Supraśl: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Części miasta: drobne redakcyjne |
→Historia: wydzielono legendę i dodałem informacje o aktach królewskich |
||
Linia 58: | Linia 58: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
W |
W 1501 roku na uroczysko Suchy Grąd powstał, przeniesiony z [[Gródek (powiat białostocki)|Gródka]] [[Monaster Zwiastowania Najświętszej Marii Panny w Supraślu|prawosławny monaster]], którego założycielem i głównym fundatorem był [[Województwo nowogródzkie (I Rzeczpospolita)|wojewoda nowogródzki]] [[Aleksander Chodkiewicz (wojewoda nowogródzki)|Aleksander Chodkiewicz]], przy późniejszym wsparciu [[prawosławie|prawosławnego]] biskupa smoleńskiego [[Józef Sołtan|Józefa Sołtana]]. Akta wydane przez królów [[Aleksander Jagiellończyk|Aleksandra Jagiellończyka]] w 1504 i [[Zygmunt Stary|Zygmunta Starego]] w roku 1509 potwierdziły prawa i przywileje obejmujące fundację wojewody Chodkiewicza. |
||
[[Plik:Ogród renesansowy przy klasztorze 01.jpg|thumb|left|250 px|Ogród renesansowy przy klasztorze]] |
[[Plik:Ogród renesansowy przy klasztorze 01.jpg|thumb|left|250 px|Ogród renesansowy przy klasztorze]] |
||
Najpierw powstała drewniana [[cerkiew (budynek)|cerkiew]] św. Jana Ewangelisty, a potem refektarz i mnisie pustelnie. Fundatorzy chcąc podnieść znaczenie [[monaster]]u zwrócili się z prośbą o błogosławieństwo do samego patriarchy Konstantynopola. W [[1505]] patriarcha nadaje monasterowi ''tomos'' (uroczyste błogosławieństwo z zaleceniami duchowymi). W [[1516]] roku wyświęcono cerkiew Błagowieszczeńską. Później budynki monasteru wzbogaciły się o gotycką cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego, której integralną częścią były katakumby. XVI wiek to również okres formowania się wokół monasteru osady. Prawosławny monaster staje się ważnym ośrodkiem kulturalnym ziem ruskich. O jego znaczeniu świadczy fakt, iż w [[1582]] r. odwiedził go patriarcha bułgarski Gabriel, a w 1590- patriarcha [[Jeremiasz II Tranos|Jeremiasz II]]. Zakonnicy zgromadzili m.in. bogatą bibliotekę z cennymi drukami i rękopisami (np. [[Kodeks supraski]] z XI-XII w.). W [[1609]] monaster został zbrojnie zmuszony do przyjęcia [[Unia brzeska|unii brzeskiej]] ([[1596]]), a klasztor w Supraślu stał się ważnym ośrodkiem kulturalnym i religijnym [[unici|unitów]]. W [[1695]] uruchomiono przyklasztorną drukarnię, a w [[1711]] pierwszą we wschodniej Polsce papiernię. Tłoczono tu książki świeckie w języku łacińskim i polskim oraz książki religijne w [[język cerkiewnosłowiański|języku cerkiewnosłowiańskim]]. Bazylianie zamalowują prawosławne [[fresk]]i z XVI wieku i stawiają wokół cerkwi nowe budynki. W [[1796]] władze pruskie konfiskują większość dóbr klasztoru. W [[1804]] zlikwidowana zostaje drukarnia. |
|||
Do [[1807]] Supraśl był siedzibą biskupstwa unickiego. Po [[Pokój w Tylży|pokoju w Tylży]] (1807) pod zaborem rosyjskim. W [[1824]] roku władze rosyjskie monaster supraski zwróciły zakonnikom prawosławnym. W [[1875]] zbudowano tu cerkiew św. Pantelejmona, w [[1889]] - Jana Teologa, a [[1901]] - św. Jerzego Zwycięzcy na cmentarzu w [[Podsupraśl]]u. W [[1910]] nastąpiła renowacja szesnastowiecznych fresków. W wyniku działań I wojny światowej w [[1915]] w obliczu zbliżającego się frontu i wojsk niemieckich, mnisi prawosławni uciekli (jak wielu prawosławnych z terenów ziem polskich) z Supraśla w głąb Rosji (tzw.''bieżanstwo'') zabierając ze sobą cudowną ikonę Matki Boskiej Supraskiej. |
