Przejdź do zawartości

Władimir Zografski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władimir Zografski
Владимир Зографски
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Władimir Emiłow Zografski

Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1993
Samokow

Klub

SK Samokow[1]

Wzrost

165 cm[1]

Debiut w PŚ

14 grudnia 2008 w Pragelato (43. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

17 grudnia 2010 w Engelbergu (28. miejsce)

Rekord życiowy

214,0 m na Letalnicy w Planicy (24 marca 2019)[2][1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Bułgaria
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Otepää 2011 indywid.
Uniwersjada
złoto Szczyrb. Jezioro 2015 normalna
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
srebro Szczyrk 2009 indywid.
Inne nagrody
Letnie Grand Prix
złoto 1. miejsce
2023
Multimedia w Wikimedia Commons

Władimir Emiłow Zografski (bułg. Владимир Емилов Зографски; ur. 14 lipca 1993 w Samokowie[1]) – bułgarski skoczek narciarski. Mistrz świata juniorów w skokach narciarskich z 2011, złoty medalista uniwersjady z 2015 i srebrny medalista olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy z 2009. Zwycięzca Letniego Grand Prix 2023.

24 marca 2019 podczas konkursu na Letalnicy w Planicy ustanowił swój rekord życiowy wynoszący 214 m. Jest to równocześnie rekord Bułgarii[2][1].

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

Lata 2005–2010

[edytuj | edytuj kod]

Do oficjalnych zawodów międzynarodowych po raz pierwszy zgłoszony został jako jedenastolatek. W styczniu 2005 miał wystąpić w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Lauschy, lecz ostatecznie nie wystartował w żadnym z konkursów[3]. W lutym 2007 zadebiutował w FIS Cupie, zajmując 30. miejsce w Zakopanem. Wystąpił też na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2007. Zajął na nich 62. miejsce w zawodach indywidualnych[4].

W sezonie 2007/2008 zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym. Pierwszymi zawodami, w których został sklasyfikowany, był konkurs Letniego Pucharu Kontynentalnego w Oberstdorfie, w którym był 73. Wcześniej dwukrotnie nie wystartował mimo zgłoszenia do zawodów, a także dwukrotnie był dyskwalifikowany. W całym sezonie nie zdobył punktów Pucharu Kontynentalnego – najwyższym miejscem, jakie zajął, było 35. z Hinterzarten. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów 2008, zajmując 54. miejsce indywidualnie i 13. w drużynie[5].

We wrześniu 2008 w Villach zdobył pierwsze punkty Pucharu Kontynentalnego, co dało mu prawo do startu w Pucharze Świata. Zadebiutował w nim 14 grudnia 2008 w Pragelato, zajmując 43. miejsce[6]. Wystąpił na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2009. Podczas pierwszej serii konkursu indywidualnego w skokach narciarskich skoczył 106,5 metra, ustanawiając rekord skoczni Skalite w Szczyrku. Jego wynik w czasie tych samych zawodów o 0,5 metra poprawił Peter Prevc. Zdobył srebrny medal, przegrywając jedynie z Prevcem[7][8]. W tym samym roku zadebiutował na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym. Wziął udział w konkursie indywidualnym na skoczni normalnej, w którym zajął 43. pozycję. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2009 był 58.[6].

W sezonie 2009/2010 dwukrotnie wziął udział w zawodach Pucharu Świata. W grudniu 2009 zajął 49. miejsce w Engelbergu, a w lutym 2010 był 46. w Willingen. Zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce Pucharu Kontynentalnego: dwukrotnie był 9. w Bischofshofen. Na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2010 zajął 7. miejsce indywidualnie[9].

Lata 2010–2013

[edytuj | edytuj kod]

Latem 2010 dwukrotnie stanął na drugim stopniu podium w konkursach Pucharu Kontynentalnego w Ałmaty. Zdobył również punkty Letniego Grand Prix w Klingenthal. 17 grudnia 2010 w Engelbergu zdobył pierwsze w karierze punkty Pucharu Świata, zajmując 28. miejsce. W całym sezonie czterokrotnie, w zawodach rozgrywanych na przełomie grudnia i stycznia, zajmował miejsca w najlepszej trzydziestce. Najwyżej sklasyfikowany był 29 grudnia 2010 w Obertdorfie (na 16. miejscu)[10]. 28 stycznia 2011 w Otepää zwyciężył w konkursie Mistrzostwach Świata Juniorów 2011. Wyprzedził w nim Stefana Krafta i Kaarela Nurmsalu[11]. Wystartował też w obu konkursach indywidualnych na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2011. Na skoczni normalnej zajął 34., a na skoczni dużej – 37. miejsce[10].

