Przejdź do zawartości

Barack Obama: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 69: Linia 69:
W wyborach w listopadzie 2004 roku Obama zdobył 70% głosów (Keyes tylko 27%), odnosząc najwyższe zwycięstwo wyborcze w historii stanu Illinois<ref>{{cytuj news | tytuł=America Votes 2004: U.S. Senate / Illinois | url =http://www.cnn.com/ELECTION/2004/pages/results/states/IL/S/01/index.html | praca=CNN | data dostępu=14 stycznia 2008 | język=en}}</ref><ref>{{cytuj news | imię=Peter | nazwisko=Slevin | tytuł=For Obama, a Handsome Payoff in Political Gambles | data=13 listopada 2007 | url=http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/11/12/AR2007111201945.html | praca=Washington Post | data dostępu=14 stycznia 2008}}</ref>.
W wyborach w listopadzie 2004 roku Obama zdobył 70% głosów (Keyes tylko 27%), odnosząc najwyższe zwycięstwo wyborcze w historii stanu Illinois<ref>{{cytuj news | tytuł=America Votes 2004: U.S. Senate / Illinois | url =http://www.cnn.com/ELECTION/2004/pages/results/states/IL/S/01/index.html | praca=CNN | data dostępu=14 stycznia 2008 | język=en}}</ref><ref>{{cytuj news | imię=Peter | nazwisko=Slevin | tytuł=For Obama, a Handsome Payoff in Political Gambles | data=13 listopada 2007 | url=http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/11/12/AR2007111201945.html | praca=Washington Post | data dostępu=14 stycznia 2008}}</ref>.


==Kariera polityczna==
==Kariera w senacie==
Obama został [[Lista obecnych senatorów Stanów Zjednoczonych wedle starszeństwa|zaprzysiężony]] [[4 stycznia]] [[2005]] roku<ref>{{cytuj news | url=http://obama.senate.gov/about/ | tytuł=About Barack Obama | data dostępu=14 stycznia 2008 | praca=Barack Obama U.S. Senate Office}}</ref>. Debiutując na politycznej scenie Waszyngtonu, zebrał zespół renomowanych doradców specjalizujących się w zagadnieniach przekraczających wymagania wobec służącego pierwszą kadencję senatora<ref>{{cytuj news | autor=Charles Babington | współautorzy=Shailagh Murray | tytuł=For Now, an Unofficial Rivalry | date=8 grudnia 2006 | url=http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2006/12/07/AR2006120701755.html | praca=Washington Post | data dostępu=21 stycznia 2008}}</ref><ref>{{cytuj news | autor=Mike Dorning | tytuł=Obama's Policy Team Loaded with All-Stars | data=17 grudnia 2007 | url=http://www.chicagotribune.com/news/nationworld/chi-obama_mon_nusep17,1,4819101,full.story | praca=Chicago Tribune | data dostępu=21 stycznia 2008}}</ref>. Wśród nowo zatrudnionych w jego ekipie znaleźli się [[Pete Rouse]], były szef sztabu lidera Demokratów w senacie [[Tom Daschle|Toma Daschle'a]] (również jako szef sztabu) i ekonomistka [[Karen Kornbluh]], była zastępczyni szefa sztabu [[Sekretarze skarbu Stanów Zjednoczonych|sekretarza skarbu]] [[Robert Rubin|Roberta Rubina]] (jako dyrektor ds. politycznych)<ref>{{cytuj news | imię=Jodi | nazwisko=Enda | tytuł=Great Expectations | data=5 lutego 2006 | url=http://www.prospect.org/cs/articles?articleId=10828 | praca=The American Prospect | data dostępu=14 stycznia 2008}}</ref><ref>{{cytuj news | imię=Perry | nazwisko=Bacon Jr. | tytuł=The Outsider's Insider | data=27 sierpnia 2007 | url=http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/08/26/AR2007082601446.html | praca=Washington Post | data dostępu=14 stycznia 2008}}</ref>. Wśród jego kluczowych doradców są [[Samantha Power]], specjalizująca się w kwestiach praw człowieka i ludobójstw, a także byli członkowie administracji [[Bill Clinton|Billa Clintona]], [[Anthony Lake]] i [[Susan Rice]]<ref>{{cytuj news | imię=James | nazwisko=Traub | tytuł=Is (His) Biography (Our) Destiny? | data=4 listopada 2007 | url=http://www.nytimes.com/2007/11/04/magazine/04obama-t.html | praca=New York Times | data dostępu=9 lutego 2008}}</ref><ref>{{cytuj news | imię=Neil | nazwisko=King | tytuł=Obama Tones Foreign-Policy Muscle | data=5 września 2007| url=http://online.wsj.com/article/SB118895877299317784.html | praca=Wall Street Journal | data dostepu=9 lutego 2008}}</ref>.


<!--Obama holds assignments on the Senate Committees for [[United States Senate Committee on Foreign Relations|Foreign Relations]]; [[United States Senate Committee on Health, Education, Labor, and Pensions|Health, Education, Labor and Pensions]]; [[United States Senate Committee on Homeland Security and Governmental Affairs|Homeland Security and Governmental Affairs]]; and [[United States Senate Committee on Veterans' Affairs|Veterans' Affairs]], and he is a member of the [[Congressional Black Caucus]].<ref>{{cite news | url=http://obama.senate.gov/committees/ | title=Committee Assignments | accessdate=2008-01-14 | work=Barack Obama U.S. Senate Office}} {{cite news | title=Member Info | url=http://www.house.gov/kilpatrick/cbc/member_info.html | work=Congressional Black Caucus | accessdate=2008-01-14}} See also: {{cite news | first=Jeff | last=Zeleny | title=When It Comes to Race, Obama Makes His Point—With Subtlety | date=[[June 26]] [[2005]] | url=http://www.chicagotribune.com/news/nationworld/chi-050626obama-race,1,7205709.story | work=Chicago Tribune | accessdate=2008-01-14}}</ref>
W głosowaniu [[2 listopada]] [[2004]] Obama zdobył 3,524,702 głosów, co stanowiło 70%. Na Keyesa głosowało 1,371,882 wyborców (27%), na kandydata niezależnego Alberta J. Franzena 79 481 (2%), a na Jerry'ego Kohna (z [[Partia Libertariańska (USA)|Partii Libertariańskiej]]) 67 914 (1%).


