Przejdź do zawartości

Koszęcin (województwo śląskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Rembecki (dyskusja | edycje) o 00:19, 8 gru 2016. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Koszęcin
{{{rodzaj miejscowości}}}
{{{alt zdjęcia}}}
Koszęcin - Zamek - siedziba Zespołu Pieśni i Tańca Śląsk, panorama z wieży widokowej, Kościół Świętej Trójcy, Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa , Leśnica, łąka w pobliżu wieży widokowej
Państwo śląskie
Powiat

lubliniecki

Gmina

Koszęcin

Liczba ludności (2008)

4 471

Strefa numeracyjna

(+48) 34

Kod pocztowy

42-286

Tablice rejestracyjne

SLU

SIMC

0135450

Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak mapy: śląskie
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:airport}
Strona internetowa

Koszęcin (dawniej Kosięcin, śl. Kůoszyncin, niem. Koschentin[1]) – wieś w powiecie lublinieckim w województwie śląskim. Siedziba gminy Koszęcin oraz nadleśnictwa Koszęcin. Historycznie leży na Górnym Śląsku.

Nazwa

Nazwę miejscowości w formie Kosęcin w książce "Krótki rys jeografii Szląska dla nauki początkowej" wydanej w Głogówku w 1847 wymienił śląski pisarz Józef Lompa.[2]

Herb

Walenty Roździeński na tle XVII wiecznej huty - drzeworyt z dzieła Officina ferraria użyty w herbie miejscowości.
Panorama z wieży widokowej
Zamek w Koszęcinie

W herbie miejscowości przedstawiony jest drzeworyt z barokowego poematu o górnictwie i hutnictwie pt. "Officina ferraria, który napisał w 1612 roku w języku polskim zarządca kopalń i hut na Śląsku Walenty Roździeński.[3]

Historia

Pierwsze zapiski o Koszęcinie pochodzą z 1277 roku i dotyczą opisu dziesięciny ze wsi Koszęcin, nadanej przez biskupa krakowskiego Pawła z Przemankowa na rzecz kościoła w Kamieniu Śląskim.

Określenie chociażby przybliżonej daty zaistnienia zorganizowanego osadnictwa w tym miejscu, którą można by uznać za początek istnienia Koszęcina, czy pochodzenia jego nazwy – wydaje się dziś bardzo trudne lub wręcz niemożliwe do ustalenia. Według przekazów ludowych Koszęcin był osadą już w dawnych czasach przedchrześcijańskich. Jedna z legend utożsamia nazwę z ówczesnym panem tych ziem – księciem Gosławem Koszewskim[4].

Inna natomiast sugeruje związek nazwy z wyplataniem koszy z wikliny, którym to rzemiosłem trudnili się powszechnie pradawni mieszkańcy, z uwagi na położenie miejscowości wśród borów i trzęsawisk.

Pierwsze badania archeologiczne prowadzono w miejscowości w latach 1928 i 1933 przez Konrada Jażdżewskiego i Józefa Kostrzewskiego. Odnaleziono wówczas w pobliskich miejscowościach ślady ludzkiej działalności z młodszej epoki kamiennejneolitu (4500 - 1700 lat p.n.e.) kojarzone z tzw. kulturą pucharów lejkowatych (Piłka i Piasek) czy kulturą tardenoaską (Kalety).

Na początku XX wieku w Koszęcinie działały liczne polskie organizacje m.in. od 1919 roku działała tu komórka Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska pod dowództwem Mariana Gniatyczyńskiego , od stycznia 1920 roku 50 osobowe gniazdo śląskiej dzielnicy Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” kierowane przez Pawła Krausa i Ryszarda Ulfika, Związek Towarzystw Polek, oraz Towarzystwo Oświaty na Śląsku im. św. Jacka. Miejscowość objęły walki w czasie powstań śląskich.[5] W plebiscycie na Górnym Śląsku przeprowadzonym 20 marca 1921 roku w Koszęcinie większość osób głosowała za pozostaniem w granicach Niemiec. Za Niemcami oddano 888 głosów (68%), za Polską zaś 417 głosów (32%). Ostatecznie jednak miejscowość włączono do Polski[6].