Kilkukrotnie zajął miejsca w czołowej dziesiątce Letniego Grand Prix 2011. Najlepszym z nich było 4., zajęte w Ałmaty. 3 grudnia 2011 w Lillehammer po raz pierwszy w karierze znalazł się wśród 10 najlepszych zawodników Pucharu Świata, zajmując 8. pozycję. Poza tymi zawodami w sezonie 2011/2012 jeszcze pięciokrotnie zdobył punkty PŚ, przy czym najwyższym miejscem była 20. lokata z Oslo. Dwukrotnie był dyskwalifikowany za niezgodny z regulaminem kombinezon[12].

W Letnim Grand Prix 2012 najwyżej klasyfikowany ponownie był na 4. pozycji, w tym przypadku w Sapporo. Punkty zdobywał również w większości pozostałych występów w cyklu. W sezonie 2012/2013 Pucharu Świata regularnie zajmował miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Najlepszy pojedynczy występ Zografskiego miał miejsce 15 grudnia 2012 w Engelbergu, gdy zajął 10. pozycję[13]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 33. lokacie ze 183 punktami[14]. Wystąpił również na Mistrzostwach Świata 2013, zajmując 40. miejsce na skoczni normalnej i 31. na dużej[13].

Lata 2013–2018

[edytuj | edytuj kod]

W kilku kolejnych sezonach osiągał gorsze wyniki sportowe. W sezonie 2013/2014 ani razu nie zdobył punktów Pucharu Świata. Mimo licznych prób tylko czterokrotnie przeszedł kwalifikacje. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014. Na skoczni normalnej nie awansował do konkursu głównego, a na dużej zajął 47. pozycję[15].

W sezonie 2014/2015 dwukrotnie znalazł się w najlepszej trzydziestce zawodów Pucharu Świata, najwyżej na 24. pozycji. Na Mistrzostwach Świata 2015 był 30. na skoczni normalnej i 47. na dużej. Zdobył również złoty medal w konkursie indywidualnym Zimowej Uniwersjady 2015[16].

W sezonie 2015/2016 w Pucharze Świata punkty zdobył raz[17], a w sezonie 2016/2017 – wcale. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017 zajął 42. miejsce na skoczni normalnej, a na dużej został zdyskwalifikowany w kwalifikacjach[18].

W Pucharze Świata 2017/2018 punkty zdobywał dwukrotnie, zajmując miejsca w trzeciej dziesiątce. Był również 8. w konkursie Pucharu Kontynentalnego w Engelbergu w grudniu 2017. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018, zajmując 14. miejsce na skoczni normalnej i 35. na skoczni dużej[19].

Lata 2018–2023

[edytuj | edytuj kod]

W ramach Letniego Grand Prix 2018 zajął 5. miejsce we wrześniowych zawodach w Râșnovie. W drugim konkursie Pucharu Świata 2018/2019, 24 listopada 2018 w Ruce, zajął 6. pozycję, najwyższą w sezonie. Na początku grudnia w Niżnym Tagile dwukrotnie zajmował 15. miejsce. W grudniowych i styczniowych zawodach cyklu regularnie zdobywał punkty, od lutego zaczął osiągać słabsze wyniki[20]. Ostatecznie sezon zakończył na 33. lokacie w klasyfikacji generalnej ze 134 punktami[14]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Zajął 30. miejsce na skoczni dużej i 37. na normalnej[20].

W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata siedmiokrotnie zdobył punkty. Najwyżej klasyfikowany był na 16. miejscu, w lutym 2020 w Willingen[21]. W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata punkty zdobywał czterokrotnie, w najlepszym występie, w lutym 2021 w Râșnovie, zajmując 21. pozycję. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021 zajął 43. miejsce na skoczni normalnej i 37. na dużej[22].

W ramach Letniego Grand Prix 2021 zajął 3. miejsce w konkursie w Szczuczyńsku rozgrywanym 5 września 2021. Łącznie trzykrotnie ukończył zawody cyklu w najlepszej dziesiątce. W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata punkty zdobył 3 razy, a najwyżej klasyfikowany był na 12. pozycji, którą zajął w konkursie 70. Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022, gdzie zajął 22. miejsce na skoczni normalnej i 38. na dużej. Wystartował również na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, na których zajął 34. lokatę indywidualnie[23].

Dwa konkursy Letniego Grand Prix 2022 ukończył w pierwszej dziesiątce, w tym jeden na podium – 17 września 2022 w Râșnovie zajął 3. pozycję. W Pucharze Świata 2022/2023 dziesięciokrotnie zdobywał punkty, głównie w początkowej części sezonu. Najwyżej sklasyfikowany był na 19. miejscu, które zajmował w grudniu 2022 w Titisee-Neustadt oraz w lutym 2023 w Râșnovie. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023 zajął 32. lokatę na skoczni normalnej oraz 35. na dużej[24].