===109th Congress===
[[Grafika:20060926 p092606kh-0093-515h.jpg|thumb|right|200|Prezydent [[George W. Bush|Bush Jr.]] podpisuje ustawę przygotowaną przez Obamę w 2006 (Obama drugi z lewej)]]
[[Image:Coburn and Obama discuss S. 2590.jpg|thumb|right|Senate bill sponsors [[Tom Coburn]] ([[Republican Party (United States)|R]]-[[Oklahoma|OK]]) and Obama discuss the [[Federal Funding Accountability and Transparency Act of 2006 | Coburn-Obama Transparency Act]].<ref>{{cite news | title=President Bush Signs Federal Funding Accountability and Transparency Act | date=[[September 26]] [[2006]] | url=http://www.whitehouse.gov/news/releases/2006/09/20060926.html | work=White House | accessdate=2008-01-14}}</ref>]]
Urząd [[Lista obecnych senatorów Stanów Zjednoczonych wedle starszeństwa|senatora]] objął [[3 stycznia]] [[2005]]. W biurze zatrudnił [[Tom Daschle|Toma Daschle'a]] (byłego lidera większości w Senacie) oraz ekonomistkę Karen Kornbluh. W latach 2005-[[2006]] współpracowała z Obamą dziennikarka Samantha Power. Obama działa w czterech [[Komisje Senatu Stanów Zjednoczonych|komisjach senackich]]: [[Komisja Spraw Zagranicznych Senatu Stanów Zjednoczonych|spraw zagranicznych]], [[Komisja Zdrowia, Edukacji i Pracy Senatu Stanów Zjednoczonych|zdrowia, edukacji i pracy]], [[Komisja Bezpieczeństwa Wewnętrznego Senatu Stanów Zjednoczonych|bezpieczeństwa wewnętrznego]] oraz [[Komisja spraw weteranów Senatu Stanów Zjednoczonych|do spraw weteranów]].

Obama took an active role in the Senate's drive for improved [[Illegal immigration to the United States|border security]] and [[United States immigration debate|immigration reform]]. In 2005, he co-sponsored the "[[Secure America and Orderly Immigration Act]]" introduced by Sen. [[John McCain]] ([[Republican Party (United States)|R]]-[[Arizona|AZ]]).<ref>{{cite news | first=109th Congress, 1st Session | last=U.S. Senate | title=S. 1033, Secure America and Orderly Immigration Act | date=[[May 12]] [[2005]] | url=http://thomas.loc.gov/cgi-bin/bdquery/z?d109:SN01033: | work=Thomas | accessdate=2008-01-14}}</ref> He later added three amendments to the "[[Comprehensive Immigration Reform Act of 2006|Comprehensive Immigration Reform Act]]", which passed the Senate in May 2006, but failed to gain majority support in the [[United States House of Representatives|U.S. House of Representatives]].<ref>{{cite news | title=Immigration Bill Divides House, Senate | date=[[September 22]] [[2006]] | url=http://www.usatoday.com/news/washington/2006-09-22-immigration_x.htm | work=USA Today | accessdate=2008-01-14}} See also: {{cite news | url=http://obama.senate.gov/press/060525-obama_statement_on_senate_passage_of_immigration_reform_bill/index.html | title=Obama Statement on Senate Passage of Immigration Reform Bill | date=[[May 25]] [[2006]] | work=Barack Obama U.S. Senate Office | accessdate=2008-01-14}}</ref> In September 2006, Obama supported a related bill, the [[Secure Fence Act of 2006|Secure Fence Act]], authorizing construction of fencing and other security improvements along the [[Mexico–United States border]].<ref>{{cite news | title=Latinos Upset Obama Voted for Border Fence | date=[[November 20]] [[2006]] | url=http://cbs2chicago.com/local/local_story_324192245.html | work=CBS 2 (Chicago) | accessdate=2008-01-14}}</ref> President Bush signed the Secure Fence Act into law in October 2006, calling it "an important step toward immigration reform."<ref>{{cite news | title=President Bush Signs Secure Fence Act | date=[[October 26]] [[2006]] | url=http://www.whitehouse.gov/news/releases/2006/10/20061026.html | work=White House | accessdate=2008-01-14}}</ref>

