Jerzy Szmajdziński

Jerzy Szmajdziński

Data i miejsce urodzenia	9 kwietnia 1952 Wrocław
Data i miejsce śmierci	10 kwietnia 2010 Smoleńsk
Minister obrony narodowej
Okres	od 19 października 2001 do 31 października 2005
Przynależność polityczna	Sojusz Lewicy Demokratycznej
Poprzednik	Bronisław Komorowski
Następca	Radosław Sikorski
Minister spraw wewnętrznych i administracji (p.o.)
Okres	od 21 kwietnia 2004 do 2 maja 2004
Przynależność polityczna	Sojusz Lewicy Demokratycznej
Poprzednik	Józef Oleksy
Następca	Ryszard Kalisz
Wicemarszałek Sejmu VI kadencji
Okres	od 6 listopada 2007 do 10 kwietnia 2010
Przynależność polityczna	KP Lewica (SLD)
Odznaczenia

{{Polityk infobox}} Nieoczekiwana grafika: "grafika".

Jerzy Andrzej Szmajdziński (ur. 9 kwietnia 1952 we Wrocławiu, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – polski polityk, poseł na Sejm w latach 1985–1989 i ponownie od 1991 do 2010 (I, II, III, IV, V i VI kadencji), wicemarszałek Sejmu VI kadencji, były minister obrony narodowej.

Życiorys

W latach 1966–1971 był uczniem Elektronicznych Zakładów Naukowych we Wrocławiu. W 1975 ukończył studia na Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. W latach 1973–1990 był członkiem PZPR, od 1986 zasiadał w Komitecie Centralnym. W latach 1986–1989 był członkiem Ogólnopolskiego Komitetu Grunwaldzkiego. W okresie 1984–1989 był przewodniczącym Zarządu Głównego Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej, a w 1989–1990 kierownikiem Wydziału Organizacyjnego KC PZPR. Od powołania przystąpił do SdRP, pełniąc funkcje we władzach krajowych tej partii. Od 1999 działał w Sojuszu Lewicy Demokratycznej.

W latach 1988–1990 był wiceprezesem Polskiego Komitetu Olimpijskiego. W latach późniejszych był także członkiem zarządu koszykarskiej spółki akcyjnej Śląsk Wrocław.

Sprawował mandat poselski na Sejm PRL IX kadencji, ponownie był wybierany w 1991, 1993, 1997, 2001 i 2005. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz siódmy został posłem, kandydując z listy koalicji Lewica i Demokraci w okręgu legnickim i otrzymując 42 724 głosy. Od 22 kwietnia 2008 zasiadał w klubie poselskim Lewica.

W Sejmie był m.in. przewodniczącym Klubu Parlamentarnego SLD (dwukrotnie) oraz przewodniczącym Komisji Obrony Narodowej. W 2007 został wicemarszałkiem Sejmu VI kadencji.

W październiku 2001 objął stanowisko ministra obrony narodowej w rządzie Leszka Millera. 21 kwietnia 2004 został tymczasowo także kierownikiem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji (w związku z wyborem dotychczasowego szefa resortu Józefa Oleksego na stanowisko Marszałka Sejmu). Zachował stanowisko ministra obrony narodowej w obu rządach Marka Belki. Był także członkiem komitetu wyborczego Włodzimierza Cimoszewicza w wyborach prezydenckich w 2005. Od początku zasiadał we władzach krajowych SLD, w czerwcu 2008 został wiceprzewodniczącym tej partii.

Grób Jerzego Szmajdzińskiego

W grudniu 2009 został ogłoszony kandydatem SLD w wyborach prezydenckich w 2010.

10 kwietnia 2010 zginął w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku. 20 kwietnia 2010 został pochowany na Cmentarzu w Wilanowie.

Życie prywatne

Był żonaty z Małgorzatą Sekułą-Szmajdzińską, po jego śmierci wybraną do rady Warszawy (2010) i do Sejmu (2011). Miał dwoje dzieci: Agnieszkę i Andrzeja.

Odznaczenia i wyróżnienia

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2010, pośmiertnie)
• Order Białej Gwiazdy I klasy (Estonia, 2002)
• Honorowe obywatelstwa: Jeleniej Góry (2002), Bolkowa (2004), Dolnego Śląska (2010, pośmiertnie) i Legnicy (2011, pośmiertnie)

28 czerwca 2010 odsłonięto poświęconą mu tablicę pamiątkową przy stadionie Oporowska, a 10 kwietnia 2011 tablicę pamiątkową przed siedzibą SLD przy ul. Wojska Polskiego w Jeleniej Górze.

11 kwietnia 2012 imię Jerzego Szmajdzińskiego otrzymała Sala Reprezentacyjna w siedzibie Ministerstwa Obrony Narodowej.

Bibliografia

• Strona sejmowa posła VI kadencji. [dostęp 10 kwietnia 2010].