Sezon 2023/2024

[edytuj | edytuj kod]

Na Igrzyskach Europejskich 2023 zajął 15. miejsce na skoczni normalnej i 35. na dużej. W otwierającym Letnie Grand Prix 2023 konkursie w Courchevel 29 lipca zajął 2. pozycję, a dzień później na tej samej skoczni odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w tym cyklu. 5 sierpnia w Szczyrku po raz drugi wygrał, a 6 sierpnia zajął 2. miejsce. We wrześniu zawody w Râșnovie ukończył na 6. oraz 1. lokacie, a w październiku był 2. w drugim konkursie w Hinzenbach (w pierwszym odpadł w kwalifikacjach) oraz 11. w Klingenthal[25]. Osiągnięte rezultaty pozwoliły Zografskiemu na zwycięstwo w klasyfikacji generalnej Letniego Grand Prix. Z 604 punktami o 22 wyprzedził drugiego Gregora Deschwandena[26].

W Pucharze Świata 2023/2024 punkty zdobył dziewięciokrotnie, głównie w początkowej części sezonu. Najwyżej sklasyfikowany był 2 grudnia 2023 w Lillehammer, na 14. pozycji. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024, na których zajął 40. miejsce indywidualnie[25].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest synem Emiła Zografskiego, byłego skoczka narciarskiego i dwukrotnego olimpijczyka (Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1988 i 1992)[27]. Ojciec Zografskiego pełni funkcję trenera reprezentacji Bułgarii[28]. Zografski urodził się w Samokowie. Zna języki: bułgarski, angielski[29], niemiecki[30] oraz polski[31].

Skoki narciarskie uprawiał również jego młodszy brat, Martin[32].

W maju 2019 wziął ślub z Polką Agnieszką Skowron[33].

Igrzyska olimpijskie

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2014 Rosja Soczi/Krasnaja Polana – nie zakwalifikował się (K-95)[34], 47. miejsce (K-125)
2018 Korea Południowa Pjongczang – 14. miejsce (K-98), 35. miejsce (K-125)
2022 Pekin/Zhangjiakou – 22. miejsce (K-95), 38. miejsce (K-125)

Starty W. Zografskiego na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
NQ 9 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Russkije Gorki K-95 HS-106 indywid. 89,0 m 97,8 pkt Nie zakwalifikował się.
47. 15 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125 HS-140 indywid. 110,0 m – 89,3 pkt 189,4 pkt Kamil Stoch
14. 10 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 indywid. 101,5 m 108,5 m 226,5 pkt 32,8 pkt Andreas Wellinger
35. 17 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 indywid. 119,5 m – 105,9 pkt 179,8 pkt Kamil Stoch
22. 6 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 99,0 m 97,0 m 245,3 pkt 29,7 pkt Ryōyū Kobayashi
38. 12 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 125,0 m – 112,5 pkt 183,6 pkt Marius Lindvik

Mistrzostwa świata

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2009 Czechy Liberec – 43. miejsce (K-90), nie wystartował w kwalifikacjach (K-120)[35]
2011 Norwegia Oslo – 34. miejsce (K-95), 37. miejsce (K-120)
2013 Włochy Val di Fiemme/Predazzo – 40. miejsce (K-95), 31. miejsce (K-120)
2015 Szwecja Falun – 30. miejsce (K-90), 47. miejsce (K-120)
2017 Finlandia Lahti – 42. miejsce (K-90), dyskwalifikacja w kwalifikacjach (K-116)[36]
2019 Austria Seefeld/Innsbruck – 30. miejsce (K-120), 37. miejsce (K-99)
2021 Niemcy Oberstdorf – 43. miejsce (K-95), 37. miejsce (K-120)
2023 Słowenia Planica – 32. miejsce (K-95), 35. miejsce (K-125)

Starty W. Zografskiego na mistrzostwach świata – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
43. 21 lutego 2009 Czechy Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 87,0 m – 105,0 pkt 177,0 pkt Wolfgang Loitzl
NQ 27 lutego 2009 Czechy Liberec Ještěd K-120 HS-134 indywid. DNS Nie zakwalifikował się.
34. 26 lutego 2011 Norwegia Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 indywid. 90,5 m – 99,7 pkt 169,5 pkt Thomas Morgenstern
37. 3 marca 2011 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 indywid. 113,5 m – 102,6 pkt 174,9 pkt Gregor Schlierenzauer
40. 23 lutego 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 90,0 m – 94,6 pkt 158,0 pkt Anders Bardal
31. 28 lutego 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 indywid. 120,5 m – 121,4 pkt 174,4 pkt Kamil Stoch
30. 21 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 indywid. 87,5 m 84,0 m 199,3 pkt 53,4 pkt Rune Velta
47. 26 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-120 HS-134 indywid. 103,5 m – 66,2 pkt 202,5 pkt Severin Freund
42. 25 lutego 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 88,0 m – 105,2 pkt 165,6 pkt Stefan Kraft
NQ 2 marca 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 indywid. DSQ Nie zakwalifikował się.
30. 23 lutego 2019 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 117,0 m DSQ 106,1 pkt 173,3 pkt Markus Eisenbichler
37. 1 marca 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 87,0 m – 80,1 pkt 138,2 pkt Dawid Kubacki
43. 27 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 92,5 m – 103,7 pkt 165,1 pkt Piotr Żyła
37. 5 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 109,5 m – 82,7 pkt 193,8 pkt Stefan Kraft
32. 25 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 99,5 m – 115,6 pkt 146,2 pkt Piotr Żyła
35. 3 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 119,0 m – 107,3 pkt 180,2 pkt Timi Zajc