Do [[1807]] Supraśl był siedzibą biskupstwa unickiego. Po [[Pokój w Tylży|pokoju w Tylży]] (1807) pod zaborem rosyjskim. W [[1824]] roku władze rosyjskie monaster supraski zwróciły zakonnikom prawosławnym. W [[1875]] zbudowano tu cerkiew św. Pantelejmona, w [[1889]] - Jana Teologa, a [[1901]] - św. Jerzego Zwycięzcy na cmentarzu w [[Podsupraśl]]u. W [[1910]] nastąpiła renowacja szesnastowiecznych fresków. W wyniku działań I wojny światowej w [[1915]] w obliczu zbliżającego się frontu i wojsk niemieckich, mnisi prawosławni uciekli (jak wielu prawosławnych z terenów ziem polskich) z Supraśla w głąb Rosji (tzw.''bieżanstwo'') zabierając ze sobą cudowną ikonę Matki Boskiej Supraskiej. |
||
Linia 71: | Linia 71: | ||
[[Podział administracyjny Polski 1975-1998|W latach 1975-1998]] miasto administracyjnie należało do [[województwo białostockie|woj. białostockiego]]. |
[[Podział administracyjny Polski 1975-1998|W latach 1975-1998]] miasto administracyjnie należało do [[województwo białostockie|woj. białostockiego]]. |
||
== Legenda == |
|||
Legenda głosi, że mnisi z [[Gródek (powiat białostocki)|Gródka]], po kilkudniowych modłach puścili z biegiem rzeki Supraśl drewniany krzyż z [[relikwie|relikwiami]], prosząc Bożą Opatrzność, aby zatrzymał się on w miejscu, które będzie najlepiej nadawało się na klasztor. |
|||
== Ciekawostki == |
== Ciekawostki == |
Wersja z 10:35, 29 paź 2010
[[Plik:{{{zdjęcie}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis zdjęcia}}}]] {{{opis zdjęcia}}} | |||||
| |||||
Państwo | {{{państwo}}} | ||||
---|---|---|---|---|---|
Zarządzający |
Burmistrz | ||||
Powierzchnia |
5,69[1] km² | ||||
Populacja (2008) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
{{{numer kierunkowy}}} | ||||
Kod pocztowy |
{{{kod pocztowy}}} | ||||
Tablice rejestracyjne |
{{{tablice rejestracyjne}}} | ||||
Położenie na mapie brak Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }} Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} | |||||
Strona internetowa |
Supraśl to miasto w woj. podlaskim, w powiecie białostockim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Supraśl. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. białostockiego. Położone jest nad rzeką Supraślą, na Wysoczyźnie Białostockiej, jest otoczone Puszczą Knyszyńską. Wchodzi w skład aglomeracji białostockiej. Według danych z 31 grudnia 2004 miasto miało 4526 mieszkańców.
Jest siedzibą władz gminy. Gmina Supraśl sąsiaduje z miastem Białystok oraz gminami: Wasilków, Czarna Białostocka, Sokółka, Szudziałowo i Gródek. Przez jej teren przebiega droga krajowa nr 65 Białystok - Bobrowniki (granica państwa) i droga wojewódzka nr 676 prowadząca do Krynek i Kruszynian.
Jest to ciekawy zakątek Podlasia o bogatej tradycji, ciekawej kulturze i osobliwej przyrodzie. Jest najważniejszym ośrodkiem turystycznym w regionie. Urozmaicony krajobraz, który tworzą liczne, pokryte lasami wzgórza i doliny niewielkich rzek. Z południowo-wschodnich krańców Wysoczyzny Białostockiej wypływa malownicza rzeka Supraśl (niegdyś Sprząśla), która swój początek bierze na wysokości 151 m n.p.m., wśród bagien, a bieg kończy w Narwi.
Około 70% powierzchni gminy zajmują lasy Puszczy Knyszyńskiej i w Supraślu znajduje się siedziba Parku Krajobrazowego Puszczy Knyszyńskiej. Nieskażone cywilizacją, najcenniejsze i dziewicze jej fragmenty zostały w 1988 roku objęte ochroną w ramach Parku Krajobrazowego Puszczy Knyszyńskiej. Park ten nosi imię prof. Witolda Sławińskiego i jest największym obszarem chronionym tego typu w Polsce – zajmuje obszar blisko 75 tysięcy hektarów. Walory ekologiczne miasta, czystość powietrza, brak ośrodków przemysłowych, mikroklimat oraz znajdujące się w pobliżu Supraśla bogate złoża borowin sprzyjają leczeniu wielu schorzeń. W roku 1999 Supraśl uzyskał status uzdrowiska.
