Rajgród: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: drobne merytoryczne
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: drobne merytoryczne
Linia 54: Linia 54:


== Historia ==
== Historia ==
Pierwsze ślady działalności ludzkiej w rejonie Rajgrodu pochodzą z około 9000 - 7000 roku p.n.e. Nad jeziorem [[Dręstwo (jezioro)|Dręstwo]] znaleziono szkielety ludzi kromaniońskich. W [[Średniowiecze|średniowieczu]] na wyspie, gdzie wznosiło się wzgórze, [[Jaćwingowie]] założyli osadę Raj, która była siedzibą plemienia jaćwieskiego - [[Zlincowie|Zlinców]]. Leżała ona szlaku handlowym wiodącym z [[Mazowsze|Mazowsza]] w głąb ziem jaćwieskich. W [[1360]] roku król [[Kazimierz III Wielki|Kazimierz Wielki]] nakazał [[kasztelan]]owi [[Wizna|wiskiemu]] budowę w Rajgrodzie zamku, który prawdopodobnie nie został ukończony z powodu zniszczenia go w trakcie budowy przez najazd krzyżacki. Pierwsza pewna wzmianka o Rajgrodzie pochodzi z 1429 roku z aktu sprzedaży przez Mikołaja z Rajgrodu dóbr w ziemi wiskiej jego bratu - Janowi. Niedługo przed 1445 rokiem w miejscu Rajgrodu założono gród i utworzono z niego ośrodek handlu drewnem, którego pierwszymi mieszkańcami byli bartnicy i rybacy z [[Goniądz]]a<ref>Szkice z dziejów kolonizacji Podlasia i Grodzieńszczyzny od XIV do XVI wieku, Wyd. Uniw. W-M, Olsztyn 2002, s.41, ISBN 83-7299-186-3</ref>. Na mocy [[Pokój melneński|Pokoju w Melnie]] w 1422 roku gród przeszedł z Mazowsza do Wielkiego Księstwa Litewskiego. W 1477 r. Rajgród wchodził w skład [[Ziemia bielska|Ziemi bielskiej]]. Około roku 1500 r. tereny te Aleksander Jagiellończyk nadał Michałowi Glińskiemu, a w 1509 król [[Zygmunt I Stary]] nadał dobra rajgrodzkie i goniądzkie wojewodzie [[Mikołaj Radziwiłł|Mikołajowi Radziwiłłowi]], co stało się początkiem istnienia na tym terenie tzw. "państwa Radziwłłów". W 1519 roku erygowano w Rajgrodzie parafię, prawdopodobnie jednak istniała ona już tutaj wcześniej. W 1529 roku z inicjatywy królowej [[Bona|Bony]] został wydany wyrok królewski "uwalniający" szlachtę rajgrodzką i goniądzką spod władzy Radziwiłłów. Prawa miejskie Rajgród otrzymał w 1568 roku od wojewodziny [[Anna Radziwiłłówna Kiszczyna|Anny z Radziwiłłów Kiszczyny]]. Po Unii lubelskiej w 1569 roku włączono go wraz z całym [[Województwo podlaskie (I Rzeczpospolita)|Województwem podlaskim]] do Korony Królestwa Polskiego. W 1570 roku Anna Kiszczyna zapisała dobra rajgrodzkie i goniądzkie królowi [[Zygmunt August|Zygmuntowi Augustowi]], w związku z czym Rajgród stał się miastem królewskim i siedzibą starosty, którym został Marcin Dulski. Około 1602 roku w zachodniej części wzgórza zamkowego wzniesiono "dwór wielki", w którym prawdopodobnie mieściła się siedziba i urząd starosty. Budynek ten istniał do około połowy XVII wieku, a jego fundamenty były widoczne jeszcze w końcu XIX wieku. W XVIII wieku jest wzmiankowana szkoła w Rajgrodzie. W czasie [[Powstanie kościuszkowskie|Powstania kościuszkowskiego]] mieszczanie i okoliczna szlachta 10 lipca 1794 roku poniosła [[Bitwa pod Rajgrodem (1794)|porażkę w starciu z wojskami pruskimi]]. Po [[III rozbiór Polski|III rozbiorze Polski]] miasto zagarnęło [[Królestwo Prus]] i włączyło do [[Prusy Nowowschodnie|Prus Nowowschodnich]], a po [[Pokój w Tylży|Traktacie w Tylży]] w 1807 roku objęła je Rosja i włączyła do [[Obwód białostocki (Rosja)|Obwodu białostockiego]]. W czasie [[Powstanie listopadowe|Powstania listopadowego]] w dniu 29 maja 1831 r. pod Rajgrodem odbyła się [[Bitwa pod Rajgrodem|zwycięska bitwa wojsk polskich]] pod dowództwem gen. [[Antoni Giełgud|Antoniego Giełguda]] z Rosjanami. W szarży ułanów poznańskich poległ mjr Franciszek Mycielski. W 1863 roku na Górze Rykowej pod Rajgrodem stracono powstańca Narzymskiego. W 1863 roku miasto utraciło prawa miejskie, które przywrócono w 1924 roku po odzyskaniu niepodległości. W 1937 roku rozpoczęto budowę nowej szkoły.
