

W jego dziełach widoczne są wpływy filozofii Arthura Schopenhauera oraz Fryderyka Nietzschego, a także teorii kultury Jacoba Burckhardta[1]. Jego prace poetyckie zawierają w sobie zarówno pesymizm, jak i heroizm[3].

Tworzył eposy filozoficzne, m.in. Prometheus und Epimetheus (1880–1881), Olympischer Frühling (1900–1906); poezję, m.in. Extramundana (1883), Glockenlieder (1906); nowele, m.in. Konrad porucznik (1898, wyd. pol. 1925) oraz powieści, m.in. kluczową dla jego twórczości powieść Imago (1906, wyd. pol. 1922)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Spitteler Carl, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-02-22].
  2. Carl Spitteler – Facts. Nagroda Nobla. [dostęp 2022-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-23)]. (ang.).
  3. a b c Carl Spitteler, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2022-02-22] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]