Historia
W 1501 roku na uroczysko Suchy Grąd powstał, przeniesiony z Gródka prawosławny monaster, którego założycielem i głównym fundatorem był wojewoda nowogródzki Aleksander Chodkiewicz, przy późniejszym wsparciu prawosławnego biskupa smoleńskiego Józefa Sołtana. Akta wydane przez królów Aleksandra Jagiellończyka w 1504 i Zygmunta Starego w roku 1509 potwierdziły prawa i przywileje obejmujące fundację wojewody Chodkiewicza.
Najpierw powstała drewniana cerkiew św. Jana Ewangelisty, a potem refektarz i mnisie pustelnie. Fundatorzy chcąc podnieść znaczenie monasteru zwrócili się z prośbą o błogosławieństwo do samego patriarchy Konstantynopola. W 1505 patriarcha nadaje monasterowi tomos (uroczyste błogosławieństwo z zaleceniami duchowymi). W 1516 roku wyświęcono cerkiew Błagowieszczeńską. Później budynki monasteru wzbogaciły się o gotycką cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego, której integralną częścią były katakumby. XVI wiek to również okres formowania się wokół monasteru osady. Prawosławny monaster staje się ważnym ośrodkiem kulturalnym ziem ruskich. O jego znaczeniu świadczy fakt, iż w 1582 r. odwiedził go patriarcha bułgarski Gabriel, a w 1590- patriarcha Jeremiasz II. Zakonnicy zgromadzili m.in. bogatą bibliotekę z cennymi drukami i rękopisami (np. Kodeks supraski z XI-XII w.). W 1609 monaster został zbrojnie zmuszony do przyjęcia unii brzeskiej (1596), a klasztor w Supraślu stał się ważnym ośrodkiem kulturalnym i religijnym unitów. W 1695 uruchomiono przyklasztorną drukarnię, a w 1711 pierwszą we wschodniej Polsce papiernię. Tłoczono tu książki świeckie w języku łacińskim i polskim oraz książki religijne w języku cerkiewnosłowiańskim. Bazylianie zamalowują prawosławne freski z XVI wieku i stawiają wokół cerkwi nowe budynki. W 1796 władze pruskie konfiskują większość dóbr klasztoru. W 1804 zlikwidowana zostaje drukarnia.
Do 1807 Supraśl był siedzibą biskupstwa unickiego. Po pokoju w Tylży (1807) pod zaborem rosyjskim. W 1824 roku władze rosyjskie monaster supraski zwróciły zakonnikom prawosławnym. W 1875 zbudowano tu cerkiew św. Pantelejmona, w 1889 - Jana Teologa, a 1901 - św. Jerzego Zwycięzcy na cmentarzu w Podsupraślu. W 1910 nastąpiła renowacja szesnastowiecznych fresków. W wyniku działań I wojny światowej w 1915 w obliczu zbliżającego się frontu i wojsk niemieckich, mnisi prawosławni uciekli (jak wielu prawosławnych z terenów ziem polskich) z Supraśla w głąb Rosji (tzw.bieżanstwo) zabierając ze sobą cudowną ikonę Matki Boskiej Supraskiej.
W 1834, po wprowadzeniu przez władze carskie ceł na towary sprowadzane z Królestwa Polskiego do Rosji, w Supraślu powstają pierwsze manufaktury sukiennicze, następnie warsztaty tkackie, produkujące głównie na rynek rosyjski.
Prawa miejskie otrzymał Supraśl w I poł. XIX w. Do końca XIX w. Supraśl utracił znaczenie na rzecz rozwijającego się Białegostoku.
Władze II Rzeczypospolitej opuszczony klasztor supraski przekazały Kościołowi rzymskokatolickiemu. W 1937 roku salezjanie zdjęli krzyże z cerkwi św. Jana Teologa. W 1944 wojska niemieckie wysadziły w powietrze budynek cerkwi. Po II wojnie światowej w klasztorze znalazła siedzibę szkoła rolnicza. W latach 90. XX w budynki klasztorne zostały przekazane Kościołowi prawosławnemu.
