Raw Air 2019

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Raw Air 2019
2018 2020
Data

8–17 marca 2019

Miejsce rozpoczęcia

Oslo

Miejsce zakończenia

Vikersund

Organizator

Oslo, Lillehammer, Trondheim, Vikersund (Norwegia)

Liczba konkurencji

10

Zwycięzcy
I miejsce

Japonia Ryōyū Kobayashi

II miejsce

Austria Stefan Kraft

III miejsce

Norwegia Robert Johansson

Strona internetowa

Raw Air 2019 – trzecia edycja turnieju Raw Air, odbywająca się w dniach 8–17 marca 2019 r. na skoczniach w Norwegii w ramach Pucharu Świata w skokach narciarskich. Tytułu bronił Kamil Stoch, ostatecznie jednak cały cykl wygrał Japończyk Ryōyū Kobayashi

Do klasyfikacji generalnej turnieju były zaliczane wyniki wszystkich serii konkursowych i prologów (serii kwalifikacyjnych do zawodów indywidualnych). Łącznie zaplanowano 4 prologi oraz 4 konkursy indywidualne i 2 drużynowe – impreza składała się łącznie z 16 serii. Zasady przeprowadzania konkursów w ramach Raw Air były takie same, jak podczas innych zawodów Pucharu Świata.

Impreza rozpoczęła się 8 marca 2019 r. kwalifikacjami (prologiem) do pierwszego konkursu indywidualnego w Oslo na skoczni Holmenkollbakken, 9 marca odbył się konkurs drużynowy, a 10 marca konkurs indywidualny. Następnie skoczkowie przenieśli się do Lillehammer, na skocznię Lysgårdsbakken, gdzie w dniach 12–13 marca odbyły się prolog i zawody indywidualne, zaś 14–15 marca rywalizowali w Trondheim na skoczni Granåsen, gdzie również rozegrano prolog i konkurs indywidualny. Turniej zakończył się na skoczni mamuciej w Vikersund, na której 15 marca odbył się prolog, dzień później konkurs drużynowy, natomiast ostatniego dnia rywalizacji, 18 marca, zawodnicy brali udział w finałowym konkursie indywidualnym.

Skocznie[edytuj | edytuj kod]

W tabeli podano rekordy skoczni obowiązujące przed rozpoczęciem Raw Air 2019 lub ustanowione w trakcie jego trwania (wyróżnione wytłuszczeniem).

Zdjęcie Nazwa skoczni Miejscowość K HS Rekord skoczni
Odległość Rekordzista Data
Holmenkollbakken Norwegia Oslo K-120 HS 134 144,0 m Norwegia Robert Johansson 09.03.2019
Lysgårdsbakken Norwegia Lillehammer K-123 HS 140 146,0 m Szwajcaria Simon Ammann 05.12.2009
Granåsen Norwegia Trondheim K-124 HS 138 146,0 m Polska Kamil Stoch 15.03.2018
Vikersundbakken Norwegia Vikersund K-200 HS 240 253,5 m Austria Stefan Kraft 18.03.2017

Przed turniejem[edytuj | edytuj kod]

Bezpośrednio przed turniejem odbyły się Mistrzostwa Świata w Seefeld (Austria). Złote medale w konkursie indywidualnym zdobyli Dawid Kubacki (skocznia normalna) i Markus Einsenbichler (skocznia duża), srebrne medale odpowiednio Karl Geiger i Kamil Stoch, a brązowe medale zdobyli Killian Peier i Stefan Kraft[1][2].

