Przejdź do zawartości

Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna dźwięczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna dźwięczna
Numer IPA 141
ɣ
Jednostka znakowa

ɣ

Unikod

U+0263

UTF-8 (hex)

c9 a3

Inne systemy
X-SAMPA G
Kirshenbaum Q
IPA Braille ⠨⠛
Przykład
informacjepomoc
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska szczelinowa miękkopodniebienna dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem [ɣ]. Bezdźwięcznym odpowiednikiem jest [x].

Artykulacja

[edytuj | edytuj kod]

W czasie artykulacji tej spółgłoski:

Warianty

[edytuj | edytuj kod]

Opisanej powyżej artykulacji może towarzyszyć dodatkowo:

  • wzniesienie środkowej części grzbietu języka w stronę podniebienia twardego, mówimy wtedy o spółgłosce zmiękczonej (spalatalizowanej): [ɣʲ]
  • przewężenie w gardle, mówimy wtedy o spółgłosce faryngalizowanej spółgłosce: [ɣˤ]
  • zaokrąglenie warg, mówimy wtedy o labializowanej spółgłosce [ɣʷ]

Przykłady

[edytuj | edytuj kod]