Przejdź do zawartości

Ulica Skwierzyńska we Wrocławiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica Skwierzyńska
Powstańców Śląskich, Gajowice
Ilustracja
Początek ulicy
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Długość

745 m

Poprzednie nazwy

Schwerinstrasse

Przebieg
ul. Owsiana
droga wewnętrzna (do ul. W. Stysia)
ul. Lubuska
Skwer Ptasi Zagajnik
ciąg pieszo-rowerowy (do ul. W. Stysia)
droga wewnętrzna (do ul. ks. Schneidera i T. Zielińskiego)
ul. Lwowska, ciąg pieszo-rowerowy (do ul. ks. Schneidera i T. Zielińskiego)
Skwer ks. Schneidera
ul. Zaporoska
ul. Szczęśliwa
ul. Żelazna
Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Ulica Skwierzyńska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Ulica Skwierzyńska”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Ulica Skwierzyńska”
51°05′55,251″N 17°00′53,194″E/51,098681 17,014776
Osiedle Powstańców Śląskich i Gajowice[a]

Ulica Skwierzyńskaulica położona we Wrocławiu, łącząca ulicę Owsianą z ulicą Żelazną, na osiedlu Powstańców Śląskich w dawnej dzielnicy Krzyki (odcinek od ulicy Owsianej do ulicy Zaporoskiej) oraz na osiedlu Gajowice, w dawnej dzielnicy Fabryczna (odcinek od ulicy Zaporoskiej do ulicy Żelaznej)[1][2][3][4]. Ulica ma 745 m długości[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Ulica rozpoczyna się na skrzyżowaniu z ulicą Owsianą. Projekt tej ulicy powstał w planie regulacyjnym z 1895 r., a wytyczona została w 1904 r. przy nowo wzniesionym nasypie kolejowym. Rejon ten zabudowany został kamienicami czynszowymi, z wyjątkiem narożnej parceli przy skrzyżowaniu z ulicą Skwierzyńską przeznaczonej na szkołę[5]. Powstało tu osiedle o zwartej, gęstej zabudowie pierzejowej w poszczególnych kwartałach ulic[6][7][8][9][10]. Dalej ulica krzyżuje się z ulicą Lubuską, która jako droga istniała już od 1373 r.[9] i ulicą Lwowską powstałą i zabudowaną na przełomie XIX i XX wieku[8].

Około 1903 r. powstały pierwsze plany budowy szkoły, wraz z budynkiem pomocniczym (mieszkalnym) przy ulicy Skwierzyńskiej 1-7. Istnieją wzmianki, iż w projekcie uczestniczył Richard Plüddemann lub osoby z jego pracowni architektonicznej. Plany budowy zatwierdzono w 1908 r., a inwestycję zrealizowano w latach 1910-1911[5][11]. 20 kwietnia 1911 r. nastąpiło uroczyste otwarcie[12] Miejskiej Szkoły Wyższej dla Dziewcząt imienia Cesarzowej Augusty (Augusta-Schule Städtische Oberschule für Mädchen)[13]. W wyniku działań wojennych podczas oblężenia Wrocławia w 1945 r. budynek znaczenie ucierpiał. Odbudowany w znacznie uproszczonej formie modernistycznej oddany został do użytku w 1950 r.[5][11]. Mieściły się tu szkoły powiązane z przemysłem chemicznym – Technikum Przemysłu Włókien Sztucznych Ministerstwa Przemysłu Chemicznego, od 1955 r. Technikum Chemiczne, później dołączając do tej szkoły Technikum Gazownicze. W 1994 r. utworzono tu także XXV Liceum Ogólnokształcące, natomiast od 2002 r. utworzono Zespół Szkół Chemicznych. Od 2007 r. mieści się tu Technikum nr 15 w ramach wymienionego zespołu szkół[5][14].

