Ulica ks. Piotra Skargi we Wrocławiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica ks. Piotra Skargi
Stare Miasto
Ilustracja
ulica Piotra Skargi – widok z Podwala na północ w stronę ul. Oławskiej
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Długość

450m

Przebieg
światła ul. Oławska
ul. Nowa
ul. Teatralna
Most Piotra Skargi / Fosa Miejska
światła Podwale
Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „ulica ks. Piotra Skargi”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „ulica ks. Piotra Skargi”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „ulica ks. Piotra Skargi”
51,106185°N 17,038078°E/51,106185 17,038078

Ulica Piotra Skargi (niem. Taschenstraße, tj. ulica Sakwowa, wcześniej w 1380 Taschin-Bergische Gasse – zaułek Górki Sakwowej, oraz w 1397 Taschengasse – zaułek Sakwowy) – we Wrocławiu jedna z ulic przebiegających południkowo (z północy na południe), łącząca ulicę Oławską z Podwalem. Przecina Fosę Miejską (mostem Piotra Skargi) przy wzgórzu z dawnym Bastionem Sakwowym (Taschenbastion, po rozbiórce murów miejskich[1] Liebichs Höhe[2], obecnie Wzgórze Partyzantów); przedłużeniem tej ulicy w kierunku południowym jest ulica Kołłątaja, prowadząca do ulicy Piłsudskiego przy Dworcu Głównym. Od 1945 roku patronem ulicy jest jezuita na dworze króla Zygmunta III Wazy, Piotr Skarga.

W wieku XIII ulica zabudowana była stosunkowo luźno drewnianymi domami, mieszkali tu partacze-kapelusznicy. Od XIV do XVII wieku w linii murów miejskich, na osi ulicy, znajdowała się Brama Sakwowa; miał tu tradycyjnie swoje mieszkanie kat miasta Wrocławia (dziś w tym miejscu, przy ul. Nowej 11, jest – po bombardowaniach znajdującego się w 1945 w podziemiach dawnego Bastionu Sakwowego dowództwa obrony Festung Breslau – pusty plac).

Do końca XX wieku przy ulicy Piotra Skargi mieściła się drukarnia Prasowych Zakładów Graficznych, przed 1989 we władaniu RSW „Prasa-Książka-Ruch”, a przed 1945 – drukarnia miejska wydająca gazetę Breslauer Neueste Nachrichten. Drukarnia została przeniesiona w inną część miasta w roku 2002, a jej dawne budynki zburzono; trwa przygotowanie tego miejsca pod budowę apartamentowca[3]. Przy ulicy Piotra Skargi 29/31 znajduje się IX Liceum Ogólnokształcące, pod numerem 23 mieści się Liceum Plastyczne, a pod numerem 7 – konsulat Republiki Bułgarii

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozpoczętej w 1807 z polecenia władz francuskich po kapitulacji Wrocławia przed wojskami napoleońskimi.
  2. „Wzgórze Liebicha”; kupiec Adolf Liebich ufundował w tym miejscu w 1867 – na pamiątkę swego brata Gustawa, właściciela cukrowni na Klecinie – kompleks wypoczynkowy z wieżą, która nie dotrwała do końca II wojny światowej.
  3. Planowane zakończenie w roku 2009.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

widok z ul. Oławskiej w kierunku południowym, po prawej ogrodzony parkanem plac, gdzie mieściła się drukarnia prasowa, po lewej ceglany budynek IX Liceum Ogólnokształcącego