Zaułek Ossolińskich we Wrocławiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zaułek Ossolińskich
Stare Miasto
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Długość

152 m

Przebieg
pl. Nankiera
skwer
ogórd Ossolineum
teren ZN im. Ossolińskich
ul. Grodzka 10
ul. Grodzka
Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Zaułek Ossolińskich”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Zaułek Ossolińskich”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Zaułek Ossolińskich”
51°06′47,730″N 17°02′12,704″E/51,113258 17,036862
Początek przy pl. Nankiera
Koniec zaułku od ulicy Grodzkiej
Odcinek końcowy przez teren Ossolineum

Zaułek Ossolińskichulica położona we Wrocławiu na Starym Mieście. Obejmuje drogę gminną o długości 152 m oraz przejście przez teren Zakładu Narodowego im. Ossolińskich[1][2][3][4]. Ulica przebiega między dwoma zabytkowymi zespołami zabudowy: dawnego klasztoru szpitalników, obecnie Ossolineum (częściowo przez jego teren), oraz dawnego klasztoru św. Klary, następnie Urszulanek[3][5][6].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Na początku XIII w. rozpoczęto w tym rejonie budowę kościoła św. Jakuba ufundowanego przez Henryka Pobożnego. Jednocześnie powstał klasztor franciszkanów pw. św. Jakuba. Obok niego powstał dwór księżny Anny, żony Henryka Pobożnego. w 1252 r. został on przekazany klaryskom równocześnie fundując kościół św. Klary i św. Jadwigi – obecnie urszulanek. W XVII wieku w darowanych kuriach książęcych utworzono zakon szpitalików. W 1529 r. kościół i klasztor św. Jakuba obejmują remonstranci (norbertyni)[7][8]. Nad rzeką Odrą mającą swój bieg na północ od zabudowy klasztorów znajdowały się gospodarcze zaplecza. Droga na przedmurzu później przekształcona została w bulwar (Promenada Staromiejska), a następnie ulicę – współcześnie ulica Grodzka[9] [10].

Historia ukształtowania się tego ciągu komunikacyjnego związana jest bezpośrednio z powstałymi tu i otaczającymi go zespołami zabudowy klasztornej. Po stronie wschodniej najpóźniej do 1260 r. założono Klasztor Klarysek. Pierwotna zabudowa drewniana klasztoru przetrwała do momentu budowy murowanego zespołu dwóch jednopiętrowych budynków w latach 1696–1701. Zostały one zastąpione nową zabudową znacznie okazalszą zbudowaną według projektu J.G. Knolla. Przejęcie przez urszulanki kompleksu klasztornego nastąpiło w 1819 r.[6][8] (1810 r.[7]; 1810 r. sekularyzacja[6]). Zakon prowadził tu gimnazjum. W kolejnych latach następowały zmiany z zabudowie, m.in. w 1842 r. rozbudowa, 1847 r. nadbudowa, 1858 r. budowa kaplicy ś.w. Krzyża, w kolejnych latach przebudowy. Po pożarze z 1907 r. klasztor obudowano, a w 1928 r. rozbudowo. W trakcie oblężenia Wrocławia z 1945 r. w wyniku działań wojennych zabudowa uległa uszkodzeniu i w latach powojennych sukcesywnie wykonywano kolejne roboty budowlane. Od strony północnej oparty jest o gotycki mur miejski. W 2006 r. był to największy w mieście kompleks nowożytnych zbudowań klasztornych[6][6][8]. Po wojnie zakon Urszulanek Unii Rzymskiej prowadził i nadal prowadzi tu także szkołę, obecnie jest to Liceum Ogólnokształcące Sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej we Wrocławiu[11].

Natomiast po stronie wschodniej istniała zabudowa klasztoru Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą. Pierwotny układ zabudowy nie jest dokładnie znany. W 1690 r. rozpoczęto budowę, kontynuowaną w kolejnych latach, z inicjatywy mistrza J. Neboraka, a według projektu francuskiego architekta Jean Baptiste Matheya (Mathieu) nowych obiektów. Budowy w kolejnych latach uwzględniały zmiany wprowadzane przez różnych projektantów[12] [8]. W 1810 r. nastąpiła sekularyzacja obiektu i urządzono tu Gimnazjum św. Macieja. W latach 20. XX wieku prowadzono przebudowę obiektu. Po zniszczeniach powstałych w wyniku działań wojennych prowadzonych podczas oblężenia Wrocławia z 1945 r. odbudowę przeprowadzono w latach 1946–1947. Tu umieszczono zbiory Zakładu Narodowego im. Ossolińskich[12][13][14].