Natomiast zabudowa wolnych terenów po zniszczonych kamienicach na osiedlu Południe prowadzona była w latach 1964-1975[15]. W rejonie ulicy Skwierzyńskiej powstała zabudowa mieszkaniowa osiedla "Anna". W roku 1962 zespół "Miastoprojektu" w składzie: Kazimierz Bieńkowski (kierownik zespołu), Janusz Łowiński, Wacław Kamocki oraz Tadeusz Izbicki, wygrał konkurs na projekt zabudowy tego rejonu miasta. Tak powstawały tu w kolejnych latach budynki w technologii wielkiej płyty. Inwestorem była Wrocławska Spółdzielnia Mieszkaniowa. I tak budynki przy ulicy Skwierzyńskiej 17-19 i 22-24, oraz ulicy Zaporoskiej 24-26 zostały oddane do użytkowania w grudniu 1971 r., a budynek przy ulicy Lubuskiej 1-3 w 1980 r. Pozostały, niezabudowany przez długie lata teren w kwartale ulica Skwierzyńska, Lubuska, Wincentego Stysia[16] (zachowały się tylko dwie kamienice przy ulicy Skwierzyńskiej 18 i 20[17]), w latach 1996-1999 stał się miejscem inwestycji prowadzonej przez Spółdzielnię Mieszkaniową Wrocław-Południe (powstałej po podziale Wrocławskiej Spółdzielni Mieszkaniowej w 1995 r. na kilka odrębnych spółdzielni mieszkaniowych). Powstał tu zespół zabudowy zrealizowany przez Przedsiębiorstwo Budownictwa Uprzemysłowionego według projektu Biura Architektonicznego Bzdęga-Wiśniewski. Zespół projektowy w składzie: Tomasz Bzdęga, Marek Wiśniewski, Jerzy Chmura, Rafał Dudzik i Paweł Horn, został uhonorowany nagrodą pod patronatem Prezydenta Miasta Wrocławia w roku 1998 za wyróżniające się walory architektoniczne zbudowanego zespołu mieszkaniowo-usługowego[16].

Gajowice włączono do Wrocławia w 1868 r.[4]. Zabudowa Gajowic uległa w dużej części zniszczeniom wojennym. W latach 60. i 70. XX wieku nastąpiła odbudowa osiedla Gajowice w ramach największej inwestycja mieszkaniowej w powojennej historii miasta. Powstałą wówczas większość zabudowy przy ulicy Skwierzyńskiej przy odcinku przebiegającym w ramach tego osiedla[4][15][18][19].

W XIX wieku, na zlecenie kupca Jacoba Manasse ceniony architekt Wilhelm Heller wykonał projekt rezydencji, która przybrała formę okazałej kamienicy w stylu neogotyku północnego. Zbudowano w 1899 r. budynek o pięciu kondygnacjach posiadał dekoracyjną fasadę z finezyjnymi balustradami balkonów i obramowaniami okiennymi, kartuszami herbowymi oraz efektownymi wykuszami. Uznaje się, iż była znakomitą wizytówką i podkreśleniem pozycji społecznej jej mieszkańców[20][21][22]. W latach 2014–2015 przeprowadzono gruntowną modernizację i rewitalizację budynku pod nazwą Casa Solare. Inwestorem była firma AB Andrzej Balcer. Powstało 18 lokali mieszkalnych dwu-­ i trzy-pokojowych, w metrażu od 44 do 95 m², na najwyższej kondygnacji penthaus, lokale usługowe na parterze, a w piwnicach komórki lokatorskie przynależne do każdego mieszkania. W budynku zamontowano windę. Adres całej inwestycji to ulica Skwierzyńska 21, Zaporowska 33 i Lwowska 43[21][22].