Mistrzostwa świata w lotach

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2022 Norwegia Vikersund – 34. miejsce
2024 Austria Tauplitz – 40. miejsce

Starty W. Zografskiego na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
34. 11–12 marca 2022 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 indywid. 172,0 m – – – 134,0 pkt 720,2 pkt Marius Lindvik
40. 26–27 stycznia 2024 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-235 indywid. 159,0 m – – –[a] 117,4 pkt 530,0 pkt Stefan Kraft

Mistrzostwa świata juniorów

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2007 Włochy Tarvisio/Słowenia Planica – 62. miejsce
2008 Polska Zakopane – 54. miejsce
2009 Słowacja Szczyrbskie Jezioro – 58. miejsce
2010 Niemcy Hinterzarten – 7. miejsce
2011 Estonia Otepää – złoty medal

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2008 Polska Zakopane – 13. miejsce[b]

Starty W. Zografskiego na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
62. 15 marca 2007 Słowenia Planica Srednija velikanka K-90 HS-100 indywid. 65,0 m – 56,5 pkt 211,5 pkt Roman Koudelka
54. 27 lutego 2008 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 indywid. 81,0 m – 82,5 pkt 169,5 pkt Andreas Wank
13. 29 lutego 2008 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 druż.[b] 83,0 m – 350,5 pkt (108,5 pkt) 620,5 pkt Niemcy
58. 5 lutego 2009 Słowacja Szczyrbskie Jezioro MS 1970 B K-90 HS-100 indywid. 79,5 m – 88,5 pkt 164,5 pkt Lukas Müller
7. 28 stycznia 2010 Niemcy Hinterzarten Adlerschanze K-95 HS-108 indywid. 104,0 m 99,0 m 253,5 pkt 29,0 pkt Michael Hayböck
1.złoto 28 stycznia 2011 Estonia Otepää Tehvandi K-90 HS-100 indywid. 98,0 m 95,0 m 255,0 pkt –

Uniwersjada

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2015 Słowacja Szczyrbskie Jezioro – złoty medal

Starty W. Zografskiego na uniwersjadzie – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
1.złoto 27 stycznia 2015 Słowacja Szczyrbskie Jezioro MS 1970 B K-90 HS-100 indywid. 95,0 m 94,0 m 248,8 pkt –

Igrzyska europejskie

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2023 Polska Kraków/Zakopane[c] – 15. miejsce (K-95), 35. miejsce (K-125)

Starty W. Zografskiego na igrzyskach europejskich – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
15. 29 czerwca 2023 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 98,0 m 101,0 m 235,5 pkt 34,8 pkt Daniel Tschofenig
35. 1 lipca 2023 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 120,5 m – 106,1 pkt 173,0 pkt Dawid Kubacki

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2009 Polska Szczyrk – srebrny medal

Starty W. Zografskiego na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
2. 17 lutego 2009 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-106 indywid. 106,5 m 102,0 m 268,0 pkt 1,5 pkt Peter Prevc

