Ulica Kotlarska we Wrocławiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Kotlarska
Stare Miasto
Ilustracja
Budynek przy ul. Kotlarskiej nr 40
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Przebieg
ul. Odrzańska
ul. Więzienna
ul. Kuźnicza
ul. Szewska
ul. Łaciarska
ul. Krowia
pl. Nowy Targ
Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „ulica Kotlarska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Kotlarska”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „ulica Kotlarska”
Ziemia51°06′42,0″N 17°02′00,0″E/51,111667 17,033333

Ulica Kotlarska – jedna z ulic ścisłego średniowiecznego centrum Wrocławia (Stare Miasto), równoległa do północnej pierzei Rynku i położona od niej ok. 120 m na północ. Łączy dziś ulicę Odrzańską na zachodzie z placem Nowy Targ i liczy około 450 metrów. Przedłużeniem Kotlarskiej na wschód, poza Nowy Targ, jest ulica Purkyniego, natomiast na zachodzie, poza ul. Odrzańską, znajdują się ul. Malarska i Jatki.

W średniowieczu powstawała w osobnych dwóch lub trzech odcinkach: na zachód od ulicy Kuźniczej mieszkali przy niej (1363) rzemieślnicy – kotlarze (stąd współczesna nazwa, wcześniej niem. Kupferschmiedestraße) i kramarze (stąd pojawiająca się w 1348 nazwa cromergasse, której przestano używać po około 1409). Na wschód od Kuźniczej mieszkali piekarze, stąd stosowana od 1340 nazwa beckergasse (Zaułek Piekarski), która przetrwała do 1824, kiedy oba odcinki objęto wspólną nazwą ulicy Kotlarskiej.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]