Afa Anoaʻi Sr.

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Afa Anoa'i
ilustracja
Imię i nazwisko

Afa Amituana'i Anoa'i

Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1942
Terytorium Powiernicze Samoa Zachodniego

Współmałżonek

Lynn Anoa'i (od 1960)

Dzieci

5

Rodzina

Rodzina Anoa’i

Kariera wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Afa
Wild Samoan #1

Wzrost

188 cm

Masa ciała

148 kg

Zapowiadany z

Wyspy Samoa

Trenerzy

Kurt von Steiger
Peter Maivia
Rocky Johnson

Debiut

1971

Emerytura

1995

Strona internetowa

Afa Amituana’i „Arthur” Anoa’i (ur. 21 listopada 1942 na Samoa Zachodnim) – samoańsko-amerykański wrestler, menedżer wrestlingowy oraz trener wrestlingu. Członek galerii sław WWE Hall of Fame (2007) oraz trzykrotny posiadacz mistrzostwa drużynowego WWF World Tag Team Championship.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Wczesne życie[edytuj | edytuj kod]

Urodził się na Samoa Zachodnim (ówcześnie Terytorium Powiernicze Samoa Zachodniego). Jako młodzieniec wyemigrował z rodzicami do San Francisco w Kalifornii, a następnie w wieku 17 lat rozpoczął służbę wojskową w Korpusie Kadetów Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych (ang. United States Naval Sea Cadet Corps)[1].

Po odbyciu służby wojskowej rozpoczął treningi w wrestlingu pod okiem Rocky’ego Johnsona, Petera Maivii i Kurta Von Steigera[2].

Początki kariery wrestlera i występy dla World Wrestling Federation (1971 – 1995)[edytuj | edytuj kod]

W 1971 zadebiutował jako wrestler podczas jednej z gal w Phoenix w Arizonie, a następnie trenował swojego młodszego brata Sikę, z którym potem założył tag team o nazwie The Wild Samoans[3].

Przez lata 70. występował wraz z Siką jako drużyna The Wild Samoans w kanadyjskiej promocji Stampede Wrestling (tam też pobierał treningi od Stu Harta) oraz w małych federacjach podległych ogólnoamerykańskiej National Wrestling Alliance (NWA). W 1978 Afa i Sika wystąpili w japońskiej International Wrestling Enterprise zdobywając tam drużynowy tytuł IWA World Tag Team Championship[4].

W 1979 Afa i Sika podpisali kontrakty z World Wrestling Federation (WWF) występując nadal w gimmickach The Wild Samoans, a w WWF zadebiutowali w styczniu 1980 - dodatkowo ich menedżerem został Lou Albano[5]. Wtedy też określano ich jako Dzikusy Albano (Albano’s Wildmen) ze względu na typowo „niecywilizowane zachowanie” związane z jedzeniem surowych ryb podczas wywiadów lub podczas wchodzenia do ringu[6]. Afa stawał również solo do pojedynku o tytuł WWF Heavyweight Championship wyzywając ówczesnego mistrza Boba Backlunda jednak nigdy nie zdobył tego mistrzostwa[7]. W 1980 The Wild Samoans dwukrotnie zdobywali tytuł drużynowy WWF World Tag Team Championship i jeszcze w tym samym roku opuścili WWF[8].

Po odejściu w WWF obaj zaliczali występy nadal jako The Wild Samoans w Mid-South Wrestling i Jim Crockett Promotions. W 1983 powrócili do WWF po raz trzeci sięgając po mistrzostwo WWF World Tag Team Championship po pokonaniu Chiefa Jay Strongbowa i Julesa Strongbowa. W tym samym roku dołączył do nich syn Afy - Samu, a cała trójka występowała do 1984 kiedy zostali zwolnieni z WWF[9].

W 1992 Afa powrócił do WWF występując jako menedżer (okazjonalnie również jako wrestler) The Headshrinkers. Pod koniec maja 1994 stoczył swoją ostatnią walkę w wrestlingu (do sporadycznych występów w 1995 i 1997, a następnie w 2013 i 2014[10]) u boku The Headshrinkers przeciwko The Quebecers i Johnny Polo. W 1994 menedżerował jeszcze Sionne, a w połowie 1995 odszedł z WWF.

Dalsza kariera, występy w telewizji i inne przedsięwzięcia[edytuj | edytuj kod]

Po odejściu z WWF w 1995 skupił się na trenowaniu wrestlerów zakładając szkółkę wrestlingu o nazwie The Wild Samoan Training Center oraz własną niezależną promocję wrestlingu o nazwie World Xtreme Wrestling, które zaczął prowadzić w spółce z bratem Siką w miejscowości Minneola na Florydzie[11]. Od 1997 występował jako wrestler tylko okazjonalnie, ostatecznie kończąc karierę w ringu w wieku 71 lat w 2014[12].

