Michaëlla Krajicek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaëlla Krajicek
Ilustracja
Państwo

 Holandia

Data i miejsce urodzenia

9 stycznia 1989
Delft

Wzrost

177 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1999

Zakończenie kariery

2020

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

3 WTA, 14 ITF

Najwyżej w rankingu

30 (11 lutego 2008)

Australian Open

3R (2006)

Roland Garros

3R (2007)

Wimbledon

QF (2007)

US Open

2R (2007)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

6 WTA, 22 ITF

Najwyżej w rankingu

23 (22 marca 2015)

Australian Open

SF (2015)

Roland Garros

SF (2014)

Wimbledon

3R (2007, 2015, 2016)

US Open

3R (2014)

Michaëlla Krajicek (ur. 9 stycznia 1989 w Delfcie) – holenderska tenisistka, ćwierćfinalistka Wimbledonu z roku 2007.

Już jako juniorka osiągnęła znaczące sukcesy: zwyciężyła w turnieju singla juniorek na US Open 2004, a rok wcześniej była finalistką tej imprezy. Z kolei na Roland Garros triumfowała w juniorskim deblu w 2004 w parze z Kateřiną Böhmovą. Rok ten zakończyła na 1. miejscu światowego rankingu juniorek.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Od 2005 roku zaczęła regularnie występować w turniejach cyklu WTA Tour i mimo młodego wieku zdążyła już wygrać trzy z nich, pierwszy w Taszkencie.

Na początku 2006, w parze z Peterem Wesselsem była bliska sięgnięcia po Puchar Hopmana, jednak ostatecznie ulegli w finale parze amerykańskiej Lisa Raymond, Taylor Dent. Kilka dni później, w wielkoszlemowym Australian Open, Krajicek doszła po raz pierwszy do 3. rundy, gdzie odpadła z późniejszą triumfatorką, Amélie Mauresmo, poddając mecz po przegranym pierwszym secie, z powodu udaru słonecznego.

Rok ten był przełomowy w karierze młodej Holenderki, która zdobyła kolejne dwa tytuły w grze pojedynczej (między innymi w ojczystym ’s-Hertogenbosch, w finale z Dinarą Safiną). W Miami pokonała Lucie Šafářovą. Kolejne występy wielkoszlemowe kończyła jednak już na pierwszej rundzie. Lepszy wynik odnotowała na hali w Stuttgarcie, przegrywając z finalistką Tatianą Golovin w ćwierćfinale. Na koniec sezonu doszła do półfinału w Hasselt, pokonując kolejno Marę Santangelo, Caroline Maes i Anę Ivanović, ulegając dopiero Kai Kanepi. Bilans meczów w roku 2006 to 27 wygranych i 18 przegranych. W grze podwójnej wygrała turnieje w Palermo i Budapeszcie, ponadto była w finale w Antwerpii.

Sezon 2007 nie zaczął się dla pierwszej rakiety Holandii obiecująco. W czterech pierwszych startach wygrała zaledwie jedno spotkanie przeciwko Martinie Müller w Antwerpii. Następnie kilka razy zakończyła występ na drugiej rundzie, by dojść do ćwierćfinału w Charleston (wygrała z najwyżej rozstawioną Nicole Vaidišovą, ograła też Sybille Bammer). W kilku kolejnych występach, między innymi na French Open, trafiała we wczesnych fazach na siostry Williams, z którymi przegrywała. Prawdziwie udany był dla Michaelli sezon na trawie, bo choć rozpoczęła go porażką w pierwszej rundzie w Birmingham, to zwieńczyła ćwierćfinałem Wimbledonu (pokonała Annę Czakwetadze, Laurę Granville, uległa późniejszej finalistce Marion Bartoli). Jest to jej najlepszy wynik w zawodowej karierze tenisowej. W grze podwójnej na Wimbledonie w parze z Agnieszką Radwańską doszły do trzeciej rundy.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest przyrodnią siostrą zwycięzcy Wimbledonu 1996 - Richarda Krajicka. Obecnie związana z niemieckim tenisistą Martinem Emmrichem. Para zaręczyła się podczas turnieju w ’s-Hertogenbosch.

