Afa Anoaʻi Sr.
Imię i nazwisko |
Afa Amituanaʻi Anoaʻi |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
21 listopada 1942 |
Data śmierci |
16 sierpnia 2024 |
Współmałżonek |
Lynn Anoaʻi (od 1960) |
Dzieci |
5 |
Rodzina | |
Kariera wrestlera | |
Pseudonimy ringowe |
Afa |
Wzrost |
188 cm |
Masa ciała |
148 kg |
Zapowiadany z | |
Trenerzy |
Kurt von Steiger |
Debiut |
1971 |
Emerytura |
1995 |
Strona internetowa |
Afa Amituana’i Anoaʻi, Arthur Anoaʻi (ur. 21 listopada 1942 na Samoa Zachodnim, zm. 16 sierpnia 2024[1]) – samoańsko-amerykański wrestler, menedżer wrestlingowy oraz trener wrestlingu. Członek galerii sław WWE Hall of Fame (2007) oraz trzykrotny posiadacz mistrzostwa drużynowego WWF World Tag Team Championship.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wczesne życie
[edytuj | edytuj kod]Urodził się na Samoa Zachodnim (ówcześnie Terytorium Powiernicze Samoa Zachodniego). Jako młodzieniec wyemigrował z rodzicami do San Francisco w Kalifornii, a następnie w wieku 17 lat rozpoczął służbę wojskową w Korpusie Kadetów Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych (ang. United States Naval Sea Cadet Corps)[2].
Po odbyciu służby wojskowej rozpoczął treningi w wrestlingu pod okiem Rocky’ego Johnsona, Petera Maivii i Kurta Von Steigera[3].
Początki kariery wrestlera i występy dla World Wrestling Federation
[edytuj | edytuj kod]W 1971 zadebiutował jako wrestler podczas jednej z gal w Phoenix w Arizonie, a następnie trenował swojego młodszego brata Sikę, z którym potem założył tag team o nazwie The Wild Samoans[4].
Przez lata 70. występował wraz z Siką jako drużyna The Wild Samoans w kanadyjskiej promocji Stampede Wrestling (tam też pobierał treningi od Stu Harta) oraz w małych federacjach podległych ogólnoamerykańskiej National Wrestling Alliance (NWA). W 1978 Afa i Sika wystąpili w japońskiej International Wrestling Enterprise zdobywając tam drużynowy tytuł IWA World Tag Team Championship[5].
W 1979 Afa i Sika podpisali kontrakty z World Wrestling Federation (WWF) występując nadal w gimmickach The Wild Samoans, a w WWF zadebiutowali w styczniu 1980 – dodatkowo ich menedżerem został Lou Albano[6]. Wtedy też określano ich jako Dzikusy Albano (Albano’s Wildmen) ze względu na typowo „niecywilizowane zachowanie” związane z jedzeniem surowych ryb podczas wywiadów lub podczas wchodzenia do ringu[7]. Afa stawał również solo do pojedynku o tytuł WWF Heavyweight Championship wyzywając ówczesnego mistrza Boba Backlunda jednak nigdy nie zdobył tego mistrzostwa[8]. W 1980 The Wild Samoans dwukrotnie zdobywali tytuł drużynowy WWF World Tag Team Championship i jeszcze w tym samym roku opuścili WWF[9].
Po odejściu w WWF obaj zaliczali występy nadal jako The Wild Samoans w Mid-South Wrestling i Jim Crockett Promotions. W 1983 powrócili do WWF po raz trzeci sięgając po mistrzostwo WWF World Tag Team Championship po pokonaniu Chiefa Jay Strongbowa i Julesa Strongbowa. W tym samym roku dołączył do nich syn Afy – Samu, a cała trójka występowała do 1984 kiedy zostali zwolnieni z WWF[10].
W 1992 Afa powrócił do WWF występując jako menedżer (okazjonalnie również jako wrestler) The Headshrinkers. Pod koniec maja 1994 stoczył swoją ostatnią walkę w wrestlingu (do sporadycznych występów w 1995 i 1997, a następnie w 2013 i 2014[11]) u boku The Headshrinkers przeciwko The Quebecers i Johnny Polo. W 1994 menedżerował jeszcze Sionne, a w połowie 1995 odszedł z WWF.
Dalsza kariera
[edytuj | edytuj kod]Po odejściu z WWF w 1995 skupił się na trenowaniu wrestlerów zakładając szkółkę wrestlingu o nazwie The Wild Samoan Training Center oraz własną niezależną promocję wrestlingu o nazwie World Xtreme Wrestling, które zaczął prowadzić w spółce z bratem Siką w miejscowości Minneola na Florydzie[12]. Od 1997 występował jako wrestler tylko okazjonalnie, ostatecznie kończąc karierę w ringu w wieku 71 lat w 2014[13].
W dniu 31 marca 2007 został wprowadzony do galerii sław WWE Hall of Fame (jako część tag teamu The Wild Samoans) przez swojego syna Samu[14].