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

W swojej historii ulica nosi od 1999 r. nazwę Zaułek Ossolińskich[1][4]. Nazwa ulicy została nadana mocą uchwały podjętej przez Radę Miejską Wrocławia nr VIII/297/99 z 23.04.1999 r. Nawiązuje ona do patronów Zakładu Naukowego im. Ossolińskich, który ma tutaj swoją siedzibę[1][4].

Układ drogowy[edytuj | edytuj kod]

Do ulicy Zaułek Ossolińskich przypisana jest droga gminna o długości 152 m (numer drogi 105085D, numer ewidencyjny drogi G1050850264011), oraz przejście przez teren oraz pod budynkiem Zakładu Narodowego im. Ossolińskich do ulicy Grodzkiej. Droga gminna położona jest na działce ewidencyjnej o powierzchni 471 m²[1][4][15].

Ulica łączy się z następującą ulicą i placem:

Ponadto istnieje połączenie piesze z ulicą Szewską i placem Uniwersyteckim przez ogrody Ossolineum – Dziedziniec zewnętrzny przy Ossolineum[19].

Zabudowa i zagospodarowanie[edytuj | edytuj kod]

Zachodnia strona ulicy obejmuje zabytkowy kompleks Zespołu klasztoru Szpitalników z Czerwona Gwiazdą, obecnie część Zakład Narodowy im. Ossolińskich, w tym budynek klasztorny, dalej ogród i na końcu Klasztor Szpitalników z Czerwoną Gwiazdą, następnie Gimnazjum św. Macieja. Po stronie wschodniej początkowy odcinek ulicy przylega do placu, za którym znajduje się zabytkowa zabudowa zespołu Kościoła i klasztoru Klarysek pod wezwaniem św. Klary, od 1810 r. kościoła i klasztoru Urszulanek pod wezwaniem św. Klary i św. Jadwigi, przy czym do Zaułku Ossolińskich przylegają następujące budynki i budowle: budynek mieszkalno-pomocniczy, klasztor, i współczesny budynek z wkomponowanym (fragment elewacji), zachowanym i podlegającym ochronie zabytkowym fragmentem muru obronnego[3][5].

Ulica przebiega przez rejon statystyczny nr 933140. Dane o stopniu zaludnienia pochodzą z 31.12.2019 r. Gęstość zaludnienia wynosi 2148 lud./km², przy 192 osobach zameldowanych w tym rejonie[20].

Ochrona i zabytki[edytuj | edytuj kod]

Obszar, na którym położony jest Zaułek Ossolińskich, podlega ochronie w ramach zespołu urbanistycznego Starego Miasta z XIII–XIX wieku, wpisanego do rejestru zabytków pod nr. rej.: 196 z 15.02.1962 oraz A/1580/212 z 12.05.1967 r.[21][22] Inną formą ochrony tych obszarów jest ustanowienie historycznego centrum miasta, w nieco szerszym obszarowo zakresie niż wyżej wskazany zespół urbanistyczny, jako pomnik historii[23][24]. Samo miasto włączyło ten obszar jako cenny i wymagający ochrony do Parku Kulturowego "Stare Miasto", który zakłada ochronę krajobrazu kulturowego oraz uporządkowanie, zachowanie i właściwe kształtowanie krajobrazu kulturowego oraz historycznego charakteru najstarszej części miasta[25].