Partnering first with Sen. [[Dick Lugar]] ([[Republican Party (United States)|R]]-[[Indiana|IN]]), and then with Sen. [[Tom Coburn]] ([[Republican Party (United States)|R]]-[[Oklahoma|OK]]), Obama successfully introduced two initiatives bearing his name. "Lugar-Obama" expands the [[Nunn-Lugar Cooperative Threat Reduction|Nunn-Lugar cooperative threat reduction]] concept to [[conventional weapon]]s, including [[Man-portable air-defence system|shoulder-fired missiles]] and [[anti-personnel mine]]s.<ref>{{cite news | first=109th Congress, 2nd Session | last=U.S. Senate | title=S. 2566, Cooperative Proliferation Detection, Interdiction Assistance, and Conventional Threat Reduction Act of 2006 | date=[[May 25]] [[2006]] | url=http://thomas.loc.gov/cgi-bin/bdquery/z?d109:SN02566: | work=Thomas | accessdate=2008-01-14}} See also: {{cite news | first=Richard G | last=Lugar | coauthors=Barack Obama | title=Junkyard Dogs of War | date=[[December 3]] [[2005]] | url=http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2005/12/02/AR2005120201509.html | work=Washington Post | accessdate=2008-01-14}} {{cite news | url=http://obama.senate.gov/press/070111-lugar-obama_non/ | title= Lugar-Obama Nonproliferation Legislation Signed into Law by the President | date=[[January 11]] [[2007]] | work=Richard Lugar U.S. Senate Office | accessdate=2008-01-14}} The Lugar-Obama initiative subsequently received $48 million in funding. {{cite news | url=http://lugar.senate.gov/press/record.cfm?id=278019 | title=Obama, Lugar Secure Funding for Implementation of Nonproliferation Law | work=Richard Lugar U.S. Senate Office | date=[[June 28]] [[2007]] | accessdate=2008-01-14}}</ref> The "[[Federal Funding Accountability and Transparency Act of 2006|Coburn-Obama Transparency Act]]" provides for a web site, managed by the [[Office of Management and Budget]], listing all organizations receiving Federal funds from 2007 onward, and providing breakdowns by the agency allocating the funds, the dollar amount given, and the purpose of the grant or contract.<ref>{{cite news | first=109th Congress, 2nd Session | last=U.S. Senate | title=S. 2590, Federal Funding Accountability and Transparency Act of 2006 | date=[[April 6]] [[2006]] | url=http://thomas.loc.gov/cgi-bin/bdquery/z?d109:SN02590: | work=Thomas | accessdate=2008-01-14}} {{cite news | title=President Bush Signs Coburn-Obama Transparency Act | date=[[September 26]] [[2006]] | url=http://coburn.senate.gov/ffm/index.cfm?FuseAction=LegislativeFloorAction.Home&ContentRecord_id=eb582f19-802a-23ad-41db-7a7cb464cfdb | work=Tom Coburn U.S. Senate Office | accessdate=2008-01-14}}</ref> In December 2006, President Bush signed into law the "[[Democratic Republic of the Congo]] Relief, Security, and Democracy Promotion Act," marking the first federal legislation to be enacted with Obama as its primary sponsor.<ref>{{cite news | first=109th Congress, 2nd Session | last=U.S. Senate | title=S. 2125, Democratic Republic of the Congo Relief, Security, and Democracy Promotion Act | date=[[January 3]] [[2006]] | url=http://thomas.loc.gov/cgi-bin/bdquery/z?d109:SN02125: | work=Thomas | accessdate=2008-01-14}}</ref>

As a member of the Senate Foreign Relations Committee, Obama made official trips to Eastern Europe, the Middle East, and Africa. In August 2005, he traveled to [[Russia]], [[Ukraine]], and [[Azerbaijan]]. The trip focused on strategies to control the world's supply of [[conventional weapons]], [[biological weapons]], and [[weapons of mass destruction]] as a first defense against potential [[terrorism|terrorist]] attacks.<ref>{{cite news | first=Christina | last=Larson | title=Hoosier Daddy: What Rising Democratic Star Barack Obama Can Learn from an Old Lion of the GOP | date=September 2006 | url=http://www.washingtonmonthly.com/features/2006/0609.larson.html | work=Washington Monthly | accessdate=2008-01-14}}</ref> Following meetings with [[Military of the United States|U.S. military]] in [[Kuwait]] and [[Iraq]] in January 2006, Obama visited [[Jordan]], [[Israel]], and the [[Palestinian territories]]. At a meeting with [[Palestinian people|Palestinian]] students two weeks before [[Hamas]] won the [[Palestinian legislative election, 2006|legislative election]], Obama warned that "the U.S. will never recognize winning Hamas candidates unless the group renounces its fundamental mission to eliminate Israel."<ref>{{cite news | first=Chuck | last=Goudie | title=Obama Meets with Arafat's Successor | date=[[January 12]], [[2006]] | url =http://abclocal.go.com/wls/story?section=local&id=3806933 | work=ABC 7 News (Chicago) | accessdate=2008-01-14}}</ref> He left for his third official trip in August 2006, traveling to [[South Africa]], [[Kenya]], [[Djibouti]], [[Ethiopia]] and [[Chad]]. In a nationally televised speech at the [[University of Nairobi]], he spoke forcefully on the influence of ethnic rivalries and [[corruption in Kenya]].<ref>{{cite news | title=Obama Slates Kenya for Fraud | date=[[August 28]], [[2006]] | url=http://www.news24.com/News24/Africa/News/0,,2-11-1447_1989646,00.html | work=News24.com | accessdate=2008-01-14}}</ref> The speech touched off a public debate among rival leaders, some formally challenging Obama's remarks as unfair and improper, others defending his positions.<ref>{{cite news | first=Chris | last=Wamalwa | title=Envoy Hits at Obama Over Graft Remark | date=[[September 2]], [[2006]] | url =http://www.eastandard.net/archives/cl/hm_news/news.php?articleid=1143957666 | work=The Standard (Nairobi) | accessdate=2008-01-14}} {{cite news | first=Vincent | last=Moracha | coauthors= Mangoa Mosota | title=Leaders Support Obama on Graft Claims | date=[[September 4]], [[2006]] | url=http://www.eastandard.net/archives/cl/hm_news/news.php?articleid=1143957752 | work =The Standard (Nairobi) | accessdate=2008-01-14}}</ref>