Puchar Świata

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[37]
2010/2011 53.
2011/2012 45.
2012/2013 33.
2014/2015 70.
2015/2016 67.
2017/2018 52.
2018/2019 33.
2019/2020 41.
2020/2021 56.
2021/2022 50.
2022/2023 39.
2023/2024 37.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[38][37]
Sezon 2008/2009
Ruka HS142 Trondheim HS140 Trondheim HS140 Pragelato HS140 Pragelato HS140 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Tauplitz HS200 Tauplitz HS200 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Whistler HS140 Whistler HS140 Sapporo HS134 Willingen HS145 Klingenthal HS140 Oberstdorf HS213 Lahti HS97 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Vikersund HS207 Planica HS215 Planica HS215 punkty
q - - q 43 q q q - - - - - - - - - - - 55 - - - - - - - 0
Sezon 2009/2010
Ruka HS142 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Tauplitz HS200 Tauplitz HS200 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Oberstdorf HS213 Klingenthal HS140 Willingen HS145 Lahti HS130 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Oslo HS134 punkty
- q q q 49 q q q - - - - q q - - - q 46 - - - - 0
Sezon 2010/2011
Ruka HS142 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Harrachov HS205 Harrachov HS205 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Klingenthal HS140 Oberstdorf HS213 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Planica HS215 Planica HS215 punkty
dq 48 - - 28 47 23 16 19 dq 35 - - - - - - - - 31 - - - 49 - - 38
Sezon 2011/2012
Ruka HS142 Lillehammer HS100 Lillehammer HS138 Harrachov HS142 Harrachov HS142 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Tauplitz HS200 Tauplitz HS200 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Predazzo HS134 Predazzo HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS213 Lahti HS97 Trondheim HS140 Oslo HS134 Planica HS215 Planica HS215 punkty
dq 8 45 50 dq 29 43 22 41 q - - - q 26 49 37 39 29 50 - - q 20 - - 61
Sezon 2012/2013
Lillehammer HS100 Lillehammer HS138 Ruka HS142 Krasnaja Polana HS106 Krasnaja Polana HS106 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Harrachov HS205 Harrachov HS205 Klingenthal HS140 Oberstdorf HS213 Lahti HS130 Kuopio HS127 Trondheim HS140 Oslo HS134 Planica HS215 Planica HS215 punkty
40 19 29 15 29 10 41 42 17 16 22 29 19 42 11 - - - - 27 12 q 23 q 47 16 - 183
Sezon 2013/2014
Klingenthal HS140 Ruka HS142 Lillehammer HS100 Lillehammer HS138 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Tauplitz HS200 Tauplitz HS200 Wisła HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Willingen HS145 Willingen HS145 Falun HS134 Lahti HS130 Lahti HS130 Kuopio HS127 Trondheim HS140 Oslo HS134 Planica HS139 Planica HS139 punkty
q q 50 q q - - - - - - - - - 37 q - - q 45 q q 50 q q q q q 0
Sezon 2014/2015
Klingenthal HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Tauplitz HS225 Wisła HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Willingen HS145 Willingen HS145 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Kuopio HS100 Trondheim HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Planica HS225 Planica HS225 punkty
- - - 27 32 - - q 51 q 45 48 q - 32 41 - - 41 45 49 44 35 dq 24 51 45 43 31 39 - 11
Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140 Lillehammer HS100 Lillehammer HS100 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Willingen HS145 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Lahti HS100 Kuopio HS127 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Wisła HS134 Titisee-Neustadt HS142 Planica HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
q 25 q - - q 44 q 46 42 47 - q q q - - - - q q 48 - - q q - - - 6
Sezon 2016/2017
Ruka HS142 Ruka HS142 Klingenthal HS140 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS225 Oberstdorf HS225 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Pjongczang HS140 Pjongczang HS109 Oslo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
q - q q q q 50 45 q q 49 q q q - - - q 47 q q - - - - - 0
Sezon 2017/2018
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Tauplitz HS235 Zakopane HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Lahti HS130 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
q - 39 36 q 43 37 q 42 q q 26 34 - - 31 32 38 21 32 q - 15
Sezon 2018/2019
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS135 Predazzo HS135 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Willingen HS145 Willingen HS145 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS138 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
47 6 48 15 15 19 26 23 25 27 28 28 27 31 - - q 39 q 18 - - 34 q q q q 27 134
Sezon 2019/2020
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS145 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 punkty
32 44 30 q 44 44 27 48 q q q 33 42 36 22 25 - - 16 32 27 22 36 38 39 31 46 48
Sezon 2020/2021
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
46 37 - - - - - 29 31 46 44 30 40 q - 25 44 34 31 44 44 21 q 46 - 19
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
38 25 45 40 q 46 43 35 q 49 33 36 12 24 44 - - - - 37 35 q 43 45 q 40 q - 35
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
45 21 26 30 30 19 41 29 21 49 23 q 38 39 29 38 - - 42 q 46 31 19 q 32 36 34 - - - - - 63
Sezon 2023/2024
Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS98 Lillehammer HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Wisła HS134 Zakopane HS140 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Lahti HS130 Oslo HS134 Oslo HS134 Trondheim HS105 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
30 17 14 18 35 43 23 45 40 q 33 - dq 34 21 34 46 36 43 22 - - 31 18 40 24 38 49 - - - - 93
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[37]
2012/2013 32.
2017/2018 44.
2019/2020 32.

Turniej Czterech Skoczni

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[37]
2010/2011 37.
2011/2012 44.
2012/2013 22.
2014/2015 54.
2015/2016 46.
2016/2017 52.
2017/2018 60.
2018/2019 18.
2019/2020 61.
2020/2021 40.
2021/2022 36.
2022/2023 36.
2023/2024 51.

Raw Air

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[37]
2018 39.
2019 59.
2020 43.
2022 46.
2023 54.
2024 47.

Willingen Six

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[37]
2020 17.
2021 28.

Planica 7

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[37]
2018 60.
2019 35.
2021 51.
2022 51.

Titisee-Neustadt Five

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[37]
2020 31.