Klasyfikacja Pucharu Świata i Pucharu Narodów przed rozpoczęciem turnieju[edytuj | edytuj kod]

Przed rozpoczęciem Raw Air rozegrano 22 konkursów indywidualnych oraz cztery konkursy drużynowe zaliczanych do klasyfikacji Pucharu Świata mężczyzn. Najwięcej zwycięstw w zawodach indywidualnych odniósł Ryōyū Kobayashi, który triumfował jedenastokrotnie. Trzy konkursy wygrał Stefan Kraft. Dwa konkursy wygrali Karl Geiger i Kamil Stoch a po jednym konkursie wygrali Jewgienij Klimow, Johann André Forfang, Dawid Kubacki i Timi Zajc[3]. W klasyfikacji generalnej pierwsze miejsce zajmował Kobayashi z przewagą 475 punktów nad drugim Stochem i 603 punktów nad trzecim Kraftem[4].

W klasyfikacji Pucharu Świata w lotach narciarskich przewodził Kamil Stoch. Drugie miejsce zajmował Markus Einsenbichler, a trzecie Piotr Żyła[5].

W rozegranych przed Raw Air konkursach drużynowych w ramach Pucharu Świata dwa zwycięstwa odnieśli reprezentanci Polski, ponadto po razie wygrali Austriacy i Niemcy[3]. W klasyfikacji Pucharu Narodów na pierwszym miejscu plasowała się Polska, na drugim Niemcy ze stratą 416 punktów, a na trzecim Japończycy ze stratą 1276 punktów[4].

Niemcy zwyciężyli w rywalizacji drużynowej podczas Mistrzostw Świata w Seefeld, wyprzedzając zespoły Austrii i Japonii[6].

Zasady[edytuj | edytuj kod]

Każdy z konkursów indywidualnych w ramach Raw Air będzie poprzedzony prologiem, rozgrywanym na zasadach analogicznych do serii kwalifikacyjnych w ramach Pucharu Świata (lub Pucharu Świata w lotach w przypadku skoczni w Vikersund). Noty uzyskane w prologach będą wliczane do klasyfikacji łącznej Raw Air[7].

Zawody indywidualne i drużynowe zostaną przeprowadzane na takich samych zasadach, jak pozostałe konkursy w ramach Pucharu Świata. Podobnie jak w przypadku prologów, punkty zdobyte w poszczególnych seriach konkursowych będą zaliczane na poczet dorobku poszczególnych zawodników w klasyfikacji końcowej Raw Air. Ponadto – w przeciwieństwie do serii kwalifikacyjnych – za każdy z konkursów będą przyznawane także punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata (zawody indywidualne), Pucharu Świata w lotach i Pucharu Narodów (zawody indywidualne i drużynowe)[7].

Skoki będą oceniane w taki sam sposób, jak podczas pozostałych zawodów Pucharu Świata. Za osiągnięcie odległości równej punktowi konstrukcyjnemu zawodnik będzie otrzymywał 60 punktów na skoczni dużej i 120 punktów na obiekcie do lotów; za każdy metr powyżej tej granicy będzie uzyskiwał dodatkowo 1,8 punktu na skoczni dużej i 1,2 punktu na obiekcie mamucim, zaś za każdy metr poniżej będzie odejmowane mu analogiczną liczbę punktów. Styl skoku i lądowania będzie podlegał ocenie przez pięciu sędziów wybranych przez FIS, którzy będą mogli przyznać maksymalnie po 20 punktów. Dwóch skrajnych not (najwyższej i najniższej) nie będzie wliczana do noty łącznej zawodnika. Ponadto wpływ na ocenę końcową skoczka będzie miał przelicznik za prędkość i kierunek wiatru oraz za ewentualną zmianę długości najazdu. Jeżeli zawodnik skakał z niższej belki startowej, będzie otrzymywał dodatkowe punkty, jeżeli skakał z wyższej – będzie miał odejmowane punkty. Dodatkowo jeżeli wiatr wiał z przodu skoczni, zawodnik będzie tracił punkty, gdyż dzięki temu będzie zyskiwał lepsze noszenie na nartach, zaś jeżeli wiatr wiał z tyłu skoczni, skoczkowi będzie przysługiwała odpowiednia bonifikata.