===110th Congress===
In the first month of the newly Democratic-controlled [[110th United States Congress|110th Congress]], Obama worked with [[Russ Feingold]] ([[Democratic Party (United States)|D]]–[[Wisconsin|WI]]) to eliminate gifts of travel on corporate jets by [[Lobbying in the United States|lobbyists]] to members of Congress and require disclosure of [[Campaign finance in the United States#Bundling|bundled campaign contributions]] under the "[[Honest Leadership and Open Government Act]]", which was signed into law in September 2007.<ref>{{cite news | first=Nathaniel | last=Weixel | title=Feingold, Obama Go After Corporate Jet Travel | date=[[November 15]] [[2007]] | url=http://thehill.com/leading-the-news/feingold-obama-go-after-corporate-jet-travel-2007-11-15.html | work=The Hill | accessdate=2008-01-14}} {{cite news | first=Nathaniel | last=Weixel | title=Lawmakers Press FEC on Bundling Regulation | date=[[December 5]] [[2007]] | url=http://thehill.com/leading-the-news/lawmakers-press-fec-on-bundling-regulation-2007-12-05.html | work=The Hill | accessdate=2008-01-14}} See also: {{cite news | title=Federal Election Commission Announces Plans to Issue New Regulations to Implement the Honest Leadership and Open Government Act of 2007 | date=[[September 24]] [[2007]] | publisher=Federal Election Commission | url=http://www.fec.gov/press/press2007/20070924travel.shtml | accessdate=2008-01-14}}</ref> He joined [[Chuck Schumer]] ([[Democratic Party (United States)|D]]-[[New York|NY]]) in sponsoring [[Deceptive Practices and Voter Intimidation Prevention Act|S. 453]], a bill to criminalize deceptive practices in federal elections, including fraudulent flyers and automated phone calls, as witnessed in the [[United States general elections, 2006|2006 midterm elections]].<ref>{{cite news | first=Seth | last=Stern | title=Obama-Schumer Bill Proposal Would Criminalize Voter Intimidation | date=[[January 31]] [[2007]] | publisher=New York Times | url=http://www.nytimes.com/cq/2007/01/31/cq_2213.html | work=CQPolitics.com | accessdate=2008-01-14}} {{cite news | first=110th Congress, 1st Session | last=U.S. Senate | title=S. 453, Deceptive Practices and Voter Intimidation Prevention Act of 2007 | date=[[January 31]] [[2007]] | url=http://thomas.loc.gov/cgi-bin/bdquery/z?d110:SN00453: | work=Thomas | accessdate=2008-01-14}} See also: {{cite news | title=Honesty in Elections | date=[[January 31]] [[2007]] | url=http://www.nytimes.com/2007/01/31/opinion/31wed1.html | work=New York Times | format=editorial | accessdate=2008-01-14}}</ref> Obama's [[Energy use in the United States|energy]] initiatives scored pluses and minuses with [[Environmentalism|environmentalists]], who welcomed his sponsorship with [[John McCain]] ([[Republican Party (United States)|R]]-[[Arizona|AZ]]) of a [[Global warming|climate change]] bill to reduce [[greenhouse gas]] emissions by two-thirds by 2050, but were skeptical of his support for a bill promoting [[Coal#Liquefaction_-_Coal-To-Liquids_.28CTL.29|liquefied coal]] production.<ref>{{cite news | first=Hebert | last=H. Josef | title=Congress Begins Tackling Climate Issues | date=[[January 29]] [[2007]] | publisher=CBS News | url=http://www.cbsnews.com/stories/2007/01/29/ap/politics/mainD8MV8LBG0.shtml | work=Associated Press | accessdate=2008-01-14}} {{cite news | first=Elizabeth | last=Williamson | title=The Green Gripe With Obama: Liquefied Coal Is Still... Coal | date=[[January 10]] [[2007]] | url=http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/01/09/AR2007010901503.html | work=Washington Post | accessdate=2008-01-14}}</ref> Obama also introduced the "[[Iraq War De-Escalation Act]]", a bill to cap troop levels in Iraq, begin phased redeployment, and remove all combat brigades from Iraq before April 2008.<ref>{{cite news | first=E. Kasak | last=Krystin | title=Obama Introduces Measure to Bring Troops Home |date=[[February 7]] [[2007]] | publisher=nwi.com | url =http://nwitimes.com/articles/2007/02/07/news/illiana/doc65cc98d8dc6506b28625727b0011edb5.txt | work=Medill News Service | accessdate=2008-01-14}} {{cite news | first=110th Congress, 1st Session | last=U.S. Senate | title=S. 433, Iraq War De-Escalation Act of 2007 | date=[[January 30]] [[2007]] | url=http://thomas.loc.gov/cgi-bin/bdquery/z?d110:SN00433: | work=Thomas | accessdate=2008-01-14}}</ref>

Later in 2007, Obama sponsored with [[Kit Bond]] ([[Republican Party (United States)|R]]-[[Missouri|MO]]) an amendment to the 2008 [[National Defense Authorization Act| Defense Authorization Act]] adding safeguards for personality disorder [[military discharge]]s, and calling for a review by the [[Government Accountability Office]] following reports that the procedure had been used inappropriately to reduce government costs.<ref>{{cite news | title=Obama, Bond Hail New Safeguards on Military Personality Disorder Discharges, Urge Further Action | date=[[October 1]] [[2007]] | url=http://bond.senate.gov/public/index.cfm?FuseAction=PressRoom.NewsReleases&ContentRecord_id=5C1EBFEB-1321-0E36-BA7D-04630AEFAD31 | work =Kit Bond U.S. Senate Office | accessdate=2008-01-14}} See also: {{cite news | first=Philip | last=Dine | title=Bond Calls for Review of Military Discharges | date=[[November 30]] [[2007]] | url =http://www.stltoday.com/stltoday/news/stories.nsf/washington/story/1FB9AF3F22D30D72862573A300150578?OpenDocument | work=St. Louis Post-Dispatch | accessdate=2008-01-14}}</ref>{{dead link|date=February 2008}} He sponsored the "Iran Sanctions Enabling Act" supporting divestment of state pension funds from Iran's oil and gas industry,<ref>{{cite news | first=110th Congress, 1st Session | last=U.S. Senate | title=S. 1430, Iran Sanctions Enabling Act | date=[[May 17]] [[2007]] | url =http://thomas.loc.gov/cgi-bin/bdquery/z?d110:SN01430: | work=Thomas | accessdate=2008-01-14}} See also: {{cite news | first=Adam | last=Graham-Silverman | title=Despite Flurry of Action in House, Congress Unlikely to Act Against Iran | date=[[September 12]] [[2007]] | url =http://public.cq.com/docs/cqt/news110-000002583189.html | work=CQ Today | accessdate=2008-01-14}}</ref> and joined [[Chuck Hagel]] ([[Republican Party (United States)|R]]-[[Nebraska|NE]]) in introducing legislation to reduce risks of [[nuclear terrorism]]. A provision from the Obama-Hagel bill was passed by Congress in December 2007 as an amendment to the State-Foreign Operations appropriations bill.<ref>{{cite news | title=Obama, Schiff Provision to Create Nuclear Threat Reduction Plan Approved | date=[[December 20]] [[2007]] | url=http://obama.senate.gov/press/071220-obama_schiff_pr/ | work=Barack Obama U.S. Senate Office | accessdate=2008-01-14}}</ref> Obama also sponsored a Senate amendment to the [[State Children's Health Insurance Program]] (SCHIP) to provide one year of job protection for family members caring for soldiers with combat-related injuries.<ref>{{cite news | title=Senate Passes Obama, McCaskill Legislation to Provide Safety Net for Families of Wounded Service Members | date=[[August 2]] [[2007]] | url=http://obama.senate.gov/press/070802-senate_passes_o_1/ | work=Barack Obama U.S. Senate Office |accessdate=2008-01-14}}</ref> After passing both houses of Congress with bipartisan majorities, SCHIP was [[Veto#United States| vetoed]] by President Bush in early October 2007, a move Obama said "shows a callousness of priorities that is offensive to the ideals we hold as Americans."<ref>{{cite news | first=Tony | last=Pugh | coauthors=Margaret Talev | title=Battles Set After Health Bill Veto | date=[[October 4]] [[2007]] | url=http://www.philly.com/inquirer/front_page/20071004_Battles_set_after_health_bill_veto.html | work=Philadelphia Inquirer | accessdate=2008-01-14}}</ref>
-->
W latach 2005-[[2006]] współpracowała z Obamą dziennikarka Samantha Power. Obama działa w czterech [[Komisje Senatu Stanów Zjednoczonych|komisjach senackich]]: [[Komisja Spraw Zagranicznych Senatu Stanów Zjednoczonych|spraw zagranicznych]], [[Komisja Zdrowia, Edukacji i Pracy Senatu Stanów Zjednoczonych|zdrowia, edukacji i pracy]], [[Komisja Bezpieczeństwa Wewnętrznego Senatu Stanów Zjednoczonych|bezpieczeństwa wewnętrznego]] oraz [[Komisja spraw weteranów Senatu Stanów Zjednoczonych|do spraw weteranów]].


