Michał Kazimierz Radziwiłł (1702–1762): Różnice pomiędzy wersjami

Michał Kazimierz Radziwiłł „Rybeńko”
	; Michał Kazimierz Radziwiłł "Rybeńko", obraz prawdopodobnie; pędzla S.A. Mirysa, zbiory muzeum w Mińsku na Białorusi
	; Trąby
Rodzina	Radziwiłł
Data i miejsce urodzenia	13 czerwca 1702 ; Ołyka
Data i miejsce śmierci	22 maja 1762 ; Wilno
Ojciec	Karol Stanisław Radziwiłł
Matka	Anna Katarzyna Sanguszko
Żona	Urszula Franciszka Wiśniowiecka; Anna Luiza Mycielska
Dzieci	z Urszulą Franciszką Wiśniowiecką:; Michał Krzysztof Radziwiłł; Janusz Tadeusz Radziwiłł; Karol Stanisław Radziwiłł „Panie Kochanku”; Anna Radziwiłł; Ludwika Radziwiłł; Teofilia Konstancja Radziwiłł; Katarzyna Karolina Radziwiłł; z Anną Luizą Mycielską:; Weronika Joanna Radziwiłł; Hieronim Wincenty Radziwiłł; Maria Wiktoria Radziwiłł; Józefina Radziwiłł; Konstancja Radziwiłł
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 14:27, 18 sty 2018

Michał Kazimierz Radziwiłł zwany Rybeńko herbu Trąby (ur. 13 czerwca 1702 w Ołyce, zm. 22 maja 1762 w Wilnie) – książę, wojewoda wileński i hetman wielki litewski od 1744, kasztelan wileński od 1742, wojewoda trocki od 1737, hetman polny litewski i kasztelan trocki od 1735, marszałek nadworny litewski od 1734, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1728 roku^[1], koniuszy wielki litewski od 1728, IX ordynat nieświeski, VIII ordynat ołycki, VI pan na Białej, starosta przemyski, bracławski, kamieniecki, człuchowski, ostrski, krzyczowski, niżyński, owrucki, nowotarski, parczewski, osiecki, krzemieniecki, kowieński.

Życiorys

Był synem kanclerza wielkiego litewskiego Karola Stanisława Radziwiłła i Anny Katarzyny z Sanguszków, brat Hieronima Floriana, ojciec Karola Radziwiłła Panie Kochanku, najbogatszy z Radziwiłłów, bez talentów i zasług zarówno w wojsku, jak polityce, służalczy wobec dworu, skarbił sobie popularność wśród szlachty urządzaniem wspaniałych biesiad i łowów.

Z powodu działań wojennych jego rodzice przenieśli się do Człuchowa na Pomorzu, gdzie Michał Kazimierz spędził dzieciństwo i skąd w 1709 roku rodzina przeprowadziła się do swoich dóbr w Białej Podlaskiej. W 1715 roku stracił starszego brata Mikołaja Krzysztofa i w ten sposób Michał Kazimierz stał się najstarszym dziedzicem ogromnej fortuny. Wyjechał do Oławy, gdzie poznał średnią z córek Jakuba Sobieskiego, Marię Karolinę, zwaną Charlottą, jednak ze względu na sprzeciw jego matki do ślubu nie doszło. W 1723 roku wrócił z zagranicznych wojaży. 22 kwietnia 1725 r. w Białej Krynicy poślubił księżniczkę Franciszkę Urszulę Wiśniowiecką.

Był posłem na sejm 1720 roku^[2]. Poseł na sejm 1730 roku z ziemi mielnickiej^[3]. Elektor Augusta III Sasa w 1733 roku^[4]. W 1735 roku podpisał uchwałę Rady Generalnej konfederacji warszawskiej^[5].

10 lipca 1737 roku podpisał we Wschowie konkordat ze Stolicą Apostolską^[6].

W 1727 został kawalerem Orderu Orła Białego. W 1724 otrzymał bawarski Order Świętego Huberta, w 1758 odznaczony rosyjskim Orderem Św. Andrzeja Apostoła Pierwszego Powołania^[7].