Współczynniki za siłę wiatru i belkę startową
Miejscowość Współczynnik belki Współczynnik wiatru przedniego Współczynnik wiatru tylnego
Oslo ±7,24 pkt / m –9,90 pkt / m/s +11,99 pkt / m/s
Lillehammer ±7,56 pkt / m –9,90 pkt / m/s +11,99 pkt / m/s
Trondheim ±7,56 pkt / m –10,80 pkt / m/s +13,07 pkt / m/s
Vikersund ±8,64 pkt / m –14,40 pkt / m/s +17,28 pkt / m/s

Program zawodów[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość Dzień Konkurencja Początek (CET) Liczba uczestników
Oslo 8 marca Oficjalny trening 17:00 —
Prolog 19:30 74
9 marca Seria próbna odwołana —
Konkurs drużynowy 14:30 10x4
10 marca Seria próbna 13:20 —
Konkurs indywidualny 14:30 49
Lillehammer 11 marca Oficjalny trening 15:15 —
Prolog 17:30 73
12 marca Seria próbna 16:00 —
Konkurs indywidualny 17:00 50
Trondheim 13 marca Oficjalny trening 15:30 —
Prolog 17:40 66
14 marca Seria próbna 16:00 —
Konkurs indywidualny 17:00 50
Vikersund 15 marca Oficjalny trening 15:30 —
Prolog 17:30 66
16 marca Seria próbna 15:45 —
Konkurs drużynowy 17:00 10x4
17 marca Seria próbna 16:00 —
Konkurs indywidualny 17:00 40

Jury[edytuj | edytuj kod]

Dyrektorem zawodów w ramach Raw Air był jednocześnie dyrektor Pucharu Świata Walter Hofer, a jego asystentem – Borek Sedlák.

Miejscowość Delegat techniczny Asystent

delegata technicznego

Kierownik zawodów Kontrola wyposażenia
Przed skokiem Po skoku
Oslo Finlandia Pekka Hyvärinen Austria Fritz Koch Norwegia Svein Granerud Słowenia Miran Tepeš Austria Sepp Gratzer
Lillehammer Finlandia Mika Jukkara Słowenia Marko Mlakar Norwegia Kristian Brenden
Trondheim Kanada Nikolay Petrov Norwegia Hroar Stjernen Norwegia Morten Solem
Vikersund Słowenia Aljosa Dolhar Niemcy Thomas Hasselberger Norwegia Ole Gunnar Fidjestøl
Sędzia Kraj Stanowisko na wieży sędziowskiej
Oslo Lillehammer Trondheim Vikersund
Prolog i Ind. Konkurs drużynowy Prolog i Ind. Prolog i Ind. Prolog i Ind. Konkurs drużynowy
Wolfgang Perktold  Austria A D C –
Ryuichi Inoue  Japonia B C E –
Jewgienij Washurin  Rosja C A B –
Jong Seon Mun  Korea Południowa D B D –
Inge Eriksrød  Norwegia E –
Tom Normann  Norwegia – A –
Sabin Corboș  Rumunia – A –
Thomas Kuglitsch  Austria – B –
Jani Hyvärinen  Finlandia – C –
Bojan Jost  Słowenia – D –
Trond Bysveen  Norwegia – E –
Martino de Crignis  Włochy – A B
Martin Rönningen  Norwegia – B C
Christian Keler  Niemcy – C D
Vadim Lisowski  Rosja – D E
Christian Würsten  Szwajcaria – E A