Obama jest przewodniczącym podkomisji ds. europejskich w komisji spaw zagranicznych od [[2007]].
Obama jest przewodniczącym podkomisji ds. europejskich w komisji spaw zagranicznych od [[2007]].

Wersja z 12:32, 9 lut 2008

Barack Obama
Ilustracja
Data urodzenia

4 sierpnia 1961

Młodszy senator USA z Illinois
Okres

od 3 stycznia 2005

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

Peter G. Fitzgerald

podpis

Barack Hussein Obama, jun. (wym. /bəˈrɑːk huːˈseɪn oʊˈbɑːmə/, ur. 4 sierpnia 1961 w Honolulu, Hawaje) - amerykański polityk Partii Demokratycznej; od 2005 obecny senator USA; kandydat na prezydenta USA.

Jest obecnie jedynym czarnoskórym senatorem, a piątym afroamerykańskim senatorem w historii USA.

Młodość

Obama przyszedł na świat 4 sierpnia 1961 w Honolulu na Hawajach. Jego ojciec, Barack Obama senior, wywodzący się z plemion Luo, urodził się w kenijskiej prowincji Nyanza, zaś matka, Ann Dunham, w Wichicie w stanie Kansas[1][2]. Poznali się na University of Hawaii w Manoa, gdzie Barack senior studiował dzięki stypendium dla zagranicznych studentów[1][3]. Rozeszli się, gdy Barack, znany w dzieciństwie jako "Barry"[4], miał dwa lata, a po pewnym czasie doszło do rozwodu[5].

Jego ojciec kontynuował studia doktoranckie na Uniwersytecie Harvarda, by ostatecznie wrócić do Kenii, gdzie w 1982 roku poniósł śmierć w wypadku samochodowym[6]. W sierpniu 2006 żona i obie córki Baracka Obamy wspólnie z nim odwiedziły miejsce narodzin jego ojca, wioskę nieopodal Kisumu w zachodniej, rolniczej części Kenii[7][8][9].

Matka Obamy tymczasem wyszła powtórnie za mąż, za innego zagranicznego studenta - Lolo Soetoro z Indonezji i cała rodzina przeprowadziła się do stolicy tego kraju, Dżakarty. Para miała jedną córkę, Mayę (oprócz niej Obama ma też rodzeństwo ze strony ojca - dwie siostry i pięciu braci[10]). Rozwiedli się jednak w latach 70., a w 1987 Lolo Soetoro zmarł z powodu dolegliwości wątroby[11].

W Dżakarcie Obama od 6. do 10. roku życia chodził do tamtejszej szkoły, gdzie lekcje prowadzone były w języku indonezyjskim[12][13][14] (według słów ambasadora indonezyjskiego w USA Obama wciąż dość znośnie mówi w języku używanym w Indonezji i Malezji[15]). Następnie wrócił do Honolulu, gdzie mieszkał z dziadkami ze strony matki, Madelyn i Stanleyem Dunhamami. W tym czasie uczęszczał do Punahou School, którą ukończył w 1979. Według słów Obamy przyjęcie go do tej placówki dla jego dziadków "oznajmiało początek czegoś wielkiego, podniesienie statusu rodziny"[16].

Ann Dunham zmarła na raka jajnika w 1995, kilka miesięcy po wydaniu przez Obamę autobiograficznej książki Dreams from My Father[17], w której opisuje swoje dorastanie w przynależącej o klasy średniej rodzinie matki i walkę, jako młodego dorosłego, o pogodzenie się ze społecznym postrzeganiem jego dwurasowego pochodzenia[18] . Wiedzę o ojcu, którego później widział tylko raz, podczas krótkiej wizyty w 1971, czerpał głównie z rodzinnych opowieści i fotografii[6]. O wczesnym dzieciństwie pisał: "To, że mój ojciec nie przypominał ludzi wokół mnie, że był czarny jak smoła, a moja matka biała jak mleko, było ledwo co rejestrowane przez mój umysł"[19].

Obama przyznał, że jako nastolatek pił alkohol, palił marihuanę i zażywał kokainę, aby "wypchnąć z umysłu pytania o to, kim jestem"[20]. W Dreams from My Father pisze: "trawka pomogła, picie też; może laska, kiedy było stać"[21].