W 2008 wystąpił cameo w filmie Zapaśnik u boku Mickey Rourke’a gdzie odegrał postać jednego z trenerów wrestlingu[15]. Wcześniej okazjonalnie pojawiał się w rolach epizodycznych w serialu Policjanci z Miami (odcinek By Hooker by Crook) czy w komediach Trzaskające się ciała z 1987 i Pan niania z 1993.
W 1999 wraz z żoną Lynn założył fundację o nazwie Usos Foundation, której celem jest praca z trudną młodzieżą po przez wyciąganie młodych z różnego rodzaju nałogów, działalności przestępczej oraz szeroko pojętej biedy. Fundacja Usos Foundation świadczy stypendia w szkole wrestlingu Wild Samoans Training Center[16].
W telewizji po raz ostatni pojawił się wraz z bratem Siką podczas gali Hell in a Cell (2020) w październiku 2020 świętując zwycięstwo swojego bratanka Romana Reignsa nad Jeyem Uso[17].
Tytuły i osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- Big Time Wrestling
- NWA World Tag Team Championship (wersja Detroit) (2 razy) – z Siką
- World Wrestling Council
- WWC North American Tag Team Championship (1 raz) – z Siką
- Continental Wrestling Association
- AWA Southern Tag Team Championship (1 raz) – z Siką
- Georgia Championship Wrestling
- NWA National Tag Team Championship (1 raz) – z Siką
- Gulf Coast Championship Wrestling
- NWA Gulf Coast Tag Team Championship (2 razy) – z Siką
- International Wrestling Enterprise
- IWA World Tag Team Championship (1 raz) – z Siką
- Mid-South Wrestling Association
- Mid-South Tag Team Championship (3 razy) – z Siką
- NWA All-Star Wrestling
- NWA Canadian Tag Team Championship (wersja Vancouver) (1 raz) – z Siką
- NWA Mid-America
- NWA United States Tag Team Championship (wersja Mid-America) (1 raz) – z Siką
- Professional Wrestling Hall of Fame
- 2012 – wprowadzony jako część tag teamu The Wild Samoans
- Pro Wrestling Illustrated
- Sklasyfikowany na 346. miejscu wśród 500 najlepszych wrestlerów w zestawieniu "PWI Years" w 2003.
- Southeastern Championship Wrestling
- NWA Southern Tag Team Championship (dywizja Southern) (2 razy) – z Siką
- Stampede Wrestling
- Stampede Wrestling International Tag Team Championship (2 razy) – z Siką
- World Wrestling Entertainment / World Wrestling Federation
- WWF Tag Team Championship (3 razy) – z Siką
- WWE Hall of Fame (wprowadzony w 2007)
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Afa i jego żona Lynn doczekali się siedmiorga dzieci. Trzech synów i czterech córek. Synowie Afy – Samula Fred Anoaʻi (Samu), Lloyd Anoaʻi (L.A. Smooth) i Afa Anoaʻi Jr. (Manu) zostali wrestlerami. Najstarszą jego córką jest Komiti Trotter Anoaʻi, drugą w kolejności – Bernadette Anoaʻi-Shroyer, następną Monica Anoaʻi (żona zmarłego wrestlera Gary’ego Albrighta) a najmłodszą – Vale Anoaʻi, która jest aktorką.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ WWE Hall of Famer Afa Anoa’i of the Wild Samoans passes away
- ↑ Meet Afa the Wild Samoan (strona zarchiwizowana), wildsamoan.com, [dostęp 2023-09-13].
- ↑ Afa, cagematch.net, [dostęp 2023-09-13].
- ↑ Wild Ssamoans, cagematch.net, [dostęp 2023-09-13].
- ↑ IWA World Tag Team Championship, cagematch.net, [dostęp 2023-09-13].
- ↑ Anoa'i Family Tree (Samoan Wrestlers), sportskeeda.com, [dostęp 2023-09-13].
- ↑ The Untold Truth Of The Wild Samoans, looper.com, [dostęp 2023-09-13].
- ↑ Afa vs. Bob Backlund, cagematch.net, [dostęp 2023-09-13].
- ↑ World Tag Team Championship, cagematch.net, [dostęp 2023-09-13].
- ↑ Wild Samoans, onlineworldofwrestling.com, [dostęp 2023-09-13].
- ↑ Matches – Afa Anoa’i, cagematch.net, [dostęp 2023-09-13].
- ↑ About the Wild Samoan Training Center, wildsamoan.com, [dostęp 2023-08-21].
- ↑ Afa – Career, cagematch.net, [dostęp 2023-08-21].
- ↑ The Wild Samoans, wwe.com, [dostęp: 2023-08-21].
- ↑ The Wrestler (2008) – Additional Crew, imdb.com [dostęp 2023-08-21].
- ↑ Usos Foundation (strona zarchiwizowana), usosfoundation.org, [dostęp 2023-09-13].
- ↑ WWE Hell In A Cell notes: Afa and Sika stand with Roman Reigns, Undertaker celebration, postwrestling.com, [dostęp 2023-08-21].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Profile na: CageMatch, WrestlingData, The Wrestling Database, Online World of Wrestling, [dostęp 2023-09-13].
- Profil WWE The Wild Samoans, wwe.com, [dostęp 2023-08-21].
- Strona oficjalna, wildsamoan.com, [dostęp 2023-09-13].