Przejdź do zawartości

Ź

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ź
Ilustracja
Informacje podstawowe
Majuskuła

Ź

Minuskuła

ź

Podstawowe pismo

łacińskie

Pochodzenie
Oparty na grafemie

Z

Znak diakrytyczny

akcent ostry

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Ź (ziet) – trzydziesta pierwsza litera alfabetu polskiego służąca do zapisu spółgłoski szczelinowej[1]. Używana także w alfabecie łacińskim języka czarnogórskiego, w białoruskiej łacince, języku dolnołużyckim i wilamowskim. W języku polskim jest najczęściej przypisana spółgłosce [ʑ].

Kodowanie

[edytuj | edytuj kod]
Litera Ź ź
Nazwa w Unikodzie LATIN CAPITAL LETTER

Z WITH ACUTE

LATIN SMALL LETTER

Z WITH ACUTE

Kodowanie dziesiętnie szesnastkowo dziesiętnie szesnastkowo
Unikod 377 U+0179 378 U+017A
UTF-8 197 185 C5 B9 197 186 C5 BA
Odwołania znakowe SGML Ź Ź ź ź
Źródło: [2][3]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Język polski. Warszawa: Rada Języka Polskiego przy Prezydium PAN, 2007, s. 2, 4. [dostęp 2023-02-24].
  2. Latin Capital Letter Z with Acute. symbl.cc. [dostęp 2018-08-23].
  3. Latin Small Letter Z with Acute. symbl.cc. [dostęp 2018-08-23].