Frederick William Franz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
informacja bez źródeł i wbrew źródłom |
drobne techniczne |
||
| Linia 30: | Linia 30: | ||
[[Publikacje Świadków Jehowy#Książki|Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego]]: s. 459 ([[Świadkowie Jehowy na Kubie|Kuba]]); s. 269 ([[Świadkowie Jehowy w Portugalii|Portugalia]]); ss. 91, 111 (życiorys)</ref>. |
[[Publikacje Świadków Jehowy#Książki|Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego]]: s. 459 ([[Świadkowie Jehowy na Kubie|Kuba]]); s. 269 ([[Świadkowie Jehowy w Portugalii|Portugalia]]); ss. 91, 111 (życiorys)</ref>. |
||
{{Uwagi}} |
|||
{{Przypisy|2}} |
{{Przypisy|2}} |
||
{{Prezesi Towarzystwa Strażnica}} |
{{Prezesi Towarzystwa Strażnica}} |
||
Wersja z 13:06, 31 lip 2015
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| |
Frederick William Franz (ur. 12 września 1893, zm. 22 grudnia 1992) – czwarty prezes Towarzystwa Strażnica, członek Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy.
Urodził się w Convington w amerykańskim stanie Kentucky. W 1899 jego rodzina przeprowadziła się do Cincinnati. Tam w 1911 ukończył szkołę średnią. Później podjął studia na uniwersytecie w Cincinnati na wydziale humanistycznym. Chciał zostać kaznodzieją prezbiteriańskim. Uczył się greki w latach 1911-1913. Pod wpływem m.in. lektury Wykładów Pisma Świętego, pióra Russella postanowił odejść od kościoła prezbiteriańskiego i zostać Badaczem Pisma Świętego. Został ochrzczony 30 listopada 1913. Kilka miesięcy później opuścił uniwersytet i został kolporterem. W czerwcu 1920 został przyjęty do Betel w Brooklynie. Odbył kilka podróży służbowych by wspierać duchowo współwyznawców w różnych częściach świata. W październiku 1945 został wiceprezesem, a 22 czerwca 1977 prezesem Towarzystwa. Był też (od 1945) członkiem Ciała Kierowniczego oraz tłumaczem Biblii. Jego bratankiem był inny członek Ciała Kierowniczego – Raymond Franz.
Podróże służbowe
Frederick W. Franz odwiedzał i brał udział w otwarciu Biur Oddziału, a także brał udział w kongresach międzynarodowych. Niektóre relacje z tych podróży opisały publikacje Świadków Jehowy[1].
- ↑ Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy (życiorys): 15.3.1993 s. 31-32; nr 18.1987 s. 20-27; 15.04.1990 s. 23 Belize (Honduras Brytyjski); 14/1987 s.24 (Brazylia); 1980 1.9 s. 8 (en) (Dominikana); 1.10.2003 s. 28 (Japonia); 15.12.2008 s. 24, 25 (Korea Południowa); 1.7.1983 s. 26 (en) (Trynidad i Tobago); Rocznik Świadków Jehowy: 2001, s. 159 (Argentyna); 1983 s. 109 (en) (Australia); 1984 s. 108 (en) (Belgia); 2010, s. 213 (Belize); 1979 s. 56-73 (en), 2013 s. 101 (Birma); 1986 s. 102, 103 (en) (Boliwia); 1997 s. 139 (Brazylia); 1982 s. 52 (en) (Chile); 1995 s. 96 (Cypr); 1984 s. 185-188 (en) (Fidżi); 1978 s. 124, 125 (Filipiny); 1980 s. 119 (en) (Francja); 1994 s. 101, 102 (Grecja); 1994 s. 121, 135 (Haiti; 1978 s. 161-179 (en) (Hiszpania); 1986 s. 173 (en) (Holandia); 1977 s. 103-105, 134 (en) (Indie); 1980 s. 245 (en) (Izrael); 1985 s. 88 (en) (Jamajka); 1998 s. 120 (Japonia); 1981 s. 248-250 (en) (Liban); 1995 s. 216 (Meksyk); 1986 s. 246 (en) (Nigeria); 2003 s. 74, 75 (Nikaragua); 1977 s. 235 (en) (Norwegia); 1981 s. 248-250 (en) (Nowa Zelandia); 1977 s. 246 (en) (Panama); 1978 s. 78 (en) (Papua-Nowa Gwinea); 1979 s. 199-221 (en) (Peru); 1994 s. 240, 241 (Polska); 1983 s. 149-169, 234 (en) (Portugalia); 1981 s. 65, 105, 106 (en) (Salwador); 1984 s. 241-243 (en), 2005 s. 106 (Tahiti); 1999 s. 233 (Urugwaj); 1996 s. 190-192 (Wenezuela); 2000, s. 118 (Wielka Brytania); 1981 s. 184, 188 (en) (Wybrzeże Kości Słoniowej); Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego: s. 459 (Kuba); s. 269 (Portugalia); ss. 91, 111 (życiorys)
|