Znani są właściciele Koszęcina począwszy od czasów Piastów opolskich, aż do ostatniego, którym był książę Karl Gottfried zu Hohenlohe Ingelfingen. W styczniu 1945 w obawie przed nacierającymi wojskami radzieckimi, ostatni Hohenlohe opuścił Koszęcin, przenosząc się do Kraubath an der Mur w Austrii (Land Styria), zmarł bezpotomnie w 11 lipca 1960 w szpitalu w Graz.

W latach 90. XX wieku samorząd Koszęcina czynił starania o uzyskanie praw miejskich. Jednym z efektów było utworzenie w centrum miejscowości ryneczku.

Od czasów powojennych Koszęcin przynależał do województwa katowickiego. W latach 1975-1998 w województwie częstochowskim. Od stycznia 1999 należy do województwa śląskiego.

Miejscowość liczy ok. 4500 mieszkańców. Koszęcin posiada własny klub sportowy - "LKS Śląsk Koszęcin".

Położenie geograficzne

Budynek Nadleśnictwa Koszęcin

Koszęcin położony jest w Ziemi lublinieckiej, w północno-zachodniej części Progu Woźnickiego na Wyżynie Śląsko-Krakowskiej, nad rzeką Leśnicą, dopływem Małej Panwi. Jest to zarazem teren Śląska Białego w północnej części Górnego Śląska.

Na terenie miejscowości znajduje się siedziba Nadleśnictwa Koszęcin. W części południowo-wschodniej mieści się basen oraz tor kajakowy na rzece Leśnicy.

Zamek koszęciński

 Osobny artykuł: Pałac w Koszęcinie.

W pobliżu centrum miejscowości znajduje się klasycystyczny zespół pałacowo - parkowy, będący obecnie siedzibą Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny.

Zamek, stanowiący trzon zespołu wybudowany został w XVII wieku, przebudowany w obecną formę w latach 1829 - 1830. Od 1804 roku funkcjonował jako rezydencja jednej z linii rodu Hohenlohe i był jej własnością do roku 1945. W XIX wieku i na początku XX wieku zasiadający w zameczku książęta z tego rodu byli właścicielami Koszęcina, Boronowa i Tworoga. Przy zamku znajduje się park z kilkunastoma okazami chronionej fauny i flory.

Według podania król Jan III Sobieski miał zostawić w koszęcińskim zameczku swą Marysieńkę w czasie odsieczy wiedeńskiej.

Przy zamku znajduje się cmentarz ewangelicki, a nieopodal wybudowana w 2006 roku wieża widokowa.

Kościoły i wspólnoty wyznaniowe w Koszęcinie

Kościół Świętej Trójcy z XVIII wieku

Mieszkańcy miejscowości przynależą do dwóch parafii, wchodzących w skład dekanatu woźnickiego i podległych biskupowi gliwickiemu. W południowej części miejscowości znajduje się zabytkowy kościół drewniany z 1724 roku pod wezwaniem Świętej Trójcy. Leży on na szlaku architektury drewnianej województwa śląskiego. W części północnej zaś znajduje się zbudowany w 1908 roku kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Koszęcinie. Pierwszym miejscem, w którym mogli spotykać się katolicy w Koszęcinie, była kaplica przy zamku w Koszęcinie, wybudowana w 1609 roku przez Andrzeja Kochcickiego. Z kaplicy korzystali katolicy, mimo że właścicielami zamku byli protestanci. Po poświęceniu przez biskupa wrocławskiego w 1647 roku, wybudowanej wcześniej kaplicy zamkowej, Koszęcin stał się filią sadowskiej parafii, a w II połowie XIX wieku kuracją. Od tego czasu obecni tu byli - czasem z kilkuletnimi przerwami - kapelani zamkowi, którym podlegały także dwie świątynie drewnianej architektury sakralnej: kościół Świętej Trójcy w Koszęcinie, wybudowany w pierwszej połowie XVIII wieku i kościół Św. Jana Chrzciciela w Bruśku. Mimo posiadania dwóch sakralnych budowli Koszęcin nie miał własnej parafii. Wraz z otaczającymi go miejscowościami należał do parafii Św. Józefa w Sadowiu. Od połowy XIX wieku mieszkańcy Koszęcina czynili starania o utworzenie samodzielnej parafii. 27 lutego 1869 roku biskup wrocławski utworzył w Koszęcinie samodzielną parafię. Do utworzonej parafii przyłączono: Strzebiń, Łazy, Prądy, Brusiek, Drutarnię, Pustą Kuźnicę i wiele przysiółków. Kościołem parafialnym została kaplica zamkowa, a pierwszym proboszczem był Karol Diettrich.

  • Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Koszęcinie
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Koszęcinie
Organy w zamkowej kaplicy

Wraz z powstaniem parafii mieszkańcy Koszęcina rozpoczęli starania o wybudowanie nowej, większej świątyni. Spotkali się jednak ze sprzeciwem ze strony ówczesnego właściciela wioski księcia Fryderyka Hohenlohe-Ingenfingen. Do swojej śmierci Fryderyk nie wyraził zgody na prośbę koszęcinian. Sytuacja uległa zmianie wraz z przejęciem licznych dóbr koszęcińskich przez syna Fryderyka Karola-Gottfryda zu Hohenlohe-Ingenfingen. Nowy 16-letni właściciel Koszęcina okazał się bardziej życzliwy dla katolików. Poprzez zezwolenie na budowę kościoła i pomoc ze strony zamku, chciał książę Karol pozbyć się katolików z kaplicy zamkowej i przeznaczyć ją dla nielicznych ewangelików, do których on sam się zaliczał. Do nowo powstałego kościoła przeniesiono parafię zamkową, do której przyłączono Strzebiń, Łazy, Prądy, Brusiek, Drutarnię, Pustą Kuźnicę. W 1906 roku została podpisana umowa zezwalająca na budowę nowego kościoła obok wybudowanej w 1899 roku plebanii. Projekt i kosztorys wykonał architekt Schneider z Opola. Budowa kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa w Koszęcinie trwała niespełna 2 lata - od wiosny roku 1907 do 15 października 1908 roku, kiedy to świątynia została poświęcona. W maju 1998 roku kościół NSPJ w Koszęcinie wraz z stojącym obok probostwem zostały zaliczone do obiektów zabytkowych. Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Koszęcinie liczy dzisiaj około 3100 parafian zamieszkujących Koszęcin, Nowy Dwór i Irki.

  • Kościół Świętej Trójcy w Koszęcinie

Kościół Świętej Trójcy zbudowany został w 1724 r. na miejscu poprzedniej świątyni z XVI w. Powstanie świątyni wiąże się z legendą o objawieniach, które miały być powodem wyboru miejsca wybudowania kościoła. W maju 1966 roku kuria biskupia w Katowicach mianowała dla kościoła osobnego rektora z poleceniem zorganizowania przy tym kościele samodzielnego duszpasterstwa. W dniu 10 grudnia 1977 roku dekretem księdza Biskupa Ordynariusza Herberta Bednorza erygowano parafię Świętej Trójcy w Koszęcinie, do której przyłączono wioskę Prądy. W 1995 roku parafia obchodziła 375-lecie wybudowania obecnego kościoła, a w 1999 roku zawieszono na wieży trzy nowe dzwony: fundacji nieżyjącego już księdza proboszcza Antoniego Ryguły (700 kg), parafian (420 kg) i rodziny Klary i Edwarda Bambynków (220 kg). W parafii Trójcy Świętej w Koszęcinie posługiwało dotychczas dwóch proboszczów: Ksiądz Antoni Ryguła - od 1966 roku do swojej śmierci w kwietniu 2002 roku, i ksiądz Jan Matla, od czerwca 2002 do dzisiaj. Parafia liczy około 1700 osób. W 1960roku kościół Świętej Trójcy zaliczono do obiektów zabytkowych.

Inne

W Koszęcinie mieści się też Sala Królestwa Chrześcijańskiego Zboru Świadków Jehowy[7].

Komunikacja

Budynek stacji kolejowej w Koszęcinie

Koszęcin leży na istniejącym od końca XIX w. szlaku kolejowym z Katowic do Lublińca, Poznania i Wrocławia oraz na skrzyżowaniu dróg wojewódzkich:

Święto „Śląska”

Występ Zespołu „Śląsk” w 2007 roku

Corocznie na przełomie czerwca i lipca z okazji urodzin Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” na terenie parku przy koszęcińskim zamku jest organizowana impreza kulturalna pod nazwą „Święto Śląska”'. Ma ona charakter pikniku artystycznego.

