Bill Conti

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bill Conti
Ilustracja
Prawdziwe imię i nazwisko

William Conti

Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1942
Providence

Zawód

kompozytor, dyrygent, kompozytor muzyki filmowej, muzyk

Współmałżonek

Shelby Cox Conti

Lata aktywności

od 1969

William „Bill” Conti (ur. 13 kwietnia 1942 w Providence) – amerykański kompozytor i dyrygent, twórca muzyki filmowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Providence[1] w Rhode Island w rodzinie Amerykanów pochodzenia włoskiego jako syn Lucetty i Williama Conti[2]. Po raz pierwszy zajął się z muzyką w wieku siedmiu lat, kiedy zaczął grać na fortepianie pod batutą ojca[3]. W 1959 ukończył North Miami High School w North Miami[4].

W latach 60. jako nastolatek wraz z rodziną przeniósł się do Miami na Florydzie[3]. Jako 15-latek założył grupę, z którą zaczął grać na lekcjach tańca w Miami[3]. Był członkiem High School Musical Group and Symphony Orchestra i zdobył nagrodę Silver Knight od Miami Herald za wielki wkład w dziedzinie muzyki[3]. Otrzymał stypendium na Uniwersytecie Stanu Luizjana (LSU), gdzie specjalizował się w komponowaniu i graniu jazzu[5]. Podczas studiów zarabiał pieniądze w lokalnych klubach nocnych. W tym czasie poznał swoją przyszłą żonę, Shelby, która była członkiem chóru baletowego i solistką w grupie tańca nowoczesnego. Po ukończeniu LSU został przyjęty do Juilliard School of Music w Nowym Jorku[3]. Przez piętnaście lat był dyrektorem orkiestry.

W 1969 skomponował swoją pierwszą muzykę filmową do sensacyjnego dramatu kryminalnego produkcji włoskiej Un sudario a la medida[3] z Johnem Richardsonem, Anitą Ekberg i Fernando Reyem. Był też kompozytorem muzyki do brytyjskiego dramatu Juliette de Sade (1969)[5]. W 1971 na Festiwalu Filmowym w Wenecji poznał reżysera Paula Mazursky, z którym współpracował i napisał muzykę do jego komediodramatu Zakochany Blume (Blume in Love, 1973)[5] z George'em Segalem, Krisem Kristoffersonem, Shelley Winters i Marshą Mason. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych napisał muzykę do kolejnego filmu Paula Mazursky Harry i Tonto (Harry and Tonto, 1974) z Artem Carneyem, Ellen Burstyn i Larry Hagmanem[6].

Światową sławę przyniosła mu w 1976 ścieżka dźwiękowa do filmu Rocky[7], gdzie piosenka „Gonna Fly Now” (1977) zdobyła nominację do Oscara w kategorii najlepsza piosenka oryginalna. Był też twórcą muzyki do piosenki „All Time High” w wykonaniu Rity Coolidge z filmu o przygodach James Bonda Tylko dla twoich oczu (Bone For All Eyes, 1981)[5] w reżyserii Johna Glena, a piosenka tytułowa „For Your Eyes Only” była także nominowana do Oscara. W 1984 zdobył Oscara w kategorii najlepsza muzyka do filmu Philipa Kaufmana Pierwszy krok w kosmos (The Right Stuff, 1983). Komponował też muzykę do kolejnych części o bokserze Rockym oraz Karate Kid (1984) i Karate Kid II (1986).

Komponował także muzykę do seriali telewizyjnych ABC i CBS, w tym Executive Suite (1976) z Mitchem Ryanem i Sharon Acker. Jednym z jego najbardziej znanych dzieł jest czołówka i muzyka do serialu telewizyjnego Dynastia (1981) i miniserialu Północ-Południe (1985). Skomponował niektóre z najbardziej rozpoznawalnych tematów do transmisji telewizyjnych, m.in. Good Morning America, Nightline, ABC Sports. Tworzył także muzykę do licznych reklam telewizyjnych promujących produkty Honda, Pizza Hut, Sprite i Coca-Cola[3].

W latach 1983-84 Bill Conti stworzył trwały zapis muzyczny, tworząc jednocześnie kompozycje do pięciu seriali telewizyjnych. Stworzył własną płytę, gdy w latach 1986-87 wzrósł do dziewięciu. Otrzymał trzy nagrody Emmy, do której był nominowany dziesięć razy. Był dyrygentem Juilliard Symphony Orchestra podczas maratonu na żywo z Lincoln Center for the Performing Arts – po raz pierwszy w telewizyjnej transmisji sportowej. W 1991 został także głównym dyrygentem orkiestry Nashville Symphony. W 1995 otrzymał nagrodę Golden Soundtrack od Amerykańskiego Stowarzyszenia Kompozytorów, Autorów i Wydawców (ASCAP) za całokształt wkładu do filmu i telewizji.

Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]

Rok Festiwal, nagroda Kategoria Za Wynik
1983 Nagroda Akademii Filmowej Najlepsza muzyka Pierwszy krok w kosmos Wygrana[8]
1981 Nagroda Akademii Filmowej Najlepsza muzyka Rocky Nominacja[8]
1976 Nagroda Akademii Filmowej Najlepsza muzyka Tylko dla twoich oczu Nominacja[8]
1982 Złoty Glob Najlepsza muzyka filmowa Tylko dla twoich oczu Nominacja[9]
1979 Złoty Glob Najlepsza muzyka Niezamężna kobieta Nominacja[9]
1977 Złoty Glob Najlepsza muzyka filmowa Rocky Nominacja[9]
2008 Nagroda Emmy Najlepsza reżyseria muzyczna 80. ceremonia wręczenia Oscarów Nominacja[10]
2006 Nagroda Emmy Najlepsza reżyseria muzyczna 78. ceremonia wręczenia Oscarów Nominacja[10]
2003 Nagroda Emmy Najlepsza reżyseria muzyczna 75. ceremonia wręczenia Oscarów Wygrana[10]
1999 Nagroda Emmy Najlepsza reżyseria muzyczna 71. ceremonia wręczenia Oscarów Nominacja[10]
1998 Nagroda Emmy Najlepsza reżyseria muzyczna 70. ceremonia wręczenia Oscarów Wygrana[10]
1997 Nagroda Emmy Najlepsza reżyseria muzyczna 69. ceremonia wręczenia Oscarów Nominacja[10]
1995 Nagroda Emmy Najlepsze osiągnięcie w komponowaniu muzyki 67. ceremonia wręczenia Oscarów Nominacja[10]
1994 Nagroda Emmy Najlepsze osiągnięcie w komponowaniu muzyki 66. ceremonia wręczenia Oscarów Nominacja[10]
1993 Nagroda Emmy Najlepsze osiągnięcie w komponowaniu muzyki 65. ceremonia wręczenia Oscarów Nominacja[10]
1992 Nagroda Emmy Najlepsze osiągnięcie w komponowaniu muzyki 64. ceremonia wręczenia Oscarów Wygrana[10]
1991 Nagroda Emmy Najlepsze osiągnięcie w komponowaniu muzyki 63. ceremonia wręczenia Oscarów Nominacja[10]
1986 Nagroda Emmy Najlepsze osiągnięcie w komponowaniu muzyki – miniserial lub film telewizyjny Północ-Południe Nominacja[10]
2000 Nagroda Satelita Najlepsza muzyka Afera Thomasa Crowna Nominacja[11]
1978 Nagroda Grammy Najlepszy album z oryginalną ścieżką dźwiękową napisaną dla filmu kinowego
lub na potrzeby specjalnego programu telewizyjnego
Rocky Nominacja[12]
1978 Nagroda Grammy Najlepsze instrumentalne wykonanie pop „Gonna Fly Now“ (Rocky) Nominacja[12]
1978 Nagroda Grammy Najlepsza kompozycja instrumentalna „Gonna Fly Now“ (Rocky) Nominacja[12]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Personalidade: Bill Conti (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2009-06-30]. (port.).
  2. Bill Conti Biography (1942-). Film Reference. [dostęp 2009-06-30]. (ang.).
  3. a b c d e f g Bill Conti. ČSFD.cz. [dostęp 2009-06-30]. (cz.).
  4. Bill Conti – Writer – Films as Composer:, Publications. Filmreference.com. [dostęp 2009-06-30]. (ang.).
  5. a b c d Jason Ankeny: Bill Conti Artist Biography. AllMusic. [dostęp 2019-02-27]. (ang.).
  6. Harry and Tonto (1974). Rotten Tomatoes. [dostęp 2009-06-30]. (ang.).
  7. Bill Conti Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2019-02-27]. (ang.).
  8. a b c Search Results – Academy Awards Search | Academy of Motion Picture Arts & Sciences [online], awardsdatabase.oscars.org [dostęp 2019-03-01].
  9. a b c Klaus Maria Brandauer | Golden Globes [online], www.goldenglobes.com [dostęp 2019-03-01].
  10. a b c d e f g h i j k l Bill Conti | Television Academy [online], emmys.com [dostęp 2019-03-01].
  11. Satellite Awards (2000) – IMDb [online], imdb.com [dostęp 2019-03-01].
  12. a b c Bill Conti | Artist | www.grammy.com [online], grammy.com [dostęp 2019-03-01].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]