Podsumowanie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Data Miejscowość HS Uwagi 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Lider po konkursie (prologu)
1. 8 marca 2019 Norwegia Oslo HS134 prolog Norwegia Robert Johansson Polska Kamil Stoch Słowenia Timi Zajc Norwegia Robert Johansson
2. 9 marca 2019 nocny, druż.  Norwegia
1. Johann André Forfang
2. Robin Pedersen
3. Marius Lindvik
4. Robert Johansson
  Japonia
1. Yukiya Satō
2. Noriaki Kasai
3. Junshirō Kobayashi
4. Ryōyū Kobayashi
  Austria
1. Michael Hayböck
2. Manuel Fettner
3. Philipp Aschenwald
4. Stefan Kraft
3. 10 marca 2019 – Norwegia Robert Johansson Austria Stefan Kraft Słowenia Peter Prevc
4. 11 marca 2019 Norwegia Lillehammer HS138 prolog Japonia Junshirō Kobayashi Japonia Ryōyū Kobayashi Norwegia Johann André Forfang
5. 12 marca 2019 nocny Austria Stefan Kraft Norwegia Robert Johansson Japonia Ryōyū Kobayashi
6. 13 marca 2019 Norwegia Trondheim HS140 prolog Austria Stefan Kraft Japonia Ryōyū Kobayashi Polska Dawid Kubacki Austria Stefan Kraft
7. 14 marca 2019 nocny Japonia Ryōyū Kobayashi Norwegia Andreas Stjernen Austria Stefan Kraft
8. 15 marca 2019 Norwegia Vikersund HS240 loty, prolog Japonia Ryōyū Kobayashi Austria Stefan Kraft Niemcy Markus Eisenbichler
9. 16 marca 2019 loty, druż.  Słowenia
1. Anže Semenič
2. Peter Prevc
3. Domen Prevc
4. Timi Zajc
  Niemcy
1. Constantin Schmid
2. Karl Geiger
3. Richard Freitag
4. Markus Eisenbichler
  Austria
1. Michael Hayböck
2. Philipp Aschenwald
3. Daniel Huber
4. Stefan Kraft
10. 17 marca 2019 loty Słowenia Domen Prevc Japonia Ryōyū Kobayashi Austria Stefan Kraft Japonia Ryōyū Kobayashi
Raw Air 2019 – klasyfikacja końcowa Japonia Ryōyū Kobayashi Austria Stefan Kraft Norwegia Robert Johansson –

Klasyfikacja generalna turnieju[edytuj | edytuj kod]

