Mieczysław Broniszewski

Mieczysław Broniszewski

Pełne imię i nazwisko	Mieczysław Eugeniusz Broniszewski
Data i miejsce urodzenia	30 grudnia 1948 Karczew
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole Mazur Karczew Wisła Płock
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1970 Mazur Karczew (juniorzy) 1971–1977 Mazur Karczew 1972–1974 Mazowsze (juniorzy) 1975 Warszawa (juniorzy) 1976–1981 Polska U-18 (asystent) 1976–1981 Polska U-20 (asystent) 1981–1988 Polska U-18 1981–1988 Polska U-20 1990–1992 Stilon Gorzów Wielkopolski 1993 Motor Lublin 1994–1995 Polska (asystent) 1994–1995 Polska U-21 1996 Wisła Kraków (asystent) 1996–1997 Polonia Warszawa 1997–1998 Stomil Olsztyn 1998–1999 Amica Wronki 1999 Stomil Olsztyn 2000 Górnik Zabrze 2002–2003 Orlen/Wisła Płock 2004 Polonia Warszawa 2004 GKS Katowice 2004–2005 Radomiak Radom 2008–2009 GKP Gorzów Wielkopolski 2011–2012 Wisła Płock
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata U-20 w piłce nożnej brąz Meksyk 1983 Mistrzostwa Europy U-18 w piłce nożnej brąz ZSRR 1984

Mieczysław Broniszewski (ur. 30 grudnia 1948 w Karczewie) – polski piłkarz i trener piłkarski. Przez blisko dwadzieścia lat pracował jako szkoleniowiec dzieci i młodzieży; był selekcjonerem kadry juniorów oraz U-21. Od połowy lat 90. prowadzi zespoły najczęściej z ekstraklasy, z którymi udanie walczył o pozostanie w lidze.

Kariera piłkarska

Był zawodnikiem Mazura Karczew i Wisły Płock.

Kariera szkoleniowa

W latach 70. i 80. pracował jako trener młodzieży. Od 1976 do 1988 był selekcjonerem reprezentacji Polski juniorów. Z drużyną U-20 (w której grali m.in. Józef Wandzik, Mirosław Myśliński, Wiesław Wraga, Joachim Klemenz, Jarosław Bako, Marek Leśniak) zdobył w 1983 brązowy medal Mistrzostw Świata w Meksyku. Z zawodnikami do lat 18 (m.in. Roman Kosecki, Mariusz Kuras, Andrzej Rudy, Jacek Ziober, Mirosław Dreszer) zdobył w 1984 srebrny medal na mistrzostwach Europy. W latach 90. przez półtora roku pełnił również funkcję trenera kadry U-21, którą łączył z pracą asystenta Henryka Apostela w dorosłej reprezentacji. Apostelowi pomagał także w Wiśle Kraków, którą w sezonie 1995–96 wprowadzili do ekstraklasy.

W ostatnim czasie stał się specjalistą od ratowania drużyn przed spadkiem. Był zatrudniany w charakterze strażaka w Stomilu Olsztyn, Górniku Zabrze, Polonii Warszawa i Radomiaku Radom i wszystkie te zespoły zdołał utrzymać w lidze. Podobna sztuka nie udała mu się w GKS Katowice w sezonie 2004–05, ale klub ten prowadził tylko w pięciu meczach. Po rezygnacji Zbigniewa Bońka w listopadzie 2002 jego nazwisko pojawiło się wśród kandydatów na selekcjonera reprezentacji Polski.

Od 5 grudnia 2008 do 28 kwietnia 2009 był trenerem I-ligowego Stilonu Gorzów. Od lutego 2011 roku był (po raz drugi) trenerem Wisły Płock. Głównym celem trenera Broniszewskiego był awans do I ligi, cel ten udało się trenerowi zrealizować „rzutem na taśmę” w ostatniej kolejce sezonu.

Życie prywatne

Jego syn jest prawnikiem, który bronił Zagłębie Lubin przed karną degradacją za korupcję. Jego syn Marcin również jest trenerem.

Sukcesy szkoleniowe

• brązowy medal Mistrzostw Świata 1983 z reprezentacją Polski U-20
• brązowy medal mistrzostw Europy 1984 z reprezentacją Polski U-18
• awans do ekstraklasy w sezonie 2001–02 z Wisłą Płock