Dąbrowa Białostocka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dąbrowa Białostocka
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

sokólski

Gmina

Dąbrowa Białostocka

Data założenia

2. połowa XVI wieku

Prawa miejskie

1712

Burmistrz

Artur Gajlewicz (2019)

Powierzchnia

22,64 km²

Populacja (31.12.2017)
• liczba ludności
• gęstość


5632[1]
248,8 os./km²

Strefa numeracyjna

85

Kod pocztowy

16-200

Tablice rejestracyjne

BSK

Położenie na mapie gminy Dąbrowa Białostocka
Mapa konturowa gminy Dąbrowa Białostocka, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Dąbrowa Białostocka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Dąbrowa Białostocka”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Dąbrowa Białostocka”
Położenie na mapie powiatu sokólskiego
Mapa konturowa powiatu sokólskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Dąbrowa Białostocka”
Ziemia53°39′13″N 23°20′55″E/53,653611 23,348611
TERC (TERYT)

2011014

SIMC

0922923

Urząd miejski
ul. Solidarności 1
16-200 Dąbrowa Białostocka
Strona internetowa

Dąbrowa Białostocka (do 1961 Dąbrowa Grodzieńska[2][3]) – miasto w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Dąbrowa Białostocka, nad Kropiwną (lewy dopływ Biebrzy), w otulinie Biebrzańskiego Parku Narodowego. Położona w urozmaiconym krajobrazowo paśmie wzgórz morenowych. Ośrodek usługowy regionu rolniczego; drobny przemysł, głównie spożywczy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Prawa miejskie otrzymała w roku 1712, utracone w 1892 roku przez przekształcenie w miasteczko[4]. Położona była w końcu XVIII wieku na Grodzieńszczyźnie[5], w powiecie grodzieńskim województwa trockiego[6]. Po utracie praw miejskich przynależała do gminy Dąbrowa w powiecie sokólskim, od 1918 w województwie białostockim.

13 października 1919 Dąbrowę ponownie zaliczono do miast, włączając do niej równocześnie wsie: Grabowo, Jasionówka, Juryzdyka, Małyszówka i Osmołowszczyzna[7].

Podczas okupacji hitlerowskiej odebrano prawa miejskie Dąbrowie, a miasto podzielono w 1944 roku na sześć gromad: Dąbrowa Grodzieńska, Grabowo, Jasionówka, Juryzdyka, Małyszówka i Osmołowszczyzna, które włączono ponownie do gminy Dąbrowa, a więc dezintegrując utworzony w 1919 twór osadniczy[8]. Stan rzeczy ustawodawstwo polskie usankcjonowało ze znacznym opóźnieniem, bo dopiero 1 stycznia 1951[9]. Jednak w przeciwieństwie do stanu z 1944, w 1951 roku powołano pięć (nie sześć) gromad, łącząc Dąbrowę z Juryzdyką w jedną gromadę o nazwie Dąbrowa Grodzieńska[9]. Brak zgodności między ustawodawstem okupacyjnym (funkcjonującym de facto) a polskim (obowiązującym de jure) sprawiło, że Juryzdykę nadal wymieniano jako gromadę w gminie Dąbrowa, także po 1951 roku[10].

Jesienią 1954, w związku z reformą administracyjną państwa[11], Dąbrowa Grodzieńska (z Juryzdyką), Jasionówka i Małyszówka, a także Kirejewszczyzna, weszły w skład nowo utworzonej gromady Dąbrowa[12]. 1 stycznia 1956 roku gromadę przyłączono do nowo utworzonego powiatu dąbrowskiego w województwie białostockim[13]. 10 marca 1961 roku Dąbrowa Grodzieńska została przemianowana na Dąbrowę Białostocką[3].

1 stycznia 1965 gromadę Dąbrowa Białostocka zniesiono w związku z nadaniem jej praw miejskich, w związku z czym Jasionówka, Małyszówka, Juryzdyka i Kirejewszczyzna stały się integralnymi częściami Dąbrowy Białostockiej (w przypadku trzech pierwszych po raz drugi)[14].

Stan rzeczy utrzymał się zaledwie cztery lata, bo już 1 stycznia 1969 Jasionówkę (z kolonią), Małyszówkę i Kirejewszczyznę wyłączono z Dąbrowy Białostockiej, włączając ją do reaktywowanej[15] gromady Dąbrowa Białostocka jako samodzielne wsie[16]. W Dąbrowie pozostała już zatem sama Juryzdyka.

Samodzielnymi wsiami Jasionówka i Małyszówka pozostały zalewdwie cztery lata, bo już 1 stycznia 1973 – w związku z kolejną reformą administracyjną kraju[17] – włączono je po raz trzeci do Dąbrowy Białostockiej[18]

Powiat dąbrowski przetrwał do 31 maja 1975. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. białostockiego.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Według danych z 1 stycznia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 22,64 km²[19]. 31 grudnia 2017 r. miasto miało 5632 mieszkańców[1].

  • Piramida wieku mieszkańców Dąbrowy Białostockiej w 2014 roku[20].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Transport[edytuj | edytuj kod]

Wspólnoty religijne[edytuj | edytuj kod]

Kościół rzymskokatolicki

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Świadkowie Jehowy[22]

Sport[edytuj | edytuj kod]

Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b GUS-Główny Urząd Statystyczny. stat.gov.pl. [dostęp 2013-01-21].
  2. Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 lutego 1937 r. o ustaleniu urzędowych nazw miast (M.P. z 1937 r. nr 69, poz. 104).
  3. a b M.P. z 1961 r. nr 22, poz. 106.
  4. Statut z 11 czerwca 1892.
  5. Był przegląd muzyki tradycyjnej, warsztaty i koncerty. „Słowiański zew na ziemi grodzieńskiej” [FOTO] [online], Był przegląd muzyki tradycyjnej, warsztaty i koncerty. „Słowiański zew na ziemi grodzieńskiej” [FOTO], 9 października 2023 [dostęp 2023-10-10] (pol.).
  6. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 87.
  7. M.P. z 1919 r. Nr 229, poz. 0.
  8. Jemielity W. (2002). Podziały administracyjne powiatów sokólskiego i dąbrowskiego w latach 1919–2000. „Studia Łomżyńskie”, 13, 2002, s. 119–146.
  9. a b Dz.U. z 1950 r. nr 51, poz. 472.
  10. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa.
  11. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191.
  12. Uchwała Nr 22/V Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu sokólskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 30 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 49).
  13. Dz.U. z 1955 r. nr 44, poz. 290.
  14. Dz.U. z 1964 r. nr 42, poz. 286.
  15. Uchwała Nr 57/XVI/68 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z 29 kwietnia 1968 r. w sprawie zmiany granic niektórych gromad oraz ustalenia siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych w województwie białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 30 września 1968 r., Nr. 8, Poz. 65).
  16. Dz.U. z 1968 r. nr 18, poz. 117.
  17. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312.
  18. Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327.
  19. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. „Powierzchnia i Ludność w Przekroju Terytorialnym”, 2013-07-26. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507. 
  20. Dąbrowa Białostocka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-11], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  21. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
  22. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2017-02-21].
  23. Podpisanie porozumienia o współpracy z gminą Skarszewy (województwo pomorskie). [dostęp 2013-01-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-02)].
  24. a b Strona główna Dąbrowy Białostockiej.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]