Poz. Zawodnik Reprezentacja Punkty zdobyte w konkursach (prologach) Suma

punktów

Oslo Lillehammer Trondheim Vikersund
Prol. Druż. Ind. Prol. Ind. Prol. Ind. Prol. Druż. Ind.
złoto Ryōyū Kobayashi  Japonia 129,5 6. 139,3 2. 250,1 5. 140,8 2. 261,7 3. 127,1 2. 298,4 1. 213,6 1. 446,4 3. 454,6 2. 2461,5
srebro Stefan Kraft  Austria 134,0 4. 124,2 5. 258,3 2. 135,2 4. 285,7 1. 138,5 1. 280,5 3. 210,7 2. 448,3 2. 443,2 3. 2458,6
brąz Robert Johansson  Norwegia 140,6 1. 144,4 1. 262,0 1. 130,0 8. 273,3 2. 120,3 8. 270,6 10. 187,6 8. 391,2 13. 431,6 6. 2351,6
4. Markus Eisenbichler  Niemcy 127,8 8. 132,5 3. 237,8 10. 122,6 18. 230,3 15. 120,1 9. 272,7 9. 197,5 3. 421,2 5. 434,3 5. 2296,8
5. Johann André Forfang  Norwegia 121,6 15. 107,4 17. 241,4 9. 138,0 3. 254,1 5. 121,5 5. 275,6 5. 185,5 10. 399,9 8. 420,3 7. 2265,3
6. Simon Ammann  Szwajcaria 120,5 16. 78,2 35. 232,6 12. 134,9 5. 241,2 12. 107,1 25. 260,6 15. 181,1 13. 424,0 4. 416,3 8. 2196,5
7. Dawid Kubacki  Polska 117,8 19. 128,9 4. 215,5 24. 124,9 15. 243,5 8. 126,8 3. 256,5 18. 190,2 6. 386,6 15. 405,3 10. 2196,0
8. Jakub Wolny  Polska 127,7 9. 104,0 21. 228,9 19. 118,3 24. 224,2 21. 112,7 15. 263,5 13. 173,6 20. 395,4 11. 438,8 4. 2187,1
9. Kamil Stoch  Polska 136,1 2. 95,7 28. 232,0 13. 130,0 8. 260,2 4. 112,8 14. 256,8 17. 174,1 19. 352,1 25. 397,8 12. 2147,6
10. Jewgienij Klimow  Rosja 114,9 23. 112,9 10. 220,2 22. 126,5 12. 242,3 11. 121,2 6. 273,8 6. 153,0 40. 388,3 14. 391,0 14. 2144,1
11. Karl Geiger  Niemcy 120,4 17. 113,5 8. 229,5 17. 128,9 10. 224,5 20. 107,9 23. 272,8 8. 165,2 27. 396,4 10. 371,9 22. 2131,0
12. Peter Prevc  Słowenia 109,4 33. 108,2 15. 252,8 3. 125,4 13. 214,8 26. 104,2 30. 265,4 12. 177,2 17. 381,9 18. 383,4 16. 2122,7
13. Yukiya Satō  Japonia 131,6 5. 98,9 23. 244,4 8. 117,5 25. 209,1 27. 109,0 19. 250,1 22. 183,4 11. 373,1 21. 388,9 15. 2106,0
14. Michael Hayböck  Austria 128,2 7. 106,6 19. 218,2 23. 116,4 27. 228,0 16. 110,3 17. 241,4 25. 180,1 14. 371,6 22. 374,2 21. 2075,0
15. Constantin Schmid  Niemcy 111,4 29. 97,0 26. 224,9 21. 124,0 16. 206,2 28. 119,9 10. 244,8 24. 187,3 9. 383,2 16. 375,8 20. 2074,5
16. Timi Zajc  Słowenia 135,1 3. 108,1 16. 230,8 14. 132,3 7. 100,0 39. 122,4 4. 277,1 4. 195,6 4. 398,8 9. 366,8 25. 2067,0
17. Piotr Żyła  Polska 114,9 23. 112,3 12. 210,5 26. 128,4 11. 106,0 33. 106,9 26. 268,8 11. 181,8 12. 412,1 6. 408,9 9. 2050,6
18. Domen Prevc  Słowenia 125,2 13. 87,9 32. 245,7 6. 125,1 14. 247,9 7. 87,1 54. NQ 179,8 15. 460,0 1. 454,7 1. 2013,4
19. Junshirō Kobayashi  Japonia 122,7 14. 106,8 18. 233,3 11. 143,1 1. 249,1 6. 109,9 18. 250,8 20. 164,6 29. 382,9 17. 169,3 33. 1932,5
20. Antti Aalto  Finlandia 125,3 12. 84,7 34. 229,2 18. 112,9 33. 216,7 25. 108,8 21. 238,8 29. 188,7 7. 199,3 33. 380,8 18. 1885,2
21. Killian Peier  Szwajcaria 126,2 11. 113,2 9. 226,3 20. 119,4 21. 242,4 10. 115,3 12. 262,2 14. 153,2 39. 318,7 29. 170,1 32. 1847,0
