Claude Simon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Claude Simon
Ilustracja
Claude Simon w 1967 r.
Imię i nazwisko

Claude Eugène Henri Simon

Data i miejsce urodzenia

10 października 1913
Antananarywa

Data i miejsce śmierci

6 lipca 2005
Paryż

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Narodowego Zasługi (Francja)
Nagrody

Claude Simon (ur. 10 października 1913 w Antananarywie, zm. 6 lipca 2005 w Paryżu) – francuski pisarz, przedstawiciel nowej powieści[1], laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1985 r.[2][3]

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był wychowywany przez matkę, jego ojciec zginął podczas I wojny światowej. Dorastał w Perpignanie. Po studiach dużo podróżował[2]. W 1936 r. wyjechał do Hiszpanii, gdzie brał udział w wojnie domowej (sympatyzował z republikanami)[4]. W 1939 r. został powołany do wojska, służył w kawalerii[4]. Został schwytany przez Niemców, po ucieczce przyłączył się do francuskiego ruchu oporu. Po wojnie osiedlił się w południowej Francji, zajmował się winiarstwem[2], a także (oprócz twórczości literackiej) malarstwem oraz fotografią[4].

Odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Narodowego Zasługi[4].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

W 1946 r. zadebiutował powieścią Le Tricheur. Popularność przyniosła mu Droga przez Flandrię[3]. Jego dzieła charakteryzują się stosowaniem techniki strumienia świadomości oraz długimi zdaniami[2]. Starał się określić postawę człowieka na tle historii[1].

Ważniejsze dzieła[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie materiału źródłowego[1]

  • Droga przez Flandrię (1960, wyd. pol. 1982)
  • Histoire (1967, Prix Médicis[4])
  • La bataille de Pharsale (1969)
  • Leçon de choses (1975)
  • Les géorgiques (1981)
  • Zaproszenie (1987, wyd. pol. 1990)
  • L’acacia (1988)
  • Le jardin des plantes (1997)
  • Le tramway (2001)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Simon Claude, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-02-16].
  2. ↑ a b c d Claude Simon, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2022-02-16] (ang.).
  3. ↑ a b Claude Simon – Facts. Nagroda Nobla. [dostęp 2022-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-08)]. (ang.).
  4. ↑ a b c d e Le Prix Nobel de littérature Claude Simon est mort. Le Monde. [dostęp 2022-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-16-02)]. (fr.).
Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie literatury
XX wiek
XXI wiek

Nobel

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Claude_Simon&oldid=68526971”