W kwartale ulic: Skwierzyńska, Zaporoska i Gajowicka (rondo Żołnierzy Wyklętych), oraz sięgacza ulicy Szczęśliwej[2][23], od lutego 1998 r. do stycznia 2001 r. zrealizowano zabudowę kompleksem mieszkalno-usługowym o powierzchni 9.950 m² i kubaturze 53.250 m3. Projekt zabudowy wykonała pracownia Architekt s.c. Pracownia Projektowa na zlecenie inwestora, którym była Spółdzielnia Mieszkaniowa "Budowlani" we Wrocławiu, a wykonawcą Przedsiębiorstwo Budowlano-Projektowe MAT[23]. Za ten projekt architekci: Juliusz Modlinger i Marek Wołyniec, otrzymali w czerwcu 2001 r. nagrodę przyznaną przez Towarzystwo Miłośników Wrocławia w ramach XIII Konkursu Klubu Budowniczych Wrocławia za najładniejszy budynek roku 2000[24].

W swojej historii ulica nosiła następujące nazwy:

  • Schwerinstrasse, do 1946 r.[25]
  • Skwierzyńska, od 1946 r.[1][25].

Niemiecka nazwa ulicy Schwerinstrasse upamiętniała Kurta Christopha von Schwerin, urodzonego 26.10.1684 r. w Löwitz koło Anklam, poległego 6.05.1757 r. w bitwie pod Pragą, hrabiego, generalnego feldmarszałeka[25]. Współczesna nazwa ulicy została nadana przez Zarząd Wrocławia i ogłoszona w okólniku nr 33 z 15.05.1946 r.[1].

Układ drogowy

[edytuj | edytuj kod]

Do ulicy Skwierzyńskiej przypisana jest droga gminna nr 105655D o długości 745 m (numer ewidencyjny drogi G1056550264011)[1]. Na odcinku od ulicy Szczęśliwej do ulicy Żelaznej do drogi przypisane są dwie jezdnie[2][26]. Na niemal całej ulicy jezdnia posiada nawierzchnię z granitowej kostki brukowej, z wyjątkiem odcinka od ulicy Owsianej do ulicy Lubuskiej o nawierzchni z materiału bitumicznego[26].

Ulica łączy się z następującymi drogami publicznymi, kołowymi, oraz innymi drogami:

Drogi powiązane.
rodzaj droga foto
skrzyżowanie ulica Owsiana[1]
włączenie do drogi publicznej droga wewnętrzna (do ul. W. Stysia)[2]
skrzyżowanie ulica Lubuska[27]
włączenie do drogi publicznej ciąg pieszo-rowerowy do ulicy W. Stysia (wzdłuż budynku ulica Wincentego Stysia 53-69)[28]
włączenie do drogi publicznej droga wewnętrzna (do ul. ks. Schneidera i T. Zielińskiego)[2]
skrzyżowanie ulica Lwowska[29]
ciąg pieszo-rowerowy (do ul. ks. Schneidera i T. Zielińskiego)[30]
skrzyżowanie ulica Zaporoska[31]
skrzyżowanie ulica Szczęśliwa[32]
skrzyżowanie ulica Żelazna[1][33]

Ulica położona jest na działkach ewidencyjnych o łącznej powierzchni 16 713 m2, wg poniższego zestawienia[1][34][35]:

Działki ewidencyjne.
numer powierzchnia zagospodarowanie położenie foto
nr 15, AM-33, obręb Południe[1][34] 9.134 m2 droga gminna od ul. Owsianej do ul. Zaporoskiej
nr 44/3, AM-13, obręb Grabiszyn[1][35] 7.579 m2 droga gminna od ul. Zaporoskiej do ul. Żelaznej

Współcześnie cała ulica znajduje się w strefie ograniczonej prędkości 30 km/h (z wyjątkiem skrzyżowań z ulicą Owsianą i Zaporoską)[36]. Ulica w ramach opisanej strefy, jak i przyległe ulice, wskazana jest dla ruchu rowerowego, a na odcinku jednokierunkowym od ulicy Zaporoskiej do ulicy Szczęśliwej przewidziano kontraruch[37][38]. Ponadto wskazuje się tę ulicę jako istotną dla spójności przestrzeni publicznej osiedla[38]. Ulicą Zaproską przebiegają linie autobusowe w ramach komunikacji miejskiej[39].