Letnie Grand Prix

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[37]
2010 33.
2011 12.
2012 13.
2013 87.
2015 68.
2018 22.
2020 29.
2021 16.
2022 11.
2023 1.
2024 70.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 30 lipca 2023 Francja Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-132 132,5 m 130,5 m 262,6 pkt
2. 5 sierpnia 2023 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-104 97,5 m 106,5 m 257,3 pkt
3. 24 września 2023 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 96,0 m 97,5 m 252,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 5 września 2021 Kazachstan Szczuczyńsk Burabaj K-90 HS-99 94,0 m 89,5 m 245,9 pkt 3. 12,7 pkt Halvor Egner Granerud
2. 17 września 2022 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 100,0 m 91,0 m 250,2 pkt 3. 3,2 pkt Ren Nikaidō
3. 29 lipca 2023 Francja Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-132 132,0 m 118,0 m 230,2 pkt 2. 8,1 pkt Gregor Deschwanden
4. 30 lipca 2023 Francja Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-132 132,5 m 130,5 m 262,6 pkt 1. –
5. 5 sierpnia 2023 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-104 97,5 m 106,5 m 257,3 pkt 1. –
6. 6 sierpnia 2023 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-104 101,5 m – 137,4 pkt 2. 6,3 pkt Piotr Żyła
7. 24 września 2023 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 96,0 m 97,5 m 252,0 pkt 1. –
8. 1 października 2023 Austria Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 89,0 m 87,0 m 244,7 pkt 2. 1,9 pkt Gregor Deschwanden

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[38][37]
2008
Hinterzarten Einsiedeln Courchevel Pragelato Zakopane Zakopane Hakuba Hakuba Klingenthal Liberec punkty
- - - - - - - - q q 0
2009
Hinterzarten Pragelato Courchevel Einsiedeln Zakopane Zakopane Hakuba Hakuba Klingenthal punkty
q q q q - - 44 47 37 0
2010
Hinterzarten Courchevel Einsiedeln Wisła Wisła Hakuba Hakuba Liberec Klingenthal punkty
17 5 - - - - - - 29 61
2011
Wisła Szczyrk Zakopane Hinterzarten Courchevel Einsiedeln Hakuba Hakuba Ałmaty Hinzenbach Klingenthal punkty
37 5 5 16 10 48 - - 4 dq 11 205
2012
Wisła Courchevel Hinterzarten Hakuba Hakuba Ałmaty Ałmaty Hinzenbach Klingenthal punkty
35 23 22 11 4 19 16 15 42 134
2013
Hinterzarten Wisła Courchevel Einsiedeln Hakuba Hakuba Niżny Tagił Niżny Tagił Ałmaty Ałmaty Klingenthal punkty
30 q dq 41 - - - - 36 32 - 1
2014
Wisła Einsiedeln Courchevel Hakuba Hakuba Ałmaty Ałmaty Hinzenbach Klingenthal punkty
- - - 47 41 - - - q 0
2015
Wisła Hinterzarten Courchevel Einsiedeln Hakuba Hakuba Czajkowskij Czajkowskij Ałmaty Ałmaty Hinzenbach punkty
q q 47 q - - - - - - 16 15
2016
Courchevel HS132 Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - - q - - - - 43 q 0
2017
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- 47 q - - 42 46 32 q 0
2018
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Courchevel HS135 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS94 punkty
- 34 16 40 - - 5 14 21 88
2019
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS135 Zakopane HS140 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- 45 34 44 - - 40 dq 0
2020
Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
41 22 9
2021
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
24 28 - 3 7 - 10 - 132
2022
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Râșnov HS97 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
27 25 - 3 6 41 110
2023
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
2 1 1 2 6 1 q 2 11 604
2024
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Wisła HS134 Wisła HS134 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - 36 30 - - 24 28 33 11
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Narodów

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[37]
2010 20.

Lotos Poland Tour

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[37]
2011 19.