W dniu 31 marca 2007 został wprowadzony do galerii sław WWE Hall of Fame (jako część tag teamu The Wild Samoans) przez swojego syna Samu[13].

W 2008 wystąpił cameo w filmie Zapaśnik u boku Mickey Rourke’a gdzie odegrał postać jednego z trenerów wrestlingu[14]. Wcześniej okazjonalnie pojawiał się w rolach epizodycznych w serialu Policjanci z Miami (odcinek By Hooker by Crook) czy w komediach Trzaskające się ciała z 1987 i Pan niania z 1993.

W 1999 wraz z żoną Lynn założył fundację o nazwie Usos Foundation, której celem jest praca z trudną młodzieżą po przez wyciąganie młodych z różnego rodzaju nałogów, działalności przestępczej oraz szeroko pojętej biedy. Fundacja Usos Foundation świadczy stypendia w szkole wrestlingu Wild Samoans Training Center[15].

W telewizji po raz ostatni pojawił się wraz z bratem Siką podczas gali Hell in a Cell (2020) w październiku 2020 świętując zwycięstwo swojego bratanka Romana Reignsa nad Jey’em Uso[16].

Tytuły i osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

  • Big Time Wrestling
    • NWA World Tag Team Championship (wersja Detroit) (2 razy) – z Siką
  • World Wrestling Council
    • WWC North American Tag Team Championship (1 raz) – z Siką
  • Continental Wrestling Association
    • AWA Southern Tag Team Championship (1 raz) – z Siką
  • Georgia Championship Wrestling
  • Gulf Coast Championship Wrestling
    • NWA Gulf Coast Tag Team Championship (2 razy) – z Siką
  • International Wrestling Enterprise
    • IWA World Tag Team Championship (1 raz) – z Siką
  • Mid-South Wrestling Association
    • Mid-South Tag Team Championship (3 razy) – z Siką
  • NWA All-Star Wrestling
    • NWA Canadian Tag Team Championship (wersja Vancouver) (1 raz) – z Siką
  • NWA Mid-America
    • NWA United States Tag Team Championship (wersja Mid-America) (1 raz) – z Siką
  • Professional Wrestling Hall of Fame
  • Pro Wrestling Illustrated
    • Sklasyfikowany na 346. miejscu wśród 500 najlepszych wrestlerów w zestawieniu "PWI Years" w 2003.
  • Southeastern Championship Wrestling
    • NWA Southern Tag Team Championship (dywizja Southern) (2 razy) – z Siką
  • Stampede Wrestling
    • Stampede Wrestling International Tag Team Championship (2 razy) – z Siką
  • World Wrestling Entertainment / World Wrestling Federation

Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]

Afa i jego żona Lynn doczekali się siedmiorga dzieci. Trzech synów i czterech córek. Synowie Afy - Samula Fred Anoaʻi (Samu), Lloyd Anoaʻi (L.A. Smooth) i Afa Anoaʻi Jr. (Manu) zostali wrestlerami. Najstarszą jego córką jest Komiti Trotter Anoa'i, drugą w kolejności - Bernadette Anoa'i-Shroyer, następną Monica Anoa'i (żona zmarłego wrestlera Gary’ego Albrighta) a najmłodszą - Vale Anoaʻi, która jest aktorką.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Meet Afa the Wild Samoan (strona zarchiwizowana), wildsamoan.com, [dostęp 2023-09-13].
  2. Afa, cagematch.net, [dostęp 2023-09-13].
  3. Wild Ssamoans, cagematch.net, [dostęp 2023-09-13].
  4. IWA World Tag Team Championship, cagematch.net, [dostęp 2023-09-13].
  5. Anoa'i Family Tree (Samoan Wrestlers), sportskeeda.com, [dostęp 2023-09-13].
  6. The Untold Truth Of The Wild Samoans, looper.com, [dostęp 2023-09-13].
  7. Afa vs. Bob Backlund, cagematch.net, [dostęp 2023-09-13].
  8. World Tag Team Championship, cagematch.net, [dostęp 2023-09-13].
  9. Wild Samoans, onlineworldofwrestling.com, [dostęp 2023-09-13].
  10. Matches - Afa Anoa’i, cagematch.net, [dostęp 2023-09-13].
  11. About the Wild Samoan Training Center, wildsamoan.com, [dostęp 2023-08-21].
  12. Afa - Career, cagematch.net, [dostęp 2023-08-21].
  13. The Wild Samoans, wwe.com, [dostęp: 2023-08-21].
  14. The Wrestler (2008) - Additional Crew, imdb.com [dostęp 2023-08-21].
  15. Usos Foundation (strona zarchiwizowana), usosfoundation.org, [dostęp 2023-09-13].
  16. WWE Hell In A Cell notes: Afa and Sika stand with Roman Reigns, Undertaker celebration, postwrestling.com, [dostęp 2023-08-21].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]