Obiekty zabytkowe
obiekt, położenie powstanie, nr rej.[a] fotografia
strona zachodnia
Zespół klasztoru Szpitalników z Czerwona Gwiazdą, obecnie część Zakład Narodowy im. Ossolińskich, część kościół rektorski św. Macieja z duszpasterstwem
założenie przestrzenne
ulica Szewska 37[5][26]
lata 1676-1715, po 1949 r.
gez, mpzp[5]
Budynek klasztorny w zespole Klasztoru Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą, obecnie budynek parafii św. Macieja
plac Biskupa Nankiera 17[5][27][28]
1675 r., po 1945 r.
A/3140/112 z dnia 14.02.1962 r.[5][27][29][28]
Klasztor Szpitalników z Czerwoną Gwiazdą, następnie Gimnazjum św. Macieja, obecnie Zakład Narodowy imienia Ossolińskich "Ossolineum"
ulica Szewska 37[5][29][30]
lata 1676-1715 (projekt J. Baptiste Mathey (Mathieu), po 1949 r., 2002 r. (remont)
A/3134/159 z dnia 15.02.1962 r.[5][29][30]
strona wschodnia
Kościół i klasztor Klarysek pw. św. Klary, od 1810 r. kościół i klasztor Urszulanek pod wezwaniem św. Klary i św. Jadwigi
założenie przestrzenne
plac Biskupa Nankiera 16[5][31]
lata 1257-1260, XIV wiek, lata 1689-1702, około 1820-1847 r., 1866 r., 1902 r., remonty: lata 1857-1858, 1888 r., 1933 r., lata 50.-70. i 90. XX wieku
gez, mpzp[5]
Budynek mieszkalno-pomocniczy, obecnie Duszpasterstwo rzymsko-katatolickie parafii Najświętszego Imienia Jezus p/kl Uniwersyteckim
plac Biskupa Nankiera 16a[5][32]
lata 70. XIX wieku
gez, mpzp[5]
Klasztor Klarysek św. Klary, od 1810 r. - klasztor ss Urszulanek, Zespół Szkół Urszulańskich
plac Biskupa Nankiera 16[5][33][34]
lata 1257-1260, XIV wiek, lata 1689-1702, około 1820-1847, 1866 r., 1902 r., remonty: lata 1857-1858, 1888 r., lata 60.-70. XX wieku, 1997 r., lata 2002-2003
A/3141/111 z dnia 14.02.1962 r.[5][33][34]
Fragment muru obronnego, obecnie fragment elewacji i ogrodzenia Biblioteki Zakładu imienia Ossolińskich
ulica Grodzka 11[5][35][36]
XIII wiek, XX wiek
A/5292/196 z dnia 30.12.1970 r.[5][35][36]

Baza TERYT[edytuj | edytuj kod]

Wejście do ogrodu Ossolineum

Dane Głównego Urzędu Statystycznego z bazy TERYT, spis ulic (ULIC)[37]:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d ZDiUM ulice 2020 ↓, poz. 6514 (Zaułek Ossolińskich).
  2. SIP 2020 ↓, Osiedla Wrocławia.
  3. a b c SIP 2020 ↓, Mapa podstawowa.
  4. a b c d e f Uchwała RMWr 1999 ↓, § 1, załącznik.
  5. a b c d e f g h i j k l m n o p SIP 2020 ↓, GEZ.
  6. a b c d e Harasimowicz 2006 ↓, s. 372 (Klasztor Klarysek).
  7. a b Antkowiak 1970 ↓, s. 159-162 (Pl. Nankiera).
  8. a b c d Eysymontt 2008 ↓, s. 23.
  9. Harasimowicz 2006 ↓, s. 251 (Grodzka).
  10. Harasimowicz 2006 ↓, s. 718-719 (Promenada Staromiejska).
  11. Urszulanki 2020 ↓, Historia, Liceum.
  12. a b Harasimowicz 2006 ↓, s. 372 (Klasztor Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą).
  13. Harasimowicz 2006 ↓, s. 1008-1009 (Narodowy im. Ossolińskich).
  14. Harasimowicz 2006 ↓, s. 236 (Gimnazjum św. Macieja).
  15. SIP 2020 ↓, Mapa własności, dz. Stare Miasto, AR_26, 23.
  16. ZDiUM sygnalizacja 2020 ↓, poz. 25.
  17. SIP 2020 ↓, Mapa własności, dz. Stare Miasto, AR_26, 9.
  18. wroclaw.pl 2020 ↓, schematy komunikacji.
  19. SIP 2020 ↓, Mapa przyrodnicza.
  20. SIP 2020 ↓, Demografia.
  21. NID 2020 ↓, s. 209.
  22. ZW 2020 ↓, GEZ poz. 68.
  23. NID 2013 ↓.
  24. MP 1994 ↓.
  25. wroclaw.pl 2018 ↓.
  26. ZW 2020 ↓, GEZ poz. 5108.
  27. a b NID 2020 ↓, s. 227.
  28. a b ZW 2020 ↓, GEZ poz. 5109.
  29. a b c NID 2020 ↓, s. 213.
  30. a b ZW 2020 ↓, GEZ poz. 5112.
  31. ZW 2020 ↓, GEZ poz. 5103.
  32. ZW 2020 ↓, GEZ poz. 5106.
  33. a b NID 2020 ↓, s. 212.
  34. a b ZW 2020 ↓, GEZ poz. 5105.
  35. a b NID 2020 ↓, s. 214.
  36. a b ZW 2020 ↓, GEZ poz. 1906.
  37. GUS 2020 ↓, ULIC.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]