Puchar Kontynentalny

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[37]
2008/2009 169.
2009/2010 57.
2014/2015 96.
2015/2016 97.
2020/2021 64.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[38][37]
Sezon 2007/2008
Pragelato Pragelato Rovaniemi Rovaniemi Rovaniemi Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Engelberg Engelberg Kranj Kranj Sapporo Sapporo Sapporo Brotterode Zakopane Zakopane Hinterzarten Hinterzarten Iron Mountain Ramsau Ramsau Vancouver Vancouver Trondheim Trondheim Vikersund Vikersund punkty
54 56 - - - 72 dq dq 56 54 49 - - - 59 59 59 38 35 - 41 39 - - - - - - 0
Sezon 2008/2009
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Liberec Liberec Engelberg Engelberg Braunlage Braunlage Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Kranj Kranj Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Zakopane Zakopane Iron Mountain Iron Mountain Brotterode Brotterode Wisła Wisła Trondheim Trondheim Pragelato Pragelato Ruka Ruka punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 30 48 - - - - - - - - - - - - - - - - 1
Sezon 2009/2010
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Otepää Otepää Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Sapporo Titisee-Neustadt Bischofshofen Bischofshofen Iron Mountain Zakopane Zakopane Kranj Kranj Brotterode Brotterode Wisła Oslo Oslo Ruka Ruka punkty
- - - - - - - - - - - - 9 9 - - - 39 15 12 dq - - - - - 96
Sezon 2014/2015
Rena Rena Rena Engelberg Engelberg Wisła Wisła Sapporo Sapporo Sapporo Planica Planica Zakopane Zakopane Brotterode Lahti Lahti Iron Mountain Iron Mountain Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Seefeld Seefeld Niżny Tagił Niżny Tagił punkty
31 14 26 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 23
Sezon 2015/2016
Rena Rena Rena Rovaniemi Rovaniemi Engelberg Engelberg Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Willingen Willingen Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Planica Planica Zakopane Zakopane Iron Mountain Iron Mountain Brotterode Vikersund Vikersund Czajkowskij Czajkowskij punkty
38 21 25 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 16
Sezon 2017/2018
Whistler HS104 Whistler HS104 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Erzurum HS140 Erzurum HS140 Sapporo HS100 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS138 Planica HS138 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - 8 15 - - 16 17 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 77
Sezon 2020/2021
Ruka HS142 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 20 16 - - 26
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[37]
2008 77.
2009 63.
2010 5.
2011 13.
2012 66.
2015 84.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 25 września 2010 Kazachstan Ałmaty Gornyj Gigant K-125 HS-140 133,5 m 134,0 m 262,5 pkt 2. 10,8 pkt Kamil Stoch
2. 26 września 2010 Kazachstan Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-105 98,0 m 101,0 m 244,5 pkt 2.[d] 12,5 pkt Kamil Stoch
3. 2 lipca 2011 Słowenia Kranj Bauhenk K-100 HS-109 109,0 m 103,0 m 250,6 pkt 2. 4,7 pkt Robert Kranjec
4. 3 lipca 2011 Słowenia Kranj Bauhenk K-100 HS-109 107,0 m 105,0 m 251,6 pkt 3.[e] 8,0 pkt Jure Šinkovec

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPK 2023

Źródło[38][37]
2007
Velenje Velenje Kranj Oberstdorf Oberstdorf Lillehammer Lillehammer Villach Villach punkty
- - - dq 73 - - 61 dq 0
2008
Velenje Velenje Kranj Lillehammer Lillehammer Villach Villach Oberstdorf Oberstdorf Falun Falun punkty
44 33 48 - - 56 23 24 35 - - 15
2009
Velenje Kranj Kranj Villach Villach Lillehammer Lillehammer Pjongczang Pjongczang Wisła Wisła punkty
17 23 29 64 43 - - - - - - 24
2010
Kranj Kranj Velenje Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Courchevel Courchevel Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Ałmaty Ałmaty Wisła Wisła punkty
10 dq 13 33 18 4 14 7 34 53 49 2 2 - - 323
2011
Kranj Kranj Stams Stams Courchevel Courchevel Trondheim Trondheim Klingenthal Klingenthal punkty
2 3 - - - - - - - - 140
2012
Stams Stams Kranj Kranj Krasnaja Polana Krasnaja Polana Kuopio Kuopio Lillehammer Lillehammer Czajkowskij Czajkowskij Klingenthal Klingenthal punkty
14 21 25 dq - - - - - - - - - - 34
2014
Kranj Kranj Wisła Wisła Kuopio Kuopio Frenštát Frenštát Klingenthal Klingenthal Stams Stams Trondheim Trondheim punkty
- - - - - - - - - - dq 50 - - 0
2015
Kranj Kranj Wisła Wisła Kuopio Kuopio Frenštát Frenštát Stams Stams Oslo Oslo Klingenthal Klingenthal punkty
- - - - - - - - 17 43 - - - - 14
2016
Kranj HS109 Kranj HS109 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Stams HS115 Stams HS115 Wisła HS134 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - - - dq dq - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodnik nie wystartował