Zabudowa i zagospodarowanie

[edytuj | edytuj kod]
Zagospodarowanie
Nasyp kolejowy
Ul. Skwierzyńska 1
Ul. Skwierzyńska 4-10
Ul. Lubuska 1-3
Ul. Skwierzyńska 20 i 20a
Zieleń przy ulicy, dalej budynek ul. W. Stysia 53-69
Ul. Skwierzyńska 17-19
Ul. Skwierzyńska 22-24
Zabudowa przy ul. Szczęśliwej 38-42a, Skwierzyńskiej 26-28b, Zaporoskiej 35-39f
Ul. Skwierzyńska 30-50
Ul. Skwierzyńska 34a
Ul. Skwierzyńska 35
Ul. Skwierzyńska 37
Ul. Skwierzyńska 39
Zieleń
Skwer Ptasi Zagajnik
Skwer Ptasi Zagajnik
Skwer ks. Schneidera

Ulica rozpoczyna się od skrzyżowania z ulicą Owsianą, za którą na nasypie przebiega linia kolejowa nr 271 i linia kolejowa nr 273[40].

Północno-zachodnia strona ulicy na odcinku od ulicy Owsianej do ulicy Lubuskiej to zabudowa szkoły, w tym dom mieszkalny dla pracowników przy ulicy Skwierzyńskiej 1 i gmach szkolny Technikum nr 15 przy ulicy Skwierzyńskiej 3-7[2][14][41], wraz boiskiem[42] i strzelnicą[43]. Dalej teren i w głębi blok mieszkalny przy ulicy Lubuskiej 1-3. Natomiast strona południowo-wschodnia dla tego odcinka obejmuje zespół garaży i kompleks zabudowy pierzejowej współczesnych budynków mieszkalnych oraz zachowanych dwóch kamienic przy ulicy Skwierzyńskiej od 4 do 20b[2][17].

Zagospodarowanie terenu przy ulicy Skwierzyńskiej na odcinku od ulicy Lubuskiej do ulicy Zaporoskiej to wolnostojące, powojenne bloki (w tym po stronie północno-zachodniej przy ulicy Skwierzyńskiej 17-19 i po stronie południowo-wschodniej przy ulicy Skwierzyńskiej 22-24 oraz Zaporoskiej 24-26)[2] i tereny zieleni, w tym nazwane: Skwer Ptasi Zagajnik i Skwer ks. Schneidera[2][44].

Odcinek ulicy od ulicy Zaporoskiej do ulicy Szczęśliwej objęty jest ciągłą zabudową pierzejową. Po stronie północno-zachodniej są to zachowane kamienice przy ulicy Skwierzyńskiej 21-31 i powojenna zabudowa uzupełniająca przy ulicy Skwierzyńskiej 33 i Szczęśliwej 36. Ponadto w obrębie wnętrza międzyblokowego położone są oficyny przy ulicy Skwierzyńskiej 27a, 27b i 29a[2][17]. Natomiast po stronie południowo-wschodniej ulicy teren zabudowany jest zespołem współczesnych budynków mieszkalno-usługowych o adresach: ul. Szczęśliwa 38-42a, Skwierzyńska 26-28b, Zaporoska 35-39f[2].

Ostatni odcinek ulicy, od ulicy Szczęśliwej do ulicy Żelaznej, po stronie północno-wschodniej zabudowany jest wolnostojącymi budynkami mieszkalnymi przy ulicy Skwierzyńskiej 35, 37 i 38, a po stronie południowo-zachodniej budynkiem przy ulicy Skwierzyńskiej od numeru 30 do 50. Ponadto za tym budynkiem położony jest teren obiektu edukacji o adresie: ulica Skwierzyńska 34a – Wrocławska Szkoła Przyszłości[2][45].

Ulica przebiega przez teren o wysokości bezwzględnej od 118,7 do 120,0 m n.p.m.[26][46].