22. Daniel Huber  Austria 111,4 29. — 230,7 15. 122,2 19. 224,7 19. 108,9 20. 115,2 39. 160,1 34. 374,1 20. 381,5 17. 1828,8
23. Marius Lindvik  Norwegia 113,7 25. 100,0 22. DSQ 107,5 38. 237,8 13. 108,4 22. 237,3 30. 172,3 21. 348,7 26. 371,8 23. 1797,5
24. Philipp Aschenwald  Austria 119,5 18. 112,8 11. 250,2 4. 120,1 20. 243,1 9. 115,5 11. 253,0 19. 151,1 43. 368,8 23. NQ 1734,1
25. Roman Koudelka  Czechy 101,2 47. 98,2 24. 244,8 7. 108,0 36. 221,5 22. 103,4 31. 250,5 21. 167,2 24. 152,9 36. 164,0 36. 1611,7
26. Michaił Nazarow  Rosja 108,3 37. 87,7 33. 95,1 32. 113,1 32. 110,1 31. 101,7 35. 117,3 35. 155,4 37. 335,7 27. 343,3 30. 1567,7
27. Dmitrij Wasiljew  Rosja 99,0 51. 75,9 38. NQ 100,3 47. 104,4 35. 98,2 40. 110,7 44. 192,3 5. 374,6 19. 363,2 27. 1518,6
28. Robin Pedersen  Norwegia 111,6 27. 118,0 6. 229,6 16. 104,2 44. 225,8 18. 105,9 28. 240,2 27. 163,5 31. — 170,3 31. 1469,1
29. Viktor Polášek  Czechy 108,8 35. 104,9 20. 192,5 30. 117,1 26. 107,1 32. 99,7 38. 248,8 23. 158,6 35. 163,5 34. 155,9 37. 1456,9
30. Manuel Fettner  Austria 115,1 22. 110,8 14. 210,2 27. 99,4 50. 226,0 17. 107,5 24. 241,1 26. 168,7 23. — 169,0 34. 1447,8
31. Naoki Nakamura  Japonia 93,2 58. — NQ 109,0 34. 24,7 49. 97,4 42. 239,6 28. 160,8 33. 327,7 28. 348,8 29. 1401,2
32. Richard Freitag  Niemcy DNS 113,1 13. 273,4 7. 177,6 16. 405,5 7. 391,7 13. 1361,3
33. Andreas Wellinger  Niemcy 107,4 40. — 93,4 34. 107,7 37. 231,7 14. 101,9 33. 116,5 37. 170,1 22. — 404,6 11. 1333,3
34. Mackenzie Boyd-Clowes  Kanada 116,4 21. — 60,6 46. 118,7 23. 180,6 29. 101,9 33. 120,7 31. 174,6 18. — 370,2 24. 1243,7
35. Anže Semenič  Słowenia 84,7 65. — NQ 93,5 60. NQ 85,0 58. NQ 166,6 26. 392,2 12. 379,2 19. 1201,2
36. Anders Fannemel  Norwegia 85,3 64. — NQ 93,8 59. NQ DNS 164,2 30. 363,8 24. 364,9 26. 1072,0
37. Halvor Egner Granerud  Norwegia 95,4 54. — NQ 106,5 40. 76,3 47. 99,1 39. 120,2 32. 161,0 32. — 358,5 28. 1017,0
38. Andreas Stjernen  Norwegia 108,0 38. — 80,3 41. 132,5 6. 180,0 30. 121,1 7. 288,0 2. DNS 909,9
39. Stefan Hula  Polska 110,2 32. — 93,1 36. 123,7 17. 218,9 24. 95,2 44. 105,0 46. 152,9 41. — NQ 899,0
40. Daiki Itō  Japonia 107,6 39. — 63,1 45. 115,3 29. 100,5 38. 100,2 36. 257,4 16. 149,5 46. — NQ 893,6
41. Anže Lanišek  Słowenia 111,5 28. 115,2 7. 89,8 37. 115,2 30. 87,1 44. 103,2 32. 116,5 37. 150,8 44. — NQ 889,3
42. Noriaki Kasai  Japonia 110,4 31. 111,8 13. 197,7 28. 113,7 31. 103,4 36. 88,2 53. NQ 148,4 47. — NQ 873,6
43. Clemens Aigner  Austria 106,6 42. — 212,6 25. 106,0 41. 105,5 34. 92,5 49. 114,3 40. 125,4 56. — NQ 862,9
44. Jarkko Määttä  Finlandia 94,3 57. 68,2 39. NQ 99,7 49. 97,8 40. 97,9 41. 112,7 43. 143,8 52. 144,9 37. NQ 859,3
45. Siergiej Tkaczenko  Kazachstan 101,6 45. — 52,9 47. 99,2 51. NQ 106,1 27. 113,7 41. 164,8 28. — 168,5 35. 806,8
46. Pius Paschke  Niemcy 78,7 66. — NQ 119,3 22. 84,2 45. 93,8 45. 112,9 42. 155,8 36. — 142,5 39. 787,2