Po szkole średniej Obama przeprowadził się do Los Angeles, gdzie przez dwa lata studiował na Occidental College[22], po czym przeniósł się na Columbia College Uniwersytetu Columbia w Nowym Jorku na kierunek politologia ze specjalizacją stosunki międzynarodowe[23]. Stopień licencjata (ang. bachelor) zdobył w 1983. Następnie pracował w Business International Corporation i New York Public Interest Research Group, po czym przeniósł się do Chicago, gdzie podjął pracę jako działacz społeczny, community organizer[24].

Jako dyrektor projektu rozwijających się społeczności pracował z mało zarabiającymi mieszkańcami Roseland w Chicago i budownictwem społecznym w Altgeld Gardens[25][26].

W 1988 rozpoczął studia w Harvard Law School[27][28], w 1990 został wybrany na prezesa Harvard Law Review, prestiżowego pisma prawniczego redagowanego przez niezależną grupę studentów, jako pierwszy Afroamerykanin w jego 104-letniej historii[29], a rok później uzyskał doktorat z prawa magna cum laude[30].

Powróciwszy do Chicago, Obama działał na rzecz rejestracji głosujących[30]. Jako prawnik w kancelarii Miner, Barnhill & Galland w latach 1993-1996 reprezentował działaczy społecznych oraz wnoszących sprawy o dyskryminację i naruszenie Voting Rights Act[31]. Następnie wykładał prawo konstytucyjne na University of Chicago Law School od 1993 do 2004, kiedy to został wybrany do Senatu[32].

Legislatura stanowa

W 1996 Obama został wybrany do stanowego senatu Iliinois z 13. dystryktu Chicago[33]. W 2000 ubiegał się o nominację partyjną w wyborach do Izby Reprezentantów USA z pierwszego okręgu stanu Illinois. Jego partyjnym rywalem był, ubiegający się o piątą kadencję, Bobby Rush[34], współzałożyciel tamtejszego oddziału radykalnej Partii Czarnych Panter.

W 1998 i 2002 został ponownie wybrany do senatu stanowego; oficjalnie zrezygnował z mandatu w listopadzie 2004, kiedy to został wybrany do Senatu Stanów Zjednoczonych[35].

Jako senator stanowy Obama wywalczył poparcie obu partii dla ustaw dotyczących opieki zdrowotnej i korupcji[36]. Przedłożył ustawę na rzecz kredytów podatkowych dla ludzi o niskich dochodach, współpracował przy projekcie reformy opieki społecznej i promował zwiększenie subsydiów na opiekę nad dziećmi[37][38]. Dzięki niemu przegłosowano też ustawy: nakazującą nagrywanie na wideo przesłuchań w sprawie zabójstw i odnotowywanie przez policjantów rasy zatrzymywanych kierowców, aby monitorować, czy kontrole nie są dokonywane w oparciu właśnie o rasę[37].

Podczas kampanii przed wyborami do Senatu krajowego w 2004 roku zdobył poparcie oddziału Fraternal Order of Police na stan Illinois, którego prezes pochwalił Obamę za aktywną współpracę z organizacjami policyjnymi odnośnie reform w sprawie kary śmierci[39][40]. Wyborczy przeciwnicy reprezentujący ruch pro-choice w Partii Demokratycznej, jak i przeciwnika z ruchu pro-life z Partii Republikańskiej za serię głosów wstrzymujących się i przeciw w kwestii aborcji w późnej fazie ciąży i powiadamiania o zabiegu rodziców małoletniej ciężarnej[41][42][43].

Mowa przewodnia na Narodowej Konwencji Demokratów 2004

Obama, wówczas wciąż jeszcze senator stanowy, napisał i wygłosił mowę przewodnią Narodowej Konwencji Demokratów 2004, która miała miejsce w Bostonie w stanie Massachusetts[44] Opisawszy doświadczenia dziadka ze strony matki jako weterana II wojny światowej, beneficjenta programów Federal Housing Administration (w ramach New Dealu) i G.I. Billu (skupiającego się na dawaniu powracającym z wojny żołnierzom szansy na zdobycie wykształcenia), Obama powiedział:

Nie, ludzie nie oczekują, że rząd rozwiąże wszystkie ich problemy. Ale czują, głęboko w kościach, że przy zmianie priorytetów możemy się upewnić, że każde dziecko w Ameryce ma przyzwoity start w życiu i że drzwi szansy pozostaną otwarte dla wszystkich. Wiedzą, że możemy sobie poradzić lepiej. I chcą tego wyboru[45].

Krytykując administrację George'a W. Busha i jej podejście do wojny w Iraku, Obama mówił o kapralu Marines Seamusie Ahernie z East Moline w Illinois, pytając, "czy służymy mu równie dobrze, jak on służy nam?" i dalej:

Kiedy wysyłamy naszych młodych mężczyzn i kobiety na niebezpieczeństwo, jesteśmy zobowiązani do niefałszowania liczb i nieukrywania prawdy o miejscu, do którego jadą, do troski o ich rodziny, gdy ich [tj. żołnierzy] tu nie ma, do dbania o żołnierzy po ich powrocie i do tego, by nigdy, przenigdy nie iść na wojnę bez wystarczającej ilości wojsk, by ją wygrać i zasłużyć na szacunek świata[45].

Mówił też o jedności narodowej:

Eksperci lubią szatkować nasz kraj na czerwone stany i niebieskie stany, czerwone dla Republikanów, niebieskie dla Demokratów. Ale dla nich też mam wiadomość. Czcimy wspaniałego Boga w niebieskich stanach i nie lubimy agentów federalnych szperających po naszych bibliotekach w czerwonych stanach. Trenujemy Małą Ligę w niebieskich stanach i mamy homoseksualnych przyjaciół w czerwonych stanach. Są patrioci, którzy sprzeciwiali się wojnie w Iraku i patrioci, którzy ją poparli. Jesteśmy jednym narodem, wszyscy przyrzekaliśmy wierność gwiazdom i pasom, wszyscy bronimy Stanów Zjednoczonych Ameryki[45].