Pierwsze ślady działalności ludzkiej w rejonie Rajgrodu pochodzą z około 9000 - 7000 roku p.n.e. Nad jeziorem [[Dręstwo (jezioro)|Dręstwo]] znaleziono szkielety ludzi kromaniońskich. W [[Średniowiecze|średniowieczu]] na wyspie, gdzie wznosiło się wzgórze, [[Jaćwingowie]] założyli osadę Raj, która była siedzibą plemienia jaćwieskiego - [[Zlincowie|Zlinców]]. Leżała ona szlaku handlowym wiodącym z [[Mazowsze|Mazowsza]] w głąb ziem jaćwieskich. Według [[Wigand z Marburga|Wiganda z Marburga]] w [[1360]] roku król [[Kazimierz III Wielki|Kazimierz Wielki]] nakazał [[kasztelan]]owi [[Wizna|wiskiemu]] budowę w Rajgrodzie zamku Rongart, który być może nie został ukończony z powodu zniszczenia go w trakcie budowy przez Krzyżaków. Pierwsza pewna wzmianka o Rajgrodzie pochodzi z 1429 roku z aktu sprzedaży przez Mikołaja z Rajgrodu dóbr w ziemi wiskiej jego bratu - Janowi. Niedługo przed 1445 rokiem w miejscu Rajgrodu założono gród i utworzono z niego ośrodek handlu drewnem, którego pierwszymi mieszkańcami byli bartnicy i rybacy z [[Goniądz]]a<ref>Szkice z dziejów kolonizacji Podlasia i Grodzieńszczyzny od XIV do XVI wieku, Wyd. Uniw. W-M, Olsztyn 2002, s.41, ISBN 83-7299-186-3</ref>. Na mocy [[Pokój melneński|Pokoju w Melnie]] w 1422 roku gród przeszedł z Mazowsza do Wielkiego Księstwa Litewskiego. W 1477 r. Rajgród wchodził w skład [[Ziemia bielska|Ziemi bielskiej]]. Około roku 1500 r. tereny te Aleksander Jagiellończyk nadał Michałowi Glińskiemu, a w 1509 król [[Zygmunt I Stary]] nadał dobra rajgrodzkie i goniądzkie wojewodzie [[Mikołaj Radziwiłł|Mikołajowi Radziwiłłowi]], co stało się początkiem istnienia na tym terenie tzw. "państwa Radziwłłów". W 1519 roku erygowano w Rajgrodzie parafię, prawdopodobnie jednak istniała ona już tutaj wcześniej. W 1529 roku z inicjatywy królowej [[Bona|Bony]] został wydany wyrok królewski "uwalniający" szlachtę rajgrodzką i goniądzką spod władzy Radziwiłłów. Prawa miejskie Rajgród otrzymał w 1568 roku od wojewodziny [[Anna Radziwiłłówna Kiszczyna|Anny z Radziwiłłów Kiszczyny]]. Po Unii lubelskiej w 1569 roku włączono go wraz z całym [[Województwo podlaskie (I Rzeczpospolita)|Województwem podlaskim]] do Korony Królestwa Polskiego. W 1570 roku Anna Kiszczyna zapisała dobra rajgrodzkie i goniądzkie królowi [[Zygmunt August|Zygmuntowi Augustowi]], w związku z czym Rajgród stał się miastem królewskim i siedzibą starosty, którym został Marcin Dulski. Około 1602 roku w zachodniej części wzgórza zamkowego wzniesiono "dwór wielki", w którym prawdopodobnie mieściła się siedziba i urząd starosty. Budynek ten istniał do około połowy XVII wieku, a jego fundamenty były widoczne jeszcze w końcu XIX wieku. W 1679 roku król Jan III Sobieski potwierdził prawa miejskie magdeburskie i jego przywileje. W XVIII wieku jest wzmiankowana szkoła w Rajgrodzie, a w 1764 roku rozpoczęto budować nowy kościół. W czasie [[Powstanie kościuszkowskie|Powstania kościuszkowskiego]] mieszczanie i okoliczna szlachta 10 lipca 1794 roku poniosła [[Bitwa pod Rajgrodem (1794)|porażkę w starciu z wojskami pruskimi]]. Po [[III rozbiór Polski|III rozbiorze Polski]] miasto zagarnęło [[Królestwo Prus]] i włączyło do [[Prusy Nowowschodnie|Prus Nowowschodnich]], a po [[Pokój w Tylży|Traktacie w Tylży]] w 1807 roku objęła je Rosja. W czasie [[Powstanie listopadowe|Powstania listopadowego]] w dniu 29 maja 1831 r. pod Rajgrodem odbyła się [[Bitwa pod Rajgrodem|zwycięska bitwa wojsk polskich]] pod dowództwem gen. [[Antoni Giełgud|Antoniego Giełguda]] z Rosjanami. W szarży ułanów poznańskich poległ mjr Franciszek Mycielski. W 1863 roku na Górze Rykowej pod Rajgrodem stracono powstańca Narzymskiego. W 1863 roku miasto utraciło prawa miejskie, które przywrócono w 1924 roku po odzyskaniu niepodległości. W 1937 roku rozpoczęto budowę nowej szkoły.


