51°13′06″N 23°44′08″E/51,218333 23,735556Świerże (powiat chełmski)
| Artykuł | 51°13′06″N 23°44′08″E |
| - błąd | 39 m |
| WD | 51°12'N, 23°40'E, 51°13'1.56"N, 23°44'7.01"E |
| - błąd | 19889 m |
| Odległość | 254 m |
| ||||
| ||||
 Kościół rzymskokatolicki św. Piotra i Pawła | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  lubelskie
| |||
| Powiat | chełmski | |||
| Gmina | Dorohusk | |||
| Liczba ludności (2011) | 811[1] | |||
| Strefa numeracyjna | 82 | |||
| Kod pocztowy | 22-175[2] | |||
| Tablice rejestracyjne | LCH | |||
| SIMC | 0102924 | |||
Położenie na mapie gminy Dorohusk   Świerże | ||||
Położenie na mapie Polski  Świerże | ||||
Położenie na mapie województwa lubelskiego  Świerże | ||||
Położenie na mapie powiatu chełmskiego  Świerże | ||||
| 51°13′06″N 23°44′08″E/51,218333 23,735556
| ||||
Świerże – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Dorohusk.
Wieś leży na lewym brzegu Bugu przy drodze wojewódzkiej nr 816.
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0102930 | Komarówka | część wsi |
| 0102947 | Mielniki[5] | część wsi |
| 0102953 | Piasek | część wsi |
| 0102960 | Wyzwolenie | część wsi |
Historia i demografia[edytuj | edytuj kod]
Świerże uzyskały lokację miejską przed 1455 rokiem[6]. Prawa miejskie do 19 listopada 1822[7][8]. W latach 1867–1954 miejscowość była siedzibą gminy Świerże. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa chełmskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego, z 2011 roku, liczyła 811 mieszkańców[1] i była trzecią co do wielkości miejscowością gminy Dorohusk.
9 lipca 1863 w bitwie pod Świerżami stoczonej z Rosjanami, strona polska dowodzona przez mjr. Władysława Ruckiego, zmusiła wojska rosyjskie do wycofania się. Na miejscu bitwy znajduje się pomnik powstańców styczniowych.
Do 1938 w miejscowości stała drewniana cerkiew prawosławna, zburzona w wyniku akcji polonizacyjno-rewindykacyjnej. Pozostało po niej cerkwisko z krzyżem i kilkoma nagrobkami.
Atrakcje turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych. poczta-polska.pl, styczeń 2013. s. według wyboru. [dostęp 2014–03–09].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014–03–09].
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 18.11.2015].
- ↑ Mielniki 6.) wś, gm. Huszcza w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska. Warszawa 1902.
- ↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 76-77.
- ↑ Postanowienie Xsięcia Namiestnika Królewskiego Nr 6,590 z dn. 19 listopada 1822; wg Wykazu Miast w Królstwie Polskiem na wieyskie osady zamienionych od dn. 1 lutego 1820 r., to iest od daty ustanowienia Kommissyi dla Miast; w Aktach Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych (KRSW) nr 201, k. 44 w Archiwum Głównych Akt Dawnych w Warszawie (AGAD)
- ↑ Rodecki, F.B., 1830. Obraz jeograficzno-statystyczny Królestwa Polskiego. Drukarnia Antoniego Gałęzowskiego i Kompanii. Warszawa
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Świerże 3.) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola. Warszawa 1890.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| |||||||||||||||||
