Reprezentacja Irlandii Północnej w piłce nożnej mężczyzn: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m akt.
Opisano eliminacje do MŚ 2018 i brak awansu Irlandii Północnej do turnieju głównego.
Linia 167: Linia 167:
Wydaje się, że zespół odzyskał wiarę w siebie dopiero ostatnio, w kwalifikacjach do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2008|Euro 2008]]. W pięciu meczach drużyna prowadzona przez [[Lawrie Sanchez]]a odniosła trzy zwycięstwa (m.in. sensacyjne 3:2 z [[Reprezentacja Hiszpanii w piłce nożnej mężczyzn|Hiszpanią]]) i zanotowała remis z [[Reprezentacja Danii w piłce nożnej mężczyzn|Danią]]. O sile obecnej kadry stanowią napastnik [[David Healy (piłkarz)|David Healy]] (strzelec wszystkich trzech goli z meczu z Hiszpanią), pomocnik [[Neil Lennon]], na co dzień kapitan [[Celtic F.C.|Celticu Glasgow]], doświadczony obrońca [[Aaron Hughes]] oraz grający na zmianę bramkarze: 35-letni [[Maik Taylor]] i młodszy o sześć lat [[Roy Carroll]]. [[11 maja]] [[2007]] roku niespodziewanie do dymisji podał się trener Sanchez, który przyjął ofertę [[Fulham F.C.|Fulham Londyn]]. Jego następcą został [[Nigel Worthington]]. Jego z kolei zastąpił Michael O’Neil, z którym Irlandczycy z Północy awansowali do Mistrzostw Europy 2016 zajmując w swojej grupie eliminacyjnej (Rumunia, Węgry, Finlandia, Wyspy Owcze, Grecja) pierwsze miejsce z 21 punktami po dziesięciu meczach.
Wydaje się, że zespół odzyskał wiarę w siebie dopiero ostatnio, w kwalifikacjach do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2008|Euro 2008]]. W pięciu meczach drużyna prowadzona przez [[Lawrie Sanchez]]a odniosła trzy zwycięstwa (m.in. sensacyjne 3:2 z [[Reprezentacja Hiszpanii w piłce nożnej mężczyzn|Hiszpanią]]) i zanotowała remis z [[Reprezentacja Danii w piłce nożnej mężczyzn|Danią]]. O sile obecnej kadry stanowią napastnik [[David Healy (piłkarz)|David Healy]] (strzelec wszystkich trzech goli z meczu z Hiszpanią), pomocnik [[Neil Lennon]], na co dzień kapitan [[Celtic F.C.|Celticu Glasgow]], doświadczony obrońca [[Aaron Hughes]] oraz grający na zmianę bramkarze: 35-letni [[Maik Taylor]] i młodszy o sześć lat [[Roy Carroll]]. [[11 maja]] [[2007]] roku niespodziewanie do dymisji podał się trener Sanchez, który przyjął ofertę [[Fulham F.C.|Fulham Londyn]]. Jego następcą został [[Nigel Worthington]]. Jego z kolei zastąpił Michael O’Neil, z którym Irlandczycy z Północy awansowali do Mistrzostw Europy 2016 zajmując w swojej grupie eliminacyjnej (Rumunia, Węgry, Finlandia, Wyspy Owcze, Grecja) pierwsze miejsce z 21 punktami po dziesięciu meczach.
Na turnieju we Francji Irlandia Północna trafiła do grupy C razem z Polską, Niemcami i Ukrainą. Po jednym zwycięstwie (z Ukrainą 2:0) i dwóch porażkach (z Niemcami i Polską po 0:1) z trzema punktami na koncie, awansowali ostatecznie z trzeciego miejsca do dalszej fazy turnieju. W 1/8 finału spotkali się z reprezentacją Walii, z która przegrali 0:1 po samobójczym trafieniu Garetha McAuleya. Pożegnali się tym samym z turniejem.
Na turnieju we Francji Irlandia Północna trafiła do grupy C razem z Polską, Niemcami i Ukrainą. Po jednym zwycięstwie (z Ukrainą 2:0) i dwóch porażkach (z Niemcami i Polską po 0:1) z trzema punktami na koncie, awansowali ostatecznie z trzeciego miejsca do dalszej fazy turnieju. W 1/8 finału spotkali się z reprezentacją Walii, z która przegrali 0:1 po samobójczym trafieniu Garetha McAuleya. Pożegnali się tym samym z turniejem.