W 1740 roku jego dawna miłość Maria Karolina Sobieska zapisała mu cały swój majątek^[8]. W 1760 roku został właścicielem dóbr w Białej Podlaskiej wraz z tamtejszym pałacem, który polecił przebudować.

Ufundował nagrobki Jana III Sobieskiego, Marii Kazimiery oraz Michała Korybuta Wiśniowieckiego i Eleonory Austriaczki w katedrze wawelskiej^[9].

Zobacz też

Radziwiłłowie

Przypisy

↑ Złota księga szlachty polskiej, r. XVIII, Poznań 1896, s. 134.
↑ Teka Gabriela Junoszy Podoskiego, t. II, Poznań 1855, s. 108.
↑ Teka Gabryela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1856, s. 17.
↑ Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. / zestawili w porządek abecadłowy Jerzy Dunin-Borkowski i Miecz. Dunin-Wąsowicz, Lwów 1910, s. 185.
↑ Uchwała Rady Generalnej Konfederacji, 1735, s. 20.
↑ Vetera monumenta Poloniae et Lithuaniae gentiumque finitimarum historiam illustrantia maximam partem nondum edita ex tabulariis Vaticanis, deprompta collecta ac serie chronologica disposita. T. 4, Ab Innocentio PP. XII usque ad Pium PP. VI 1697-1775. P. 1-2, wydał Augustyn Theiner, Rzym 1864, s. 126.
↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 154.
↑ Jarosław Poraziński, Sobieski Jakub Ludwik h. Janina (1667—1737) [w:] Polski Słownik Biograficzny, Warszawa — Kraków : Polska Akademia Nauk, Polska Akademia Umiejętności 2000, t. XXXIХ/4, zeszyt 163, s. 495.
↑ Jan Adamczewski, Mała Encyklopedia Krakowa, Kraków 1996.

Literatura

Krzysztof Zuba, O tym jak Rybeńkę leczono. Kuracje i zabiegi medyczne Michała Kazimierza Radziwiłła [w] Medycyna Nowożytna, 2001, Nr 8/1, s. 89-110. [dostęp 2017-07-20]

Linki zewnętrzne

Dane biograficzne

[1] Złota księga szlachty polskiej, r. XVIII, Poznań 1896, s. 134.

[2] Teka Gabriela Junoszy Podoskiego, t. II, Poznań 1855, s. 108.

[3] Teka Gabryela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1856, s. 17.

[4] Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. / zestawili w porządek abecadłowy Jerzy Dunin-Borkowski i Miecz. Dunin-Wąsowicz, Lwów 1910, s. 185.

[5] Uchwała Rady Generalnej Konfederacji, 1735, s. 20.

[6] Vetera monumenta Poloniae et Lithuaniae gentiumque finitimarum historiam illustrantia maximam partem nondum edita ex tabulariis Vaticanis, deprompta collecta ac serie chronologica disposita. T. 4, Ab Innocentio PP. XII usque ad Pium PP. VI 1697-1775. P. 1-2, wydał Augustyn Theiner, Rzym 1864, s. 126.

[7] Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 154.

[8] Jarosław Poraziński, Sobieski Jakub Ludwik h. Janina (1667—1737) [w:] Polski Słownik Biograficzny, Warszawa — Kraków : Polska Akademia Nauk, Polska Akademia Umiejętności 2000, t. XXXIХ/4, zeszyt 163, s. 495.

[9] Jan Adamczewski, Mała Encyklopedia Krakowa, Kraków 1996.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