Mowa przedstawiła Obamę większości Amerykanów. Entuzjastyczne jej przyjęcie na konwencji i obszerne relacje w mediach szybko zapewniły mu status celebrity[46] Felietonista Jimmy Breslin przewidział wówczas, że Obama będzie się ubiegał o prezydenturę[47].

Kampania do Senatu

W 2003 Obama zaczął walkę o miejsce w Senacie zwolnione przez Republikanina Petera Fitzgeralda. We wczesnych sondażach plasował się za milionerem Blairem Hullem i Kontrolerem Finansów (ang. Comptroller) Stanu Illinois Danielem Hynesem[48]. Popularność Hulla ucierpiała jednak wskutek podejrzeń o stosowanie przemocy wobec rodziny[48]. Kandydatura Obamy została wsparta kampanią reklamową wykorzystującą zdjęcia nieżyjącego już wówczas burmistrza Chicago, Harolda Washingtona (pierwszego czarnoskórego burmistrza tego miasta) i senatora Paula Simona, poparciem ze strony córki Simona, a także Chicago Tribune i Chicago Sun-Times[49]. W marcowych prawyborach zdobył ponad 52% głosów, z przewagą 29 punktów procentowych nad Hynesem[50].

Spodziewano się, że jego rywalem będzie zwycięzca prawyborów republikańskich, Jack Ryan, ale ten wycofał się w czerwcu 2004, w związku z oskarżeniem przez byłą żonę, aktorkę Jeri Ryan, o molestowanie seksualne[51]. W sierpniu 2004, mniej niż trzy miesiące przed dniem wyborów, nominację Republikanów na miejsce Ryana otrzymał Alan Keyes[52], długoletni mieszkaniec stanu Maryland, który oficjalnie został mieszkańcem Illinois właśnie przy okazji tejże nominacji[53]. W trzech debatach telewizyjnych Obama i Keyes wymieniali się odmiennymi poglądami na temat badań nad komórkami macierzystymi, aborcji, prawa do posiadania broni, talonów szkolnych (ang. school voucher; certyfikat dający rodzicom możliwość płacenia za edukację dzieci w wybranej, nie przydzielonej szkole) i cięć podatkowych[54].

W wyborach w listopadzie 2004 roku Obama zdobył 70% głosów (Keyes tylko 27%), odnosząc najwyższe zwycięstwo wyborcze w historii stanu Illinois[55][56].

Kariera w senacie

Obama został zaprzysiężony 4 stycznia 2005 roku[57]. Debiutując na politycznej scenie Waszyngtonu, zebrał zespół renomowanych doradców specjalizujących się w zagadnieniach przekraczających wymagania wobec służącego pierwszą kadencję senatora[58][59]. Wśród nowo zatrudnionych w jego ekipie znaleźli się Pete Rouse, były szef sztabu lidera Demokratów w senacie Toma Daschle'a (również jako szef sztabu) i ekonomistka Karen Kornbluh, była zastępczyni szefa sztabu sekretarza skarbu Roberta Rubina (jako dyrektor ds. politycznych)[60][61]. Wśród jego kluczowych doradców są Samantha Power, specjalizująca się w kwestiach praw człowieka i ludobójstw, a także byli członkowie administracji Billa Clintona, Anthony Lake i Susan Rice[62][63].

W latach 2005-2006 współpracowała z Obamą dziennikarka Samantha Power. Obama działa w czterech komisjach senackich: spraw zagranicznych, zdrowia, edukacji i pracy, bezpieczeństwa wewnętrznego oraz do spraw weteranów.

Obama jest przewodniczącym podkomisji ds. europejskich w komisji spaw zagranicznych od 2007.

Podczas wizyty w Rosji w towarzystwie senatora Richarda Lugara

Jako członek senackiej komisji sprawa zagranicznych Obama odbywał oficjalne podróże. W kwietniu 2005 wraz z senatorem Richardem Lugarem odwiedził Rosję, Ukrainę oraz Azerbejdżan. W styczniu 2006 znalazł się w oficjalnej delegacji Kongresu USA podczas wizyt w Kuwejcie i Iraku, a następnie w krajach Bliskiego Wschodu. Miejscem jego kolejnej, trzeciej oficjalnej podróży były kraje afrykańskie (Republika Południowej Afryki, rodzinna Kenia, Dżibuti, Etiopia i Czad). Podczas wizyty w Kenii towarzyszyły mu żona i córki, razem odwiedzili miejsce urodzin Obamy seniora – Kisumu.

Kadencja senacka Obamy kończy się 3 stycznia 2011.

Wybory prezydenckie w 2008

10 lutego 2007 Barack Obama oficjalnie ogłosił, iż ubiega się o partyjną nominację w wyborach prezydenckich w 2008. Decyzję ogłosił w Springfield w stanie Illinois przed Starym Kapitolem stanu Illinois, gdzie w 1858 przyszły prezydent Abraham Lincoln wygłosił słynną mowę [64] podczas debaty z Stephenem Douglasem w wyborach na senatora.

Spekulacje na temat kandydowania Obamy pojawiły się już w październiku 2006, a sam Obama rozważał taką możliwość. W większości sondaży Obama zajmował drugie miejsce wśród kandydatów Partii Demokratycznej za byłą pierwszą damą Hillary Rodham Clinton, wyprzedzając m.in. Johna Edwardsa, i Johna Kerry'ego. Jednak po wygraniu prawyborów w Iowa wysunął się na prowadzenie. Hillary Clinton była w prawyborach trzecia, wyprzedził ją również senator John Edwards.

Obama wygrał prawybory w stanie Iowa, zdobywając 39% poparcia wśród Demokratów. Jego hasłem podczas tych prawyborów było zdanie: "We can believe in change" (możemy uwierzyć w zmianę). Następnie przegrał nieznacznie w New Hampshire, a następnie w Nevadzie.

Odzyskał jednak status faworyta po zdecydowanym zwycięstwie w Karolinie Południowej, gdzie - po raz pierwszy w tegorocznych prawyborach po którejkolwiek ze stron - uzyskał większość bezwzględną (55% przeciwko 27 jakie zdobyła Clinton).