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 3 (3-0)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 9 października 2005 Taszkent Twarda Uzbekistan Akgul Amanmuradova 6:0, 4:6, 6:3
Zwyciężczyni 2. 13 stycznia 2006 Hobart Twarda Czechy Iveta Benešová 6:2, 6:1
Zwyciężczyni 3. 24 czerwca 2006 's-Hertogenbosch Trawiasta Rosja Dinara Safina 6:3, 6:4

Gra podwójna 17 (6-11)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 30 kwietnia 2005 Estoril Ceglana Słowacja Henrieta Nagyová Li Ting
Sun Tiantian
3:6, 1:6
Finalistka 2. 30 października 2005 Hasselt Twarda (hala) Węgry Ágnes Szávay Słowenia Katarina Srebotnik
Francja Émilie Loit
3:6, 4:6
Finalistka 3. 19 lutego 2006 Antwerpia Twarda (hala) Francja Stéphanie Foretz Rosja Dinara Safina
Słowenia Katarina Srebotnik
1:6, 1:6
Zwyciężczyni 1. 22 lipca 2006 Palermo Ceglana Słowacja Janette Husárová Włochy Alice Canepa
Włochy Giulia Gabba
6:0, 6:0
Zwyciężczyni 2. 30 lipca 2006 Budapeszt Ceglana Słowacja Janette Husárová Czechy Lucie Hradecká
Czechy Renata Voráčová
4:6, 6:4, 6:4
Finalistka 4. 3 maja 2008 Praga Ceglana Stany Zjednoczone Jill Craybas Czechy Andrea Hlaváčková
Czechy Lucie Hradecká
6:1, 3:6, 6-10
Zwyciężczyni 3. 20 lipca 2008 's-Hertogenbosch Trawiasta Nowa Zelandia Marina Erakovic Łotwa Līga Dekmeijere
Niemcy Angelique Kerber
6:3, 6:2
Finalistka 5. 22 lutego 2009 Memphis Twarda (hala) Ukraina Juliana Fedak Białoruś Wiktoryja Azaranka
Dania Caroline Wozniacki
1:6, 6:7(2)
Finalistka 6. 19 czerwca 2009 's-Hertogenbosch Trawiasta Belgia Yanina Wickmayer Włochy Sara Errani
Włochy Flavia Pennetta
4:6, 7:5, 11-13
Zwyciężczyni 4. 21 lutego 2010 Memphis Twarda (hala) Stany Zjednoczone Vania King Stany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands
Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy
7:5, 6:2
Finalistka 7. 18 kwietnia 2010 Charleston Ceglana Stany Zjednoczone Vania King Stany Zjednoczone Liezel Huber
Rosja Nadieżda Pietrowa
3:6, 4:6
Finalistka 8. 30 kwietnia 2011 Estoril Ceglana Grecja Eleni Daniilidu Rosja Alisa Klejbanowa
Kazachstan Galina Woskobojewa
4:6, 2:6
Finalistka 9. 5 maja 2012 Budapeszt Ceglana Czechy Eva Birnerová Słowacja Janette Husárová
Słowacja Magdaléna Rybáriková
4:6, 2:6
Zwyciężczyni 5. 10 sierpnia 2012 Suzhou Twarda Węgry Tímea Babos Han Xinyun
Japonia Eri Hozumi
6:2, 6:2
Finalistka 10. 4 stycznia 2014 Auckland Twarda Czechy Lucie Hradecká Kanada Sharon Fichman
Stany Zjednoczone Maria Sanchez
6:2, 0:6, 4-10
Zwyciężczyni 6. 24 maja 2014 Norymberga Ceglana Czechy Karolína Plíšková Rumunia Raluca Olaru
Izrael Szachar Pe’er
6:0, 4:6, 10-6
Finalistka 11. 20 czerwca 2014 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Francja Kristina Mladenovic Nowa Zelandia Marina Erakovic
Hiszpania Arantxa Parra Santonja
6:0, 6:7(5), 8-10

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 2003 Stany Zjednoczone US Open Twarda Belgia Kirsten Flipkens 3:6, 5:7
Zwyciężczyni 2004 Stany Zjednoczone US Open Twarda Stany Zjednoczone Jessica Kirkland 6:1, 6:1

Gra podwójna (4)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 2003 Francja French Open Ceglana Czechy Kateřina Böhmová Hiszpania Marta Fraga-Perez
Hiszpania A. González-Peñas
0:6, 3:6
Finalistka 2003 Wielka Brytania Wimbledon Trawiasta Czechy Kateřina Böhmová Rosja Alisa Klejbanowa
Indie Sania Mirza
6:2, 3:6, 2:6
Zwyciężczyni 2004 Francja French Open Ceglana Czechy Kateřina Böhmová Rosja Irina Kotkina
Rosja Jarosława Szwiedowa
6:3, 6:2
Zwyciężczyni 2004 Stany Zjednoczone US Open Twarda Nowa Zelandia Marina Erakovic Rumunia Mădălina Gojnea
Rumunia Monica Niculescu
7:6, 6:0

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]