Stanisław Śliwiński (ur. 30 sierpnia1869 we wsi Kotlarka na Kijowszczyźnie, zm. 11 stycznia1929 w Warszawie) – polski inżynier rolnik, działacz gospodarczy i społeczny, polityk, minister.
Ukończył Instytut Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Puławach. Przez wiele lat związany był z Nałęczowem, gdzie utworzył kółko rolnicze. Był współzałożycielem Stowarzyszenia Kredytowego Wiejskiego oraz Szkoły Rysunku i Rzeźby dla dzieci chłopskich. W 1907 założył w Nałęczowie Towarzystwo Rolnicze, którego został prezesem i został przewodniczącym sekcji hodowli trzody chlewnej i sekcji mleczarstwa. Z racji pełnionych funkcji w Towarzystwie Rolniczym, wszedł do władz Towarzystwa Rolniczego Lubelskiego i do Rady Głównej Centralnego Towarzystwa Rolniczego.
Po opuszczeniu rządu, został wiceprezesem Rady Nadzorczej Banku Handlowego i do 1923 był również prezesem Rady Zarządzającej Spółki Akcyjnej Handlowo-Rolniczej "Kooprolna". 25 listopada 1925 został członkiem prezydium Komitetu Związku Polskich Organizacji Rolniczych. Przez kilka lat kierował również Polskim Białym Krzyżem.
Ze względu na zły stan zdrowia w 1927 Stanisław Śliwiński wycofał się z życia publicznego. 11 stycznia 1929 zmarł i 3 dni później został pochowany na warszawskich Powązkach.
Stanisław Śliwiński był żonaty z Michaliną z Berezowskich, z którą miał syna Zygmunta.
↑Joanna Gierowska-Kałłaur, Straż Kresowa wobec kwestii białoruskiej. Deklaracje i praktyka., w: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej XLIV, s. 22.
