Albert Schweitzer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 17:06, 14 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Albert Schweitzer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1875
Kaysersberg

Data i miejsce śmierci

4 września 1965
Lambaréné

Miejsce pochówku ?
Wyznanie

luteranizm

Diakonat

1899

Ordynacja

1900

Odznaczenia
Order „Pour le Mérite” Medal Księcia Karola (Szwecja) Order Zasługi (Wielka Brytania) Kawaler Orderu Zakonu Rycerzy św. Łazarza (obediencja orleańska)

Albert Schweitzer (ur. 14 stycznia 1875 w Kaysersbergu, zm. 4 września 1965 w Lambaréné) – francusko-niemiecki (alzacki) teolog i duchowny luterański, filozof, organista, muzykolog, lekarz. W 1952 otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla za założenie szpitala w Lambaréné w Gabonie.

Życiorys

Był synem alzackiego pastora. Odebrał staranne wykształcenie – studiował teologię i filozofię na Uniwersytecie w Strasburgu i na Sorbonie, a także grę na organach u Karola Marii Widora. Po uzyskaniu doktoratu z filozofii i habilitacji z teologii zdecydował się na rozpoczęcie studiów medycznych, po ukończeniu których wyrzekł się kariery naukowej i muzycznej, by jako lekarz nieść pomoc Afrykańczykom w założonym w 1913 przez siebie i żonę, Helenę Breslau, szpitalu w Lambaréné (obecnie Gabon).

W latach 1917–1918 jako obywatel niemiecki został internowany we Francji. W 1924 powrócił do Lambaréné i przystąpił do rozbudowy szpitala (m.in. o leprozorium). Odbywał sporadyczne podróże do Europy i USA, dając koncerty, nagrywając płyty i wygłaszając odczyty w celu zdobywania funduszy na utrzymanie szpitala.

Jest jednym z najważniejszych badaczy życia i twórczości Jana Sebastiana Bacha. Fundamentalne dzieło Schweitzera, monografia Jan Sebastian Bach z 1908, przez cały wiek XX była (głównie w bloku wschodnim[1]), punktem wyjścia dla kolejnych opracowań i interpretacji dorobku niemieckiego kompozytora.

W 1951 otrzymał pokojową nagrodę księgarzy niemieckich, a w 1952 – Pokojową Nagrodę Nobla.

Poglądy

Jego ideą etyczną (którą starał się praktycznie realizować), było poszanowanie życia, zawarte w twierdzeniu: „Jestem życiem, które pragnie żyć, pośród życia, które pragnie żyć”, konsekwencją tego programu etycznego jest obowiązek ratowania życia i łagodzenia cierpienia. Głosił, że cześć dla życia wymaga od człowieka szacunku, nie tylko wobec ludzi, ale także wobec zwierząt, a nawet roślin, zakazując ich bezmyślnego niszczenia.

Jako zdeklarowany pacyfista po II wojnie światowej angażował się w ruch przeciwko wyścigowi zbrojeń.

W chwili obecnej myśl schweitzerowska w Polsce przeżywa renesans, w dużej mierze dzięki zaangażowaniu pracowników naukowych Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu[2].

Do idei Schweitzera nawiązują współcześnie ruchy ekologiczne.

Niektóre prace

  • Psychiatryczna ocena Jezusa: przedstawienie [zagadnienia] i krytyka (Die psychiatrische Beurteilung Jesu: Darstellung und Kritik, 1913) – praca doktorska z medycyny
  • Historia badań nad życiem Jezusa (1906)
  • Chrześcijaństwo i religie świata
  • Kultura i etyka
  • Upadek i odbudowa kultury
  • Filozofia religii u Kanta
  • Światopogląd myślicieli hinduskich
  • Między wodą, a dżunglą
  • Listy z Lambaréné
  • Moje życieautobiografia
  • Jan Sebastian Bach (1908) – monografia

Przypisy

Linki zewnętrzne