Warren Spahn
| |||||||||
| miotacz | |||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Warren Edward Spahn | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
23 kwietnia 1921 | ||||||||
| Data śmierci |
24 listopada 2003 | ||||||||
| Odbijał |
lewą | ||||||||
| Rzucał |
lewą | ||||||||
| Debiut |
19 kwietnia 1942 | ||||||||
| Ostatni występ |
1 października 1985 | ||||||||
| Statystyki | |||||||||
| Win–loss record |
363–245 | ||||||||
| ERA |
3,09 | ||||||||
| Strikeouty |
2583 | ||||||||
| Kariera klubowa | |||||||||
| |||||||||
 Baseball Hall of Fame
| |||||||||
| Rok wprowadzenia |
1973 | ||||||||
| Głosów |
82,9% | ||||||||
| Metoda elekcji | |||||||||
Warren Edward Spahn (ur. 23 kwietnia 1921, zm. 24 listopada 2003) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza przez 21 sezonów w Major League Baseball.
Spahn podpisał kontrakt jako wolny agent z Boston Bees w czerwcu 1940 roku (klub zmienił nazwę na Boston Braves w 1941), w którym zadebiutował 19 kwietnia 1942 w meczu przeciwko New York Giants[1][2]. Podczas II wojny światowej (od grudnia 1942 do maja 1945) służył w U.S. Army w stopniu porucznika; brał udział w między innymi Bitwie o Ardeny[3].
W sezonie 1946 po raz pierwszy wystąpił w Mecz Gwiazd MLB i po raz pierwszy miał najlepszy w lidze ERA (zwyciężył w tej klasyfikacji również w 1953 i 1961 roku)[2]. Jako zawodnik Braves ośmiokrotnie zaliczył najwięcej zwycięstw (1949, 1950, 1953, 1957–1961) i czterokrotnie zaliczył najwięcej strikeoutów (1949–1952)[2]. W 1957 zagrał w dwóch meczach World Series, w których Braves pokonali New York Yankees 4–3 w serii best-of-seven[4]. W tym samym roku otrzymał nagrodę Cy Young Award dla najlepszego miotacza w MLB[5].
Spahn rozegrał dwa no-hittery; pierwszego 16 września 1960 w meczu przeciwko Philadelphia Phillies, drugiego 28 kwietnia 1961 w spotkaniu z San Francisco Giants[6]. 11 sierpnia 1961 zaliczył 300. zwycięstwo w karierze jako trzynasty baseballista w historii MLB[6]. W listopadzie 1964 przeszedł do New York Mets, zaś w lipcu 1965 do San Francisco Giants[1]. Po raz ostatni zagrał 1 października 1965 mając 44 lata[2].
W późniejszym okresie był między innymi menadżerem Tulsa Oilers, klubu farmerskiego St. Louis Cardinals i trenerem miotaczy w Cleveland Indians[6]. W 1973 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame[7]. Zmarł 24 listopada 2003 roku[6].
| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| 17× All-Star | 1947, 1949, 1950, 1951, 1952, 1953, 1954, 1956, 1957, 1958, 1959¹, 1959², 1961¹, 1961², 1962¹, 1962², 1963 |
[2] |
| Cy Young Award | 1957 | [5] |
| Zwycięzca w World Series | 1957 | [4] |
| Lou Gehrig Memorial Award | 1961 | [8] |
| 300 win club | [9] | |
| Major League Baseball All-Century Team | [10] | |
| Baseball Hall of Fame | od 1973 | [7] |
| # 21 zastrzeżony przez Braves | 1965 | [11] |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Warren Spahn Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2013-09-14]. (ang.).
- ↑ a b c d e Warren Spahn Transactions. baseball-reference.com. [dostęp 2013-09-14]. (ang.).
- ↑ Baseball in Wartime - Warren Spahn. baseballinwartime.com. [dostęp 2013-09-14]. (ang.).
- ↑ a b 1957 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-09-14]. (ang.).
- ↑ a b Cy Young Award winners. mlb.com. [dostęp 2013-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-30)]. (ang.).
- ↑ a b c d Warren Spahn Biography. sabr.org. [dostęp 2013-09-14]. (ang.).
- ↑ a b Spahn, Warren. baseballhall.org. [dostęp 2013-09-14]. (ang.).
- ↑ Lou Gehrig Memorial Award. baseball-almanac.com. [dostęp 2013-09-14]. (ang.).
- ↑ 300 Wins Club. baseball-almanac.com. [dostęp 2013-09-14]. (ang.).
- ↑ The All-Century Team. mlb.com. [dostęp 2013-09-14]. (ang.).
- ↑ Braves Retired Numbers. braves.com. [dostęp 2013-09-14]. (ang.).