@@ Linia 29: / Linia 29: @@
 ==Życiorys==
 Był synem [[kanclerz wielki litewski|kanclerza wielkiego litewskiego]] [[Karol Stanisław Radziwiłł (kanclerz wielki litewski)|Karola Stanisława Radziwiłła]] i [[Anna Katarzyna Radziwiłłowa|Anny Katarzyny z Sanguszków]], brat [[Hieronim Florian Radziwiłł|Hieronima Floriana]], ojciec [[Karol Stanisław Radziwiłł Panie Kochanku|Karola Radziwiłła Panie Kochanku]], najbogatszy z [[Radziwiłłowie|Radziwiłłów]], bez talentów i zasług zarówno w wojsku, jak polityce, służalczy wobec dworu, skarbił sobie popularność wśród szlachty urządzaniem wspaniałych biesiad i łowów.
+Z powodu działań wojennych jego rodzice przenieśli się do Człuchowa na Pomorzu, gdzie Michał Kazimierz spędził dzieciństwo i skąd w 1709 roku rodzina przeprowadziła się do swoich dóbr w Białej Podlaskiej. W 1715 roku stracił starszego brata Mikołaja Krzysztofa i w ten sposób Michał Kazimierz stał się najstarszym dziedzicem ogromnej fortuny. Wyjechał do Oławy, gdzie poznał średnią z córek [[Jakub Sobieski|Jakuba Sobieskiego]], Marię Karolinę, zwaną Charlottą, jednak ze względu na sprzeciw jego matki do ślubu nie doszło. W 1723 roku wrócił z zagranicznych wojaży. 22 kwietnia 1725 r. w [[Białokrynica (rejon krzemieniecki)|Białej Krynicy]] poślubił księżniczkę Franciszkę Urszulę Wiśniowiecką.
 Był posłem na [[sejm walny|sejm]] 1720 roku<ref>Teka Gabriela Junoszy Podoskiego, t. II, Poznań 1855, s. 108.</ref>. Poseł na sejm 1730 roku z [[ziemia mielnicka|ziemi mielnickiej]]<ref>Teka Gabryela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1856, s. 17.</ref>. Elektor [[August III Sas|Augusta III Sasa]] w 1733 roku<ref>Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. / zestawili w porządek abecadłowy Jerzy Dunin-Borkowski i Miecz. Dunin-Wąsowicz, Lwów 1910, s. 185.</ref>. W [[1735]] roku podpisał uchwałę Rady Generalnej [[konfederacja warszawska (1733)|konfederacji warszawskiej]]<ref>Uchwała Rady Generalnej Konfederacji, 1735, s. 20.</ref>.
@@ Linia 36: / Linia 38: @@
 W 1727 został kawalerem [[Order Orła Białego|Orderu Orła Białego]]. W 1724 otrzymał bawarski [[Order Świętego Huberta]], w 1758 odznaczony rosyjskim [[Order Świętego Andrzeja Apostoła Pierwszego Powołania|Orderem Św. Andrzeja Apostoła Pierwszego Powołania]]<ref>Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 154.</ref>.
-[[Maria Karolina Sobieska]] zapisała mu cały swój majątek<ref>Jarosław Poraziński, ''Sobieski Jakub Ludwik h. Janina (1667—1737)'' [w:] ''[[Polski Słownik Biograficzny]],'' Warszawa&nbsp;— Kraków&nbsp;: Polska Akademia Nauk, Polska Akademia Umiejętności 2000, t. XXXIХ/4, zeszyt 163, s. 495.</ref>. W 1760 roku został właścicielem dóbr w [[Biała Podlaska|Białej Podlaskiej]] wraz z tamtejszym [[Zespół pałacowo-parkowy Radziwiłłów w Białej Podlaskiej|pałacem]], który polecił przebudować.
+W 1740 roku jego dawna miłość [[Maria Karolina Sobieska]] zapisała mu cały swój majątek<ref>Jarosław Poraziński, ''Sobieski Jakub Ludwik h. Janina (1667—1737)'' [w:] ''[[Polski Słownik Biograficzny]],'' Warszawa&nbsp;— Kraków&nbsp;: Polska Akademia Nauk, Polska Akademia Umiejętności 2000, t. XXXIХ/4, zeszyt 163, s. 495.</ref>. W 1760 roku został właścicielem dóbr w [[Biała Podlaska|Białej Podlaskiej]] wraz z tamtejszym [[Zespół pałacowo-parkowy Radziwiłłów w Białej Podlaskiej|pałacem]], który polecił przebudować.
 Ufundował nagrobki Jana III Sobieskiego, Marii Kazimiery oraz Michała Korybuta Wiśniowieckiego i Eleonory Austriaczki w [[Bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie|katedrze wawelskiej]]<ref>Jan Adamczewski, Mała Encyklopedia Krakowa, Kraków 1996.</ref>.