W Rajgrodzie urodził się [[Czesław Rydzewski]], polski duchowny katolicki, biskup.
W Rajgrodzie urodził się [[Czesław Rydzewski]], polski duchowny katolicki, biskup.

Wersja z 20:06, 8 sty 2011

{{{nazwa}}}
{{{nazwa oryginalna}}}
[[Plik:{{{zdjęcie}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis zdjęcia}}}]]
{{{opis zdjęcia}}}
Herb [[Plik:{{{flaga}}}| 100x130px| alt=Flaga]]
[[Herb {{{dopełniacz nazwy}}}|Herb]] [[Flaga {{{dopełniacz nazwy}}}|Flaga]]
Państwo {{{państwo}}}
Zarządzający

Burmistrz

Powierzchnia

35,28[1] km²

Populacja (2008)
• liczba ludności
• gęstość


{{{liczba ludności}}}
{{{gęstość zaludnienia}}} os./km²

Nr kierunkowy

{{{numer kierunkowy}}}

Kod pocztowy

{{{kod pocztowy}}}

Tablice rejestracyjne

{{{tablice rejestracyjne}}}

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }}
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}
Strona internetowa

Rajgród to miasto w woj. podlaskim, w powiecie grajewskim, położone nad Jeziorem Rajgrodzkim. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Rajgród. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. łomżyńskiego.

Przez miasto przebiega droga krajowa nr 61.

Według danych z 31 grudnia 2004 miasto miało 1680 mieszkańców. Jezioro Rajgrodzkie: Na Pojezierzu Rajgrodzkim występują liczne jeziora, z których największe – Rajgrodzkie stanowi oś regionu. Jezioro Rajgrodzkie to rynnowe jezioro przepływowe rzeki Legi (Jegrzni) o powierzchni 1514 ha (18 w Polsce pod względem powierzchni), w tym powierzchnia wysp wynosi 11,1 ha, długość maksymalna osiąga 12050 m, zaś maksymalna szerokość 1900 m, głębokość maksymalna – 52 m. (20 lokata w kraju), podczas gdy głębokość średnia wynosi 9,4 m, objętość Jeziora Rajgrodzkiego wynosi 142623 tys. m 3 i pod tym względem jest 14 w Polsce. Linia brzegowa jest dobrze rozwinięta z licznymi zatokami, półwyspami, cyplami, o długości 56000 m. Jezioro Rajgrodzkie ma charakterystyczny kształt. Składa się ono ze zbiornika głównego i czterech wydłużonych ramion (zatok). Zatoki północne nazywane są jeziorami: Przepiórka (północno-wschodnia) i (Stackie północno-zachodnia). Zatoka południowa nosi nazwę Zatoki Czarnowiejskiej. Zbiornik główny i zatoka wschodnia, nad którą leży Rajgród, to Jezioro Rajgrodzkie. Liczne ośrodki turystyczno-wypoczynkowe.