Podczas Święta „Śląska” prezentują się zespoły taneczne z różnych krajów Europy, jego atrakcją są również występy zespołów popowych i rockowych. Dyrekcja zespołu „Śląsk” wręcza w trakcie imprezy nagrodę Animus Silesiae artystom dbającym szczególnie o śląskie dziedzictwo kulturowe.

Imprezie towarzyszą m.in. pokazy walk rycerskich czy też pokazy dawnych technik wytopu żelaza na ziemiach w pobliżu Koszęcina.

W roku 2011 impreza odbyła się w dniach 1-3 lipca. Oprócz Koncertu Galowego Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” wystąpili m.in.: Piotr Kupicha ze swoją drużyną z programu "Bitwa na Głosy", Zakopower, Grzegorz Halama, Zespół PIN, Marcin Wyrostek[8]

Ryneczek w Koszęcinie

Ciekawostki

W miejscowym Domu Kultury działa od października 2010 obserwatorium astronomiczne, dysponujące teleskopem Schmidta-Cassegraina.

Na terenie Koszęcina działa organizacja Mniejszości Niemieckiej DFK Koszęcin, skupiająca osoby z pochodzeniem niemieckim.[9]

Miasta partnerskie

Umowa partnerska pomiędzy gminą Koszęcin a miastem Gura Humorului w okręgu Suceava (Rumunia) została podpisana 7 grudnia 2007r. Umowę podpisali sekretarza miasta Gura Humorului Mihai Hunera i wójt Koszęcina Grzegorz Ziaja. Umowa ta, jest potwierdzeniem starań o pogłębieniu przyjacielskich stosunków między społecznościami lokalnymi, podmiotami gospodarczymi i organizacjami pozarządowymi obydwu gmin na wielu płaszczyznach. Gura Humorului to miejscowość, która znajduje się w południowej Bukowinie, przy ujściu rzeki Humor w Rumunii. Miejscowość liczy ok. 16 000 mieszkańców z czego 0,44% to Polacy.  

strona Miasta Gura Humorului http://www.gurahumorului.info/ro  

  16 lipca 2010 roku Gmina Koszęcin podpisała umowę o międzygminnej współpracy partnerskiej pomiędzy gminą Koszęcin a Gminą Kraubath an den Mur w Okręgu Styria Austria. Celem tej umowy jest rozwijanie współpracy , określonej w formie przedsięwzięć, wspierających i umacniających pomyślny  rozwój: gospodarczy, kulturalny i wychowawczo-edukacyjny obydwu stron. Strony będą organizować spotkanie delegacji samorządów, przedstawicieli kierownictwa, współpracowników i specjalistów  w uzgodnionych dziedzinach i pomagać sobie w rozwoju kontaktów między osobami prawnymi i fizycznymi.

strona partnerska http://www.koszecin-kraubath.eu strona Gminy Kraubath an den Mur: http://www.kraubath.at

  1. http://www.verwaltungsgeschichte.de/sch_lublinitz.html
  2. Józef Lompa, „Krótki rys jeografii Śląska dla nauki początkowej”, Głogówek 1847, str.30.
  3. Walenty Rożdzieński, "Officina ferraria abo huta i warstat z kuźniami szlachetnego dzieła żelaznego przez Walentego Roździeńskiego teraz nowo wydana", Kraków 1612, drukarnia S. Kempini
  4. Tu narodził się "Śląsk". [dostęp 2010-03-16].
  5. "Encyklopedia powstań śląskich", Instytut Śląski w Opolu, Opole 1982, str. 244, hasło "Koszęcin".
  6. Mapa obszaru plebiscytowego zawierająca wyniki głosowania w poszczególnych miejscowościach
  7. Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 25 stycznia 2013.
  8. XIII Piknik Artystyczny „Święto Śląska”, Lubliniec Info - Aktualności (www.lubliniec.info)
  9. http://www.vdg.pl/pl/organization/128.

Bibliografia

  • Koszęcin i okolice p. red. Jana Myrcika, Druk-Technika, Lubliniec 1994
  • Lubliniec i okolice przewodnik krajoznawczy p. red. Macieja i Teresy Janików, Górnośląska Oficyna Wydawnicza SA, Katowice
  • Koszęcin na starej fotografii p. red. Jana Myrcika, grudzień 2001

Linki zewnętrzne