Józef Pińkowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat.
drobne techniczne
Linia 51: Linia 51:
[[Kategoria:Posłowie z okręgu Ciechanów (PRL)]]
[[Kategoria:Posłowie z okręgu Ciechanów (PRL)]]
[[Kategoria:Premierzy PRL]]
[[Kategoria:Premierzy PRL]]
[[Kategoria:Wicepremierzy PRL]]
[[Kategoria:Przewodniczący Prezydiów Wojewódzkich Rad Narodowych]]
[[Kategoria:Przewodniczący Prezydiów Wojewódzkich Rad Narodowych]]
[[Kategoria:Sekretarze Komitetu Centralnego PZPR]]
[[Kategoria:Sekretarze Komitetu Centralnego PZPR]]

Wersja z 01:03, 26 sie 2017

Józef Pińkowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1929
Siedlce

Data i miejsce śmierci

8 listopada 2000
Warszawa

Premier Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
Okres

od 5 września 1980
do 11 lutego 1981

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Edward Babiuch

Następca

Wojciech Jaruzelski

Odznaczenia
Order Budowniczych Polski Ludowej Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Józef Pińkowski (ur. 17 kwietnia 1929 w Siedlcach, zm. 8 listopada 2000 w Warszawie) – polski polityk, działacz PZPR, premier rządu PRL od 5 września 1980 do 11 lutego 1981 (od 24 sierpnia do 5 września p.o.), poseł na Sejm PRL V, VI, VIIVIII kadencji, członek Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w 1981[1].

Po II wojnie światowej ukończył studia w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Poznaniu oraz w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. W WSE pracował też jako asystent. Od 1952 do 1956 był oficerem Wojska Polskiego. W latach 50. był związany z resortem skupu (jako dyrektor departamentu), a później (od 1956 do 1958) z resortem przemysłu spożywczego i skupu (jako główny inspektor inspekcji zbożowej). W latach 1958–1960 był sekretarzem Rady Naukowo-Ekonomicznej Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie, w okresie 1960–1965 zastępcą przewodniczącego prezydium WRN, a od 1965 do października 1971 jej przewodniczącym. Stamtąd przeszedł na stanowisko I zastępcy przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, które zajmował do lutego 1974.

W latach 1965–1971 zasiadał w egzekutywie Warszawskiego Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od grudnia 1971 do lipca 1981 był członkiem Komitetu Centralnego PZPR, od lutego 1974 do sierpnia 1980 sekretarzem KC PZPR, a od sierpnia 1980 do kwietnia 1981 zastępcą członka Biura Politycznego KC PZPR. W 1980 zastąpił na stanowisku premiera PRL usuniętego później z partii Edwarda Babiucha.

W 1979 został odznaczony Orderem Budowniczych Polski Ludowej[2]. Odznaczony także m.in. Orderem Sztandaru Pracy I i II klasy oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

  1. Trybuna Robotnicza”, nr 3 (11 355) z 5 stycznia 1981, s. 1.
  2. Dziennik Polski”, r. XXXV, nr 163 (10 927), s. 3.

Bibliografia

Szablon:Rząd Edwarda Babiucha