Zieleń

[edytuj | edytuj kod]

Przy ulicy Skwierzyńskiej znajdują się dwa nazwane obszary zieleni miejskiej:

Ponadto istnieje wskazanie tworzenia i zachowania szpalerów drzew wzdłuż ulicy[38].

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Ulica przebiega przez kilka rejonów statystycznych o wysokim stopniu zaludnienia przy czym dane pochodzą z 31.12.2019 r.[50].

Demografia[50]
Rejon statystyczny nr Ilość osób zameldowanych Gęstość zaludnienia [lud./km²] położenie
931312 679 11681 od ul. Owsianej do dr. wewn. i od ul. Lubuskiej do ul. Zaporoskiej strona pd-wsch
931311 648 7903 od ul. Owsianej do ul. Zaporoskiej strona pn-zach i fragment strony pd-wsch
930760 1049 33748 od ul. Zaporoskiej do ul. Szczęśliwej strona pn-zach
930790 750 9127 od ul. Zaporoskiej do ul. Żelaznej strona pd-wsch i od ul. Szczęśliwej do ul. Żelaznej strona pn-zach

Ochrona i zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Przy ulicy i w najbliższym sąsiedztwie znajdują się następujące zabytki i inne obiekty historyczne:

Obiekty zabytkowe.
obiekt, położenie powstanie, nr rej.[c] fotografia
odcinek od ul. Owsianej do ulicy Lubuskiej
Kamienica, ulica Skwierzyńska 18[17][51] około 1910 r.
gez: rodzaj ochrony – inny[17]
Kamienica, ulica Skwierzyńska 20[17][52] około 1915 r.
gez: rodzaj ochrony – inny[17]
odcinek od ul. Zaproskiej do ulicy Szczęśliwej
Kamienica z farbiarnią Kellinga i restauracją Felixa Grojeckiego, obecnie apartamentowiec Casa Solare, ulica Skwierzyńska 21 / ulica Zaporoska 33[17][53] XIX/XX wiek, 2014 r. (remont, przebudowa)
gez: rodzaj ochrony – inny[17]
Kamienica, ulica Skwierzyńska 23[17][54] około 1915 r.
gez: rodzaj ochrony – inny[17]
Kamienica, ulica Skwierzyńska 25[17][55] około 1915 r.
gez: rodzaj ochrony – inny[17]
Kamienica, ulica Skwierzyńska 27[17][56] około 1910-1915 r.
gez: rodzaj ochrony – inny[17]
Oficyna mieszkalna, ulica Skwierzyńska 27a[17][57] około 1905 r.
gez: rodzaj ochrony – inny[17]
Kamienica, ulica Skwierzyńska 29[17][58] około 1905 r.
gez: rodzaj ochrony – inny[17]
Oficyna mieszkalna, ulica Skwierzyńska 29a[17][59] około 1910 r.
gez: rodzaj ochrony – inny[17]
Kamienica, ulica Skwierzyńska 31[17][60] około 1910 r.
gez: rodzaj ochrony – inny[17]
Ul. Skwierzyńska 29.

Zarówno dzielnica Południe jak i Gajowice jako całość ujęte są w gminnej ewidencji zabytków[61][62].

Osiedle kompletne

[edytuj | edytuj kod]

Ulica Skwierzyńska na całej swej długości przebiega przez obszar tzw. osiedla kompletnego – Śródmieście Południowe – wskazanego przez urbanistów. W ramach standardów określonych w tym projekcie wyznaczono kierunki rozwoju tego obszaru, także na podstawie konsultacji społecznych, a ich realizacja oparta jest na Wytycznych przestrzennych na rzecz osiedli kompletnych[63][64]. Dla obszarów i elementów zagospodarowania przestrzennego związanych z ulicą Skwierzyńską wskazano między innymi na takie elementy jak połączenia piesze i rowerowe, miejsca odpoczynku i spotkań, przebywania i spędzania czasu, sprzyjania bioróżnorodności m.in. tworzenie szpalerów drzew i utrzymaniu zieleni wysokiej, promocji aktywnego trybu życia[38][48].

