Kolonia Hegenscheidta
Część Katowic | |
Budynki przy ul. W. Bogusławskiego w rejonie dawnej kolonii z lat 90. XIX wieku (po prawej; nr 1b) i 1907 roku (po lewej; nr 3)[1] | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miasto | |
Dzielnica | |
Data założenia |
około 1870 |
Położenie na mapie Katowic | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
50°15′39″N 19°00′12″E/50,260722 19,003389 |
Kolonia Hegenscheidta[2], Kolonia Hegenschaidt[3][4] – osada robotnicza huty Baildon, położona w rejonie ulicy Wojciecha Bogusławskiego (w latach 1871–1922 Hegenscheidt Straße[5]) w Katowicach, we wschodniej części dzielnicy Załęże.
Kolonia powstała około 1870 roku dla pracowników huty Baildon z inicjatywy ówczesnego właściciela huty – Wilhelma Hegenscheidta[6] (ur. 1823, zm. 1891[7]), w miejscu starego Młyna Załęskiego[2]. Właściciel ogłosił, że udzieli kilkuletniej pożyczki na zakup działki i budowę domu każdemu, kto zgodzi się odpracować dług[6]. Kolonia składała się wówczas z kilku domów[8]. W 1885 roku kolonię zamieszkiwało 629 osób[3], natomiast pięć lat później 1054 osób[4]. 22 kwietnia 1898 roku mieszkańcy kolonii obchodzili 25-lecie jej istnienia. Z tej okazji została ofiarowana msza święta w parafii boguckiej[9]. Na początku XX wieku obszar kolonii był sporny między hutą Baildon a gminą Załęże[2].
Rejon kolonii był stale rozbudowywany. Do 1936 roku, przy ulicy 18 Sierpnia z inicjatywy huty wybudowano 9 jednopiętrowych familoków w trzech szeregach po trzy budynki[10]. W latach powojennych do tych budynków dobudowywano kolejne piętra, a także powstały nowe obiekty[11]. Prawdopodobnie dwa z istniejących obecnie budynków położonych przy ulicy Wojciecha Bogusławskiego pochodzą z czasów budowy kolonii[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Katowickie budynki. katowickiebudynki.eu. [dostęp 2020-10-03]. (pol.).
- ↑ a b c Antoni Steuer: Leksykon załęski. HEGENSCHEIDTA KOLONIA. www.mhk.katowice.pl. [dostęp 2020-10-03]. (pol.).
- ↑ a b Stadt und Landkreis Kattowitz (poln. Katowice). treemagic.org. [dostęp 2020-07-25]. (pol.).
- ↑ a b Borowy 1997 ↓, s. 94.
- ↑ Archiwum Map Wojskowego Instytutu Geograficznego: Floetzkarte des Oberschlesischen S. No 26 Sect. Kattowitz. www.mapywig.org. [dostęp 2020-09-29]. (niem.).
- ↑ a b Rzewiczok 2009 ↓, s. 25.
- ↑ Michał Bulsa, Patronackie osiedla robotnicze. Tom 1: Górny Śląsk, Łódź 2022, s. 94.
- ↑ a b Frużyński, Grzegorek i Rygus 2017 ↓, s. 315.
- ↑ Wiadomości bliższe i dalsze. „Katolik”. 41, s. 3, 1898-04-05. (pol.).
- ↑ Rzewiczok 2009 ↓, s. 34.
- ↑ Rzewiczok 2009 ↓, s. 64.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert Borowy , Wczoraj – dziś – jutro... kopalni „Katowice-Kloefas”. Historia węglem pisana, Katowice: KWK „Katowice-Kloefas”, 1997, ISBN 83-907139-2-6 .
- Adam Frużyński , Grzegorz Grzegorek , Piotr Rygus , Kopalnie i huty Katowic, Katowice: Wydawnictwo „Prasa i Książka” Grzegorz Grzegorek, 2017, ISBN 978-83-63780-23-4 (pol.).
- Urszula Rzewiczok, Huta Baildon i jej twórca, Katowice: Muzeum Historii Katowic, 2009, ISBN 978-83-87727-99-4 .