Winniki (miasto): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
meryt |
→Zabytki: drobne |
||
| Linia 48: | Linia 48: | ||
== Zabytki == |
== Zabytki == |
||
* [[Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Winnikach|Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] |
* [[Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Winnikach|Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] z XVIII wieku |
||
* [[Cmentarz Winnikowski]] |
* [[Cmentarz Winnikowski]] |
||
* Cerkiew klasycystyczna z 1842 roku |
* Cerkiew klasycystyczna z 1842 roku |
||
* Cerkiew greko-katolicka pw. św. Jana Baptysty z 1936 r. - dawna kircha ewangelicka społeczności niemieckiej |
|||
* Kościół św. Jana Baptysty |
|||
* Willa na ul. Halickiej 11 |
* Willa na ul. Halickiej 11 |
||
* Synagoga |
|||
* Cmentarz niemiecki |
|||
== Ludzie związani z Winnikami == |
== Ludzie związani z Winnikami == |
||
Wersja z 11:00, 2 lis 2016
 Kościół katolicki | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Burmistrz |
Wołodymyr Kwurt | ||||
| Powierzchnia |
6,6 km² | ||||
| Populacja (2004) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380-322 | ||||
| Kod pocztowy |
79496 | ||||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
| 49°48′56″N 24°07′47″E/49,815556 24,129722 | |||||
| Strona internetowa | |||||
Winniki (ukr. Винники) – miasto na Ukrainie, w obwodzie lwowskim. Winniki są oddalone ok. 10 km od ścisłego centrum Lwowa (ok. 5 km od jego granicy). Miastem partnerskim jest Trzebnica.
Historia
Prawo magdeburskie miasto otrzymało w 1603. W XVIII wieku w opisie do mapy Miega wspomniano o istnieniu w Winnikach murowanego zamku.
W 1925 r., kiedy Winniki były w granicach II Rzeczypospolitej, populacja miasta liczyła ok. 5 tys. mieszkańców. Wśród obywateli było 3 300 Polaków, 2 150 Ukraińców, 350 Żydów oraz 200 Niemców.
Podczas obrony Lwowa podczas Wojny obronnej 1939 roku w Winnikach 22 września przyjęto protokół o przekazaniu miasta Lwowa Armii Czerwonej podpisany przez kombryga Kuroczkina, kombryga Jakowlewa, płk Diedowa, płk Fotczenkowa i komisarza pułkowego Makarowa, a ze strony Wojska Polskiego gen. Władysława Langnera i płk dypl. Bronisława Rakowskiego. .
Po ataku Niemiec na ZSRR i zajęciu Winników przez Wehrmacht, doszło tu do pogromu Żydów, podczas którego Ukraińcy rabowali mienie i zabili kilka osób; w pogromie brali też udział niemieccy żołnierze. Kilka tygodni później żydowskich mężczyzn z Winników zabrano do Piasków i tam rozstrzelano. Żydowskie kobiety z dziećmi zabito w 1942 roku, prawdopodobnie także w Piaskach. W latach 1941-1943 istniał w Winnikach obóz pracy, którego żydowscy więźniowie pracowali m.in. przy robotach drogowych. W lipcu 1943 Niemcy obóz zlikwidowali mordując więźniów[1].
Zabytki
- Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny z XVIII wieku
- Cmentarz Winnikowski
- Cerkiew klasycystyczna z 1842 roku
- Cerkiew greko-katolicka pw. św. Jana Baptysty z 1936 r. - dawna kircha ewangelicka społeczności niemieckiej
- Willa na ul. Halickiej 11
- Synagoga
- Cmentarz niemiecki
Ludzie związani z Winnikami
- Ireneusz Branowski (1892-1936) - major piechoty Wojska Polskiego,
- Józef Florko (1915-1945) - polski duchowny katolicki, Sługa Boży Kościoła katolickiego,
- Antoni Laub (1792-1843) - polski malarz miniaturzysta, litograf,
- Robert Reyman (1875-1944) - generał brygady Wojska Polskiego,
- Jerzy Rosołowicz (1928-1982) - polski malarz i teoretyk.
Zobacz też
- ↑ Historia. Społeczność żydowska przed 1989. Wirtualny sztetl. [dostęp 2016-02-23]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Winniki, 2, wś, pow. lwowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 561., s. 561.
| II Rzeczpospolita |
|
|---|---|
| Ukraina |
|