Pozycję Obamy wzmocniło też otrzymanie poparcia ze strony wielu wpływowych polityków (np. Ted Kennedy, John Kerry).

Kandydat Demokratów zostanie wybrany podczas konwencji partyjnej w Denver w stanie Kolorado między 25 a 28 sierpnia 2008.

Życie prywatne

Kiedy pracował w Sidley Austin Brown & Wood LLP (obecnie Sidley Austin LLP), latem 1989, poznał Michelle Robinson, asystentkę w firmie. Pobrali się w 1992, mają dwie córki: Malię (ur. 1999) i Sashę (ur. 2001). Rodzina Obama jest członkiem Zjednoczonego Kościoła Chrystusa (United Church of Christ), odłamu protestantyzmu, jednego z najbardziej liberalnych kościołów protestanckich na świecie.

Publikacje

Barack Obama jest autorem dwóch książek:

  • Dreams from My Father: A Story of Race and Inheritance (1995; polska wersja w tłumaczeniu Piotra Szymczaka pt. Odziedziczone marzenia. Spadek po moim ojcu opublikowana została w 2008 przez wydawnictwo Media Rodzina)
  • The Audacity of Hope: Thoughts on Reclaiming the American Dream (2006)
  1. a b Szablon:Cytuj news
  2. Szablon:Cytuj news
  3. Obama (1995), s. 9–10. For book excerpts, see Szablon:Cytuj news
  4. Szablon:Cytuj news
  5. Obama (1995), s. 125–126. Zobacz też: Szablon:Cytuj news
  6. a b Szablon:Cytuj news Zobacz też: Szablon:Cytuj news Obama (1995), s. 5–11 i 62–71
  7. Szablon:Cytuj news
  8. Szablon:Cytuj news
  9. Szablon:Cytuj news
  10. Szablon:Cytuj news
  11. Szablon:Cytuj news; zobacz też Obama (1995), rozdziały 2 i 15–19 (część 3: Kenia)
  12. Szablon:Cytuj news
  13. Szablon:Cytuj news
  14. Obama (1995), s. 154, i Obama (2006), s. 274.
  15. Szablon:Cytuj news
  16. Obama (1995), rozdziały 3 i 4; zobacz też: Szablon:Cytuj news
  17. Obama (1995), Wstęp do wydania z 2004, s. xi.; zobacz też: Szablon:Cytuj news
  18. Obama (1995), rozdziały 4 i 5; zobacz też: Szablon:Cytuj news
  19. Obama (1995), s. 9–10.
  20. Szablon:Cytuj news
  21. Obama (1995), pp. 93–94; analiza politycznych skutków tego cytatu, jak i późniejszego przyznania się przez Obamę do palenia marihuany: Szablon:Cytuj news Szablon:Cytuj news
  22. Szablon:Cytuj news
  23. Szablon:Cytuj news
  24. Szablon:Cytuj news; zobacz też: Obama (1995), s. 135–139.
  25. Szablon:Cytuj news
  26. Szablon:Cytuj news
  27. Szablon:Cytuj news
  28. Szablon:Cytuj news
  29. Szablon:Cytuj news
  30. a b Szablon:Cytuj news
  31. Szablon:Cytuj news
  32. Szablon:Cytuj news
  33. Szablon:Cytuj news
  34. Szablon:Cytuj news
  35. Szablon:Cytuj news; Szablon:Cytuj news
  36. Szablon:Cytuj news; zobacz też: Szablon:Cytuj news
  37. a b Szablon:Cytuj news
  38. Szablon:Cytuj news
  39. Szablon:Cytuj news
  40. Szablon:Cytuj news
  41. Szablon:Cytuj news
  42. Szablon:Cytuj news
  43. Szablon:Cytuj news
  44. Więcej informacji o genezie mowy i jej wygłoszeniu: Szablon:Cytuj news; Szablon:Cytuj news
  45. a b c Szablon:Cytuj news
  46. Szablon:Cytuj news
  47. Szablon:Cytuj news
  48. a b Szablon:Cytuj news
  49. Szablon:Cytuj news
  50. Szablon:Cytuj news
  51. Szablon:Cytuj news
  52. Szablon:Cytuj news
  53. Szablon:Cytuj news
  54. Transkrypcja i nagrania debat dostępne są w Alan Keyes Archives: Alan Keyes and Barack Obama debate, hosted by Illinois Radio Network. 12 października 2004. [dostęp 8 lutego 2008]. (ang.).; U.S. Senate debate sponsored by the League of Women Voters in Illinois. 21 października 2004. [dostęp 8 lutego 2008]. (ang.). Debate sponsored by WTTW and the City Club of Chicago. 26 października 2004. [dostęp 8 lutego 2008]. (ang.).
  55. Szablon:Cytuj news
  56. Szablon:Cytuj news
  57. Szablon:Cytuj news
  58. Szablon:Cytuj news
  59. Szablon:Cytuj news
  60. Szablon:Cytuj news
  61. Szablon:Cytuj news
  62. Szablon:Cytuj news
  63. Szablon:Cytuj news
  64. Tzw. House Divided Speech (dosł. "Mowa o skłóconym domu"). Mowa zawierała słowa A house divided against itself cannot stand pochodzące z fragmentu Ewangelii wg św. Mateusza, 12:25: Every kingdom divided against itself is brought to desolation; and every city or house divided against itself shall not stand ("Każde królestwo, wewnętrznie skłócone, pustoszeje. I żadne miasto ani dom, wewnętrznie skłócony, nie ostoi się"; tłumaczenie za Biblią Tysiąclecia), a dotyczyła podziałów wewnętrznych w USA na stany popierające niewolnictwo i sprzeciwiające się mu. Lincoln wygłosił ją 16 czerwca 1858 w Springfield, przyjmując nominację kandydacką do senatu stanu Illinois z ramienia Partii Republikańskiej.

Linki zewnętrzne

Szablon:Poprzednik Następca

Szablon:Link FA Szablon:Link FA