FIS Cup

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[37]
2006/2007 221.
2007/2008 259.
2008/2009 56.
2014/2015 20.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 27 września 2014 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 97,0 m 94,0 m 253,0 pkt
2. 28 września 2014 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 97,5 m 98,0 m 262,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 27 września 2014 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 97,0 m 94,0 m 253,0 pkt 1. –
2. 28 września 2014 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 97,5 m 98,0 m 262,0 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[38][37]
Sezon 2006/2007
Bischofshofen Bischofshofen Garmisch-Partenkirchen Örnsköldsvik Örnsköldsvik Einsiedeln Einsiedeln Seefeld Chaux-Neuve Chaux-Neuve Zakopane Zakopane Zaō Zaō Zaō punkty
- - - - - - - - - - 30 43 - - - 1
Sezon 2007/2008
Bischofshofen Bischofshofen Oberwiesenthal Oberwiesenthal Falun Falun Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Harrachov Harrachov Lauscha Lauscha Eisenerz Eisenerz Kuopio Kuopio Szczyrk Szczyrk Whistler Whistler Sapporo Zaō Zaō punkty
- - - - - - - - - - 24 51 - - - - - - - - - - - - - 142
Sezon 2008/2009
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Predazzo Predazzo Einsiedeln Einsiedeln Szczyrbskie Jezioro Harrachov Harrachov Yabuli Lauscha Eisenerz Eisenerz Notodden Notodden Ljubno Ljubno Zaō Zaō Sapporo punkty
9 4 - - - - - - - - - - - 35 21 - - - - - - - 176
Sezon 2014/2015
Villach Villach Hinterzarten Hinterzarten Kuopio Kuopio Einsiedeln Einsiedeln Planica Planica Szczyrk Szczyrk Râșnov Râșnov Notodden Notodden Szczyrbskie Jezioro Zakopane Zakopane Kranj Kranj Brattleboro Brattleboro Lake Placid Hinterzarten Hinterzarten punkty
- - - - - - - - - - - - 1 1 - - - - - - - - - - - - 200
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Seria konkursowa została odwołana.
  2. ↑ a b Skład zespołu: Petyr Fyrtunow, Wasił Iwanow, Władimir Zografski i Bogomił Pawłow
  3. ↑ Gospodarzem Igrzyskach Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
  4. ↑ Ex aequo z Jakubem Jandą
  5. ↑ Ex aequo z Grzegorzem Miętusem

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e Władimir ZOGRAFSKI - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-06-26].
  2. ↑ a b Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-06-26].
  3. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2005. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  4. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2007. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  5. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2008. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  6. ↑ a b ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2009. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  7. ↑ Rekord skoczni Skalite trzykrotnie pobity. swiatsportu.pl, 2009-02-18. [dostęp 2011-11-28].
  8. ↑ Results: Szczyrk 2009 (Ski Jumping). eurolympic.org. [dostęp 2011-11-28]. (ang.).
  9. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2010. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  10. ↑ a b ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2011. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  11. ↑ Paweł Stawowczyk: Bułgar Zografski mistrzem świata juniorów!. skokinarciarskie.pl, 2011-01-28. [dostęp 2011-11-28].
  12. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  13. ↑ a b ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  14. ↑ a b ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  15. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  16. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  17. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  18. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  19. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  20. ↑ a b ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  21. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-05-22]. (ang.).
  22. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-10-15]. (ang.).
  23. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-30]. (ang.).
  24. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-07-20]. (ang.).
  25. ↑ a b ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-08]. (ang.).
  26. ↑ ZOGRAFSKI Vladimir – Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-08]. (ang.).
  27. ↑ Adrian Dworakowski: Władimir Zografski nagrodzony. skijumping.pl, 2011-04-22. [dostęp 2011-11-28].
  28. ↑ Ski team. xtdev.com. [dostęp 2018-06-24]. (ang.).
  29. ↑ Vladimir Zografski (Bułgaria). skokinarciarskie.pl. [dostęp 2011-11-28].
  30. ↑ Vladimir Zografski National competitor – Ski Jumping. xtdev.com. [dostęp 2011-11-28]. (ang.).
  31. ↑ Władimir Zografski na podium w Rasnovie. "Za dużo chciałem". skijumping.pl. [dostęp 2022-09-18].
  32. ↑ Vladimir ZOGRAFSKI. olympics.com. [dostęp 2022-01-27]. (ang.).
  33. ↑ Bułgarski skoczek narciarski wziął ślub w... Polsce. sport.onet.pl, 2019-05-22. [dostęp 2019-05-25].
  34. ↑ NH INDIVIDUAL – QUALIFICATION ROUND – KRASNAYA POLYANA – SAT 08 FEB 2014. data.fis-ski.com, 2014-02-08. [dostęp 2014-02-08]. (ang.).
  35. ↑ Wyniki na oficjalnej stronie FIS. fis-ski.com, 2009-02-27. [dostęp 2023-01-26]. (ang.).
  36. ↑ Wyniki na oficjalnej stronie FIS. 2017-03-01. [dostęp 2017-03-01]. (ang.).
  37. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Adam Kwieciński: ZOGRAFSKI Vladimir 1993.07.14 BUL. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-06-26].
  38. ↑ a b c d e ZOGRAFSKI Vladimir - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-26]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Zwycięzcy Letniego Grand Prix w skokach narciarskich
  • mężczyźni
  • kobiety
Mistrzowie świata juniorów w skokach narciarskich
  • Indywidualnie
  • Drużynowo
  • Zawody mieszane
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Władimir_Zografski&oldid=75107565”