47. Stephan Leyhe  Niemcy 126,9 10. 94,9 29. DNS 116,0 28. 219,7 23. 105,6 29. 119,4 34. DNS 782,5
48. Jonathan Learoyd  Francja 100,0 48. — 66,6 44. 105,2 42. 94,5 43. 86,9 55. NQ 166,9 25. — 139,7 40. 759,8
49. Jan Hörl  Austria 103,5 44. — 98,1 31. 104,3 43. 96,7 42. 92,9 48. 103,9 47. 119,2 60. — NQ 718,6
50. Čestmír Kožíšek  Czechy 88,9 61. 91,8 30. NQ 96,9 54. NQ 93,0 47. 103,9 47. 123,0 58. 110,2 40. NQ 707,7
51. Dominik Peter  Szwajcaria DNS 85,9 56. NQ 154,3 38. 316,6 30. 145,3 38. 702,1
52. Eetu Nousiainen  Finlandia 88,1 62. 88,9 31. NQ 96,2 56. NQ 85,7 57. NQ 146,2 50. 156,6 35. NQ 661,7
53. Thomas Aasen Markeng  Norwegia 101,3 46. — 86,5 39. 94,5 58. NQ 99,8 37. 117,0 36. 147,4 48. — NQ 646,5
54. Paweł Wąsek  Polska 99,5 49. — 79,4 42. 81,9 67. NQ 96,8 43. 101,4 50. 143,9 51. — NQ 602,9
55. Maksim Siergiejew  Rosja 92,5 59. 76,7 37. NQ 45,7 73. NQ 71,0 65. NQ 71,9 66. 242,6 32. NQ 600,4
56. Sebastian Colloredo  Włochy 99,2 50. — 77,6 43. 85,0 66. NQ 90,9 50. 101,8 49. 117,1 61. — NQ 571,6
57. Andreas Alamommo  Finlandia 75,1 68. 64,2 40. NQ 81,7 68. NQ 83,6 60. NQ 116,5 62. 115,0 39. NQ 536,1
58. Kevin Bickner  Stany Zjednoczone 95,3 55. — NQ 86,3 64. NQ 93,5 46. 110,6 45. 147,0 49. — NQ 532,7
59. Władimir Zografski  Bułgaria 112,5 26. — 93,4 34, 86,0 65. NQ 83,9 59. NQ 115,8 63. — NQ 491,6
60. Sandro Hauswirth  Szwajcaria DNS 90,4 52. NQ 124,0 57. 275,3 31. NQ 489,7
61. Luca Egloff  Szwajcaria 109,2 34. 77,0 36. 84,4 40. 102,5 45. 100,9 37. DNS 474,0
62. Alex Insam  Włochy 117,5 20. — DSQ 81,1 69. NQ 90,7 51. NQ 149,6 45. — NQ 438,9
63. Matthew Soukup  Kanada 91,5 60. — NQ 98,0 53. NQ 79,7 62. NQ 134,2 55. — NQ 403,4
64. Lukáš Hlava  Czechy 105,1 43. 96,6 27. 195,5 29. DNS 397,2
65. Jernej Damjan  Słowenia DNS 111,0 16. 120,0 33. 151,3 42. — NQ 382,3
66. Casey Larson  Stany Zjednoczone 74,6 69. — NQ 98,1 52. NQ 77,2 64. NQ 120,3 59. — NQ 370,2
67. Artti Aigro  Estonia 95,3 55. — NQ 48,3 71. NQ 78,9 63. NQ 141,5 53. — NQ 364,0
68. Sabirżan Muminow  Kazachstan 67,9 72. — NQ 74,7 70. NQ 82,2 61. NQ 108,1 64. — NQ 332,9
69. Žiga Jelar  Słowenia 108,8 35. — 94,9 33. 96,6 55. NQ DNS 300,3
70. Martin Hamann  Niemcy 106,9 41. — 89,8 37. 92,7 61. NQ DNS 289,4
71. Andreas Schuler  Szwajcaria 98,1 52. 97,1 25. NQ 92,3 62. NQ DNS 287,5
72. Tomáš Vančura  Czechy DNS 135,1 54. 135,8 38. NQ 271,9
73. Martti Nõmme  Estonia 71,6 71. — NQ 87,2 63. NQ DNS 106,1 65. — NQ 264,9
74. Oscar Westerheim  Norwegia 73,1 70. — NQ 108,7 35. 63,1 48. DNS 244,9
75. Andreas Granerud Buskum  Norwegia DNS 107,0 39. 96,9 41. DNS 203,9
76. Mats Bjerke Myhren  Norwegia 96,9 53. — NQ 94,6 57. NQ DNS 191,5
77. Joakim Aune  Norwegia 86,2 63. — NQ 100,4 46. DSQ DNS 186,6
78. Fredrik Villumstad  Norwegia DNS 99,9 48. 79,1 46. DNS 179,0
79. Andrew Urlaub  Stany Zjednoczone 78,0 67. — NQ 47,8 72. NQ DNS 125,8