Historia

Pierwsze ślady działalności ludzkiej w rejonie Rajgrodu pochodzą z około 9000 - 7000 roku p.n.e. Nad jeziorem Dręstwo znaleziono szkielety ludzi kromaniońskich. W średniowieczu na wyspie, gdzie wznosiło się wzgórze, Jaćwingowie założyli osadę Raj, która była siedzibą plemienia jaćwieskiego - Zlinców. Leżała ona szlaku handlowym wiodącym z Mazowsza w głąb ziem jaćwieskich. Według Wiganda z Marburga w 1360 roku król Kazimierz Wielki nakazał kasztelanowi wiskiemu budowę w Rajgrodzie zamku Rongart, który być może nie został ukończony z powodu zniszczenia go w trakcie budowy przez Krzyżaków. Pierwsza pewna wzmianka o Rajgrodzie pochodzi z 1429 roku z aktu sprzedaży przez Mikołaja z Rajgrodu dóbr w ziemi wiskiej jego bratu - Janowi. Niedługo przed 1445 rokiem w miejscu Rajgrodu założono gród i utworzono z niego ośrodek handlu drewnem, którego pierwszymi mieszkańcami byli bartnicy i rybacy z Goniądza[2]. Na mocy Pokoju w Melnie w 1422 roku gród przeszedł z Mazowsza do Wielkiego Księstwa Litewskiego. W 1477 r. Rajgród wchodził w skład Ziemi bielskiej. Około roku 1500 r. tereny te Aleksander Jagiellończyk nadał Michałowi Glińskiemu, a w 1509 król Zygmunt I Stary nadał dobra rajgrodzkie i goniądzkie wojewodzie Mikołajowi Radziwiłłowi, co stało się początkiem istnienia na tym terenie tzw. "państwa Radziwłłów". W 1519 roku erygowano w Rajgrodzie parafię, prawdopodobnie jednak istniała ona już tutaj wcześniej. W 1529 roku z inicjatywy królowej Bony został wydany wyrok królewski "uwalniający" szlachtę rajgrodzką i goniądzką spod władzy Radziwiłłów. Prawa miejskie Rajgród otrzymał w 1568 roku od wojewodziny Anny z Radziwiłłów Kiszczyny. Po Unii lubelskiej w 1569 roku włączono go wraz z całym Województwem podlaskim do Korony Królestwa Polskiego. W 1570 roku Anna Kiszczyna zapisała dobra rajgrodzkie i goniądzkie królowi Zygmuntowi Augustowi, w związku z czym Rajgród stał się miastem królewskim i siedzibą starosty, którym został Marcin Dulski. Około 1602 roku w zachodniej części wzgórza zamkowego wzniesiono "dwór wielki", w którym prawdopodobnie mieściła się siedziba i urząd starosty. Budynek ten istniał do około połowy XVII wieku, a jego fundamenty były widoczne jeszcze w końcu XIX wieku. W 1679 roku król Jan III Sobieski potwierdził prawa miejskie magdeburskie i jego przywileje. W XVIII wieku jest wzmiankowana szkoła w Rajgrodzie, a w 1764 roku rozpoczęto budować nowy kościół. W czasie Powstania kościuszkowskiego mieszczanie i okoliczna szlachta 10 lipca 1794 roku poniosła porażkę w starciu z wojskami pruskimi. Po III rozbiorze Polski miasto zagarnęło Królestwo Prus i włączyło do Prus Nowowschodnich, a po Traktacie w Tylży w 1807 roku objęła je Rosja. W czasie Powstania listopadowego w dniu 29 maja 1831 r. pod Rajgrodem odbyła się zwycięska bitwa wojsk polskich pod dowództwem gen. Antoniego Giełguda z Rosjanami. W szarży ułanów poznańskich poległ mjr Franciszek Mycielski. W 1863 roku na Górze Rykowej pod Rajgrodem stracono powstańca Narzymskiego. W 1863 roku miasto utraciło prawa miejskie, które przywrócono w 1924 roku po odzyskaniu niepodległości. W 1937 roku rozpoczęto budowę nowej szkoły.

W Rajgrodzie urodził się Czesław Rydzewski, polski duchowny katolicki, biskup.

  1. a b Dane Głównego Urzędu Statystycznego: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2008 r.). [dostęp 1.10.2009].
  2. Szkice z dziejów kolonizacji Podlasia i Grodzieńszczyzny od XIV do XVI wieku, Wyd. Uniw. W-M, Olsztyn 2002, s.41, ISBN 83-7299-186-3

Zobacz też