W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. białostockiego.
Legenda
Legenda głosi, że mnisi z Gródka, po kilkudniowych modłach puścili z biegiem rzeki Supraśl drewniany krzyż z relikwiami, prosząc Bożą Opatrzność, aby zatrzymał się on w miejscu, które będzie najlepiej nadawało się na klasztor.
Ciekawostki
W 1770 w drukarni o.o. Bazylianów wydano po polsku na potrzeby Konfederacji Barskiej podręcznik taktyki i wojny partyzanckiej Louisa Jeneya Partyzant, czyli sztuka prowadzenia pomyślnie woyny podjazdowey, według zwyczaju wieku teraźnieyszego.....
Zabytki
- Monaster Zwiastowania Najświętszej Marii Panny w Supraślu
- Kościół parafialny pw. św. Trójcy – bezstylowy, wybudowany w latach 1861-1865.
- Kościół ewangelicko-augsburski – neogotycki, obecnie kościół parafialny pw. NMP Królowej Polski, zbudowany w 1870 r.
- Kaplica pw. Wszystkich Świętych na cmentarzu katolickim – kaplica murowana i drewniana, wieża z pocz. XVIII w., korpus z poł. XIX w.
- Cmentarz ewangelicki – na cmentarzu dwie wyróżniające się budowle: kaplica grobowa rodziny Buchholtzów, neoromańska, wybudowana w 1904 r. wg projektu arch. Hugo Kudera, oraz kaplica grobowa rodziny Zachertów, wymurowana w 1885 r. wg projektu arch. H. Zydoka.
- Pałac Buchholtzów – ob. Liceum Plastyczne. Secesyjny pałac, siedziba jednej z najsłynniejszych rodzin supraskich fabrykantów, zbudowany w latach 1892-1903. We wnętrzu zachowane polichromie, stolarka, sztukateria i żeliwna secesyjna klatka schodowa. Przy pałacu park przekomponowany na pocz. XX w. (jedyny przykład secesyjnego ogrodu w województwie podlaskim).
- Dom Ludowy – ob. USC i Przychodnia Lekarska. Drewniany modernistyczny budynek wzniesiony w 1934 r. wg projektu arch. Jarosława Giryna.
- Karczma – ob. dom mieszkalny, ul. Konarskiego 3. Drewniany dom, z naczółkowym dachem, zbudowany XVIII/XIX w.
- Dwór Zacherta – klasycystyczny dworek z kolumnowym portykiem wybudowany w poł. XIX w. jako dom miejscowego fabrykanta. Zniszczony, zrekonstruowany w 1988 r.
- Zespół fabryczny Jansena – ob. stołówka i internat Liceum Plastycznego. Wybudowany przed 1866 r. dom właściciela z zachowaną neoklasycystyczną polichromią. Obok manufaktura włókiennicza zbudowana w 1849.
Gospodarka
Przemysł włókienniczy, odzieżowy, drzewny, ceramiczny (rzemiosło), turystyczny.
Edukacja
- Centrum Edukacji w Supraślu (szkoła średnia)
- Liceum Plastyczne im. Artura Grottgera w Supraślu
- Wyższa Szkoła Wychowania Fizycznego i Turystyki
- Zespół Szkół Sportowych w Supraślu
- Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna w Supraślu - ul. Józefa Piłsudskiego 1
Życie kulturalne
Od 1996 roku cyklicznie organizowana jest impreza pt. "UROCZYSKO. Spotkania z naturą i sztuką".
Od 2007 w Supraślu organizowany jest Europejski Młodzieżowy Festiwal Muzyczny "Gloria" z repertuarem operowo - operetkowym. Festiwal narodził się z inicjatywy polskiego śpiewaka Aleksandra Teligi i jego małżonki. Główne koncerty odbywają się w ujeżdżalni koni Centrum Edukacji w Supraślu.
W Supraślu nagrywane były niektóre sceny do filmu "U Pana Boga za miedzą", a także do serialu TVP : "Blondynka"
Części miasta
Podział terytorialny kraju (TERYT) wymienia części miasta: Dębowik, Podsupraśl i Pstrągownia.
Miasta partnerskie
- Balsthal (ang.) (Szwajcaria)
- Großenkneten (ang.) (Niemcy)
- Zgierz (Polska)
- Porthcawl (ang.) (Walia)