Baza TERYT

[edytuj | edytuj kod]

Dane Głównego Urzędu Statystycznego z bazy TERYT, spis ulic (ULIC)[65]:

  • województwo: dolnośląskie (02)
  • powiat: Wrocław (0264)
  • gmina/dzielnica/delegatura: Wrocław (0264011) gmina miejska
  • Miejscowość podstawowa: Wrocław (0986283) miasto
  • Gmina/dzielnica/delegatura: Wrocław-Krzyki (0264039), Wrocław-Fabryczna (0264029)
  • Nazwa ulicy: ul. Skwierzyńska (20189).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Widok między innymi na osiedle Powstańców Śląskich i Gajowice, przez które przebiega ulica Skwierzyńska (widoczny odcinek od ulicy Owsianej do ulicy Szczęśliwej). Na środku zdjęcia, za długim czteropiętrowym budynkiem przy ulicy Wincentego Stysia 24-69, widoczny zespół zabudowy obejmujący między innymi budynki przy ulicy Skwierzyńskiej 4-20b. Po lewej od wymienionej zabudowy, przed ulicą Zaporoską, widoczne wolnostojące bloki przy ulicy Lubuskiej, Skwierzyńskiej i Zaporoskiej, posadowione pośród zieleni – Skwer Ptasi Zagajnik i Skwer ks. Schneidera. Przy lewej krawędzi zdjęcia odcinek ulicy od ulicy Zaporoskiej do ulicy Szczęśliwej, w tym zespół współczesnej zabudowy przy ulicy Szczęśliwej 38-42a, Skwierzyńskiej 26-28b, Zaporoskiej 35-39f (za widocznym częściowo rondem Żołnierzy Wyklętych), a za nim częściowo przesłonięta pierzeja północna ulicy, w tym zachowane kamienice przy ulicy Skwierzyńskiej 21-31 i powojenna zabudowa uzupełniająca pod nr 33 i ulica Szczęśliwa 36.
  2. a b Powierzchnia obszarów zieleni określona na podstawie powierzchni działek ewidencyjnych.
  3. Nr rej.: numer wpisu do rejestru zabytków; mpzp – miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego; gez – gminna ewidencja zabytków.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j ZDiUM ulice 2020 ↓, poz. 4963 (Skwierzyńska).
  2. a b c d e f g h i j k l SIP 2020 ↓, Mapa podstawowa.
  3. SIP 2020 ↓, Osiedla Wrocławia.
  4. a b c Harasimowicz 2006 ↓, s. 221 (Gajowice).
  5. a b c d Harasimowicz 2006 ↓, s. 639 (Owsiana).
  6. Eysymontt i in. 2008 ↓, s. 12-13.
  7. Eysymontt i in. 2008 ↓, s. 43.
  8. a b Antkowiak 1970 ↓, s. 138 (Lwowska).
  9. a b Antkowiak 1970 ↓, s. 135-136 (Lubuska).
  10. UMWD 2020 ↓, Mapy Historyczne, Messtischblatt 1905-1944.
  11. a b Galat-Rola i in. 2010 ↓, s. 40-44.
  12. Galat-Rola i in. 2010 ↓, s. 57-59.
  13. Harasimowicz 2006 ↓, s. 530-531 (Miejska Szkoła ...).
  14. a b Galat-Rola i in. 2010 ↓, s. 7-10.
  15. a b Harasimowicz 2006 ↓, s. 633, 634 mapy (Osiedla Mieszkaniowe).