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ 01.03.2019 – Seefeld (Austria) HS 109. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-03-07]. (pol.).
  2. ↑ 23.02.2019 – Innsbruck (Austria) HS 130. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-03-07]. (pol.).
  3. ↑ a b Puchar Świata 2018/2019. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-03-07]. (pol.).
  4. ↑ a b c d Puchar Świata 2018/2019. Klasyfikacja po konkursie: 17.02.2019, Willingen HS 145. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-03-07]. (pol.).
  5. ↑ a b Puchar Świata 2018/2019. Klasyfikacja po konkursie: 03.02.2019, Oberstdorf HS 235. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-03-07]. (pol.).
  6. ↑ 24.02.2019 – Innsbruck (Austria) HS 130. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-03-07]. (pol.).
  7. ↑ a b O turnieju Raw Air. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2018-03-09]. (pol.).

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Brane są pod uwagę wyłącznie występy w konkursie głównym.
  2. ↑ Suma liczby konkursów drużynowych z udziałem danej reprezentacji oraz zawodów indywidualnych (głównych), w których wystąpił co najmniej jeden przedstawiciel danego państwa.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

←2017/2018 Sezon 2018/2019 w skokach narciarskich 2019/2020→
Puchar Świata
Puchar Świata kobiet
Letnie Grand Prix
Letnie Grand Prix kobiet
Imprezy mistrzowskie
Cykle pucharowe
Mistrzostwa krajowe

←2017/2018 Sezon 2018/2019 w sportach zimowych 2019/2020→
Biathlon
Biegi narciarskie
Bobsleje
Curling
Hokej na lodzie
Kombinacja norweska
Łyżwiarstwo figurowe
Łyżwiarstwo szybkie
Narciarstwo alpejskie
Narciarstwo dowolne
Narciarstwo szybkie
Saneczkarstwo
Saneczkarstwo (tory naturalne)
Short track
Skeleton
Skoki narciarskie
Snowboarding
Raw Air
Skocznie
Turnieje mężczyzn
Turnieje kobiet
Zwycięzcy
Zwyciężczynie

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Raw_Air_2019&oldid=66790157”