W eliminacjach do kolejnego turnieju (mundial 2018 w Rosji) Irlandczycy z Północy zagrali w grupie C razem z Niemcami, Czechami, Norwegią, Azerbejdżanem i San Marino. Zajmując w nich drugie miejsce z dziewiętnastoma punktami na koncie (sześć zwycięstw, remis i trzy porażki) awansowali do baraży w których spotkali się z reprezentacją Szwajcarii. Przegrywając w pierwszym meczu 0:1, a w drugim notując bezbramkowy remis nie awansowali do turnieju głównego.


== Udział w [[Mistrzostwa świata w piłce nożnej|Mistrzostwach Świata]] ==
== Udział w [[Mistrzostwa świata w piłce nożnej|Mistrzostwach Świata]] ==

Wersja z 13:50, 13 lis 2017

Reprezentacja Irlandii Płn w piłce nożnej
Przydomek

Norn Iron

Związek

Irish Football Association

Trener

Michael O’Neill

Skrót FIFA

NIR

Ranking FIFA

23. (889 pkt.)[a]

Miejsce w rankingu Elo

52. (10 lipca 2016) (1613 pkt.)

Zawodnicy
Najwięcej występów

Pat Jennings (119)

Najwięcej bramek

David Healy (33)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
Irlandia Irlandia 0−13 Anglia 
(Belfast, Irlandia; 18.02.1882)
Najwyższe zwycięstwo
Irlandia Północna Irlandia Płn 7−0 Walia 
(Belfast, Irlandia Płn; 01.02.1930)
Najwyższa porażka
Irlandia Irlandia 0−13 Anglia 
(Belfast, Irlandia; 18.02.1882)
Strona internetowa
  1. Stan aktualny na 16 października 2017.

Reprezentacja Irlandii Północnej w piłce nożnej powstała w 1922 roku w wyniku uzyskania niepodległości przez Republikę Irlandii. Wcześniej oba kraje były częścią Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii. Zespół Irlandii Północnej jest spadkobiercą dziedzictwa piłkarskiego sprzed rozpadu państwa irlandzkiego.

Eliminacje EURO 2012

Eliminacje do ME 2012 – tabela grupa C

Zespół Pkt M W R P Br+ Br− +/−
 Włochy * 26 10 8 2 0 20 2 +18
 Estonia 16 10 5 1 4 15 14 +1
 Serbia * 15 10 4 3 4 13 12 +1
 Słowenia 14 10 4 2 4 11 7 +4
 Irlandia Północna 9 10 2 3 5 9 13 −4
 Wyspy Owcze 4 10 1 1 8 6 26 −20

Stan po zakończeniu eliminacji


Grupa F

Lp. Drużyna M Mecze Bramki Pkt
W R P + +/−
1.  Rosja 10 7 1 2 20 5 +15 22
2.  Portugalia 10 6 3 1 20 9 +11 21
3.  Izrael 10 3 5 2 19 14 +5 14
4.  Azerbejdżan 10 1 6 3 7 11 −4 9
5.  Irlandia Północna 10 1 4 5 9 17 −8 7
6.  Luksemburg 10 1 3 6 7 26 −19 6


Aktualny skład

Lista 23 piłkarzy powołanych przez selekcjonera Michaela O’Neilla na Euro 2016:

Bramkarze:

Obrońcy:

Pomocnicy:

Napastnicy:

Źródło: http://euro2016.pl/reprezentacja-irlandii-pol/

Kwalifikacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2016

Grupa F

Awans do ME z pierwszego miejsca w grupie
Awans do ME jako wicelider grupy
Awans do ME jako najlepsza drużyna z trzeciego miejsca
Zakwalifikowani do baraży
Niezakwalifikowani do ME