  16. a b SMWP 2020 ↓.
  17. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w SIP 2020 ↓, GEZ.
  18. Antkowiak 1970 ↓, s. 204-206 (Próchika).
  19. wroapp.pl 2016 ↓, Osiedle Gajowice.
  20. jg 2014 ↓.
  21. a b urbanity.pl 2020 ↓, Casa Solare.
  22. a b komercja 24 2014 ↓.
  23. a b Architekt 2011 ↓, Wybrane realizacje.
  24. Architekt 2011 ↓, Nagrody.
  25. a b c Wratislavia.net n-p 2012 ↓, s. 131 (Schwerinstr.).
  26. a b c GUGiK 2020 ↓, Geoportal krajowy, obiekty topograficzne.
  27. ZDiUM ulice 2020 ↓, poz. 2869-2870 (Lubuska).
  28. SIP 2020 ↓, Osiedle kompletne, poz. A11 CP_04.
  29. ZDiUM ulice 2020 ↓, poz. 2879 (Lwowska).
  30. SIP 2020 ↓, Osiedle kompletne, poz. A11 CP_06.
  31. ZDiUM ulice 2020 ↓, poz. 6479 (Zaporoska).
  32. ZDiUM ulice 2020 ↓, poz. 5507 (Szczęśliwa).
  33. ZDiUM ulice 2020 ↓, poz. 6664 (Żelazna).
  34. a b SIP 2020 ↓, Mapa własności, dz. Południe, AR_43, 15.
  35. a b SIP 2020 ↓, Mapa własności, dz. Grabiszyn, AR_13, 44/3.
  36. SIP 2020 ↓, Komunikacja, utrudnienia.
  37. SIP 2020 ↓, Mapa rowerowa.
  38. a b c d SIP 2020 ↓, Osiedle kompletne, poz. A11 2U_05.
  39. wroclaw.pl 2020 ↓, schematy komunikacji.
  40. PKP PLK 2020 ↓.
  41. SIP 2020 ↓, Osiedle kompletne, poz. A11 UO_03.
  42. Galat-Rola i in. 2010 ↓, s. 19-20.
  43. gdziestrzelac 2020 ↓.
  44. a b c SIP 2020 ↓, Mapa przyrodnicza.
  45. SIP 2020 ↓, Osiedle kompletne, poz. A11 UO_22.
  46. SIP 2020 ↓, Mapa wysokościowa.
  47. SIP 2020 ↓, Mapa własności, dz. Południe, AR_43, 10, 12, 13.
  48. a b c SIP 2020 ↓, Osiedle kompletne, poz. A11 WZ_12.
  49. SIP 2020 ↓, Mapa własności, dz. Południe, AR_43, 34/1.
  50. a b SIP 2020 ↓, Demografia.
  51. ZW 2020 ↓, GEZ poz. 7993.
  52. ZW 2020 ↓, GEZ poz. 7994.
  53. ZW 2020 ↓, GEZ poz. 7995.
  54. ZW 2020 ↓, GEZ poz. 7996.
  55. ZW 2020 ↓, GEZ poz. 7997.
  56. ZW 2020 ↓, GEZ poz. 7998.
  57. ZW 2020 ↓, GEZ poz. 7999.
  58. ZW 2020 ↓, GEZ poz. 8000.
  59. ZW 2020 ↓, GEZ poz. 8001.
  60. ZW 2020 ↓, GEZ poz. 8002.
  61. ZW 2020 ↓, GEZ poz. 47.
  62. ZW 2020 ↓, GEZ poz. 9.
  63. SIP 2020 ↓, Osiedle kompletne, poz. A11.
  64. wroclaw.pl 2019 ↓.
  65. GUS 2020 ↓, ULIC.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Ulica Skwierzyńska, [w:] Wrocław: Gajowice, Południe [online], fotopolska.eu [dostęp 2020-10-21] (pol.).
  • ul. Skwierzyńska, [w:] rocław: Gajowice, Południe [online], dolny-slask.org.pl (Wratislaviae Amici), ID: 587221 [dostęp 2020-10-21] (pol.).
  • ul. Skwierzyńska, wikimapia.org [dostęp 2020-10-21] (pol.).